Beste Beatrijs,
Vandaag komt een vriendin eten. Zij neemt voor het eerst haar (nieuwe) vriend mee. Nu blijkt de beste man geen tomaten te lusten. Geen probleem, die stonden toch al niet op het menu en anders had ik nog wel even wat anders verzonnen. Mijn vriendin met wie ik samenwoon vindt ten eerste dat onze gasten te laat zijn met het melden van deze dieetwens en ten tweede dat ze ondankbaarheid tonen door deze door te geven. Maar ja, mochten er tomaten (in welke vorm dan ook) op het menu hebben gestaan, was dat echt een probleem geweest. Tegelijkertijd denk ik: had ik moeten vragen naar dieetwensen? Of is dit alles de schuld van mijn vriendin, die zich überhaupt nergens druk om maakt? Hoe had dit idealiter moeten verlopen?
Geen tomaten
Beste Geen tomaten,
Idealiter had u inderdaad moeten informeren of uw gast (die voor het eerst bij u kwam eten) dieetwensen had. Let wel: dit gaat om dingen die iemand niet kan, niet mag of niet wil eten. De reden voor zo’n beperking is irrelevant en hoeft ook niet vermeld te worden. Het is niet de bedoeling dat iemand meedeelt waar zijn/haar voorkeur naar uitgaat – u bent geen restaurant.
U hebt er niet aan gedacht om naar beperkingen te vragen en in dat geval is het handig dat de gast zelf even belt van tevoren om te waarschuwen dat (sorry) tomaten niet tot de mogelijkheden behoren. Met zo’n mededeling wordt geen ondankbaarheid getoond, integendeel – er wordt alleen maar beoogd om ongemakkelijke situaties te vermijden, zoals een gast die onverwachts begint te steigeren, als u de van tomatensaus doortrokken lasagneschotel op tafel zet waarmee u altijd zoveel eer inlegt. Al met al is de voorbereiding van het etentje dus prima verlopen.
Los van alle etiquette over van te voren informeren over dieetwensen denk ik dat mensen met een beetje elegantie hier wel uitkomen, al stond de tomatenlasange al klaar. Of iemand eet een paar hapjes ondanks de tomatenfobie of het is toch onoverkomelijk en er is altijd wel een kaasplankje of zo. Normale mensen doen dit af met een grapje dat de avond alsnog geslaagd maakt, of zelf een leuke anekdote voor de toekomst. Gezelschap is belangrijker dan culinaire wensen. Daar valt altijd een mouw aan te passen!
Als wij voor het eerst bij mensen gaan eten geef ik altijd ruim van te voren zelf aan dat bepaalde voedingsmiddelen bij mijn partner en mij een hevige allergische reactie oproepen. Het zijn gelukkig verder vrij onschuldige items die makkelijk vermeden kunnen worden. Verder vraag ik ook altijd als ik mensen te eten vraag of er iets is dat zij niet kunnen, willen of mogen eten. Kleine moeite groot plezier.