Beste Beatrijs,
Met onze twee-onder-een-kap-buren hebben we geen echt gezellig contact. Dat is al jaren zo. Vervelend, maar niets aan te doen. Vorige zomer verscheen er in hun stadsachtertuintje ineens een trampoline die tachtig procent van het tuinoppervlak beslaat. Hiervan werd door de kinderen (16, 14 en 12 jaar) druk gebruik gemaakt met alle geluidsoverlast vandien. De buurvrouw zelf gebruikte hem als afslankmiddel en wipte er dagelijks verwoed op los. We hebben vorige zomer nauwelijks van onze tuin kunnen genieten. Binnenkort begint het springseizoen weer en we kijken nu al verlangend uit naar oktober, als het ding naar binnen wordt gehaald. Meermalen daalde op heerlijke zomeravonden de rust pas neer tegen half elf, een tijd waarop wij ons ook meestal terugtrekken.
Hoe kunnen wij de buren duidelijk maken dat wij na het werk rustig buiten willen zitten en dat wij ons in ons eigen huis graag onbespied willen voelen? Nu schrikken we elke keer van de hoofden die boven de schutting uitpiepen en onze huiskamer en keuken inkijken.
Tevoorschijn springende buren
Beste Tevoorschijn,
U hebt geen prettig contact met uw buren. Dat is heel spijtig, want met redelijk vriendelijke betrekkingen kunnen dergelijke in wezen niet heel zware fricties in het algemeen goed worden gladgestreken. Stond u op goede voet met elkaar, dan had u eenvoudig naar hen toe kunnen gaan en dit geval van geluidsoverlast bespreken. Het staat mensen vrij om in hun tuin klimtoestellen, schommels en zwembaden te installeren. Dus ook trampolines. Die had u niet weggekregen, bedoel ik. Maar u had wel kunnen onderhandelen over tijden waarop het ding gebruikt wordt. Zoals dat gebeurt met pianospelen of met lawaaiïg buitenspelende kinderen. Niet na acht uur ’s avonds bijvoorbeeld. Buren met een prettige burenrelatie houden meestal wel rekening met elkaar. U kunt natuurlijk alsnog proberen met hen te praten over het avondlijke lawaai. Met een beetje vriendelijkheid van uw kant kan de verhouding misschien weer wat wat ontdooien? Het is de moeite van het proberen waard.
Wat het inkijkprobleem van de telkens als een duveltje uit een doosje schietende burenhoofden betreft: verhoog de schutting. Op uw eigen kosten. Als u hen vraagt om mee te betalen, krijgt u daar weer ruzie over. Kondig het wel aan.
Ook ik heb buren die een trampoline in de tuin hebben staan. De trampoline is niet ingegraven en de kinderen staan, zonder te springen, ook al over de schutting te kijken. Als ze staan te springen, zie ik die springende kinderen voor de helft over de schutting.. Niet precies mijn idee van privacy.. Wat ik me afvraag is wat nu uberhaupt mijn rechten (en plichten) zijn.
het lijkt me ook iets wat je met burenbemiddeling kunt oplossen, aangezien de verhouding al niet super is. dan kunnen er onder het oog van een neutraal persoon afspraken gemaakt worden over beperkte springuren, zodat zij toch kunnen springen en u er niet altijd last van heeft. bijvoorbeeld maximaal een uur per dag, maar niet de hele avond lang. in een stad moet je nu eenmaal rekening met elkaar houden. misschien hebben de mensen aan de andere kant er ook wel last van.
Een schutting mag niet zomaar verhoogt worden hoor, de toegestane hoogte tussen twee tuinen is maximaal 2 meter.
Ik heb twee kinderen van 8 en 5 en die springen op een kleine trampoline. Buurman werd daar eens gek van en ging staan schreeuwen en vloeken naar mijn kinderen. Tsja, ik hield mij ook niet in. Gelukkig daarna weer uitgesproken.
Maar goed, voor een trampoline ga ik geen instemming vragen van de buren. Zeker als je weet dat je tegenwoordig elke uitbouw of tijdelijke mantelzorgwoning vergunningvrij in de tuin mag plaatsen. Of zwembad, wilde tuin met (on)kruiden, 4 honden, enorme BBQ (om maar te noemen waar een buurman last van kan hebben).
Mijn kinderen is het niet toegestaan te schreeuwen en te joelen op dat ding en liggen rond half 8 in bed. Dus in zoverre vind ik het niet mijn probleem.
Los daarvan mogen kinderen zowat niets meer. Stoepkrijten? Komt ook al eens commentaar op. Lekker klimmen in de bomen? Geen sprake van, moet allemaal in keurige speeltuinen, beetje rondlopen? Kan niet, te druk straatverkeer. Kinderen zitten meer en meer binnen, niet wat ik me herinner van vroeger. Laat ze daarom dan eens lekker springen in hun eigen tuin! Krijg je conditie van en is goed voor je coördinatie.
Die trampolines zijn ondingen, ouders die hier regels bij opstellen voor het gebruik zullen de buren weinig overlast bezorgen. Maar nu een gezinnetje met vier kinderen die mogen doen en laten op dat ding wat ze willen. Als je boven op elkaar woont moet je wel erg veel rekening houden met elkaar en past zo’n ding eigenlijk niet in de tuin. Plus dat de vriendjes en vriendinnetjes ook regelmatig mee mogen springen. En al gauw wordt je als de boeman gezien door papa en mama met kulargumenten als, “jouw kinderen zijn toch ook klein geweest”. Waar het om gaat is om gewoon een beetje rekening te houden met elkaar maar dat snappen een hoop mensen niet. Totdat dat ding er stond was het gewoon een stuk aangenamer in de tuin zitten, nu gaat van ellende de deur maar dicht.
Ik vind dat er een verbod moet komen p die fuiven in je achtertuin. Als ik een Klim toestel plaats waar mijn kinderen elk uur 50 keer over de schutting kijken, mag het werk verboden worden. Trampolinespringen geeft overlast, Hoe je het ook went of keert. Alleen op een boerderij kan het. Maar waar ik woon, rijtjeshuis en dan vijf (!)kinderen de hele dag op de trampoline, nee, gillend gek word je ervan! Regels lijken mij aardig op de plaats!
Dat een trampoline voor geluidsoverlast zorgt kan ik goed begrijpen. Maar het privacy argument vind ik geen hout snijden. Vanaf mijn bovenverdieping kan ik toch al in de tuin van heel wat buren kijken en omgekeerd zij bij ons, dat is in de stad niet te vermijden.
Buurman heeft al voor het vijfde jaar achtereen de trampoline opgezet, voor zijn inmiddels 14 en 16 jarige kinderen. ik snap dat het voor sommige kinderen leuk blijft, maar er zijn zat alternatieven. We hebben veel speelgelegenheid in de buurt, incl voetbalveld! Wij hebben nooit geklaagd maar gooien wel uit frustratie maar de schuifpui hard dicht of zetten de muziek wat harder. Wat ik eigenlijk wil is rustig genieten van mijn tuin, wat lezen, zonnen. Het geeft echt heel veel herrie! Als buurman er volgend jaar weer mee begint, dan gaan we een gesprek aan. Hoe lastig ik dat ook vind.
Mensen hebben geen idee wat dit voor geluidsoverlast geeft! Ik woon in een rijtjes woning in een kindervriendelijke woonwijk. Onze buren hebben een reuze trampo aan het begin van de tuin dus zowat in onze achterkamer. Er wordt door een meid van 16 uren lang op gesprongen…afschuwelijk dat geklapper en gekletter terwijl je rustig wil eten in huis of in de zomer in de achtertuin. Wel zwaar geïrriteerd gezegd dat ze om 8 uur moet stoppen, zoonlief ligt in bed en ligt gegrenst aan de achtertuin. Dit doet ze, maar vaak moet ik alsnog over achten zeggen dat het nu afgelopen moet zijn. Bloedjesirritant!@! Verpest elke dag een hoop gezelligheid in huis, ik kan me er ook niet meer voor afsluiten. Ik vind dat die dingen niet in woonwijken horen te staan!
Deze hobby stel ik gelijk met het bespelen van een muziekinstrument en dus dient men er afspraken over te maken met de buren. Zo heb ik dit vele jaren als beroepsmusicus gedaan, nooit problemen gehad, omdat ik me aan de afspraken hield ((en de buren ook).
Schakel desnoods de wijkagent in, de rijdende rechter kan altijd nog…
De meest simpele oplossing tegen inkijkende trampoliespringers zijn leiheesters die wel veel hoger mogen worden als de erfafscheiding. Het kan alleen wel vervelende gevolgen hebben voor het de lichtinval in jouw of buurman’s tuin al naar gelang de ligging van de tuinen.
Als de leiheesters goed dicht zijn gegroeid dienen ze ook nog als geluidswal.
Daar gaat best wat tijd overheen, maar het voordeel is wel dat als er weer trampolinespringende kleinkinderen actief worden je daar in elk geval veel minder last van hebt.
Waarom mag de trampoline wel hoger zijn dan 2 meter waar ze dan nog hoger op springen en mag ik de schutting niet hoger maken dan 2 meter ?
Wij hebben ook nu problemen met buren over de trampoline. De herrie is afschuwelijk, het ding staat direct tegen de schutting en hebben er echt veel last van. Als ik met mn moeder van 82 jaar in de tuin wil zitten hoop ik altijd dat ze er niet zijn. Het ding is voor het zesde seizoen neergezet en het houdt maar niet op. Vraag me toch af wat er mis is met touwtje springen en elastieken gewoon op straat zoals wij vroeger deden, ik heb dus gewoon een hele leuke jeugd gehad. Daar wij ook de stoute schoenen aan hadden getrokken en gewoon gevraagd hebben of hij een beetje verplaatst kon worden sloeg de buurvrouw helemaal op tilt, want ja dan zou de andere buurvrouw misschien wel gaan klagen TJA. Kijk als wij vroeger de tuin ingingen zei mijn moeder dat we rustig moesten zijn vanwege de buren en anders stuurde ze ons naar buiten. Wij waren ook liever met vrienden en vriendinnen buiten om van alles en nog wat te doen. De tuin was een verlengstuk van binnen en daar gilde en spong je ook niet. Die trampolines moeten gewoon verboden worden, ik denk dat er heel veel minder buren ruzies zouden zijn
Helemaal eens met veel schrijvers. Verbieden die dingen! Ook wij ergeren ons aan de steeds weer boven de schutting uitkomende kinderen. Nog los van de herrie die het maakt. Daarnaast verworden veel van deze trampolines tot een verzamelplaats voor vriendjes/vriendinnetjes die van hun (verstandige) ouders niet zo’n ding in de tuin mogen hebben. En wij mogen meegenieten!
KInderen moeten kunnen springen en plezier maken.
Vaak gaat dat met veel lawaai, zeker als er vriendjes of vriendinnen zijn.
Het is de taak van de ouders om af en toe even in te grijpen bij te veel lawaai.
Dat is toch niet te veel gevraagd aan onze prinsjes en prinsesjes ?
Artikel 5:50 Burgerlijk wetboek, dat gaat over burenrecht, bepaalt: “Tenzij de eigenaar van het naburige erf daartoe toestemming heeft gegeven, is het niet geoorloofd binnen twee meter van de grenslijn van dit erf vensters of andere muuropeningen, dan wel balkons of soortgelijke werken te hebben, voor zover deze op dit erf uitzicht geven.”
Ofwel; je mag de trampoline niet direct tegen de schutting van je buren zetten, iniden de kinderen daarmee zicht hebben op jouw tuin. Dus de buur moet de tramponline tenminste 2 meter vanaf de schutting zetten. Zo hebben wij onze buren aangesproken, de trampoline werd vervolgens direct 2 meter verplaatst.
Nu geeft dat nog steeds overlast (geluid en zicht op onze tuin), en overweeg ze nu aan te spreken op grond van een artikel 5:37 Burgerlijk wetboek (ook burenrecht), dat bepaalt: “De eigenaar van een erf mag niet in een mate of op een wijze die volgens artikel 162 van Boek 6 onrechtmatig is, aan eigenaars van andere erven hinder toebrengen zoals door het verspreiden van rumoer, trillingen, stank, rook of gassen, door het onthouden van licht of lucht of door het ontnemen van steun”.
Dat is nogal een open norm, dus geheel verbieden om een trampoline te plaatsen buiten de 2-meter-van-de-schutting -zone zal niet lukken. Maar zeker bij veel geluidsoverlast en zicht op je tuin (privacy inbreuk) dan heeft je buur met jou belang rekening houden.
Er is kortom meer mogelijk dan je denkt!
@In mijn terminologie is een erf een ander begrip dan een tuin.
Artikel 162 boek 6 is binnen woonwijk niet te handhaven, al die barbecues?!
Wij hebben buren die dol zijn op wierook, het huizenblok is er vaak van vergeven, maar er is geen kruid tegen gewassen. Andere mensen vinden de spruitjeslucht van de Nederlanders weer stinken. Ga zo maar door. Verbeter het contact met uw buren of win jurid. advies in.
Een overweging is voor mij ook een goede omgang met de buren. Is het nodig overal wat van te zeggen met een wetboek in de hand? En bevordert dat het wederzijds begrip? Kinderen spelen nu eenmaal en maken daarbij ook lawaai. Ik heb zelf geen kinderen maar kan wel begrijpen dat het voor mijn buurkinderen lekker is om buiten te spelen.
@ Henna. Wikipedia zegt: Het erf is het gebied direct om een huis of in het bijzonder een boerderij. Ook de opstal zelf hoort bij het erf. Het woord verwijst naar erfgoed; dat wat men kan erven.
Mijn buren hebben ook een grote trampoline aan de straatkant, dus iedereen kan erop gaan springen. Ook ik verheug me op de winter als t weer lekker rustig is. De hele zomerlang wordt je helemaal gestoord van de herrie. Tot s avonds laat gaat t door. Het is inmiddels ook een hangjongerenplek geworden . Soms heb ik gewoon zin om het ding helemaal lek te steken.Ga ik natuurlijk niet doen, maar merk wel aan mezelf dat ik er heel agressief van kan worden.Ik vind t moeilijk om er iets van te zeggen,wil geen zeurbuur zijn:( Misschien ga ik ook overwegen om het te zeggen en te vragen of ze in ieder geval, na 20:00 uur s avonds kunnen ophouden.Alhoewel ik ook niet voor me zie dat mn buren hierop gaan toezien.?
Het gaat om rekening houden met elkaar. En dat is nu precies waar het aan ontbreekt. Als de kinderen maar alles kunnen doen wat zij willen. Gillend schreeuwend naar elkaar, in en uit lopen met de deuren achter zich dichtgooien, rennen en springen door het huis en de trap op en af en er een puinhoop van maken oa met stoepkrijt. Dit alles zonder dat de ouders zich ook maar een moment realiseren dat anderen daar mogelijk last van hebben. Totaal geen rekening houden met je omgeving en alleen maar met zichzelf bezig zijn. Ook zelf zijn de ouders erg aanwezig en luidruchtig. Ongelooflijk, je kunt het de kinderen niet kwalijk nemen, maar ik vrees voor de toekomst als zij groter worden. Nu is het al onhoudbaar en wat kun je zeggen. Schreeuw niet zo naar je kinderen maar praat op normale toon?. Maar ik vind dat je dat niet kunt zeggen, het zou het fatsoen van de mensen zelf moeten zijn om rekening te houden met je omgeving. Ik noem het echt a sociaal. Waarom moet ik alles meekrijgen van de buren, tot en met de meest intieme gesprekken of muziek in de tuin waar ik niet om gevraagd heb. ik wil geen deel,uitmaken van hun gezin!!
Ik heb ook kleine kinderen gehad, maar hen wel bijgebracht dat zij/wij niet alleen op de wereld zijn. Mijn buren zullen ons best wel eens gehoord hebben. Maar er is een verschil tussen dag in dag uit, van s ochtends tot s avonds gebonk, herrie, gegil, etc etc. of incidenteel geluid.
Ik word er knettergek van…….moet ik verhuizen of kunnen zij beter vertrekken naar een plek waar ze alles kunnen doen en laten wat ze willen zonder iemand tot last te zijn.
Ik woon al 30 jaar in een rustige buurt maar helaas komt de nieuwe generatie er aan. Tegenover onze zuidkant , wij hebben een hoekhuis , is aan de noordkant van de overburen, zijzelf zitten ook aan de zuidkant van hun huis, een trampoline gekomen voor kinderen van 2 en 4 jaar en niet zo’n kleine ook. Heb gevraagd of deze bij hen in de achtertuin kon worden geplaatst en dus wij er geen last van zouden hebben maar dat gaat natuurlijk niet. Dus wordt er gegild en gesprongen. Nu zijn er ook naaste buren gekomen en die, kinderen van 8 en 12, mogen er met hun vriendjes ook op springen met als gevolg dat ik helemaal gek word van hun lawaai. Mijn man heeft een gesprek gehad met de over buurman en hij zou er op letten met het gevolg dat een half uur later er weer herrie was. De trampoline resoneert tegen hun muur. Ik ben nu continue op mijn hoede, bang dat ik weer geen boek kan lezen, rustig in mijn tuin kan werken en naar de vogels te luisteren. Ik kan er ‘s nachts niet van slapen! Het is gillen en schreeuwen. Ook mijn woonplezier neemt af. Wij zijn van plan om de wijkagent in te schakelen en dan buurtbemiddeling en een tijdslot in te stellen. Wij borrelen altijd rond 5 uur zonder hard gelach etc. Moet ik voortaan met oordoppen gaan lopen in mijn tuin?
Zo herkenbaar! Sinds dit jaar nieuwe achterburen met 4(!) jongens in n rijtjeshuis. Jongste zal 3 zijn, de oudste 9? Mega trampoline in hun achtertuin die aan mijn achtertuin grenst. Ooit uit Amsterdam vertrokken vanwege de herrie en naar dit huis in Haarlem in rustige woonwijk…dacht ik.
Ik zit niet meer relaxted in m’n achtertuin; elke dag als ik thuiskom, kijk ik als eerste of de kinderen er zijn. Zo ja, maakt m’n hart direct weer meer slagen. Altijd schreeuwen, gillen, en de klok kan ik er op gelijk zetten: binnen n kwartier huilt de kleinste. Vader hangt uit zolderraam en roept dan wat. Kind blijft blèren. Moeder in geen velden of wegen te bekennen. Elke dag t zelfde. Rustig van middag of eten in tuin zit er niet meer in. Op enig moment ben ik uit m’n slof geschoten naar die vader die weer uit zolderraam ging: of hij nou eens wat kon doen aan die schreeuwende kinderen en naar beneden kon komen. Later die avond ben ik langs gegaan om me voor te stellen, excuses te maken voor mijn ontploffing én aan te geven dat ik erg last van zijn schreeuwende/gillende kinderen heb. Hij beloofde zijn kinderen hier eerder op aan te spreken. Moeder liet zich ook vaag zien, keek me zeer sjagrijnig aan. Kinderen kwamen ook, leuke kinderen! En ik dacht: tuurlijk, het ligt ook niet aan de kinderen. Het ligt aan de ouders. Kwestie van opvoeden, fatsoen, rekening houden met elkaar. Maar goed, wat mij betreft komt er n verbod op die ondingen in achtertuin (staat ook nog n kleintje én een poedelbadje trouwens:.lijkt park Hellendoorn wel !)..alles om t kind maar te vermaken (ipv aandacht geven).
Valt me op dat er meer en meer ouders met kinderen daar niet in opgevoed lijken te zijn.
Pubers, ook zo fijn…die lekker alleen thuis mogen blijven als ouders doordeweeks of in weekend lekker weg zijn. En dan de hele middag, avond, nacht stampmuziek met nog meer gillende drinkende pubers feest vieren. Ik ga er gewoon op af, vraag allervriendelijkst of de Bas vd muziek zachter kan, de ramen Dicht kunnen omdat ik werk en wil slapen. Ik vraag me af of die ouder dit weten en zich überhaupt zorgen maken dat hun 15 jarige kind zich klem zuipt…
Goed: mijn devies is wel:praten en nog een keer praten. Bij feestjes door deweek bel ik 1x aan, als t na 23.30 doorgaat. Daarna bel ik gewoon de politie. En daags erna ga ik bij die mensen langs. Kwestie van opvoeden ?
Zo triest die klagers. Kinderen mogen gewoon spelen, lachen en roepen. Dat is leven van alle tijden. Stuk gezonder dan de ipad en de PlayStation. Natuurlijk heb ik het niet over uitdagen, maar over onderling pret maken. Er zijn buurten waarbij de tuin de enige veilige plek is voor kleine kinderen. Ik heb het niet over elektronische muziek, maar over natuurlijke geluiden. Wat denken de klagers van een fijne 55plus woning? Of moet iedereen maar stil zijn zodat zij niets in hun tuin horen? Je hoeft echt niet te vrezen voor de toekomst van springende kinderen. Je eigen toekomst lijkt mij wel voorbij.
Sinds de corona ziet men overal trampolines
Begrijpelijk.vooral in voortuinen.
De ouders van de kinderen staan daar niet zo bij stil wat het teweeg brengt.Kinderen willen wel vaker ,wat meer schreeuwen dan noodzaak is.En zo trampoline geeft een geluid alsof je een tapijt aan het uit kloppen bent.Resumerend ik begrijp de topic,maar heel Nederland heeft ermee te maken.Ik heb er vrede mee,meer actiie van ouders dat er ook minder geschreeuwd mag worden vind ik wel een must.En misschien ook bepaalde tijden even geen trampoline.Avondrust is wel zo lekker zomers voor een ieder.
Maar zorg ervoor dat de verstandhouding met je buren goed blijft.Sterkte allen
God wat een zeurpieten hier, als je alleen al last heb van het geluid van spelende kinderen overdag, ga dan niet in een rijtjeshuis wonen. Ook valt het me op dat de meeste mensen die hierover klagen geen afspraak over willen maken. Als je het niet durft op een volwassen leeftijd ben je gewoon een lafaard, en als je het niet wil omdat de band met de buren niet zo goed is, kan je eens bij jezelf gaan afvragen of je niet toevallig tot de groep onnodig zeikerds behoord. Mensen roken in de achtertuin, hebben andere ook last van. Mensen zagen, hameren en roepen overdag en zolang het binnen de wet blijft moet je niet gaan zeiken. Daarbij lees ik in het geval van de trampoline bij de meeste klagers 2 argumenten die beide geen hout snijden. 1 het is een erge grote trampoline, net als of de grote er toe doet. 2 het gaat te kosten van de privacy, terwijl iedereen vanaf de eerste verdieping in je tuin kan kijk n, daarbij zijn kinderen echt niet bezig met de buren, die zijn lekker aan het springen. Als ze het na 20:00 uur doen en ze maken veel lawaai dan heb je een punt. Als ze het voor 20:00 doen moet je niet zeiken, dat hoort zo ik een woonwijk waar geleefd wordt en het is bij de meeste gemeenten gelukkig vast gelegd in een verordening, dat spelende kinderen voor 21:00 geen overlast is. Mijn buren hebben ook een trampoline ik ondervind hier heen enkele last van ik ben blij als ik in de achtertuin zit en de kinderen zijn plezier aan het maken, daar wordt ik ook vrolijk van. Zo kan het ook.
Praat met de buren en spreek tijden af. Willen ze niet, koop een Mosquito. Die geeft een vervelde hoge pieptoon die de springers wel horen en jij waarschijnlijk niet. Gaan ze vanzelf naar binnen.
Maar beter via goed gesprek.
Zo herkenbaar de overlast die trampolines veroozaken in woonwijken. Mijn nieuwe buren hebben er een geplaatst voor hun 3 kinderen. We waren net van de trampoline van de vorige buren af beginnen we weer van voren af aan. Met een niet aangeboren hersenletsel gaat het geschreeuw, gegil en gejank me door merg en been en zit ik met ramen en deuren dicht en dan nog.
Ja ik gun kinderen hun plezier, maar mijzelf ook. Het grote probleem van deze huidige tijd is dat ieder vindt dat ze overal recht op hebben. Als je vraagt rekening te houden met een ander, bijv. niet voor 8:30 u en na 20:00 u, dan ben je een zeikwijf of moet je maar naar een 55 plus woning verhuizen, als die er al zijn. Maar waarom moet ik verhuizen en daarvoor kosten maken omdat een ander geen fatsoensnormen heeft. Waarom mogen dat soort mensen niet aangepakt worden en desnoods, bij herhaaldelijk schijt hebben aan, de trampoline weggehaald wordt. Trampolines in woonwijken in een dicht bevolkt land als Nederland kunnen alleen als er met de buren afspraken gemaakt worden over hoelang en welke tijden wel of niet. Bij voorkeur vooraf besproken door de buur die een trampoline wil plaatsen. IJdele hoop ben ik bang want nieuwe buren nemen tegenwoordig niet eens de moeite om zich voor te stellen.