Spring naar inhoud


Wat te doen tegen slechte lichaamsgeur?

Beste Beatrijs,

Mijn man en ik hebben sinds zeven jaar contact met een gezin (ouders, twee meisjes van tien en acht jaar, een jongetje van twee) dat hun land ontvlucht is. Ze hebben hun draai in Nederland gevonden en kunnen zichzelf bedruipen: eigen huis, allebei een baan. De begeleiding van dit gezin is in een vriendschap veranderd. We zien deze familie eens in de twee à drie maanden en eten dan samen. In elke schoolvakantie ga ik een dagje op stap met de twee oudsten om iets gezelligs te doen. In huis wordt Arabisch gesproken, Nederlanders kennen ze nauwelijks. Thuis komen er geen klasgenootjes spelen.

Mijn probleem: de twee meisjes hebben de laatste jaren een penetrante lichaamsgeur ontwikkeld, waar ik bijna van over m’n nek ga. Ik merk het vooral in kleine ruimtes: in de auto, in de serre, in de huiskamer wanneer we op de bank een film kijken. Mijn kleindochter van vijf zegt: ‘Oma, het stinkt hier!’ als zij met de kinderen speelt. Zelf ben ik helaas maar al te bekend met deze zure lichaamslucht: jaren geleden zat ik op de mulo naast een klasgenootje die ook zo penetrant rook. Kan ik dit probleem bespreken met onze vrienden en hoe pak ik dit aan? Ik ben bang dat de onaangename geur de kinderen sociaal zal opbreken.

Niet te harden

Beste Niet te harden,

Ja, het lijkt me heel belangrijk om de moeder van de kinderen hierop aan te spreken. Mensen (volwassenen èn kinderen) met een onaangename lichaamsgeur worden gemeden door anderen. Sociale contacten lijden onder een onprettige lichaamsgeur. Extra vervelend in deze situatie is dat andere kinderen misschien ‘Je stinkt!’ gaan roepen tegen de meisjes, en dat het gezin vervolgens denkt dat dit een voorbeeld van discriminatie is, terwijl het stinken de werkelijkheid is. Daarom is het belangrijk om dit zo snel mogelijk met de moeder te bespreken.

Zeg dat u haar en de kinderen geen pijn wil doen, maar juist wil helpen.

De onprettige geur kan een gevolg zijn van slechte lichaamsverzorging (te weinig wassen of douchen) of kleding/ lakens die te weinig worden gewassen of een combinatie hiervan. In theorie kan een ziekte ook de oorzaak zijn, maar dat is heel zeldzaam. Daarvoor moeten eerst de voor de hand liggende oorzaken (slechte hygiëne en weinig wassen) worden uitgesloten. Vertel de moeder dat u het onderwerp ‘slechte lichaamsgeur’ moeilijk en pijnlijk vindt om te bespreken, maar dat het toch moet gebeuren, omdat anders de kinderen eronder zullen lijden. Zeg tegen de moeder dat u het elke keer opmerkt, als u de kinderen meemaakt. Zeg dat u haar en de kinderen geen pijn wil doen, maar juist wil helpen. Som vervolgens heel specifiek op wat ze eraan kan doen: kinderen elke dag in bad of onder de douche, kleding en beddengoed regelmatig wassen met voldoende wasmiddel, elke dag schoon ondergoed en sokken, eens per twee of drie dagen schone bovenkleding, haren twee keer per week wassen. Als de slechte geur niet snel verdwijnt, dan de huisarts bezoeken.

Artikelen in Kinderopvoeding, Taalgebruik, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met , .


5 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Heni schrijft

    .Er wordt niets gemeld over een penetrante lichaamsgeur van de ouders, dus waarschijnlijk douchen of wassen de meisjes zich zonder toezicht en slaan het daardoor wellicht vaak over. Dat verklaart dan nog niet waarom de ouders het zelf blijkbaar niet ruiken, maar ze kunnen gewend zijn aan andere geuren en denken dat het erbij hoort. Een andere cultuur brengt andere gewoontes met zich mee. Ik zou zo langs m’n neus weg eerst het gesprek eens op het verschil tussen vroeger en nu brengen en dan het probleem daar doorheen vlechten. In Nederland was het in vroegere tijden in heel veel gezinnen de gewoonte alleen op zaterdag in bad (een teil) te gaan. In andere culturen kan die gewoonte heel goed nog bestaan, daarom is het beter het voorzichtig ter sprake te brengen. Als het te confronterend voor u is om het ter sprake te brengen, kunt u desnoods regelmatig een zwemuitje regelen, waarbij dan uiteraard van tevoren een douchebeurt hoort.

  2. Marianne B schrijft

    Ik heb zoiets zelf meegemaakt met mijn vriendin en haar kinderen maar dat had bij haar niets te maken met hygiëne maar met het ontbreken van een afzuigkap, nadat deze was geïnstalleerd was de lucht weg. Wanneer dit gezin ook niet goed ventileert bij het koken zal dit samen met de hygiëne extra de kinderen anders laten ruiken.

  3. Peter schrijft

    Ik had zelf ook last van slechte lichaamsgeur, ik merkte het zelf niet, maar mijn huisgenoten klaagden er over.
    Omdat ik toch al voor andere klachten bij de dermatologe onder behandeling was heb ik haar om advies gevraagd.
    Zij gaf aan om ’s avonds na het douchen 48 uur-bescherming-deodorant roller ( geen spray!! ) te gebruiken en dan bijvoorbeeld ’s ochtends talkpoeder, of net andersom als u ’s ochtends doucht.
    Ik was daarna snel van mijn geurklachten af, een klachten meer.
    Overigens was ik mijn oksels en andere behaarde lichaamsdelen met haarshampoo.

  4. Anniek schrijft

    Ik vind het toch wel bijzonder – zeker in deze tijd – dat het volgens Beatrijs specifiek met moeder besproken moet worden. Waarom niet gewoon met de ouders, samen of apart? De schrijfster heeft bovendien nergens aangegeven dat ze beter contact met de moeder heeft. Maar inderdaad wel goed om het aan te kaarten bij ouders, om pesten/uitsluiten te voorkomen.

  5. Henna schrijft

    Ben nooit vergeten dat een paar kinderen uit mijn groep enkele jaren geleden altijd enorm naar hasj roken. Die schatjes van een jaar of zes, konden er niets aan doen, zo rook het blijkbaar thuis en dat begreep ik ook uit hun verhalen. Ze zaten regelmatig naast me, de stank was niet te missen en ik zei er weinig van, maar stuurde wel degelijk onze maatsch. werkster erop af. Scholen hebben n.l. een protocol voor ongewenste situaties, ook voor deze.



Sommige HTML is toegestaan