Spring naar inhoud

Wekelijks ‘Moderne manieren’ in uw inbox ontvangen? Abonneer u nu op de Nieuwsbrief!

De adviesrubriek ‘Moderne manieren’ gaat over etiquette en verschijnt iedere zaterdag in het dagblad Trouw (bijlage ‘tijd’), maar ook direct op Internet: zie Beatrijs in Trouw. Lees daar haar nieuwste bijdrage. Daarna komen alle problemen op deze website terecht.

Hebt u zelf een vraag over (in)correct gedrag van uzelf of anderen, dan kunt u die insturen via beste@beatrijs.com. U krijgt vrijwel altijd persoonlijk antwoord, en uw vraag kan gebruikt worden voor anonieme publicatie in het dagblad Trouw en op deze website, tenzij u er expliciet bezwaar tegen maakt.

Ook te volgen op Twitter! @BeatrijsRitsema

Artikelen in Etiquette.

Reacties uitgeschakeld voor

Door Beatrijs Ritsema – 1 januari 2016 10:00

Te vrijmoedig

Beste Beatrijs,

Onze dochter (17) heeft sinds kort een vriend (16). Hij komt geregeld langs, ook in het weekend. Wanneer mijn moeder (79) dan op bezoek is, zegt hij steevast tegen haar: ‘Hallo, hoe gaat het met u?’ Waarop zij dan ‘Goed, hoor, met jou?’ antwoordt. Mijn moeder vindt dit vervelend. Ze vindt het niet nodig en zelfs ongepast dat hij stelselmatig op deze manier naar haar informeert. Het komt, moet ik zeggen, ook wel wat wijsneuzerig over. Aan de andere kant zou je kunnen stellen dat hij zich beleefd en geïnteresseerd gedraagt. Mijn moeder vindt dat ‘Dag mevrouw’ volstaat en dat er dan vanuit haar eventueel een vraag kan volgen, bijvoorbeeld over zijn school of andere zaken. Ik heb haar gezegd dat ze er gerust iets van kan zeggen of dat ik dat, eventueel via mijn dochter, kan doen. Daar voelt zij dan weer niet voor, ze wil er zeker geen punt van maken. Hoe kijkt u hiernaar?

Ken je plek

Beste Ken je plek,

Wat heb jij daar mee te maken, snotaap?

Uw moeder vindt de begroeting door het vriendje te familiair. Door naar haar welzijn te informeren plaatst hij zich als het ware op hetzelfde niveau, alsof hij en zij in een egalitaire verhouding staan, waarin persoonlijke nieuwtjes worden uitgewisseld. Vergelijk de directeur van een bedrijf die door een stagiair in de lift begroet wordt met ‘Hallo, hoe gaat het met u?’ De directeur denkt dan bij zichzelf: ‘Wat heb jij daar mee te maken, snotaap?’ Volgens dezelfde eisen van respect en terughoudendheid werden kinderen in vroeger tijden niet geacht op eigen initiatief het woord tot een oudere te richten. Ze moesten beleefd afwachten tot hen een vraag werd gesteld. Terwijl de vriend van uw dochter dit natuurlijk helemaal niet brutaal bedoelt. Voor hem is het louter een beleefdheidsformule, zoals Amerikanen ook tegen willekeurig wie ze ontmoeten zeggen ‘Hello, how are you?’

Uw moeder wil de jongen niet corrigeren. Terecht, want een correctie is pijnlijker dan de overtreding zelf. Hetzelfde geldt als u als vrouw des huizes de jongen zou terechtwijzen. Zelfs uw dochter kan de kwestie eigenlijk niet met haar vriend bespreken en hem aansporen om het bij een begroeting te laten, want het delicate ongenoegen van de grootmoeder valt niet goed uit te leggen in deze tijd waarin iedereen zich vrij voelt om tot iedereen het woord te richten. Grootmoeders ongenoegen is daarmee te onbeduidend voor serieuze aanstoot. Naarmate het vriendje vaker over de vloer komt, raakt uw moeder vanzelf gewend aan zijn begroetingsformule die ze niet letterlijk hoeft te nemen en waar ze al helemaal niet op in hoeft te gaan.

Artikelen in Aanspreken en begroeten, Grootouders en kleinkinderen, Visite.

Gelabeld met , .

4 reacties

Door Beatrijs Ritsema – 22 juni 2019 09:02

Liever geen viertal-afspraken

Beste Beatrijs,

Sinds mijn vriendinnen en ik gesetteld zijn, willen ze continu met de partners erbij afspreken. Ik krijg regelmatig een voorstel voor etentjes met z’n vieren, weekendjes weg met z’n vieren, dagjes op pad met z’n vieren en als ik zelf voorstel om iets leuks te doen wordt er automatisch van uitgegaan dat de mannen ook meegaan. Nu heb ik een hele leuke man, geliefd ook bij mijn vriendinnen en hun partners, maar die zit daar helemaal niet op te wachten. Hij gaat graag mee naar feestjes, maar hij vindt viertal-afspraken vaak geforceerde ontmoetingen en hij heeft zijn eigen vrienden. Ik ben het wel met hem eens en spreek mijn vriendinnen ook liever zonder partners. Ik verzin nu vaak smoezen, maar dat voelt ook niet fijn. Hoe kaart ik dit aan zonder op tenen te trappen?

Niet altijd als stel

Beste Niet altijd als stel,

Bespreek het wel met uw vriendinnen! De houding van uw man is tamelijk gebruikelijk. Hoe gaat dat? Mensen trouwen op latere leeftijd dan vroeger, ze hebben zelf al een vriendenkring opgebouwd en er vindt altijd wel enige integratie plaats ‘mijn vriend(inn)en zijn jouw vriend(inn)en’, maar een complete uitwisseling is het zelden. Uw man vindt uw vriendenkring prima op feestjes en grotere bijeenkomsten en heeft geen behoefte om de contacten te intensiveren met aparte avondjes, want dat kost te veel tijd en hij heeft zelf al zijn eigen vrienden. Zelf wilt u trouwens ook liever een-op-een contact met uw vriendinnen dan altijd stellenavondjes. Niets mis met deze voorkeur die u rustig aan uw vriendinnen zou moeten kunnen uitleggen.

Artikelen in Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .

Geen reacties

Door Beatrijs Ritsema – 22 juni 2019 09:01

Iedereen in de cc

Beste Beatrijs,

Op mijn werk worden er regelmatig mails van mij of van anderen, die aan een of twee collega’s zijn gericht, doorgestuurd naar de hele afdeling (vijftig man). Laatst had ik een vraag over een onderwerp dat mij en twee andere collega’s aangaat. Enkele dagen later zag ik dat de conversatie tussen ons drieën, ter informatie naar iedereen was gestuurd. Ik vind dit niet zo prettig. Niet dat er iets in staat dat collega’s niet mogen weten, maar als ik een mail naar iedereen schrijf, formuleer ik het anders, meer wel overwogen, dan een tussendoortje naar twee collega’s. Is deze gang van zaken normaal in het bedrijfsleven of is het ongepast om hele conversaties door te sturen?

Doorgestuurde e-mails

Beste Doorgestuurde e-mails,

E-mails op eigen initiatief doorsturen naar collega’s is een ongepaste manier van doen. Niet alleen omdat de oorspronkelijke schrijver de mail niet voor de hele afdeling heeft bedoeld, maar ook omdat deze gewoonte om iedereen in de cc zetten bijdraagt tot een e-mail overload. Werknemers krijgen op die manier dagelijks tientallen extra mails voor hun kiezen die niet speciaal voor hen bedoeld zijn, die ook niet relevant voor hen zijn, maar waar ze toch naar moeten kijken, omdat er misschien iets belangrijks in staat. Hier worden mensen gek van. Te veel e-mails is een van de factoren die tot burn-out leiden. Ik raad u aan om deze gewoonte van klakkeloos e-mails doorsturen en rondzenden aan de orde te stellen bij het werkoverleg of zo’n soort vergadering en, eventueel via uw chef, uw collega’s te verzoeken om hiermee op te houden.

Artikelen in Collega's, Internet en e-mail.

Gelabeld met .

Geen reacties

Door Beatrijs Ritsema – 22 juni 2019 09:00

Geen aanspraak

Beste Beatrijs,

Ik, Nederlandse vrouw, ben getrouwd met een Turkse man. Als we naar zijn familie gaan wordt er altijd Turks gepraat, terwijl ze ook Nederlands kunnen. De Turkse cultuur is voor hen erg belangrijk en heel veel tradities worden doorgedrukt, zoals een hoofddoek dragen. Voor de lieve vrede ga ik daar vaak in mee, want ik hou erg veel van mijn man. Door deze hoofddoek voel ik me belemmerd om nog Nederlandse contacten te maken. Ik ben bang dat ze me vergelijken met de moslims in het nieuws en denken dat ik iets fundamentalistisch’ aanhang. Ik hoopte nieuwe contacten te krijgen met zijn familie. Ik doe mijn best als ze komen om alles zo veel mogelijk volgens de Turkse traditie te doen. Ik sta al een halve week van te voren mijn huis te poetsen en eten voor te bereiden. Als er dan vervolgens alleen Turks wordt gesproken, voel ik me best alleen. Ik heb het er met mijn man over gehad dat ik me buitengesloten voel, als ook hij Turks gaat praten met de visite. Maar hij zegt dat dit normaal is. Wat kan ik doen? Turks gaan leren om een beetje respect te krijgen? Ik krijg het gevoel mezelf kwijt te raken.

Alleen Turks

Beste Alleen Turks,

Heel vervelend voor u, als iedereen om u heen Turks spreekt, zelfs bij u thuis! Aan de andere kant is het ondoenlijk om van een hele familie te vragen of ze ter wille van u Nederlands willen spreken, als Turks hun moedertaal is en ze met z’n allen bij elkaar zitten. Iemand met een Friese schoonfamilie heeft hetzelfde probleem. Alle Friezen kunnen Nederlands spreken, maar als ze met familie onder elkaar zijn, spreken ze automatisch Fries, omdat het raar en onnatuurlijk aanvoelt om met familieleden een andere taal te spreken. Hier is weinig aan te doen. U kunt natuurlijk beginnen met Turks leren, maar dat is een lange weg en het zal jaren duren, voordat u gesprekken ook maar een beetje kunt volgen of zelf iets verstaanbaars kunt uitbrengen. Misschien dat u tevreden kunt zijn met een-op-een contacten? In een persoonlijk gesprek met uw mans moeder of een zus, zullen ze wel Nederlands met u spreken, neem ik aan.

Uw gebrek aan contacten is een ander probleem. U schrijft dat u een hoofddoek draagt, omdat u zo veel van uw man houdt. Liefde voor uw man lijkt me een verkeerde reden. Zelfs als u moslim bent geworden om met uw man te kunnen trouwen, hoeft u nog geen hoofddoek te dragen, als u daar niet voor voelt. U moet alleen een hoofddoek dragen, als u zelf vindt dat die dracht bij u past. Niet omdat uw man of zijn familie dat zo graag wil.

Als u eigenlijk niets hebt met die hoofddoek, raad ik u aan om hem niet meer te dragen buiten het zicht van uw mans familie. Dus niet naar uw werk en niet bij uw Nederlandse familie of kennissen. Zonder hoofddoek zult u makkelijker aanspraak krijgen met Nederlandse vrouwen en misschien vriendinnen vinden. Te midden van uw Turkse schoonfamilie bent u grotendeels tot eenzaamheid veroordeeld. Niemand kan het u kwalijk nemen als u in het overige deel van uw leven die hoofddoek afwerpt.

Artikelen in Schoonfamilie.

Gelabeld met , , .

5 reacties

Door Beatrijs Ritsema – 15 juni 2019 09:02

Om een boodschap gestuurd

Beste Beatrijs,

Als mijn vriendin jarig is, nodigt zij mij uit op een bepaalde datum om een kopje koffie bij haar te komen drinken om het te vieren en noemt ze in dezelfde adem wat ze graag van mij zou willen krijgen als cadeau (altijd iets duurs). Ik vind dit vervelend. Zij weet dat ik niet krap bij kas zit, dus dat argument kan ik niet naar voren brengen. Wat kan ik doen?

Mijn hebberige vriendin

Beste Mijn hebberige vriendin,

Een telefonische uitnodiging gepaard laten gaan met de vraag om een specifiek cadeau is inderdaad een inhalige en dwingende manier van doen. Maar u hoeft de opdracht van uw vriendin niet braaf uit te voeren. Haar wens is niet meer dan een suggestie die u naast u neer kunt leggen. U kunt ervoor kiezen om een ander cadeautje te kopen: iets wat u zelf verzonnen hebt en wat minder duur is. U kunt zich ook onttrekken aan de hele verjaardag en de uitnodiging vriendelijk afslaan. Een derde mogelijkheid is om eerlijk tegen uw vriendin te zeggen dat u het niet leuk vindt om een opdracht te krijgen om een bepaalde boodschap voor haar te doen, omdat ze uw vrijheid daarmee beknot. Misschien ziet ze dan haar dwaalweg in.

Artikelen in Cadeaus, Vrienden en kennissen.

1 reactie

Door Beatrijs Ritsema – 15 juni 2019 09:01

Mag ik een cadeau veranderen?

Beste Beatrijs,

Ik doe vrijwilligerswerk met vluchtelingen en één van hen, een heel aardige Somalische, gaf mij een jurk cadeau. Het is een enorm gewaad dat ik nooit aan zou trekken. Ik zie er wel een leuk bloesje in, maar dan moet de helft eraf én ik zou de hals willen veranderen. Kortom, van de oorspronkelijke jurk is dan niet veel meer over. Ik zit nu in een dilemma: kan ik een cadeau compleet veranderen? Als ik de jurk vermaak, blijft-ie tenminste niet ongedragen in de kast hangen en ik kan erop letten dat ik het bloesje nooit draag in haar bijzijn, maar ik heb daar toch een slecht gevoel over. Wat vindt u?

Verkeerde jurk

Beste Verkeerde jurk,

Met cadeaus mag u altijd doen wat u wil. Ook met een cadeau dat u gekregen hebt van een Somalische vluchtelinge. Vermaak de jurk gewoon tot een bloesje dat naar uw smaak is. U kunt het bloesje dragen wanneer u wil, ook in haar bijzijn. Als de vrouw aan u vraagt of dat bloesje eerder die jurk was, zegt u dat u er inderdaad iets anders van hebt gemaakt, omdat de jurk in de oorspronkelijke vorm niet bij u paste. Het bloesje wel, u bent er blij mee en u bedankt haar alsnog.

Artikelen in Cadeaus.

1 reactie

Door Beatrijs Ritsema – 15 juni 2019 09:00

Gepasseerd voor kinderfeestje

Beste Beatrijs,

Mijn dochter wordt binnenkort zeven jaar en geeft haar eerste eigen kinderpartijtje. Ze mag zes kinderen uitnodigen en heeft een lijstje gemaakt. Helaas valt de dochter van míjn beste vriendin (met wie ze al heel erg lang speelt, maar die op een andere school zit) buiten de boot, net als een paar andere vriendinnetjes. Dat heb ik mijn vriendin vandaag verteld, waarop die enorm boos en verdrietig reageerde. Ze is zelfs woedend weggegaan en wil niet meer met me praten. Ik had deze reactie totaal niet verwacht en ben verbijsterd. Ben ik werkelijk zo grof geweest? Overdrijft mijn vriendin niet? Ik ben zelf ook van slag hierdoor. Hoe los ik dit op?

Woede over een kinderpartijtje

Beste Woede over een kinderpartijtje,

Uw vriendin reageert buitensporig op iets wat geen belediging is. U als moeder wil het verjaardagspartijtje van uw dochter klein en overzichtelijk houden. Heel verstandig van u. Uw dochter is nog jong en voor die leeftijd is het heel gebruikelijk om niet meer kinderen uit te nodigen dan de leeftijd van de jarige zelf.

Kinderen in de basisschoolleeftijd nodigen bijna altijd alleen kinderen uit hun klas uit. Die kennen elkaar allemaal en dat werkt soepeler dan wanneer er ook nog een of twee onbekende kinderen rondlopen. Het hangt een beetje van de persoonlijkheid van een kind af, maar er is een gerede kans dat de dochter van uw vriendin helemaal niet staat te springen om naar een partijtje te gaan, waar ze niemand kent behalve de jarige. En op die leeftijd is het voor een jarig kind ook niet makkelijk om als het ware de gastvrouw te moeten spelen en op te letten dat haar vriendinnetje van buiten wordt opgenomen in de groep klasgenootjes. Het kán natuurlijk, maar het stelt eisen aan de sociale vaardigheden. Het lijkt me overigens sterk dat de dochter van uw vriendin het erg vindt dat ze niet uitgenodigd is. Het is de moeder die dit namens haar kind hoog opneemt.

Praat nog eens met uw vriendin en probeer uit te leggen dat dit geen kwestie is van haar dochter met de nek aankijken, maar dat verjaardagspartijtjes van kleine kinderen doorgaans een beperkte opzet hebben. Verzeker uw vriendin dat uw dochter altijd graag met die van haar speelt en dat er van verkilling geen sprake is. En dan maar hopen dat uw vriendin bijtrekt.

Artikelen in Kinderopvoeding, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .

5 reacties

Door Beatrijs Ritsema – 8 juni 2019 09:02

Buurvrouw gaat te ver

Beste Beatrijs,

Een jaar of twaalf geleden kocht ik drie witte, plastic ligstoelen voor in de tuin. Sinds twee jaar ben ik er een kwijt, die ik toch echt bij de buren in hun tuin zie staan. Bij een feestje ’s nachts een keer geleend, denk ik. Ik heb de buurvrouw gevraagd of ik de stoel terug kon krijgen, maar ze weigert, want de stoel stut een plant in haar tuin en ze denkt sowieso dat de stoel van haar is. Ik heb wel nog altijd het witte bakje dat bij de stoel hoort om een kopje en krantje in kwijt te kunnen. Hoe kan ik haar hierop aanspreken?

Verdwenen tuinstoel

Beste Verdwenen tuinstoel,

Heel eigenaardig dat de buurvrouw een van uw tuinstoelen achterover heeft gedrukt en vervolgens meent dat die van haar is. Het feit dat u nog twee identieke andere stoelen in uw tuin hebt staan zou uw gelijk toch moeten bevestigen? Bespreek de zaak nogmaals met haar op een rustige manier en zeg dat u uw stoel terug wil, want u had er drie en u wijst op de twee andere. Als ze tegensputtert en argumenten begint aan te voeren waarom die stoel zo goed in haar tuin past, zegt u: ‘Ik begrijp dat het vervelend voor je is, maar deze stoel is van mij en ik wil hem graag terug.’ Pas zo nodig de techniek van de kapotte grammofoonplaat toe en herhaal dit zinnetje net zo lang tot ze door de knieën gaat.

Artikelen in Buren.

Gelabeld met .

4 reacties

Door Beatrijs Ritsema – 8 juni 2019 09:01

Huis slibt dicht

Beste Beatrijs,

Mijn vrouw – zeer creatief – koopt graag allerlei dingen. Van keukenattributen (koffiemolens, voorraadbussen), siervoorwerpen tot tweedehands kleding. Ze ziet in alles mogelijkheden om er iets mee te doen of van te maken. Ons (niet kleine) huis komt daardoor zo vol te staan dat je soms geen kant meer op kunt. Ik maak al enige jaren mijn ongenoegen hierover kenbaar en wil niet meer mee met haar naar marktjes, kringloopwinkels en braderieën. Ze verwijt me dat ik niet gezellig met haar eropuit wil. Wat moet ik hiermee aan?

Te veel bric à brac

Beste Te veel bric à brac,

De enige manier om hier uit te komen is een serieus gesprek voeren met uw vrouw over haar aankoopbeleid. U hebt dit al vaker ter sprake gebracht, maar u moet haar duidelijk maken dat het u nu menens is. Leg uit dat u moe en wanhopig wordt van de overdaad aan spullen in uw huis, bruikbaar of niet. Dat u gedeprimeerd wordt door de aanblik ervan. Dat u niet in een uitdragerij wil wonen. Dat u zich niet vrijuit kunt bewegen. Stel concrete maatregelen voor, bijvoorbeeld:

– voor elk nieuw ding dat het huis binnenkomt, moet een ander ding eruit.
– houd een grote opruimsessie, waarbij u met een rol vuilniszakken zit en voor allerlei dingen die er staan aan uw vrouw vraagt of ze het wil houden of wegdoen
– bestem een kamer in het huis voor uw vrouw, waarin ze alles mag opslaan wat ze wil, terwijl de rest van het huis vrij blijft van overbodige rotzooi.
– geef haar een boek cadeau van Marie Kondo, de Japanse opruimgoeroe die het ontspullingsevangelie preekt: alles waar je niet blij van wordt kan weg.

Zeg dat u graag iets samen met haar doet, maar dat u het niet meer kunt opbrengen om op koopjesjacht te gaan. Bied alternatieven: een wandeling in het bos (niet stiekem dennenappels rapen!) of op het strand (zonder te jutten), naar een museum of naar een terrasje.

Artikelen in Huwelijk en scheiding, Verslavingen.

Gelabeld met .

1 reactie

Door Beatrijs Ritsema – 8 juni 2019 09:00