Beste Beatrijs,
Als mijn man en ik iets kopen, of het nu een grote of kleine aanschaf is, bijvoorbeeld een auto of nieuwe dekbedden of een fruitschaal, vragen mensen om ons heen altijd hoeveel we ervoor betaald hebben. Mijn man geeft dan eerlijk antwoord, maar dit ergert mij heel erg, omdat ik vind dat dit andere mensen niets aangaat. Ben ik ouderwets of raar om er zo over te denken?
En? Wat kost het?
Beste En? Wat kost het,
Zelf kunt u doen alsof u het niet meer weet. Zeg tegen mensen die naar de prijs van uw aankoop informeren: ‘Ach, ik heb toch zo’n slecht geheugen voor getallen, ik weet het gewoon niet meer. Ik zal het straks even nazoeken in mijn administratie, dan laat ik het je wel weten.’ En vervolgens vergeet u dat natuurlijk, net zoals de nieuwsgierigen ook onmiddellijk zullen vergeten dat ze wilden weten wat iets kostte.
Misschien kan uw man deze tactiek ook toepassen, maar als hij geen probleem heeft met het noemen van prijzen, moet u hem maar laten begaan. Zo erg is het ook weer niet om de kosten van iets te vermelden, ook al is het risico dat dit tot een buitengewoon vervelend gesprek leidt in de trant van dat ‘dit bedrag veel te veel geld was en dat u het daar en daar voor de helft van de prijs had kunnen krijgen’. Mensen willen zich altijd graag superieur voelen en een makkelijke manier om dit zalige gevoel binnen te halen is om te beweren dat een ander ergens te veel voor heeft betaald.
Mijn standaard antwoord is altijd “Van de kringloopwinkel voor 5 Euro.”
Andere auto? “Ja, kringloopwinkel. 5 Euro.”
Nieuwe trui? “Ja, kringloopwinkel. 5 Euro.”
Nieuw bankstel? “Ja, kringloopwinkel. 5 Euro.”
Wil, hoe zijn de reacties?
Geef als antwoord: “Het gaat je niets aan”, … en verbreek de relatie met die lui, …
“Mensen willen zich altijd graag superieur voelen en een makkelijke manier om dit zalige gevoel binnen te halen is om te beweren dat een ander ergens te veel voor heeft betaald.” U heeft zoveel humor; …& zo touché. Ik zal u en uw columns missen