↑
Spring naar inhoud

Een cadeau onder voorwaarden

Beste Beatrijs,

Mijn neef, de zoon van mijn zus, viert binnenkort zijn 18de verjaardag en de hele familie is uitgenodigd. Hij vraagt geld voor zijn verjaardag. Nu weet ik van mijn zus dat hij behoorlijk aan het experimenteren is met allerlei soorten drugs. Ik wil hem geen geld geven, omdat ik zijn drugsgebruik niet wil faciliteren. Kan ik hem zeggen dat ik om die reden geen geld geef, of ben ik dan te betuttelend? Ik heb ook geen zin om met een of ander onzincadeautje te komen waar hij niets mee kan. Hoe los ik dit op?

De kat op het spek binden

Beste De kat op het spek binden,

Uw neef vraagt geld voor zijn verjaardag. Dat is tamelijk gebruikelijk voor iemand die achttien jaar wordt. Het is niet gezegd dat hij de ingezamelde verjaardagsgelden voor drugs zal aanwenden. Misschien koopt hij er wel flessen whisky van of gebruikt hij de totaalsom om zich te laten tatoeëren. Evenmin geweldige bestemmingen, maar ook die kunt u niet verbieden. U kunt geen geld onder voorwaarden geven en een onzincadeau is niet leuk. Ik raad u aan om niet te piekeren over wat voor verkeerde dingen uw neef allemaal met geld kan uithalen en hem een redelijk bedrag als verjaardagscadeautje te geven. Vertrouw maar op uw zus en zwager om hun zoon op het drugsvrije pad te houden. Als uw gewetensnood desondanks opspeelt, kunt u bij uw zus navraag doen of geld geven inderdaad ongewenst is. Koop in dat geval een mooi boek voor uw neef.

Artikelen in Cadeaus, Verjaardag.

Gelabeld met .

rev="post-9615" 3 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 8 september 2018 09:01

Een slap handje

Beste Beatrijs,

Ik wil mijn appartement verkopen en heb daartoe een aantal makelaars op bezoek gehad. Eén van hen had een heel goed plan van aanpak, maar bij binnenkomst gaf ze me een heel slap handje. Van huis uit heb ik altijd meegekregen dat een goede handdruk belangrijk is in het sociale verkeer. Ik ben bezorgd dat potentiële kopers de indruk krijgen dat deze makelaar niet erg daadkrachtig is en ben daarom van plan om een andere makelaar te kiezen. Is een goede handdruk nog steeds etiquette, of is dit inmiddels achterhaald? En als het nog steeds etiquette is, ben ik dan eerlijk en zal ik haar aanraden om een steviger handdruk te geven of maak ik me er van af met een smoesje?

Een slap handje

Beste Een slap handje,

Een stevige handdruk is geen indicatie voor daadkracht. Het is niet meer dan een vorm van gedrag die men zichzelf heeft aangewend of waar iemand niet speciaal bij nadenkt. Er kunnen geen conclusies omtrent het karakter uit worden afgeleid. Mensen met een stevige handdruk kunnen best aarzelend en weinig slagvaardig in het leven staan. Zelfs de wenselijkheid van stevige handdrukken uitdelen is twijfelachtig. Tal van mensen hebben last van pijnlijke gewrichten en zijn juist bang om stevige handdrukken te krijgen, omdat ze dan tegen het plafond zitten. Als u tevreden bent over het plan van aanpak van uw makelaar, raad ik u aan om onverwijld met haar in zee te gaan ondanks de slappe handjes die ze geeft. Los daarvan is in geen goed idee om kritiek te geven op de kwaliteit van haar handdruk. U bent een potentiële klant en geen coach.

Artikelen in Aanspreken en begroeten, Traditionele etiquette.

Gelabeld met .

rev="post-9613" 3 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 8 september 2018 09:00

Andere kinderen ook een beetje jarig

Beste Beatrijs,

Enige tijd geleden merkte mijn vrouw dat elk van de vier kinderen van onze zoon – in de leeftijd van twee tot zes jaar – van de ouders van onze schoondochter een cadeautje krijgt, telkens wanneer een van de vier jarig is. Mijn vrouw heeft deze gewoonte overgenomen. Maar ik vind het overdreven. Volgens mij moet alleen de jarige zelf een cadeautje krijgen. Mijn standpunt heeft ook een financiële reden: sinds ik gepensioneerd ben, teren wij in op ons vermogen. Willen onze zoon en schoondochter dat hun andere drie kinderen ook steeds wat krijgen op de verjaardag van een van hen, laten zij dat dan maar betalen. Overigens zijn onze kleinkinderen, aan wie het in materiële zin aan niets ontbreekt, altijd blij met wat ze van ons krijgen. Wat vindt u hiervan?

Begrotelijke verjaardagen

Beste Begrotelijke verjaardagen,

Het lijkt opvoedkundig geen geweldig idee om als een kind jarig is, de broertjes en zusjes ook een cadeautje te geven. Wat is dan nog het bijzondere aan jarig zijn? Het is voor kinderen goed om te ervaren dat als een broer of zus jarig is, hij/zij cadeautjes krijgt (en de andere kinderen dus niet). Bij een volgende verjaardag is een ander kind weer aan de beurt. Dit allemaal nog afgezien van het feit dat de kosten voor u als grootouders uit de hand dreigen te lopen met niet vier maar zestien cadeautjes per jaar. Nu zult u aan de niet-jarige kinderen wel minder dure cadeautjes geven, maar ook daar kleeft een nadeel aan. Kinderen zijn onvoorspelbaar in hun voorkeuren en het is goed mogelijk dat een van de goedkopere cadeautjes toevallig heel erg de begeerte opwekt van de andere kinderen, inclusief de jarige, die dan zit te mokken dat zijn broertje/zusje dat aantrekkelijke, goedkope frutseltje heeft gekregen, terwijl die nog niet eens jarig is! Kortom, ongenoegen ligt op de loer.

Bespreek dit eerst met uw vrouw (het is belangrijk om het hier eens over te zijn) en vervolgens met uw zoon en schoondochter. Ik kan me niet voorstellen dat zij het onredelijk vinden, als u zegt dat u een cadeau voor de jarige genoeg vindt. Waarschijnlijk zijn ze blij om extra spullen buiten de deur te houden. Wie weet brengt uw saneringsvoornemen hen op het idee om de andere grootouders aan te sporen zich te beperken tot één cadeau per verjaardag, namelijk voor de jarige.

Artikelen in Cadeaus, Grootouders en kleinkinderen, Verjaardag.

Gelabeld met .

rev="post-9608" 4 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 1 september 2018 09:02

Moeten tepels verborgen worden?

Beste Beatrijs,

Onlangs adviseerde een vriendin mij om tijdens sollicitatiegesprekken een beha met vulling te dragen. Zo zouden mijn tepels onzichtbaar blijven. In de lingeriewinkel kocht ik een padded beha, want bij een sollicitatie wil je natuurlijk geen slechte indruk maken. De verkoopster zei dat zichtbare tepels tegenwoordig echt niet meer kunnen. Ik vind een padded beha oncomfortabel en zweterig. Bovendien vind ik het onzin dat tepels verborgen moeten worden. Maar als ik om mij heen kijk, zie ik heel weinig vrouwentepels: iedereen verbergt ze achter behavulling. Het stemt mij triest dat vrouwen uit onzekerheid zo’n harnas dragen. Mannentepels mogen wel. Nu vraag ik mij af: hoe hoort het eigenlijk?

Zichtbare tepels

Beste Zichtbare tepels,

Tja, tegen mode is geen kruid gewassen. Kennelijk zijn tepels uit. Ik herinner me nog goed de tijd dat ze en vogue waren (de jaren zeventig), toen veel vrouwen geen of niemendal-beha’s droegen. Maar goed, hoe hevig iets ook in de mode is, een plicht om het betreffende modeartikel aan te trekken bestaat niet. Als u geen padded beha wil dragen, hoeft dat niet. Ik verkeerde trouwens in de veronderstelling dat vrouwen niet zozeer padded beha’s aantrekken om hun tepels te verbergen als wel om hun borsten meer volume te geven, maar misschien klopt dat niet en doen ze het wel degelijk uit tepelangst.

Artikelen in Zakelijke relaties.

Gelabeld met , .

rev="post-9606" 7 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 1 september 2018 09:01

Hoort afdingen erbij?

Beste Beatrijs,

Onlangs hebben wij een niet al te dure nieuwe bank gekocht bij een kleine meubelzaak. Aanbetaling gedaan en over een aantal weken wordt hij geleverd. Van verschillende vrienden kregen wij de vraag: ‘Heb je korting gevraagd/ gekregen? Nee? Dom. Dat moet je altijd vragen als ze het niet zelf aanbieden.’ Het was niet bij ons opgekomen, maar we willen ook niet de sul zijn die zich een gebruikelijke korting door de neus laat boren. Is het inderdaad normaal om korting te vragen en wanneer doe je dat wel en wanneer niet?

Is elke vraagprijs te hoog?

Beste Is elke vraagprijs te hoog,

Nee, het is zeker niet gebruikelijk om korting te vragen bij de aanschaf van spullen. Of het nu om duurdere zaken gaat als meubels of om iets goedkoops als een waterkoker, het is in Nederland geen algemeen gebruik in winkels om af te dingen. Marchanderen vindt plaats bij de aanschaf van heel dure zaken zoals huizen en juwelen en bij auto’s, nieuw of gebruikt. En verder op de vrijmarkt bij Koningsdag, op Marktplaats met tweedehands spullen en in verre streken, waar toeristen er een sport van maken. Dat neemt niet weg dat sommige mensen het altijd en overal proberen. En soms lukt het ook nog. De brutalen kunnen overal een slaatje uit slaan.

Dat u überhaupt dit gesprek over korting hebt gevoerd met vrienden en kennissen zegt in de eerste plaats iets over die vrienden. En wel: dat zij zich afficheren als mensen die op de penning zijn en overal het onderste uit de kan willen hebben, juist ook over de rug heen van sappelende middenstanders. Verder laten zij zich kennen als mensen die er plezier in scheppen om zich superieur aan anderen te voelen. Zij vinden het leuk om u die zogenaamd een te dure bank hebt gekocht in te peperen hoe sullig u zich gedragen hebt. Zij zelf zouden natuurlijk nooit zo dom zijn om de vraagprijs te betalen. Door zich boven u te verheffen hebben zij weer een fijne avond. Trap er niet in en weiger gewoon om over geld te praten! U hoeft die mensen niet te vertellen hoeveel u ergens voor betaald hebt en zij dienen hun neus niet in uw portemonnee te steken.

Artikelen in Vrienden en kennissen.

Gelabeld met , .

rev="post-9604" 4 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 1 september 2018 09:00

Een gesloten wereldbeeld

Beste Beatrijs,

Laatst was ik bij een etentje met een groepje oude vrienden die elkaar al heel lang kennen. De kinderen (twintigers) van het echtpaar dat ons had uitgenodigd waren er ook. We waren met een stuk of twaalf mensen, heel gezellig. De dochter des huizes had haar vriend bij zich, die op zeker moment bloedserieus verkondigde dat de aarde niet rond is maar plat, en dat de aarde niet om de zon draait, maar het hele zonnestelsel om de aarde. Dat wij daarvan niet op de hoogte waren en hij wel, kwam door een wereldcomplot dat hij doorhad (en wij niet). Omdat de aanwezigen deze jongeman pas voor het eerst spraken, durfde niemand te zeggen dat hij onzin uitkraamde. Iedereen luisterde geduldig en zat zo’n beetje te lachen. Waardoor ik me afvroeg: wanneer zijn banden intiem genoeg om iemand (goedmoedig) uit te lachen of om stevig de discussie aan te gaan? Ik weet dat politiek en religie gevaarlijke onderwerpen kunnen zijn, maar is er ook een verbod om tegen iemands heilige – maar naar mijn idee onzinnige – ideeën in te gaan?

Een heilige overtuiging

Beste Een heilige overtuiging,

Prijs u gelukkig dat de jongeman-van-de-platte-wereld geen potentiële schoonzoon van u is. Uw vrienden en niet te vergeten hun dochter zijn niet te benijden. Deze jongeman is een complotdenker. Dat is een wereld apart, waarin de raarste ideeën circuleren. Je kunt het zo gek niet bedenken of er zijn wel mensen die het geloven – internet staat er bol van. Er valt niet mee te discussiëren en het heeft geen enkele zin om ertegen in te gaan. Niet op een rationele manier en ook niet niet bij wijze van grapje of speldenprikje, want een gesloten wereldbeeld staat een uitwisseling van argumenten in de weg.

Het is lastig om bevriend te zijn met iemand die er krankjorume ideeën op nahoudt.

Het is heel erg om iemand met waandenkbeelden in de familie- of vriendenkring te hebben, want de persoon ervan afpraten lukt niet. Of mensen nu een redelijke of een onredelijke wereldbeschouwing erop nahouden, niemand is blij met een frontale aanval op zijn gedachtengoed en voorzichtige correcties werken niet tegen geharnaste opvattingen. Het is natuurlijk goed als dichtbije personen onware denkbeelden blijven bekritiseren (je hoeft niet overal ja en amen op te zeggen vanwege de lieve vrede), maar de ervaring leert dat tegenwerpingen meedogenloos afketsen op het ondoordringbare pantser van de waan. Met doorgaans funeste gevolgen voor de verhouding. Vriendschappen floreren bij een zekere gelijkgestemdheid en het is lastig om bevriend te zijn met iemand die er krankjorume ideeën op nahoudt. Als het dichtbije personen al niet lukt om een complotdenker tot rede te brengen, komen toevallige passanten bij een toevallig etentje er al helemaal niet aan te pas. Niet omdat het onbeleefd is om een stevige discussie aan te gaan, maar omdat het volkomen zinloos is.

Artikelen in Vrienden en kennissen.

Gelabeld met , .

rev="post-9602" 3 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 25 augustus 2018 09:02

Kritiek weerstaan

Beste Beatrijs,

Ik ben een vrouw van 41 en nogal tenger gebouwd, waardoor veel mensen (meestal dikke vrouwen) menen commentaar te moeten leveren op mijn figuur, zoals bijvoorbeeld ‘Eet jij wel genoeg?’ of ‘Ben jij niet veel te mager?’ Een vriend heeft mij het advies gegeven te antwoorden met: ‘Ben jij niet veel te dik?’ maar dat vind ik nogal cru. Weet u een elegantere oplossing?

Niet dik genoeg

Beste Niet dik genoeg,

Mensen zouden zich te allen tijde moeten onthouden van commentaar op elkaars uiterlijk. Zeker het soort passief-agressieve opmerkingen waar u last van hebt is buitengewoon ongepast. Het weerwoord dat uw vriend suggereert is inderdaad een beetje cru, maar in de categorie lik-op-stuk replieken wel weer grappig. U zou het ook kunnen proberen met een vraag om opheldering: ‘Probeer je me nu een compliment te geven?’ Of quasi boetvaardig: ‘Het spijt me dat ik niet aan je norm voldoe.’

Artikelen in Aanspreken en begroeten.

Gelabeld met , .

rev="post-9599" 2 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 25 augustus 2018 09:01

Altijd te druk

Beste Beatrijs,

Mijn man en ik lopen al jaren tegen hetzelfde probleem aan. Als wij afspreken om op een bepaalde tijd ergens heen te gaan en dat moment is daar, dan is mijn man altijd nog wel even met een klusje bezig. Nu vind ik dat niet zo erg als er bij die afspraak geen andere mensen betrokken zijn, maar als we met iemand op een bepaalde tijd afgesproken hebben, vind ik dat vervelend. Meestal attendeer ik hem ruim van te voren op onze vertrektijd en natuurlijk antwoordt hij dan dat hij dat weet en dat hij zo klaar is. We hebben er geregeld ruzie over. Ik vind het niet kunnen wat hij doet, hij vindt mij star en ergert zich aan mijn gedram. Hoe komen we hieruit?

Man traineert

Beste Man traineert,

Voor zo ver u dit nog niet gedaan hebt, is het raadzaam om het probleem nog eens met uw man te bespreken op een rustig moment dat hij en u niet samen ergens heen moeten. Vraag hem of hij u een plezier wil doen door op tijd klaar te zijn om te vertrekken. Als hij ja zegt en vervolgens toch weer nee doet, kunt u zonder hem te vertrekken of u kunt aankondigen dat u geen zin meer hebt en thuis blijft. Ook kunt u overwegen om een eerdere vertrektijd aan uw man mee te geven dan de werkelijke, zodat u, als hij altijd een kwartier later klaar is, toch nog op tijd bent. Maar goed, dat zal hij wel in de gaten hebben.

Als u dit probleem al jaren hebt en u krijgt er nog steeds ruzie over, valt eigenlijk niet te verwachten dat daar nog verbetering in komt. Geef het op en waarschuw uw vrienden of met wie u ook afspreekt dat u er niet in zult slagen om op tijd te zijn, dus dat ze er rekening mee moeten houden dat u een kwartier/ half uur te laat zult komen aanzetten. Zeg erbij dat u er alles aan gedaan hebt, maar dat uw man, zoals ze intussen wel zullen weten, slecht vooruit te branden is.

Artikelen in Liefde en relaties.

Gelabeld met , .

rev="post-9597" 3 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 25 augustus 2018 09:00

Als de bijrijder in slaap valt

Beste Beatrijs,

Wij gaan altijd met de auto op vakantie en leggen dan grote afstanden af, niet aan een stuk door, maar in delen. Ikzelf heb geen rijbewijs en ben dus bijrijder. Omdat ik niet actief hoef te zijn (maar dat is discutabel), gebeurt het wel eens dat ik in slaap val. Dit leidt tot grote ergernis van mijn vrouw, die soms begint te schelden en mij asociaal noemt. Wat vindt u, ben ik verplicht wakker te blijven? Naast een tomtom gebruiken wij als back-up een geprinte ANWB-route en hebben wij ook ouderwetse landenkaarten binnen handbereik.

Slaapverbod

Beste Slaapverbod,

Ergens tussen de extremen van controlezucht en onverschilligheid bevindt zich de ideale bijrijder.

De rol van de bijrijder wordt door verschillende mensen verschillend ingevuld. Je hebt de onvermoeibare meechauffeerders: zij zijn gespitst op gevaar en benoemen alles wat hen opvalt (‘Kijk uit, daar komt een vrachtwagen aan!’, ‘Pas op, er kunnen herten oversteken!’). En je hebt de onoplettenden die zich gedragen alsof ze in een taxi zitten en spelletjes gaan spelen op hun telefoon. Ergens tussen die extremen van controlezucht en onverschilligheid bevindt zich de ideale bijrijder. Zijn/haar taak was altijd om de kaart te lezen, de afslagen in de gaten te houden en af en toe met de chauffeur te converseren. Nu het vinden van de weg uitbesteed is aan tomtom en aanverwante routeplanners blijft alleen het contact met de chauffeur over.

Uw vrouw neemt het u kwalijk dat u bij lange autoritten wel eens in slaap valt. Dit lijkt weliswaar op het eerste gezicht veel op je geestelijk terugtrekken door je in een boek te verdiepen, maar het is natuurlijk geen bewuste keus. U wordt door slaap overmand, omdat u zich in een monotone situatie bevindt die geen eisen stelt aan uw alertheid. Misschien maakt uw geneigdheid om in slaap te vallen u überhaupt ongeschikt om achter het stuur te zitten en hebt u daarom geen rijbewijs. Hoe dit ook zij, dat u weleens weg dommelt als bijrijder lijkt me geen reden voor boosheid. U doet het niet met opzet, het overkomt u. Het heeft ook iets aandoenlijks. Al slapende geeft u zich geheel over aan de bedrevenheid van uw vrouw als bestuurder. Als uw vrouw zich alleen voelt tijdens uw hazenslaapje of mogelijk bang is om zelf in slaap te vallen, zou ze u ook vriendelijk wakker kunnen maken en vragen of u een activerend muziekje op wil zetten. Uitfoeteren wegens asociaal gedrag is nergens voor nodig.

Artikelen in Reizen.

Gelabeld met , .

rev="post-9585" 5 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 18 augustus 2018 09:02