↑
Spring naar inhoud

Wij mogen geen kerstcadeaus geven!

Beste Beatrijs,

Mijn man heeft een zoon en een dochter en er zijn drie kleinkinderen van drie, twee en een jaar oud. Met Kerstmis komt de familie altijd bij ons en dan geven wij de kleinkinderen cadeautjes. Deze traditie komt uit mijn familie en wij willen die graag doorgeven, al ben ik niet de moeder van mijn mans kinderen. Met Sinterklaas krijgen de kinderen al zoveel en wij vinden het belangrijk dat de kleinkinderen weten dat de cadeautjes die ze krijgen van opa en oma komen. De komende jaren – zolang ze nog klein zijn – onder het mom van de Kerstman.

Op onze vraag naar een lijstje met geschikte cadeautjes reageerde het ene ouderpaar helemaal niet en de dochter van mijn man mailde dat haar twee kinderen het geestelijk niet aan kunnen dat er na Sinterklaas ook nog een Kerstman is die cadeautjes brengt. Wij zijn zwaar teleurgesteld. Wij hebben het gevoel dat we geboycot worden. Vorig jaar reageerden de ouders ook al niet op onze vraag naar verlanglijstjes. We geven niet vaak wat en dan wordt het op deze manier ook nog afgenomen. Hoe kunnen we hier het beste mee omgaan? De gezinnen wonen niet bij ons in de buurt en we zien de kleinkinderen niet zo vaak.

Kerstman niet welkom

Beste Kerstman niet welkom,

De ouders willen geen Kerstman en geen cadeaus voor hun kinderen. Daar kan ik ze alleen maar gelijk in geven. Die gezinnen vieren Sinterklaas. Dat is al heisa genoeg voor kleine kinderen. Sinterklaas hoort bij Nederland, het feest wordt op alle scholen en kinderdagverblijven gevierd. Daar past niet ook nog eens vier weken later een Kerstman bij. Kinderen krijgen sowieso al genoeg cadeaus. Het is heel verstandig dat ouders daar een rem op zetten door niet te willen dat de grootouders ook nog eens met cadeaus aan komen zetten met Kerstmis. Voor kinderen zijn er twee gelegenheden per jaar, waarbij ze cadeaus krijgen: met hun verjaardag en met Sinterklaas en dat is genoeg. Kerstmis is een feest dat in Nederland traditioneel zonder al te veel nadruk op materiële toestanden wordt gevierd. Een traditie om in ere te houden.

Uw probleem is dat u vindt dat u uw kleinkinderen te weinig kunt geven. Met hun verjaardag kunt u toeslaan en staat het u vrij om eens lekker uit te pakken. Verder zie ik twee mogelijke oplossingen. Vraag of u mee kunt doen met een Sinterklaasviering met de kinderen/ kleinkinderen. Als de kleintjes wat ouder zijn, kan dat heel leuk zijn. Moet u wel gedichten schrijven natuurlijk. Andere mogelijkheid is dat u toch wat speelgoed aanschaft dat u met Kerstmis, wanneer de gezinnen bij u op bezoek komen, kunt inzetten. Pak de spullen vooral niet in cadeaupapier in! Zet het gewoon neer en zeg dat ze ermee mogen spelen, maar het niet mee naar huis nemen. Het speelgoed en de spelletjes blijven in het huis van opa en oma en elke keer als de kleinkinderen komen, kunt u het tevoorschijn halen. Vul de voorraad gerust af en toe aan met iets nieuws. Zolang u het maar niet presenteert als cadeau. Dit speelgoed is voor algemeen gebruik en kan uw huis aantrekkelijker maken voor de kleinkinderen. Bedenk ook dat kleinkinderen meer gebaat zijn bij echte, onverdeelde aandacht van hun grootouders dan bij de zoveelste barbiepop of legodoos. De tijd die samen wordt besteed met activiteiten of spelletjes is wat de kleinkinderen zich later zullen herinneren, niet de cadeaus, zeker niet als het een eindeloze stroom cadeaus is.

Artikelen in Cadeaus, Feestdagen, Grootouders en kleinkinderen.

Gelabeld met .

rev="post-9301" 1 reactie

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 30 december 2017 09:02

Afkoelperiode na relatie

Beste Beatrijs,

Ik ben een man van 45 en kom net uit een relatie die vier maanden heeft geduurd (de relatie is in goed overleg beëindigd). Graag zou ik me weer op het dating pad begeven, maar wat is een sociaal geaccepteerde afkoelperiode na een relatie van deze duur?

Hoe lang wachten?

Beste Hoe lang wachten,

Er bestaat helemaal geen sociaal geaccepteerde of verplichte afkoelperiode. U mag nieuwe mensen ontmoeten (daten), wanneer u maar wil. Al is het de dag na een verbroken relatie. Of een relatie nu vier maanden of veertig jaar heeft geduurd, maakt niet uit. Als u ongebonden bent, mag u de hort op.

Artikelen in Liefde en relaties.

Gelabeld met .

rev="post-9299" Geen reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 30 december 2017 09:01

Verplicht vrijwillig meebetalen

Beste Beatrijs,

Bij de hardloopvereniging waar ik lid van ben zitten twee trainers die drie keer per week een training van anderhalf tot twee uur verzorgen. Ze doen dit op vrijwillige basis. Aan het eind van het jaar krijgen ze een tegemoetkoming van 150 € die wordt betaald uit de lidmaatschapsgelden. Met Kerstmis in aantocht ontstaat er weer het initiatief van goedwillende lieden voor een inzamelingsactie, waarbij iedereen gevraagd wordt om 10 euro per trainer over te maken naar een rekeningnummer, zodat daarvan een attentie gekocht kan worden: bonnen bij de plaatselijke sportwinkel.

Ik gruw van dit soort collectieve acties, omdat ik meteen de spelbreker ben, als ik nee zeg. Het gaat me niet om het bedrag. Ik kan best twintig euro betalen, al zal die grens zal voor iedereen anders liggen. Ik heb voor beide trainers heel veel waardering en ze mogen van mij de hele avond gratis drinken bij de kerstborrel. Wat ik vervelend vind is om voor het blok te worden gezet. Anderzijds begrijp ik dat het leuk is om bij die kerstviering gezamenlijk iets aan te bieden. Wat mij tegen staat is de geest van vanzelfsprekendheid en het centraal vastgestelde bedrag. Heb ik een punt of ben ik zuur aan het worden?

Kerstinzamelactie

Beste Kerstinzamelactie,

De vrijwillige trainers krijgen al elk een bedrag van 150 € als dank voor hun inzet door het jaar heen. Op zichzelf lijkt me dat genoeg als kerstcadeautje. Via de lidmaatschapsgelden hebben de leden daar al voor betaald. Daar hoeft niet nog eens een apart ingezameld cadeau van de leden bovenop. Al begrijp ik dat een traditie van jaren niet zomaar ineens overboord gegooid kan worden. Als de vrijwillige trainers gewend zijn om twee cadeaus te krijgen, dan is dat een verworven recht geworden, al vind ik het persoonlijk een beetje overdreven. Het enige wat u in deze configuratie nog kunt doen is pleiten om de individuele bijdrage omlaag te schroeven. Twintig euro per lid is een forse bijdrage. Voor sommige leden zal dat een aanslag op hun kerstbudget zijn. Dat kan ook best twee keer vijf, dus een tientje totaal zijn. Gratis drinken bij de borrel is ook heel mooi, al zitten de echte sportievelingen natuurlijk al met twee drankjes aan hun tax.

U kunt het bespreken in de groep, maar het is lastig om een traditie te doorbreken. Probeer aan te sturen op een echt vrijwillige bijdrage. Dus geen vast bedrag van twee keer tien euro opleggen (alsof er belasting moet worden betaald), maar de mensen vrij laten in wat ze kwijt willen. Ook een bijdrage van 2,50 € is dan oké.

Artikelen in Cadeaus, Scholen en verenigingen.

Gelabeld met , .

rev="post-9297" 2 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 30 december 2017 09:00

Afwijzing zonder toelichting

Beste Beatrijs,

Ik had ergens gesolliciteerd en een paar dagen later zou ik gebeld worden voor de uitslag. Op die dag zou ik slecht bereikbaar zijn, omdat ik bij het huwelijk van een goede vriend moest zijn. Daarom had ik gevraagd of ik na 16 uur of de dag erna gebeld kon worden. Toen ik mijn telefoontje aanzette, bleek er een bericht op mijn voicemail te staan: helaas ging ik niet door naar de tweede ronde. Ik had dat liever in een persoonlijk gesprek gehoord. Het voicemail-bericht gaf verder geen toelichting. Ben ik terecht ontstemd over deze werkwijze?

Afgewezen

Beste Afgewezen,

Een sollicitant heeft weinig te eisen. Als ze zeggen dat u op dag X wordt gebeld en u zegt dat u dan slecht bereikbaar bent, is het niet laakbaar dat ze de voicemail inspreken. Als de uitslag was geweest dat u door was naar de tweede ronde, had u het wel prima gevonden om dit bericht op de voicemail te horen. U bent teleurgesteld vanwege de afwijzing, niet vanwege de manier waarop. Het was niet beter geweest als ze gewacht hadden tot de dag daarna om u dit mee te delen. Dat was zelfs vervelender geweest, want hoe eerder een sollicitant de uitslag krijgt, hoe beter. U bent nu de mondelinge toelichting misgelopen waarom u bent afgewezen. Stelt u zich daarbij niet te veel voor. Sollicitanten krijgen zelden of nooit een exacte reden te horen waarom ze niet zijn verkozen. Het is altijd iets in de trant van: ‘De andere kandidaat beantwoordde net iets beter aan het profiel.’

Zeker in het geval van veel geschikte gegadigden voor een baan is het uiteindelijk een kwestie van toeval wie de gelukkige wordt. De commissie die daarover moet beslissen slaat er ook maar een slag naar en als de sollicitanten in principe geschikt zijn voor de functie (anders waren ze niet uitgenodigd), gaan allerlei niet ter zake doende factoren meewegen. Het zijn onbewuste criteria die onmogelijk uit te leggen zijn aan de afgewezen sollicitanten, omdat ze vaak op het emotionele vlak liggen en ook de commissie zelf niet helder voor ogen staan. Beschouw uw afwijzing als pech en niet als falen uwerzijds.

Artikelen in Zakelijke relaties.

Gelabeld met .

rev="post-9295" 2 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 23 december 2017 09:02

Op de rommel letten

Beste Beatrijs,

Mijn woonkamer is met twee kleine kinderen niet altijd opgeruimd. Als we visite verwachten, ziet alles er spic en span uit, maar mijn schoonmoeder komt ook onverwacht langs. Dan zie ik haar enigszins afkeurend kijken naar het speelgoed op de grond, papieren op de tafel en borden met broodkorstjes in de keuken. Ik vermoed dat ik in haar ogen tekortschiet als huisvrouw (weliswaar met baan) en daar voel ik me dan toch schuldig over. Ik vind het leuk dat ze onverwacht koffie komt drinken, maar dat gevoel is vervelend. Wat moet ik hiermee?

Falende huisvrouw

Beste Falende huisvrouw,

Zoals u ongetwijfeld weet, luidt sinds onheuglijke tijden de standaard kreet voor deze situatie: ‘Kom binnen, let niet op de rommel!’ Bezoekers die onverwacht langskomen kunnen en mogen niet verwachten dat de situatie die ze aantreffen even tip top in orde is als wanneer ze hun komst hadden aangekondigd. Wanneer uw schoonmoeder zich desondanks ergert (maar misschien doet ze dat niet en dénkt u dat alleen maar) is dat haar probleem en niet uw verantwoordelijkheid. U hoeft zich niet ongemakkelijk te voelen in uw eigen huis. Als u het leuk vindt dat uw schoonmoeder onverwacht langs komt, drink dan gezellig koffie met haar en zit niet te tobben over de staat van uw huis. Als u het in uw hart eigenlijk helemaal niet leuk vindt dat uw schoonmoeder spontaan voor de deur staat (bijvoorbeeld omdat u het vervelend vindt om gestoord te worden, terwijl uw huis niet op orde is), spreek dan met haar af of ze even wil bellen van tevoren, omdat u haar liever in een opgeruimd huis ontvangt.

Artikelen in Schoonfamilie, Visite.

Gelabeld met , .

rev="post-9293" 1 reactie

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 23 december 2017 09:01

Misbruik maken van hulpvaardigheid

Beste Beatrijs,

Mijn zus doet te pas en te onpas een beroep op onze ouders, die altijd voor haar klaar staan. Zij vraagt hen om hulp met van alles: boodschappen doen, boodschappen inruimen, kleding kopen met de kinderen, bij elke vakantie de hond in huis nemen enzovoort. Dit ergert mij, omdat onze ouders al behoorlijk op leeftijd beginnen te raken. Ze kunnen geen ‘nee’ zeggen en de reisafstand bedraagt meer dan een uur. Mijn zus en haar man verdienen goed en zouden makkelijk mensen kunnen betalen voor dit soort klussen. Het is te veel voor mijn ouders en ik zou hen tegen zichzelf willen beschermen. Is het gepast om mijn zus aan te spreken op het overvragen van mijn ouders of ga ik dan te ver?

Al te gedienstige ouders

Beste Al te gedienstige ouders,

Bespreek dit eerst eens met uw ouders en vraag wat zij er zelf van vinden, voordat u uw zus tot de orde roept. Boodschappen doen, boodschappen inruimen en kinderkleding kopen zijn geen taken waarvoor een gezin de hulp van grootouders nodig heeft – dat doen ouders zelf. Voor de hond zorgen tijdens vakanties lijkt geen voorbeeld van uitbuiting. De situatie van overvraagde grootouders betreft meestal oppashulp voor de kleinkinderen. Dan hebben de ouders niet genoeg moeite gedaan om een vaste, betaalde oppas te vinden of ze vertrouwen geen vreemden met hun kind en laten voor elk wissewasje de grootouders opdraven ongeacht de reistijd die hun dat kost.

Als uw vermoeden blijkt te kloppen dat uw ouders de huidige gang van zaken inderdaad te zwaar vinden, zou u er bij hen op moeten aandringen dat zij wat meer assertiviteit aan de dag leggen en vaker nee zeggen. Het is beter dat uw ouders hun eigen zaakjes regelen dan dat u als zaakwaarnemer van uw ouders uw zus gaat terugfluiten. Er bestaat overigens een gerede kans dat uw ouders als notoire nee-haters ‘Ja, ja’ zeggen tegen u en als vanouds doorgaan met slopende hand- en spandiensten voor het gezin van uw zus. In dat geval moet u hen te hulp schieten en uw zus aanspreken. Houd haar voor dat er altijd een punt van omslag komt in een familie, waarbij ouders zich niet langer het vuur uit de sloffen meer kunnen lopen voor hun kinderen en dat de rollen omgedraaid worden. Hulpbehoevend zijn uw ouders nog niet, maar dat komt er onvermijdelijk van en het kan geen kwaad om daar alvast een voorschot op te nemen door geen zwaarder beroep op hen te doen dan ze aan kunnen. Voer dit gesprek in het kader van bezorgdheid over het welzijn van uw ouders en probeer een beschuldigende toon zoveel mogelijk achterwege te laten.

Artikelen in Ouders en volwassen kinderen.

Gelabeld met , , .

rev="post-9291" Geen reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 23 december 2017 09:00

Doorgaan met kraamcadeautraditie?

Beste Beatrijs,

Tijdens onze studententijd zo’n tien, vijftien jaar geleden hadden wij met negen dames een leuke vriendinnengroep. Later werd er verhuisd en getrouwd. Bij de eerste geboorte spraken we af dat we iedereen bij het eerste kind een gezamenlijk cadeau zouden geven en aldus geschiedde. De laatste jaren is het contact nogal verwaterd. We zien elkaar hooguit twee keer per jaar een middagje of avond en verder is er een zelden gebruikte appgroep. Individueel hebben sommigen wel nog meer contact, maar op groepsniveau niet. Onlangs is een van ons bevallen van haar eerste kind. Het voelt niet natuurlijk om nog als groep een gezamenlijk cadeau te geven. Is dit terecht en heeft zij pech dat ze pas een kind kreeg nu we als groep niet echt meer actief zijn? Of is het niet meer dan logisch dat we dit volhouden tot ook het allerlaatste lid een kind heeft gekregen?

Geen puf meer

Beste Geen puf meer,

Elkaar een à twee keer per jaar zien is helemaal niet zo weinig voor een groep van oude vriend(inn)en die niet meer bij elkaar om de hoek wonen. Deze frequentie is geen teken van verwatering maar normaal voor de drukke levensfase van dertigers en meer dan genoeg om de vriendschap op peil te houden. Het lijkt dan ook een kleine moeite om de traditie voort te zetten. Het betreffende groepslid zal de geboorte van haar baby ongetwijfeld via sociale media aan de wereld hebben laten weten. Ze zal een geboortekaartje rondgestuurd of ge-upload hebben. Familie en vrienden sturen in zo’n geval een felicitatie en bij een eerste kind bijna altijd een cadeautje. Er moet toch al een reactie komen, als de jonge moeder het heuglijke nieuws op de groepsapp heeft geplaatst. Waarom dan niet een collectief cadeau van de oude vriendinnengroep, zoals de gewoonte was? Dat is makkelijker en efficiënter dan als iedereen individueel moet reageren. Er zullen vast wel een of twee groepsleden bereid zijn om op kraambezoek te gaan en namens de groep het cadeau te overhandigen. Lukt dat niet, dan kan er worden afgesproken het cadeau te laten bezorgen.

Artikelen in Cadeaus, Vrienden en kennissen, Zwangerschap en baby's.

Gelabeld met .

rev="post-9289" Geen reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 16 december 2017 09:02

Als de partner niet welkom is

Beste Beatrijs,

Ik ben een vrouw van 44 en heb sinds negen jaar een latrelatie. Ik ben heel blij met mijn latvriend en ook de kinderen vinden hem aardig. Over een paar jaar, als zijn en mijn kinderen het huis uit zijn, willen we samenwonen. Mijn jongere broer vindt hem geen goede man voor mij en heeft kwaadgesproken over hem tegen andere familieleden. Ik heb hem daarop aangesproken en het contact daarna op een laag pitje gezet. Mijn vriend wil niet meer met hem omgaan. Als er een feestje is bij mijn moeder komen zij elkaar wel tegen en dat gaat redelijk goed. Afstandelijk maar geen naar gedoe. Mijn broer is een paar weken geleden getrouwd en de uitnodiging was alleen voor mij en mijn kinderen. Ik was hierover verdrietig, beledigd en boos tegelijk. Ik wilde er eigenlijk niet heen, maar ben toch gegaan om mijn moeder niet verdrietig te maken. Het was voor mij geen leuke dag. Mijn vriend zou toch niet meegekomen zijn en dat wist mijn broer best. Het had het bruidspaar gesierd gewoon zijn naam op de uitnodiging te zetten of eis ik te veel?

Mijn vriend mocht niet mee

Beste Mijn vriend mocht niet mee,

Ja, dat was een heel onsympathiek gebaar van uw broer. Hij had het smeulende familieconflict kunnen bezweren door pro forma uw vriend uit te nodigen voor zijn huwelijk. Dit had makkelijk gekund, zeker als hij wist dat hij toch niet wilde komen. In plaats van uw vriend in principe welkom te heten heeft uw broer ervoor gekozen hem uit te sluiten. Hiermee heeft hij de vijandschap geaccordeerd en officieel gemaakt, alsof hij op een alleszins redelijke vergunningsaanvraag het stempel ‘Afgewezen’ heeft gezet. Het ongenoegen tussen u en uw broer is hierdoor geëscaleerd en dat zal voorlopig niet meer goed komen. Als uw broer zich ruimhartiger had opgesteld en met zijn hand over zijn hart had gestreken (zo van: nu ja, ik mag die man niet, maar hij hoort bij mijn zus en dus bij de familie), was er op termijn een kansje op verzoening geweest. Nu is die kans verkeken. Niets aan te doen, vrees ik. Uw broer heeft zich erg onbuigzaam betoond. Het kan jaren duren, voordat de verhoudingen geharmoniseerd kunnen worden en misschien komt dat er wel nooit meer van.

Artikelen in Broers en zussen, Bruiloft.

Gelabeld met , .

rev="post-9287" 1 reactie

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 16 december 2017 09:01

Te veel logeergasten

Beste Beatrijs,

Ik woon met een student anti-kraak in een leegstaand kantoorpand. Ik ben een man van in de dertig, heb inmiddels een drukke baan en moet vroeg op. Mijn huisgenoot en ik botsen op het punt van logees (buitenlandse vrienden en couchsurfers). Ik nodig maar een persoon tegelijk uit, een enkele keer een stel, terwijl mijn huisgenoot grotere gezelschappen toelaat. Wegens door mij ervaren overlast zou ik het aantal logeergasten willen beperken tot maximaal twee, maar mijn huisgenoot vindt dat onzin. Hij wil zoveel gasten kunnen uitnodigen als hij wil. Op dit moment is er een logé die zo’n anderhalve maand bij ons zal verblijven en die nu ook zelf gasten begint uit te nodigen. Ik vrees een lawine-effect. Ik heb hier al een stevig gesprek over gehad met mijn huisgenoot, maar we kunnen het niet eens worden over de norm bij het uitnodigen van logees. Ben ik een zeikerd of is mijn huisgenoot te losbollig?

Zoete inval

Beste Zoete inval,

Dit is een kwestie van persoonlijke voorkeur en niet van een algemeen geldende norm. Mensen die woonruimte delen moeten ongeveer dezelfde ideeën hebben over het beleid ten aanzien van gasten en logees. Als de voorkeuren te ver uit elkaar liggen, moet er net zo lang onderhandeld worden tot er een aanvaardbaar compromis is bereikt. Het werkt het beste als beide huisgenoten een beetje water in de wijn doen en elkaar in het midden tegemoet komen. Wanneer de een zijn zin volledig doorzet zonder rekening te houden met voorkeuren van de ander gaat de onderlinge harmonie naar de knoppen. Voor uw probleem met uw huisgenoot verwijs ik u terug naar de onderhandelingstafel. Ik denk overigens dat u als dertigplusser met een drukke baan langzamerhand te oud bent om anti-kraak met een student te wonen. U kunt beter zelfstandige woonruimte zoeken, zodat u baas in uw eigen huis kunt zijn en niet gestoord hoeft te worden door allerlei binnenwaaiende gasten die u niet zelf hebt uitgenodigd. Eigen woonruimte is duurder dan een anti-kraakwoning, maar u krijgt er wel onbetaalbaar veel gemoedsrust voor terug.

Artikelen in Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .

rev="post-9285" 1 reactie

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 16 december 2017 09:00