Beste Beatrijs,
Sinds een half jaar ga ik (28, studente en parttime werkend) regelmatig om met een leuke man van 40. Een relatie wil ik het niet noemen, maar we slapen samen, eten samen en doen soms leuke dingen en dat bevalt ons allebei best. Hij betaalt zonder uitzondering tijdens onze afspraakjes. De eerste keren vond ik dat geen probleem, aangezien het initiatief om af te spreken van hem uitging. Ook neem ik, wanneer we bij hem thuis afspreken, wel eens een fles wijn, cd of film op dvd voor hem mee en in de kroeg reken ik soms af. Maar de etentjes waarop hij me trakteert kan ik gewoonweg niet betalen. Ik doe hem geen plezier met voor mij betaalbare eetcafés, en bij mij thuis in mijn studio een vijfgangenmaal in elkaar draaien vind ik te intiem en relatie-achtig.
Enerzijds vind ik mezelf een volwassen, intelligente vrouw en voel ik me ongemakkelijk bij deze ongelijke verdeling. Anderzijds betaal ik mijn eigen (tweede) studie en levensonderhoud van mijn schaarse inkomen, houd ik weinig over voor uitspattingen en schat ik zijn jaarsalaris op ongeveer tien keer het mijne. Moet ik niet zo moeilijk doen en gewoon accepteren dat hij graag betaalt in ruil voor mijn gezelschap? Of schreeuwt dit ‘golddigger’ of erger?
Vrijgehouden
Beste Vrijgehouden,
Op zichzelf is het niet bezwaarlijk om dure etentjes en ander vertier te accepteren van uw vriend. Tenslotte heeft hij veel meer geld dan u en vindt hij het leuk om dat aan u te besteden.
Een ander aspect is bedenkelijker. U schrijft dat u en uw vriend ‘samen eten, samen leuke dingen doen, en samen slapen.’ Toch wilt u het geen relatie noemen. Mijn vraag is: wanneer hebt u dan wél een relatie? U doet allemaal behoorlijk intieme dingen met die man, maar het is geen relatie! Dan wordt het inderdaad bezwaarlijk om luxueuze giften van hem te accepteren. Dat kan alleen maar wanneer er liefde in het spel is. Als de liefde ontbreekt – en uw emotionele distantie wijst daar op – neigt uw positie naar die van de call-girl of de onthechte maîtresse. Wat schiet u daar eigenlijk mee op? Waarom zou u seks willen ruilen voor dure etentjes, als u deze man toch niet verder in uw leven wil toelaten? De hele situatie heeft iets buitengewoon wezenloos. Ik denk dat u deze verhouding beter kunt beëindigen.
Leuke dingen met een vriend doen is toch prima, geniet ervan en als de ware Jacob komt is het vroeg genoeg om afscheid te nemen.
Zolang als het voor beide partijen duidelijk is dat een “Leve de lol” relatie is met , in goed Nederlands gezegd, “no strings attached”, is er geen probleem.
Het wordt inderdaad anders als de man de indruk heeft dat er wel een toekomst in deze relatie zit. En waarom zou hij dat niet denken? Samen uit, gezellig eten en daarna samen slapen lijkt bijzonder veel op een relatie. Als briefschrijfster daar anders over denkt dan begint dit “arrangement” plotseling wel heel hard “golddigger en erger” te schreeuwen.