↑
Spring naar inhoud

Wekelijks ‘Moderne manieren’ in uw inbox ontvangen? Abonneer u nu op de Nieuwsbrief.

De adviesrubriek ‘Moderne manieren’ gaat over etiquette en verschijnt iedere zaterdag in het dagblad Trouw (in de bijlage ‘Tijdgeest’), maar ook direct op Internet: zie Beatrijs in Trouw. Lees daar haar nieuwste bijdrage. Daarna komen alle problemen op deze website terecht.

Deze site geeft advies om conflicten in het dagelijkse, sociale leven op te lossen. De opzet is simpel: vraagstellers leggen via beste@beatrijs.com een, doorgaans praktische, kwestie voor, waar ze vervolgens antwoord op krijgen. Er zijn ook minder praktische vragen met minder eenduidige antwoorden. Kwesties die meer op het gebied van de ethiek dan van de etiquette liggen. Niet alleen vragen over praktische zaken, maar ook over ethische dilemma’s zijn van harte welkom.

Hebt u zelf een vraag over (in)correct gedrag van uzelf of anderen, dan kunt u die insturen via beste@beatrijs.com. U krijgt vrijwel altijd persoonlijk antwoord, en uw vraag kan gebruikt worden voor anonieme publicatie in het dagblad Trouw en op deze website, tenzij u er expliciet bezwaar tegen maakt.

 

Ook te volgen op Twitter: @BeatrijsRitsema

Artikelen in Etiquette.

Reacties uitgeschakeld voor

Door Beatrijs Ritsema – woensdag 1 januari 2020 10:00

Een lastig logeerverzoek

Beste Beatrijs,

Een goede vriend van mijn man is een paar jaar geleden geëmigreerd en komt nu voor een paar maanden met zijn jonge gezin naar Europa. Hij heeft gevraagd of hij met zijn gezin bij ons kan logeren. Mijn man vindt dat we dit moeten overwegen, want hij voelt zich erg loyaal met deze vriend. Ik daarentegen voel er helemaal niks voor om een heel gezin onderdak te bieden. We werken allebei full time en hebben twee bijna volwassen kinderen die nog thuis wonen. Wij wonen in een groot huis. Mijn man ziet het probleem niet en vindt dat ik me flexibeler moet opstellen. Wat vindt u?

Ze willen hier logeren

Beste Ze willen hier logeren,

Dit is iets waar u met uw man overeenstemming over moet vinden. Veel hangt af van uw omstandigheden en uw houding tegenover logees in het algemeen. Ik geef een paar punten ter overweging. Zit uw huis zo in elkaar dat u over een aparte, desgewenst als Airbnb bruikbare vleugel met keuken en badkamer beschikt of hebt u alleen een paar lege kamers op een zolderetage? In het laatste geval zult u uw eigen keuken en badkamer moeten delen met de logees. Vindt u het geen probleem om op alle uren van de dag en nacht overal in uw huis logees tegen het lijf te lopen? Kunnen logees vrijelijk gebruik maken van uw wasmachine, uw ijskast en uw gasfornuis? Vindt u het vervelend om maandenlang drie of vier extra mensen aan uw eettafel en voor uw tv te hebben zitten? Bent u bestand tegen het lawaai dat jonge kinderen met zich meebrengen? Verwacht u dat u als oppas voor jonge kinderen ingeschakeld zult worden, als uw vrienden uitgaan of afspraken buitenshuis hebben?

Niet alleen uw man heeft er iets over te zeggen.

Tenzij het een geval van nood betreft (gevluchte Oekraïners of andere asielzoekers) zullen de meeste mensen niet over genoeg ruimhartigheid beschikken om een maandenlange logeerpartij aan te kunnen. Uw man vindt dit geen probleem, maar u hebt er ook iets over te zeggen. Bedenk wat de maximale tijdsduur is die u zelf zou kunnen opbrengen om het gezin bij u te laten logeren, bespreek dit met uw man en word het eens. Als vragende partij mag het logeergezin blij zijn met elk aanbod.

Artikelen in Visite, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .

8 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 28 januari 2023 10:30

Wie betaalt het parkeren?

Beste Beatrijs,

In mijn straat moet je betalen om te parkeren. De bewoners kunnen inloggen op een site en daar hun bezoekers aanmelden. Dan wordt het parkeergeld van een digitaal tegoed afgeschreven. Op die manier kost het parkeren de helft, toch nog altijd 75 cent per uur. Natuurlijk gun ik mijn bezoekers (kinderen en vrienden) dat voordeel graag, dus meld ik hun kenteken aan. Dat gaat dan steeds om twee of drie uur, soms langer. Wat mij stoort is dat er voetstoots van uitgegaan wordt dat ik het parkeren betaal. Niemand biedt ooit aan om mij dat geld terug te geven. Mijn inkomsten zijn laag, ik heb weinig te besteden vergeleken bij de mensen die bij mij op bezoek komen en hoewel ik blij ben met alle bezoek, tikken die paar euro elke keer voor mij toch aan. Ben ik nu een zeur of zou het bezoek hun eigen, verlaagde, parkeergeld moeten betalen?

Parkeerkosten

Beste Parkeerkosten,

Ja, bezoekers moeten hun eigen parkeergeld betalen, of dit nu verlaagd is of niet, net zoals ze hun eigen benzine- of openbaarvervoerkosten betalen. Tenzij de bezoekende partij minvermogend is, zoals studerende kleinkinderen die bij hun grootouders langs gaan. In dat geval willen de grootouders bij wijze van tegemoetkoming wel eens de reiskosten van het kleinkind betalen.  Maar in principe betalen bezoekers zelf. Probleem met de regeling in uw buurt is dat bezoekers niet weten wat het kost, als u degene bent die hun kenteken aanmeldt. Misschien gaan ze ervan uit dat het parkeren gratis is of bijna gratis (75 cent per uur is heel weinig). Het is geen kwade wil, maar omdat ze zelf niets hoeven te doen om te parkeren, vergeten ze dat er kosten aan te pas komen, zodra ze hun auto hebben geparkeerd. Dus dan moet u het uw bezoekers vertellen.

Zeg tegen hen: ‘Sorry dat ik over geld begin, maar tot nu toe heb ik altijd de parkeerkosten van al het bezoek betaald. Ook al is het per keer niet zo veel, met alle bezoekers bij elkaar over langere tijd loopt het toch op. Vind je het goed als ik je een tikkie stuur of je de parkeerkosten per mail doorgeef elke keer?’ Een goed moment om het er even over te hebben is wanneer u vraagt wat hun kenteken is om dit aan te kunnen melden op de site.

Artikelen in Visite.

Gelabeld met .

3 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 28 januari 2023 10:15

Een hete aardappel

Beste Beatrijs,

Ik heb ontzettend lieve buren, een gezin van Marokkaanse afkomst. Ik help hen wel eens met papieren, Nederlandse taal en dergelijke. Nu belt bijna elke vrijdag het zoontje aan met een bord eten. Probleem is dat ik vanwege een maagverkleining geen couscous kan verdragen, en ook het vlees erbij niet. Ik durf het niet te weigeren. Ik heb zelf in het buitenland gewerkt en ik weet hoe belangrijk het is om te mogen geven. Ik vind het verschrikkelijk om eten te moeten weggooien, maar ik kan het echt niet eten. Is het te laat om deze routine terug te draaien? Ik hou erg van Marokkaans eten overigens, maar precies wat zij brengen kan ik niet eten. Hoe kan ik dit oplossen?

Beledigen of verspillen?

Beste Beledigen of verspillen,

Praat met degene die het eten klaarmaakt, de moeder waarschijnlijk, en leg het uit. De boodschap is in wezen heel simpel: u hebt een maagverkleining ondergaan en dat betekent dat u verschillende gerechten niet mag eten van de dokter, onder andere geen tarwe (couscous) en geen vlees. Vertel dat u zich moet houden aan een dieet en zeg iets over hoe dat dieet eruit ziet, wat u wel en niet mag eten. Maak excuses en vraag of zij u geen eten meer wil geven, omdat u het niet kunt opeten. Het mag niet van de dokter en u doet het ook niet, want u wordt er ziek van. Dat zal de buurvrouw best begrijpen. U kunt erbij zeggen dat u alleen woont en geen huisgenoten hebt aan wie u het bord eten zou kunnen doorgeven. In ieder geval is het uitleggen van uw situatie beter dan steeds maar stiekem het eten weg te moeten gooien.

Artikelen in Buren, Cadeaus, Eten en drinken, Traditionele etiquette, Ziekte.

Gelabeld met , .

Geen reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 28 januari 2023 10:00

Bedisselende vriendin

Beste Beatrijs,

Sinds een half jaar heb ik (man van 70) een nieuwe vriendin. Mijn vrouw is drie jaar geleden overleden na een goed huwelijk van ruim veertig jaar. Het alleen zijn viel mij zwaar en ik besloot te gaan internetdaten. Al vrij snel kwam ik in contact met een leuke vrouw en ontwikkelde zich een relatie. In de weekenden zoeken we elkaar op en gaan ook af en toe samen een weekje weg. Alhoewel het contact van beide kanten als aangenaam wordt ervaren, zijn er toch een paar kwesties die tot onenigheid hebben geleid.

Sinds het overlijden van mijn vrouw draag ik haar trouwring aan mijn rechterhand. Mijn vriendin vindt dit niet passend binnen een nieuwe relatie en zegt dat ik die trouwring af moet doen. Ik heb twee kinderen en drie kleinkinderen. De kinderen zijn op de hoogte van mijn relatie en hebben rustig en positief gereageerd op mijn melding. Er is nog geen ontmoeting geweest. Mijn vriendin vindt dat het nu tijd daarvoor is, terwijl ik er nog even mee wil wachten. Tot slot heb ik in mijn woonkamer een leren bank en leren stoelen (niet versleten). Zij zei laatst dat de inrichting helemaal niet haar smaak was en dat ze graag andere meubels wilde. Op termijn is er zeker iets mogelijk, maar dit ging mij iets te snel. Wat vindt u hiervan?

Moet ik zwichten?

Beste Moet ik zwichten,

U mag uw trouwring de rest van uw leven blijven dragen. U hebt een lang huwelijk gehad, dus het is heel begrijpelijk dat u de nagedachtenis van uw vrouw in ere wil houden. Uw nieuwe vriendin heeft daar helemaal geen last van (dit zit alleen maar in haar hoofd) en bovendien heeft ze er niets over te zeggen. Het is uw beslissing. Hetzelfde geldt voor uw meubilair. Het bankstel mag haar smaak niet zijn, maar u woont niet met haar samen en zij heeft simpelweg geen zeggenschap over uw inrichting. Sterker: het feit dat zij zich nu misprijzend uitlaat over uw meubilair lijkt een goede reden om een beetje gas terug te nemen in uw relatie. Het is heel belangrijk dat mensen die op latere leeftijd na een lang huwelijk een relatie beginnen niet elkaar de wet gaan zitten voorschrijven voor hoe de ander zich moet opstellen. Deze relaties kunnen alleen werken, als partners elkaar vrijlaten in hun doen en laten. Nu wil uw vriendin andere meubels, straks wil ze dat u andere kleding en een ander kapsel neemt. Of ze vindt dat u samen met haar op haar kleinkinderen moet passen.

Vertel uw vriendin rustig en vriendelijk dat u niet van plan bent om uw meubels te vervangen, althans voorlopig niet, omdat u er zelf prima tevreden mee bent. Bedenk dat u niet aan haar vast zit, en zij niet aan u. Boven een bepaalde leeftijd is een nieuwe samenwoonrelatie altijd moeizaam. Een kennismaking van haar met uw kinderen en kleinkinderen heeft geen haast. Daar kunt u mee wachten tot u de tijd rijp acht. Het is hoe dan ook de vraag of deze relatie bestendig zal blijken. Houd er rekening mee dat een latrelatie voor u geschikter is.

Artikelen in Liefde en relaties.

Gelabeld met , .

5 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 21 januari 2023 10:30

Ze hoesten me aan!

Beste Beatrijs,

Corona lijkt alweer lang en breed vergeten, want overal waar ik kom, in elke trein en op straat, wordt volop de ruimte in gehoest. Vrijwel niemand doet een hand of elleboog voor zijn mond. Af en toe voel ik zo’n hoestsalvo als een windvlaag mijn gezicht raken. Ik wil er eigenlijk iets van zeggen, maar laat dit vaak zitten, omdat het toch al gebeurd is. Anderzijds, als niemand deze mensen ooit corrigeert, zal het gedrag ook niet veranderen. Kan ik zo’n onbekende aanspreken, bijvoorbeeld met: ‘Wilt u mij alstublieft niet in het gezicht hoesten?’

Geen zin in besmetting

Beste Geen zin in besmetting,

Een onbekende aanspreken, zeker als dit gebeurt om iets te corrigeren wat toch niet meer kan worden verholpen is altijd riskant. Je weet maar nooit of gecorrigeerde niet een woedeaanval krijgt. Mensen vinden het nu eenmaal vervelend om door passanten te worden gecorrigeerd. Bovendien weten ze best dat het niet oké is om anderen in het gezicht te hoesten. Ze dachten er niet bij na, ze hadden het niet in de gaten en het gebeurde niet met opzet. Ik zou zeggen: laat het zitten en bescherm uzelf door in uw jas weg te duiken. Wind ter bescherming een sjaal om de onderste helft van uw gezicht inclusief neus of draag een mondkapje.

Artikelen in Corona, Het publieke domein, Ziekte.

Gelabeld met , .

1 reactie

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 21 januari 2023 10:15

Ruzie over een fiets

Beste Beatrijs,

Ik heb een nieuwe fiets gekocht en wilde de oude op Marktplaats zetten. Mijn schoonmoeder die bij ons langs was wilde de fiets wel hebben en vroeg of ik hem bij haar thuis kon langsbrengen. Later zag ik dat de fiets mankementen had: de rem deed het slecht, het zadel was stuk, er zat een slag in het voorwiel en een trapper was stuk. Ik heb de fiets voor een gering bedrag aan een opkoper verkocht en een appje gestuurd naar mijn schoonmoeder, waar ik verder niets op hoorde. Een dag later belde ze boos mijn vrouw op dat het belachelijk was dat ik me niet aan de afspraak hield. Ook schreeuwde ze dat ik een slecht karakter had en onbetrouwbaar was. Hoe moet ik hiermee omgaan?

Onbetrouwbare schoonzoon

Beste Onbetrouwbare schoonzoon,

Zeg tegen uw schoonmoeder dat u haar met alle plezier de fiets gratis en voor niks had gegeven, maar dat u het niet aandurfde om haar een fietswrak ter hand te stellen uit angst dat ze ermee zou vallen en in het ziekenhuis zou belanden. Die verantwoordelijkheid wilde u niet op u nemen. Het is ongepast om mensen kapotte spullen te geven. Uw vrouw had haar overigens ook meteen kunnen vertellen dat het een waardeloze fiets was, toen zij door haar moeder gebeld werd. Die hele ruzie was overbodig.

Artikelen in Schoonfamilie.

Gelabeld met .

3 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 21 januari 2023 10:00

Ruzie over de verwarming

Beste Beatrijs,

Mijn vriendin en ik (beiden eind dertig) zijn al meer dan tien jaar samen en wonen de laatste vijf jaar samen in een huurhuis. We verdienen allebei ongeveer anderhalf keer modaal en hebben geen kinderen, dus we zitten financieel prima. Uit milieuoverwegingen waren we altijd al zuinig met energie.

Nu de prijzen zijn gestegen is mijn vriendin nog zuiniger geworden. Ze heeft commentaar op de duur van mijn douche en gebruikt het gasfornuis nauwelijks. Grootste doorn in het oog is de verwarming. Vorig jaar stookten we nog in de avonduren, maar nu mag de verwarming van haar helemaal niet meer aan. We zaten al in dikke truien en pantoffels – voor mij is het niet meer te doen. Tijdens de recente kou werd het in ons huis maximaal veertien graden, vaak minder. Ik heb een veeleisende baan van zestig uur per week en vind het akelig om ’s avonds in de kou te zitten. Ik wil ook geen vrienden meer uitnodigen, omdat zulke temperaturen niet gastvrij zijn. Mijn vriendin lijkt steeds verder te gaan in haar obsessie met de rekening, maar ik wil enigszins comfortabel (18, 19 graden) in mijn huis wonen en daarvoor betalen. We hebben hier stevige discussie en ruzie over. Wat te doen?

Altijd in de kou

Beste Altijd in de kou,

Leven in een huis waar het nooit meer dan veertien graden wordt, is niet uit te houden. Daar worden mensen chagrijnig en depressief van. Bovendien is het ongezond, omdat een huis dat nooit warm gestookt wordt, al is het maar een paar keer per week, vochtig wordt, wat schimmelgroei bevordert. Normaal gesproken sluiten stellen met uiteenlopende temperatuurwensen een compromis: als de een 20 en de ander 15 graden wil, zetten ze de thermostaat op 17.5. Inderdaad met warme truien en dikke pantoffels. Maar in dit geval wil uw vriendin geen duimbreed wijken. In haar optiek zult u moeten lijden, omdat zij dat zelf prima vindt. Er zijn een paar dingen die u kunt proberen:

Zoek een ander huis. Moderne appartementen worden veel energiezuiniger gebouwd dan vroeger. Er zijn flats, waar de verwarming zelfs bij zware vorstperiodes niet of nauwelijks aan hoeft, omdat ze heel goed zijn geïsoleerd. Daarheen verhuizen scheelt niet alleen in de energierekening, maar ook in wooncomfort (hoewel uw vriendin misschien liever wil lijden voor het klimaat dan de woonruimte voor zichzelf en voor u comfortabeler maken). Bespreek de verhuismogelijkheden met uw vriendin. Bespreek ook de volgende stappen die u zou kunnen nemen, wanneer zij vasthoudt aan haar weigering om de verwarming aan te zetten.

Misschien kunt u op uw kantoor een veldbedje plaatsen.

Overweeg om twintig uur bovenop uw werkweek van zestig uur te gooien en meer tijd door te brengen op kantoor. Misschien kunt u een veldbedje plaatsen. Ook is het mogelijk om na uw werk ergens een snel hapje te eten en dan naar een voorstelling (bioscoop, theater, concert) te gaan – ergens waar het warm is. Zodra u thuis komt, gaat u in bed liggen met drie dekens over u heen om er alleen uit te komen, wanneer u weer naar uw werk moet.

Ten slotte kunt u ook besluiten om de relatie te beëindigen en eigen woonruimte te zoeken, want zo’n diepgaand conflict lijkt niet bevorderlijk voor de eendracht binnen uw relatie.

Artikelen in Liefde en relaties.

Gelabeld met , , .

14 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 14 januari 2023 10:30

Alleen wat nodig is?

Beste Beatrijs,

Als mijn vriend de tafel dekt, laat hij de lepels achterwege, wanneer hij vindt dat er geen lepels nodig zijn bij het gerecht. Mijn idee is, dat iedereen zelf mag bepalen met welk bestek hij of zij het eten te lijf gaat. En dat het dus zaak is volledig te dekken: mes, vork én lepel. Hoe hoort het eigenlijk?

Welk eetgerei?

Beste Welk eetgerei,

Bij informele etentjes mag u zoveel bestek op tafel leggen als u wil: ook lepels, vorken of messen die gasten naar verwachting niet nodig hebben. Maar de formele etiquette schrijft voor om de tafel alleen te dekken met eetgerei dat daadwerkelijk voor de maaltijd nodig is. Als mes en vork volstaan, dan alleen mes en vork. De reden hiervoor is dat gasten bij overtollig bestek in verwarring kunnen raken over waarvoor het is bedoeld. Iemand die liever een lepel gebruikt kan, wanneer die er niet ligt, altijd erom vragen, waarna het gevraagde overhandigd zal worden.

Artikelen in Eten en drinken.

Gelabeld met , .

3 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 14 januari 2023 10:15

Voormalige buren bezoeken

Beste Beatrijs,

Onze aardige overburen zijn onlangs verhuisd naar een appartement. Wij kregen als buurtgenoten een A-viertje in de bus met het nieuwe adres, met dank voor een fijne tijd en de uitnodiging om eens langs te komen. Wij hebben ze een gelukwens voor hun nieuwe huis gestuurd met de mededeling dat we graag eens komen kijken. Maar hoe verder? Moeten we wachten totdat zij ons uitnodigen of kunnen we onszelf gewoon uitnodigen?

Voor wie is het initiatief?

Beste Voor wie is het initiatief,

Het hangt af van hoe goed u met uw voormalige overburen bevriend was. Zo te zien was dat niet heel erg close. U kreeg, net als andere buurtgenoten, een A-viertje in de brievenbus met verhuisgegevens en een uitnodiging om eens langs te komen. Deze uitnodiging was niet persoonlijk aan u gericht, maar gold voor iedereen. In dat geval kunt u het beste een tijdje wachten en het initiatief bij de verhuizende buren laten. Ze moeten hoe dan ook eerst op orde zijn in hun nieuwe huis. Misschien geven ze daarna een house warming feestje, waarvoor voormalige buurtgenoten ook worden uitgenodigd. Als u niets meer van hen hoort, maar u wil toch graag hun nieuwe huis zien, kunt u over een paar maanden een vrijblijvend berichtje sturen met de vraag of u nog eens mag komen kijken, omdat u benieuwd bent naar hun nieuwe huis. Maak duidelijk dat het u alleen gaat om een kort bezoekje en dat u zo weer weg bent.

Artikelen in Buren, Visite.

Gelabeld met .

1 reactie

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 14 januari 2023 10:00