Spring naar inhoud


Geen betrekkingen met buren

Beste Beatrijs,

Sinds een halfjaar woon ik (vrouw van 44) in een appartement in een grote flat met binnengangen. Vaak staan buren met elkaar te praten op die gangen. Ikzelf ben gesteld op mijn privacy en niet gemakkelijk in de conversatie. Behalve de buren groeten als ik ze tegenkom en een paar woorden wisselen wil ik geen betrekkingen. Dat ligt aan mij en heeft niets met de buren te maken die mij best hartelijk lijken. Maar ik ben nu eenmaal bang dat zij voortdurend bij mij komen binnenvallen. Zo gaan zij ook onderling met elkaar om en dat lijkt me vreselijk.

Toen ik van de week net mijn huis was ingegaan, hoorde ik mijn directe overbuurvrouw met luide stem tegen weer een ander zeggen dat ze ‘deze nieuwe buurvrouw niet leuk vond’. Gegeneerd heb ik niet verder geluisterd. Ik wist dat ik niet echt populair was, maar om dat met zoveel woorden te horen verkondigen? De dag daarna kwam ik haar weer tegen en deed ze net of er niets aan de hand was. Ik voel me onaangenaam over dit incident. Hebt u een idee hoe ik mij het beste kan opstellen? Moet ik haar hierover aanspreken?

Bang voor de buurvrouw

Beste Bang voor,

Nodig alle buren van uw gang, inclusief de boze buurvrouw, op korte termijn uit voor een kopje thee op zondagmiddag. Om kennis te maken. Ik weet dat u aan uw privacy hecht en liever niets met hen te maken wil hebben, maar nodig ze toch een keer uit. Dan weet u wie wie is, hoe ze heten, wat ze doen, en dan lopen de betrekkingen net iets soepeler. Het kennnismakingsgesprek onder nieuwe buren is een algemene etiquetteregel met een groot belang. De functie ervan is het wegnemen van angst en wantrouwen. Als u zich altijd schuw opstelt en nooit iemand een voet over uw drempel laat zetten, zullen de buren u met scheve ogen gaan bekijken en dingen tegen elkaar zeggen als: ‘Nou, die is wel erg op zichzelf, ze vindt zich zeker te goed voor ons, wat zou ze te verbergen hebben?’ Dat wilt u niet, want dat maakt de omgang nodeloos stroef. Om dit te vermijden is het nodig dat u iets (een heel klein beetje maar) van uzelf laat zien. U nodigt hen uit, u schenkt een kopje thee, u vertelt wat oppervlakkigheden over uzelf, u laat vooral hen praten en u fingeert interesse. Na een uurtje of anderhalf is de gezelligheid voorbij en hebt u uw doel bereikt.

Als u dit één keer doet, betekent dat niet dat u de hele tijd bij anderen over de vloer moet komen of dat ze de hele tijd bij u binnenlopen. Helemaal niet! Al dit soort binnenvallende of opdringerige contacten kunt u met een glimlach afhouden onder het motto ‘Sorry, geen tijd’. Als u eerst uw vriendelijkheid hebt bewezen door kennis te maken, weten de buren dat u niet arrogant of vijandig bent, maar iemand die nu eenmaal een druk leven leidt, zonder veel belangstelling voor het flatleven. En daar zullen ze best begrip voor kunnen opbrengen.

Artikelen in Buren.

Gelabeld met .


2 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. bibi schrijft

    Dat buren er begrip voor kunnen opbrengen wanneer iemand geen belangstelling heeft voor het ‘flatleven’ als je ze eenmaal op de thee uitnodigt, daar geloof ik helemaal niet in. Wanneer je je anders opstelt dan de rest, zul je in gevallen ervaren dat mensen je met scheve ogen gaan bekijken. Zo schijnt dat nu eenmaal te werken bij mensen. Er is helemaal niets mis mee als je je buren vriendelijk gedag zegt en je je verder liever afzijdig houdt. Ik zou er ook totaal geen zin in hebben om alle (!) buren van de gang uit te nodigen. Het zou fijn zijn als mensen elkaar eens wat meer in hun waarde laten!

  2. Jaap schrijft

    Als ik ergens kom wonen geef ik een welkomst/kennismakings bijeenkomst. Er is al genoeg ellende op de wereld en tussen buren. De beste manier om dat te voorkomen is kennismaken. Daarna ligt de weg open voor een goed gesprek als dat nodig is. Ik ken al mijn buren in de rij (8 stuks) heel erg goed. En weet u? Er komt nooit iemand spontaan op bezoek! Maar als er iets lekt, er lawaai is of er iets moet worden opgeruimd dan zijn die buren wel aanspreekbaar en doen we het gewoon. En we groeten elkaar en maken soms een praatje. Mensen roddelen zich een ongeluk, maar weten pas echt wat ze aan elkaar hebben als ze elkaar een de hand hebben geschud. En ja, je kan ze dan ook uitleggen dat je geen gezelschapsmens bent, als je dat nodig vindt. Ze zullen er zeker anders tegenaan kijken dan nu. Zeker doen die theebijeenkomst!.



Sommige HTML is toegestaan