Beste Beatrijs,
Hoewel sommige – feministische – vrouwen goede manieren seksistisch vinden, stel ik hoffelijkheid bij een man erg op prijs. Gelukkig is mijn vriend die ik sinds een half jaar heb, ook goed opgevoed en weet hij hoe je een dame moet behandelen. Hij draagt m’n koffers en tas, houdt deuren voor me open, neemt en geeft mijn jas aan, neemt regelmatig bloemen mee en betaalt als we uit eten gaan. Dit waardeer ik allemaal zeer en ik wil dan ook graag wat voor hem terug doen. Dat probeer ik al door lekker en uitgebreid voor hem te koken, hem af en toe op een lunch te trakteren en soms een klein cadeautje voor hem mee te nemen. Is dit voldoende of heeft de etiquette nog andere voorschriften voor iets waar een vrouw een man een plezier mee kan doen?
Van twee kanten
Beste Van twee kanten,
De uitwisseling van attenties lijkt me prima in orde. U doet allebei moeite voor elkaar – dat zit wel goed. Op één punt schuilt er een addertje onder het gras: het terugkerende betalen van de restaurantrekening door uw vriend. Daar hangt een immaterieel prijskaartje aan, waar met onzichtbare inkt ‘seks’ op staat.
In de traditionele etiquette betaalde een man standaard voor de vrouw, omdat vrouwen doorgaans geen eigen inkomen hadden. Los daarvan was het regelmatig betalen door de man van restaurants en ander vertier ook een teken van amoureuze belangstelling. Door keer op keer te betalen bond de man de vrouw aan zich. Zij kwam als het ware in de schuld bij hem te staan, een schuld die kon worden ingelost door hetzij seks op korte termijn, hetzij een huwelijk op iets langere termijn.
In de moderne etiquette betaalt de man niet meer automatisch voor de vrouw. In geval van vriendschappen, broer-zus-relaties, collega’s worden allerhande rekeningen gewoonlijk gedeeld. Mannen betalen wanneer zij denken dat lichamelijke intimiteit tot de mogelijkheden hoort. Het is een veroveringstactiek. De fase dat de man vanzelfsprekend de vrouw vrijhoudt bestaat nog wel, maar duurt veel korter dan vroeger. Hij betaalt omdat hij een beloning verwacht: seks. Door te betalen laat de man zijn solvabiliteit en zijn toewijding zien, het is een vorm van krachtpatserij. Wil een vrouw zich laten imponeren, dan staat ze toe dat hij voor haar betaalt. Ziet ze daarentegen niets in hem, dan kan ze beter voor zichzelf betalen om geen valse verwachtingen te wekken. Wanneer de verovering is geslaagd en het inderdaad van seks danwel een intieme verstandhouding is gekomen, heeft het eenzijdige financiële vertoon van de man geen zin meer. De meeste gevestigde stellen delen dus de restaurantrekening of betalen om en om, naar het uitkomt, soms ook bij wijze van cadeau. Vrouwen verdienen immers zelf ook geld en waarom zou een man in z’n eentje de financiële lasten moeten dragen?
Als seks deel uitmaakt van uw relatie, kunt u beter ophouden met uw vriend automatisch te laten betalen voor al het restaurantbezoek. Dat hoeft niet meer, want hij heeft al bewezen dat hij daartoe gemotiveerd is en in staat is. Op die manier vermijdt u ook de schijn van geld ruilen voor seks. De regel is niet dat de man betaalt voor zijn geliefde omdat ze een vrouw is. De regel is: de man betaalt voor een vrouw als er een beloning in het verschiet ligt.
Hierbij moet mij het volgende van het hart betreffende uw antwoord aan deze mevrouw.
Het addertje onder het gras, daar ben ik het helemaal niet mee eens, want het betalen van de rekening voor eten (of voor wat dan ook) staat helemaal los van seks.
Liefde en seks is onvoorwaardelijk, tenzij je aan het hoereren bent.
Deze mevrouw doet al wat ze kan, namelijk lekker en uitgebreid voor haar geliefde koken, hem op een lunch trakteren en soms een klein cadeautje voor hem meenemen.
Wanneer de man de rekening betaalt, dan kun je als vriendin, partner of als vrouw de keuze maken:
– de volgende keer te betalen wanneer de genegenheid wederkerig is,
– zelf lekker eten klaar te maken,
– het bespreekbaar te maken, wanneer je niet zoveel kunt betalen.
Kortom, uw antwoord vind ik man- en vrouwonvriendelijk.
Hmmm… Ik begrijp uw standpunt. De man betaalt als hij de vrouw wil “veroveren”, maar is er een begin gemaakt met het delen van het bed, dan betaalt ook de vrouw.
Geldt dit ook als er een heel groot inkomensverschil is tussen de twee partners? En hoe goedkoop moet je dan als vrouw zijn? (Je laat je door een paar etentjes vooraf veroveren? Dacht het niet.) Ik vind het heel normaal dat een man betaalt voor mij, ook als er sprake is van een lat-relatie. Ik vind het niet meer dan goed fatsoen en bovendien laat hij zo aan mij zien dat hij mij liefheeft, respecteert, en voor mij wil zorgen.
Mannen willen met een mooie vrouw het liefst voor een dubbeltje op de eerste rang zitten… ze moet lief zijn, slank, intelligent, zorgzaam, goed koken, enzovoorts.
Daar mag best wat tegenover staan, namelijk dat we ons “vrouw” voelen in het bijzijn van een man.
Maar ach, ik zal wel ouderwets zijn….
niet te geloven dit! goede manieren houdt volgens briefschrijftsters in dat een man alles betaalt. dit is enorm ouderwets. je stelt je als vrouw klein en afhankelijk op en je geeft de man alle macht in handen. hebben jullie zelf geen inkomen? zijn we terug in de jaren 50? een vrouw, die zelf niks te bieden heeft omdat ze geen werk of carriere heeft, en daarom verwacht dat de man alles betaalt, vind ik een totale afknapper!
Deze brief is al een tijdje geleden. Maar ik zit met open mond te lezen!
Ik ben het helemaal eens met Johannes!
Waar zijn de vrouwen die onafhankelijk willen zijn?! Hoe bedoel je, triest! Ik vind het echt heel schandalig dat er nog steeds vrouwen zijn die mannen zien als hun slaaf. “Hij draagt mijn koffers, hij houdt deuren voor mij open, neemt en geeft mijn jas aan, neemt regelmatig bloemen mee en betaalt als we uit eten gaan.”
Tuurlijk kan een man best galant zijn voor zijn vrouw, maar het moet wel normaal blijven! Mannen en vrouwen staan tegenwoordig op een gelijkwaardig voetstuk. Vrouwen zijn niet meer “lager” dan mannen.
Spijtig dat sommige mensen nog wel zo denken.
Wat een onzin. In de huidige maatschappij moeten mannen en vrouwen zich altijd maar gelijk tegen elkaar op stellen. Misschien ben ik extreem ouderwets voor een 22 jarige, maar als ik met een vrouw uit eten ga betaal ik. Of dat nou mijn vriendin, een vriendin is of mijn zusje. Niet omdat ik ze zie als minderwaardig of omdat ik seks met ze wil. Ook in de gevallen dat ik dat wel wil beinvloedt dat mijn wil om te betalen niet. Ik zie het als een teken van respect naar het andere geslacht, in het bijzonder degene die met je mee is. Ook al is het een ouderwetse traditie.
Kees Prins heeft dit allemaal heel duidelijk uitgelegd vanuit de skybox: http://www.youtube.com/watch?v=s61W6wyEIZ8 (“jiskefet + integriteit”)