Te veel geknuffel

Beste Beatrijs,

Er is iets wat mij stoort aan hoe een bevriend stel omgaat met ons dochtertje van bijna twee. Vanaf de begroeting storten zij (vooral de vrouw) zich op haar. Ze pakken haar voortdurend op, ook als zij bij ons zit of lekker aan het spelen is. Toen ik laatst bij het aan tafel gaan aan mijn kind vroeg of ze bij mama op schoot wilde zitten of in de kinderstoel, pakte onze vriendin haar op en nam haar zelf op schoot. Dergelijke dingen gebeuren vaak. Ze hebben zelf trouwens ook een kind, een zoontje van drie. We hebben het gevoel dat onze dochter zich dit laat aanleunen zonder het echt leuk te vinden. Als ouders voelen wij ons op een zijspoor gerangeerd. Pogingen om dit subtiel bij te sturen hebben geen effect. We willen ons dochtertje niet het gevoel geven dat ze niet bij anderen mag zitten. Daar hebben we geen probleem mee, zolang ze zelf op iemand afstapt. We vrezen voor een conflict, als we dit met onze vrienden bespreken. Afgezien hiervan zijn wij erg op hen gesteld en als we zonder kinderen afspreken, is het als vanouds gezellig. Kunnen wij ingrijpen en zo ja hoe dan?

Laat haar met rust!

Beste Laat haar met rust,

Het is voorstelbaar dat u ongemakkelijk wordt van al te nadrukkelijke fysieke bemoeienis met uw kind. Tegelijk is het lastig om er iets van te zeggen, omdat het allemaal goedbedoeld geknuffel is. Toch gaan uw vrienden te ver. Eigenlijk zouden ze helemaal niet aan uw kind moeten komen, behalve als uw dochtertje daar zelf een initiatief toe neemt. Nu zal dit aanhaalgedrag waarschijnlijk op afzienbare termijn afnemen, omdat het echt iets is wat mensen met baby’s en jonge peuters doen. Iets oudere kinderen (vanaf een jaar of tweeënhalf) zijn beweeglijker en minder geneigd om als een lappen pop met zich te laten sollen. Dus waarschijnlijk hebt u het ergste gehad.

Toch raad ik u aan om in te grijpen, als u een voorbeeld van dit gedrag ziet, dat u tegen de haren instrijkt en waarvan u een redelijk vermoeden heeft dat uw dochtertje er ook geen zin in heeft. Haal uw kind dan simpelweg af van de vreemde schoot af, zeker wanneer er aan tafel gegeten wordt (een kind hoort dan in een kinderstoel te zitten – geef uw dochter ook geen keus hierin). Een verbale toelichting hoeft niet eens, maar als u de behoefte heeft om uzelf nader te verklaren, zegt u tegen uw vrienden: ‘Sorry, ik zie dat ze geen zin heeft om op schoot te zitten / vastgehouden / rondgesjouwd/ gekieteld  te worden (of wat er dan ook gebeurt). Laat haar maar even haar eigen gang gaan.’ In de omgang met andermans kind zullen goede vrienden altijd voorrang geven aan de moeder boven hun eigen impulsen, dus er zou geen conflict moeten ontstaan.