↑
Spring naar inhoud

Hoe kunnen we goed uit elkaar?

Beste Beatrijs,

Sinds een half jaar heb ik een liefdevolle en gepassioneerde verhouding met een single man. Mijn echtgenoot, met wie ik al lang en gelukkig ben getrouwd, heeft mij om verschillende goede redenen die ruimte gegeven. Bedoeling was dat het naast elkaar zou bestaan, maar mijn minnaar wil meer: hij ziet in mij zijn grote liefde en zijn toekomst. Ik heb mij daar door alle verliefdheid een beetje in laten meeslepen, maar ben wel altijd duidelijk geweest dat ik mijn gezin niet zou verlaten. Er is zeker veel liefde tussen ons, maar bij mij is dat niet genoeg om met hem verder te gaan. Hierdoor is de relatie met mijn minnaar onder druk komen te staan, ook door allerlei emotionele manipulaties van zijn kant.

Nu staan we op een punt dat hij en ik elkaar toch zullen moeten loslaten. Ik zou het liefst verder gaan zoals het was, maar mijn minnaar durft het risico niet te nemen op nog meer pijn. We willen graag op een goede manier afscheid nemen en hebben als laatste redmiddel een relatiepauze van zes weken zonder enig contact ingelast om te kijken of we echt zonder elkaar verder kunnen. Is dit een goede manier om de pijn te verminderen? Hij zit nu nog zo in mijn hoofd dat ik er bijna heel de dag mee bezig ben.

Affaire loopt uit de hand

Beste Affaire loopt uit de hand,

Hij wil u als hoofdgerecht, terwijl u genoeg hebt aan hem als bijgerecht.

Uw paramour vraagt te veel van u. Hij zet u onder druk om uw gezin te verlaten, maar u wil dat niet. Dat betekent dat er een eind moet komen aan deze parallel-relatie. Zes weken time out heeft geen zin. De relatie moet helemaal worden verbroken. De reden daarvoor is duidelijk: hij wil u als hoofdgerecht, terwijl u genoeg hebt aan hem als bijgerecht. De belangen van u en uw minnaar sporen niet met elkaar. Waarom zou u dan doormodderen? Daar worden hij en u alleen maar ongelukkig van. Er is geen goede manier om de pijn van het afscheid zodanig te verzachten dat hij vrede heeft met het verbreken van de relatie. Het enige positieve wat uw minnaar zichzelf kan voorhouden is dat hij zonder u beter af is, want dan heeft hij tenminste zijn handen vrij om iemand anders te zoeken die wel helemaal voor hem kiest in plaats van dat hij zich uitlevert aan een vrouw die haar tijd en liefde moet verdelen onder te veel afnemers.

Het ziet er niet naar uit dat uw minnaar het zal kunnen opbrengen om een punt achter de affaire te zetten. Zet daarom uw eigenbelang opzij en doe het zelf. Geef uw minnaar zijn vrijheid terug en zet de zes weken time out om in eeuwigdurende time out. Houd het afscheid kort. Tranen mogen. Zeg: ‘Ik zal je nooit vergeten en het ga je goed.’

Artikelen in Liefde en relaties, Vreemdgaan.

Gelabeld met , , .

rev="post-11831" 10 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 6 november 2021 10:30

Ghosten op een bruiloft

Beste Beatrijs,

Laatst was ik op een geweldig leuk huwelijksfeest. De eindtijd van het feest was 22.00 uur, maar om 21.30 kon ik een lift naar huis krijgen. Ik ben tegen mijn gewoonte in eerder vertrokken dan de aangekondigde eindtijd, wat naar mijn idee onbeleefd was. Ik wilde ook graag afscheid van het paar nemen, maar degene met wie ik meereed zei dat ik hen beter niet kon storen en gewoon kon vertrekken. Ben ik tekortgeschoten?

Zonder afscheid

Beste Zonder afscheid,

Het is zeker niet onbeleefd om eerder te vertrekken dan de officiële eindtijd van een feest. Gasten zijn niet verplicht tot het laatst te blijven, mensen mogen weg wanneer ze willen om de trein te halen, met iemand mee te rijden, wat dan ook. Wat het afscheid nemen betreft: het is wel zo aardig om het bruidspaar even gedag te zeggen. Als het een heel groot feest is, vertrekken mensen ook wel zonder afscheid (ghosten) en dat kan ook best, zolang ze het bruidspaar in ieder geval begroet hebben bij binnenkomst, maar bij een kleiner, overzichtelijk feest is het beter om wel even dag te zeggen. Dat kan heel snel zonder lopende gesprekken te onderbreken. De gast die weg wil begeeft zich in het gezichtsveld van bruid of bruidegom en zegt onder het werpen van een kushandje: ‘Dag, ik moet ervandoor! Ik vond het een heel leuk feest!’ Omhelzingen en dankbetuigingen zijn niet nodig en afscheid nemen van één van de twee is genoeg.

Artikelen in Bruiloft.

Gelabeld met .

rev="post-11827" 3 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 6 november 2021 10:15

Dieetwensen

Beste Beatrijs,

Vandaag komt een vriendin eten. Zij neemt voor het eerst haar (nieuwe) vriend mee. Nu blijkt de beste man geen tomaten te lusten. Geen probleem, die stonden toch al niet op het menu en anders had ik nog wel even wat anders verzonnen. Mijn vriendin met wie ik samenwoon vindt ten eerste dat onze gasten te laat zijn met het melden van deze dieetwens en ten tweede dat ze ondankbaarheid tonen door deze door te geven. Maar ja, mochten er tomaten (in welke vorm dan ook) op het menu hebben gestaan, was dat echt een probleem geweest. Tegelijkertijd denk ik: had ik moeten vragen naar dieetwensen? Of is dit alles de schuld van mijn vriendin, die zich überhaupt nergens druk om maakt? Hoe had dit idealiter moeten verlopen?

Geen tomaten

Beste Geen tomaten,

Idealiter had u inderdaad moeten informeren of uw gast (die voor het eerst bij u kwam eten) dieetwensen had. Let wel: dit gaat om dingen die iemand niet kan, niet mag of niet wil eten. De reden voor zo’n beperking is irrelevant en hoeft ook niet vermeld te worden. Het is niet de bedoeling dat iemand meedeelt waar zijn/haar voorkeur naar uitgaat – u bent geen restaurant.

U hebt er niet aan gedacht om naar beperkingen te vragen en in dat geval is het handig dat de gast zelf even belt van tevoren om te waarschuwen dat (sorry) tomaten niet tot de mogelijkheden behoren. Met zo’n mededeling wordt geen ondankbaarheid getoond, integendeel – er wordt alleen maar beoogd om ongemakkelijke situaties te vermijden, zoals een gast die onverwachts begint te steigeren, als u de van tomatensaus doortrokken lasagneschotel op tafel zet waarmee u altijd zoveel eer inlegt. Al met al is de voorbereiding van het etentje dus prima verlopen.

Artikelen in Eten en drinken, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .

rev="post-11823" 2 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 6 november 2021 10:00

Dochter heeft andere man

Beste Beatrijs,

Onze dochter vertelde een half jaar geleden dat ze ging scheiden. Ze had een ogenschijnlijk goede relatie met haar man die twaalf jaar geduurd heeft. Haar man hoorde bij de familie: kerst vieren, gezamenlijke vakanties, spelletjesavonden enzovoort. We waren erg geschokt. Achteraf bleek dat ze al verliefd was op een nieuwe man, die ze kent via haar werk. Dat heeft ze pas later verteld. Ze wilde hem toen komen voorstellen. Daar waren wij nog niet aan toe. Ik heb gezegd dat ik wilde wachten tot ze officieel gescheiden was. Ze heeft haar nieuwe geliefde van de zomer ook direct meegenomen op de familievakantie. Ik ben in overleg thuisgebleven. Daarna is het nieuwe stel samen in een appartement getrokken. Intussen is haar scheiding een feit. Haar nieuwe man is bij zijn gezin weggegaan, maar nog niet gescheiden. Moeten we nu wachten met de kennismaking tot zijn scheiding ook voltrokken is? Dat kan soms wat langer duren. Of moeten we hem ontmoeten?

Een nieuwe schoonzoon

Beste Een nieuwe schoonzoon,

U bent niet blij met de scheiding van uw dochter. Het is ook niet niks dat zij haar man aan de kant heeft gezet na een relatie van twaalf jaar. Als u op haar man gesteld was (en blijkbaar was u dat), is deze breuk ook een verlies voor u en voor de rest van de familie.

U hebt er geen zin in of geen behoefte aan om de nieuwe partner van uw dochter te leren kennen. Het is waar dat uw dochter beter een tijdje had kunnen wachten, voordat ze hem in de familie introduceerde. Hem meteen meenemen naar een familievakantie is nogal overhaast. Daar hadden beter een paar maanden overheen kunnen gaan, zodat iedereen aan het idee had kunnen wennen. Aan de andere kant: het is al gebeurd, de rest van de familie heeft vakantie gevierd met hem, dus het heeft geen zin dat u nog langer wacht met een kennismaking. Er staat sowieso geen formele termijn voor. Op den duur zult u het toch moeten doen met deze nieuwe schoonzoon. Zeg tegen uw dochter dat ze samen met hem een kopje thee kan komen drinken en prik een datum.

Artikelen in Huwelijk en scheiding, Ouders en volwassen kinderen.

Gelabeld met .

rev="post-11815" 2 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 30 oktober 2021 10:30

Wie ondertekent eerst?

Beste Beatrijs,

Als ik een schrijven aan iemand richt en ik onderteken dat naast mezelf namens meer mensen, schrijf ik eerst de namen van de anderen en mijn eigen naam als laatste. Waarom zet men dan de namen van de kinderen wel achter de namen van de ouders? Het voelt voor mij heel onnatuurlijk om, nu we ouders zijn geworden, eerst onze eigen namen onder bijvoorbeeld een kaart te schrijven en als laatste de naam van onze zoon. Terwijl hij natuurlijk niet degene is die de kaart schrijft. Toen hij er nog niet was, zette ik netjes eerst de naam van mijn vriend en dan pas die van mezelf. Is er een gepaste volgorde voor ouders en kinderen en zo ja, waarom is die dan zoals ze is?

Volgorde van namen,

Beste Volgorde van namen,

Wanneer u een brief of kaart schrijft als echtpaar of stel, ondertekent u met beide namen en zet u uw eigen naam op de tweede plaats. De conventie luidt dat de ‘ik’ (schrijver van de brief) zichzelf niet voorop stelt. Op dezelfde manier zeg je in mondeling taalgebruik ook: ‘Adri en ik’ zijn een eindje gaan fietsen en niet: ‘Ik en Adri’ zijn een eindje gaan fietsen. Dus eerst de ander, dan jezelf. In geval van medeondertekening namens kinderen komen die na de namen van ouders. Meestal hoeven de namen van kinderen er niet bij, want die nemen niet deel aan de correspondentie, maar op bijvoorbeeld een kerstkaart worden ze vaak vermeld om aan te geven dat het goede wensen van het hele gezin betreft.

Kindernamen komen achter de namen van de ouders, omdat dit de geëigende manier is om een heel gezin tegelijk te representeren. Zo weet de lezer wie wie is. Soms staan namen van kinderen ook op de naambordjes op een voordeur. Dan staan ze altijd onder de namen van de ouders, omdat ze niet de hoofdbewoners zijn. In geval van familieopsommingen in rouwadvertenties, bijvoorbeeld voor een overleden grootouder, worden eerst de ouders genoemd en daarna de namen van de kinderen in volgorde van anciënniteit. Idem op kaarten en andere vormen van geschreven correspondentie. Alleen op een geboortekaartje staat de naam van het pas geboren kind bovenaan. De rest van het gezin geeft met vreugde kennis in de bekende volgorde.

Artikelen in Post, Traditionele etiquette.

Gelabeld met .

rev="post-11811" 1 reactie

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 30 oktober 2021 10:15

Hoe kom ik er onderuit?

Beste Beatrijs,

Sinds een jaar of zes maak ik deel uit van een vriendengroep van acht meiden. We hebben een jaarlijkse traditie om samen een weekendje weg te gaan en ons weekend voor dit jaar is ook al gepland. We leerden elkaar kennen bij de studentenvereniging, maar inmiddels zijn we vrijwel allemaal afgestudeerd en werken. Ik ben een van de ouderen van de groep en heb recentelijk steeds minder behoefte aan veel drinken en feesten. Ik voel sowieso steeds meer afstand tot deze vriendinnen. Ik zou daarom dit jaar heel graag ons weekend overslaan. Hoe kan ik op een nette manier afzeggen?

Beleefd afzeggen

Beste Beleefd afzeggen,

Het hangt ervan af of u alleen dit jaar wil overslaan of met de hele traditie wil breken. Als u nog wel toekomst ziet in deze vriendengroep, raad ik u aan om voor het komende weekend af te zeggen met een beroep op ‘helaas geen tijd, heb omstreeks die tijd hele zware werkverplichtingen, volgende keer beter.’ Als u eigenlijk genoeg hebt van de hele vriendengroep en die weekendjes niet meer ziet zitten, dan is eerlijkheid het beste. U schrijft dan een groepsmailtje of -appje aan iedereen: ‘Sorry, meiden, maar ik voel me te oud voor dit soort drank overgoten weekendjes. Ik kan het niet meer opbrengen, dus ik haak af, maar ik wens jullie veel plezier en we komen elkaar nog wel eens tegen!’

Artikelen in Vrienden en kennissen.

Gelabeld met , .

rev="post-11807" 3 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 30 oktober 2021 10:00

Een radicale opvoeding

Beste Beatrijs,

Mijn zoon en schoondochter zijn zeer streng in de opvoeding van hun dochter: vegetarisch, geen snoep, geen beeldschermen. Als ze hier komen heb ik groente en fruit in overvloed en pas ik mij zoveel mogelijk aan. Mijn zoon en kleindochter zijn hier een weekend geweest. Mijn zoon slaapt dan uit en Sterre (6 jaar) en ik doen ons ding beneden. Een van die dingen was een pannenkoek bakken. Sterre vroeg of er een lepeltje honing op mocht. Dat heb ik haar laten doen. Mijn zoon kwam net naar beneden en gaf mij een standje, toen hij haar betrapte met de honing. Later op de dag gingen we er met ons drieën op uit. Leuk gehad. Wij naar huis. Zoon gaat nog even fietsen, ik ga koken. Sterre vraagt of ze een filmpje mag kijken. Dat mag van mij. Zoon terug. Zegt: ‘Heb je weer de makkelijke weg genomen?’ Ik zeg niets, maar ik voel me naar. Zo gaat het vaker. Mijn zoon zegt dat zij er mee zitten als ik me niet houd aan de regels voor Sterre. Ik zei dat Sterre ook bij andere mensen met andere regels over de vloer komt. Ik houd van mijn zoon, maar die voortdurende steken zitten mij zo dwars.

Streng in de leer

Beste Streng in de leer,

Het past een zoon niet om zijn moeder te kapittelen over futiliteiten. En nog wel in het bijzijn van zijn dochter! Kennelijk ziet uw zoon alles wat met zoetigheid te maken heeft als het voorportaal van de hel, waarvandaan zijn dochter moet worden weggesleept. Een kind dat een half uurtje naar een beeldscherm kijkt, terwijl de verantwoordelijke volwassene bezig is met eten koken, wordt niet op een schandelijke manier verwaarloosd of gecorrumpeerd.

Het is trouwens opvallend dat uw zoon de vrijheid neemt om tijdens het weekend leuke dingen voor zichzelf te doen (uitslapen, fietsen), zodat het besteden van tijd en aandacht aan uw kleinkind op u neerkomt, terwijl u dat van hem niet op uw manier mag doen. Het lijken aanvaringen van niks, maar de militante manier waarop uw zoon zijn ongenoegen kenbaar maakt is pijnlijk en vernederend voor u. Doorgaans houden ouders, ook al zijn ze van de radicale richting, voor de grootouders wat ruimere marges aan, zolang de grootouders in grote lijnen de door de ouders uitgevaardigde regels volgen. Nee, grootouders moeten de kleinkinderen niet volstoppen met snoep, maar van een incidenteel lepeltje honing zal een kind geen schade ondervinden. Een totaalverbod op beeldschermen isoleert kinderen van de rest van de wereld. Gematigdheid valt altijd te verkiezen boven extremisme.

Het lijkt onbegonnen werk om dit conflict met uw zoon inhoudelijk te bespreken, omdat hij zich zo bovenmeesterachtig opstelt en het niet kan verdragen dat zijn eigen moeder ietsje andere accenten legt. Tegen hem ingaan is gevaarlijk: straks bestempelen hij en zijn vrouw u nog als ‘slechte invloed’ en ziet u uw kleinkind niet meer. U kunt weinig anders doen dan zwijgen en slikken. En hopen dat uw zoon de teugels wat meer laat vieren, wanneer uw kleindochter opgroeit.

Artikelen in Grootouders en kleinkinderen, Kinderopvoeding, Ouders en volwassen kinderen.

Gelabeld met , .

rev="post-11803" 11 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 23 oktober 2021 10:30

Te veel attenties

Beste Beatrijs,

Recent hebben wij nieuwe kennissen opgedaan, toen onze kinderen bevriend raakten op school. We nodigen elkaar over en weer uit voor koffie, lunch of een glaasje. De aanleiding is altijd dat de kinderen samen kunnen spelen. Onze nieuwe vrienden zijn vele malen attenter dan wij en komen op deze informele afspraken steeds met bloemen of cadeautjes aanzetten. Andersom denken we daar nooit aan en we vinden het ook niet nodig om steeds attenties te krijgen. We voelen ons ongemakkelijk hieronder. Graag zouden wij hun willen vragen of ze ons geen cadeaus meer willen geven voor een koffieafspraak. Hoe kunnen we dit aanpakken?

Onnodige cadeautjes

Beste Onnodige cadeautjes,

U hebt gelijk: bij dit soort frequent en informeel contact tussen twee gezinnen hoeven er geen attenties aan te pas te komen. Die maken de gelegenheid zwaarwichtiger dan die in werkelijkheid is. Zeg de volgende keer tegen uw vrienden: ‘Kom straks (morgen/ dit weekend) koffie drinken of lunch met ons mee. Maar je hoeft niets mee te brengen aan bloemen of cadeaus, hoor! Het is gewoon een niets-bijzonders-afspraak.’ U geeft al het goede voorbeeld door zelf niets mee te brengen. Ga daar mee door en dan zullen ze u wel navolgen.

Artikelen in Cadeaus, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .

rev="post-11799" Geen reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 23 oktober 2021 10:15

Ze wassen hun handen niet!

Beste Beatrijs,

Het gebeurt me regelmatig dat ik op mijn werk of in een restaurant bij een urinoir sta, terwijl een andere man in een afgesloten wc-hokje zijn behoefte doet. Vervolgens hoor ik hem eruit komen en merk ik al snel op dat deze persoon niet van plan is zijn handen te wassen. Soms ziet deze persoon mij en gaat hij alsnog naar de wasbak, maar vaak vertrekt hij zonder zijn handen te wassen. In het algemeen, maar zeker in coronatijd, hecht ik er waarde aan dat mensen hun handen wassen na wc-bezoek. Mag ik deze personen erop aanspreken, terwijl ik nog sta te plassen? Mag ik zo iemand erop aanspreken als ik weet wie het is en hem later op de gang tegenkom?

Plassen zonder wassen

Beste Plassen zonder wassen,

Natuurlijk mag u mensen aanspreken op het niet-wassen van handen na wc-bezoek. De vraag is eerder of u hier ook toe bereid bent. Het is niet echt een pleziertje om op te treden als onbezoldigd politieagent die mensen op hun vingers tikt. U krijgt onmiddellijk: ‘Waar bemoei je je mee?’ om uw oren. Als u daar niet tegenop ziet omdat hygiëne u boven alles gaat, kunt u gerust mensen corrigeren.

Artikelen in Corona, Horeca, Traditionele etiquette.

Gelabeld met .

rev="post-11795" 3 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 23 oktober 2021 10:00