Beste Beatrijs,
Mijn zoon en schoondochter zijn zeer streng in de opvoeding van hun dochter: vegetarisch, geen snoep, geen beeldschermen. Als ze hier komen heb ik groente en fruit in overvloed en pas ik mij zoveel mogelijk aan. Mijn zoon en kleindochter zijn hier een weekend geweest. Mijn zoon slaapt dan uit en Sterre (6 jaar) en ik doen ons ding beneden. Een van die dingen was een pannenkoek bakken. Sterre vroeg of er een lepeltje honing op mocht. Dat heb ik haar laten doen. Mijn zoon kwam net naar beneden en gaf mij een standje, toen hij haar betrapte met de honing. Later op de dag gingen we er met ons drieën op uit. Leuk gehad. Wij naar huis. Zoon gaat nog even fietsen, ik ga koken. Sterre vraagt of ze een filmpje mag kijken. Dat mag van mij. Zoon terug. Zegt: ‘Heb je weer de makkelijke weg genomen?’ Ik zeg niets, maar ik voel me naar. Zo gaat het vaker. Mijn zoon zegt dat zij er mee zitten als ik me niet houd aan de regels voor Sterre. Ik zei dat Sterre ook bij andere mensen met andere regels over de vloer komt. Ik houd van mijn zoon, maar die voortdurende steken zitten mij zo dwars.
Streng in de leer
Beste Streng in de leer,
Het past een zoon niet om zijn moeder te kapittelen over futiliteiten. En nog wel in het bijzijn van zijn dochter! Kennelijk ziet uw zoon alles wat met zoetigheid te maken heeft als het voorportaal van de hel, waarvandaan zijn dochter moet worden weggesleept. Een kind dat een half uurtje naar een beeldscherm kijkt, terwijl de verantwoordelijke volwassene bezig is met eten koken, wordt niet op een schandelijke manier verwaarloosd of gecorrumpeerd.
Het is trouwens opvallend dat uw zoon de vrijheid neemt om tijdens het weekend leuke dingen voor zichzelf te doen (uitslapen, fietsen), zodat het besteden van tijd en aandacht aan uw kleinkind op u neerkomt, terwijl u dat van hem niet op uw manier mag doen. Het lijken aanvaringen van niks, maar de militante manier waarop uw zoon zijn ongenoegen kenbaar maakt is pijnlijk en vernederend voor u. Doorgaans houden ouders, ook al zijn ze van de radicale richting, voor de grootouders wat ruimere marges aan, zolang de grootouders in grote lijnen de door de ouders uitgevaardigde regels volgen. Nee, grootouders moeten de kleinkinderen niet volstoppen met snoep, maar van een incidenteel lepeltje honing zal een kind geen schade ondervinden. Een totaalverbod op beeldschermen isoleert kinderen van de rest van de wereld. Gematigdheid valt altijd te verkiezen boven extremisme.
Het lijkt onbegonnen werk om dit conflict met uw zoon inhoudelijk te bespreken, omdat hij zich zo bovenmeesterachtig opstelt en het niet kan verdragen dat zijn eigen moeder ietsje andere accenten legt. Tegen hem ingaan is gevaarlijk: straks bestempelen hij en zijn vrouw u nog als ‘slechte invloed’ en ziet u uw kleinkind niet meer. U kunt weinig anders doen dan zwijgen en slikken. En hopen dat uw zoon de teugels wat meer laat vieren, wanneer uw kleindochter opgroeit.
Als zoon weer een weekend met Sterre komt logeren, dan zoon vragen of hij met Sterre wilt spelen, zodat u uw handen vrij heeft om te koken.
Ik zou simpelweg zeggen dat u natuurlijk bereid bent de geest van de regels te volgen, maar niet altijd strikt de letter, aangezien u oma van het meisj bent en niet de ouder. Dat is een privilege van het grootouderschap. Mocht uw zoon dit onacceptabel vinden dan zal hij eerder moeten opstaan. Ik zou uw zoon overigens ook met enige humor vertellen dat u geen standjes nodig heeft van een snotneus waarvan u in vroeger tijden ontelbare snotneuzen heeft schoongepoetst.
Je kunt er niet veel tegen doen, al had ik hem vermoedelijk allang een keer toegebeten dat hij zijn eigen kind in de gaten mag houden in plaats van in zijn nest liggen of erop uit trekken, als het allemaal op zijn manier moet. Je kunt hem ook eens vragen of hij de ouders van vriend(innet)jes ook zo schoffeert of dat hij dit speciale genoegen voor zijn moeder bewaart.
Leuk voor het kind ook om hier getuige van te moeten zijn.
Verder eens met Beatrijs: laat het aan u voorbij gaan en verheug u alvast op de fase waarin dit meisje zich los gaat maken van het ouderlijk gezag.
Die zoon is er geen fijner mens op geworden en behoorlijk egoïstisch, als ik het zo lees. Lekker uitslapen want oma staat wel vroeg op en zorgt voor zijn dochter. Lekker nog even gaan fietsen want oma zorgt wel voor het eten. En vervolgens overal commentaar op leveren. De volgende keer dat hij met zijn dochter komt logeren, slaapt u lekker uit en laat het verzorgen van c.q. koken voor zijn dochter aan hem over. Heeft hij niets om over te zeuren.
Vreselijk, zulke ouders. Vroeger zag ik ze ook, hele strenge ouders. Die van mij hadden gelukkig het idee dat kinderen heerlijk vrij mochten zijn.
Later zie je die kinderen van die ouders: Helemaal losgeslagen en alles (over)doen wat God (hun ouders) verboden hadden.
Dit lijkt mij een vrij rigoureus advies dat alle ruimte van oma weg neemt. Lijkt mij goed om eea te bespreken in de trant van..
Ik waardeer en respecteer jullie zorgen enorm voor “naam kleindochter” Tegelijkertijd voel ik mij er niet prettig hoe je je standpunten aan mij duidelijk maakt. Het voelt onprettig om zo met elkaar om te gaan. Alles wat je bij jezelf houdt “ik voel” zonder oordeel over het gedrag van de ander geeft op een gezonde manier vorm aan omgang met elkaar. Voor de goede lieve vrede altijd je mond houden en slakken lijkt mij niet constructief noch recht doen aan een gezonde relatie
Vervelend voor beide partijen. Een goed gesprek levert echt iets op, mits beide partijen naar elkaar willen luisteren. Dit hebben wij ook gedaan met onze ouders. Onze kinderen mochten op jonge leeftijd geen snoep. We hebben dit enkele malen met ze besproken, 1 opa wilde maar niet luisteren en begon de kinderen stiekem snoep te geven. Toen gingen we een poos niet bij ze langs. Daarna nogmaals goed gepraat. Nu gaat het heel goed! De kinderen zijn inmiddels >6 jr en mogen op verjaardagen meedoen met een beetje van al die troep.
Ik zou het gesprek wel aan gaan. De zoon moet zich niet zo negatief uiten naar zijn moeder en zeker niet in haar eigen huis. Het moet voor iedereen leuk blijven, en het kan juist leuk zijn om af en toe bij oma iets te mogen wat thuis normaal niet mag. Als de zoon dat niet goed vind prima, maar dan staat hij op wanneer oma op staat en hij gaat niet fietsen als er gekookt of wordt afgewassen, want hij hoort te helpen.
Ik vind het trouwens erg sneu voor het kind. Het beperken van suiker en schermtijd is prima, maar het helemaal weghouden kan juist zorgen voor problemen later omdat ze niet leert zichzelf te matigen. Om nog maar niet te spreken van het gepest op school als zij niks mag wat andere kinderen wel mogen.
Wat een lieve oma! Complimenten dat zij zich nog zo aan de opvoedregels van haar zoon en schoondochter houdt. Het is juist fijn voor een kleinkind als het bij opa/oma iets anders gaat dan thuis, dat maakt het bijzonder. Zelf eten wij vegetarisch, maar bij mijn ouders krijgen onze kinderen wel vlees (gewoonlijk eten onze kinderen daar eens per week). Dat vinden wij goed en onze kinderen genieten ervan. Wij zijn matig met suiker, en bij mijn ouders is er iets meer suiker (bijvoorbeeld aardbeien met suiker en slagroom, bij ons alleen ‘kale’ aardbeien), maar dat is ook prima. Daar zijn mijn ouders opa en oma voor. Vroeger kreeg ik bij mijn opa en oma ook andere (en wat ongezondere) dingen dan bij mijn eigen ouders. En ik heb geweldig goede herinneringen aan al die wekelijkse bezoekjes aan mijn opa en oma!
En als het elastiekje te strak gespannen staat (echt bijna niets mogen), schiet het later des te verder weg… Daar ben ik inmiddels ook achter. Zelf ben ik redelijk vrij opgevoed, dat proberen wij bij onze kinderen ook zo te doen.
Lastig. Dat de opvoeding van Sterre veel, heel veel te wensen overlaat moge duidelijk zijn. Met zulke strenge regels gaat zij later echt nog flink in de problemen komen. Een ieder met enig verstand van opvoeden kan dat bedenken. Uw zoon en diens partner hebben het opvoeden van een kind dus echt niet begrepen terwijl het toch klinkt alsof in ieder geval uw zoon wel het goede voorbeeld heeft gehad! Kan het zijn dat de strenge opvoeding bij de moeder van Sterre vandaan komt? En dat zij in feite ook haar eigen partner, uw zoon, zo streng opvoedt?? Ik zou het toch echt bespreekbaar pogen te maken. Maar met heel veel beleid, want zoals Beatrijs terecht opmerkt: dat is niet zonder risico! Maar het welzijn van uw kleindochter en wellicht ook uw zoon is het toch waard om dat risico aan te gaan en het gesprek erover te starten? Zou dat vooral doen vanuit het verhaal over zijn eigen opvoeding… Hij heeft in zijn kindertijd wel gewoon op zijn tijd zoetigheid gehad (zoals ieder kind) en ongetwijfeld ook wel eens een uurtje tv mogen kijken… Is hij daar nu als volwassene slechter van geworden? Of eigenlijk misschien toch juist beter?
En daarnaast geldt nog dat je als grootouders alle recht hebt qua opvoeding de teugels iets te laten vieren. Een kleinkind begrijpt dat heus prima en het is in mijn ogen onderdeel van de ’taakomschrijving’ van opa/oma om een kleinkind toch af en toe iets te verwennen. Dat mag gewoon. Sterker nog, ik zou willen stellen: dat moet!
ik gun deze oma logeerpartijtjes zonder de vader erbij. Valt dit misschien te sturen? Een opvoeding zonder beeldscherm is een no go. De kinderen missen dan echt wat in hun ontwikkeling. School zonder computers is er niet meer bij en dit meisje wordt gelijk al op achterstand gezet in de digitale ontwikkeling. Belangrijk is dat kinderen meer doen dan alleen beeldscherm. Digitale ontwikkeling is net zo belangrijk als leren lezen, niet voor niets heb je het woord “digibeet” en hoe onthand ben je dan tegenwoordig? Alles gaat digitaal: bankzaken/ aanvragen doen bij de overheid/ in de corona tijd zien we het ook: afspraken maken voor testen en vaccinaties, de corona app, enz. Het verschil zit hem in TE, te lang, te veel, te vaak, ook op het vlak van zoetigheid.