Spring naar inhoud


Een hekel aan de man van mijn vriendin

Beste Beatrijs,

Mijn beste vriendin is onlangs getrouwd met een man die ik niet kan uitstaan. Telkens als ik hem zie, moet hij een vervelende opmerking maken over iets wat bij mijn principes, persoonlijkheid of keuzes hoort. Ik reageer er dan niet op, maar eigenlijk wil ik weg, zodra hij in mijn buurt komt. Mijn eigen man vindt hem ook vreselijk. Laatst had mijn vriendin ons uitgenodigd om te komen barbecueën bij hen. Dat hebben we gedaan, maar we willen hen absoluut niet bij ons thuis vragen. Ik ben bang dat ik op een gegeven moment ontplof en echt ruzie met hem krijg en dat dit de relatie met mijn beste vriendin onder druk zal zetten. Ik heb minder zin om bij mijn beste vriendin langs te gaan, omdat hij daar ook zit.

Wat moet ik doen? Kan ik mijn irritatie kenbaar maken aan mijn vriendin? Moet ik het maar gewoon slikken en proberen het contact met haar man zo veel mogelijk te vermijden? Ben ik zelfs verplicht om hen als koppel terug uit te nodigen?

Ik kan die man niet uitstaan!

Beste Ik kan die man niet uitstaan,

Nee, u bent niet verplicht dit stel uit te nodigen voor een tegenbezoek. U vindt de man van uw vriendin niet prettig in de omgang, dus u hoeft geen beste vrienden met hem te worden, en u hoeft ook niet als stel een viertallenvriendschap met elkaar op te bouwen met etentjes over en weer.

Wat u wel altijd moet doen is, als er feestje of uitgebreidere borrel is bij u thuis, uw vriendin plus man uitnodigen. Als u eens zoiets organiseert (een verjaardagsfeestje of zo), kan de uitnodiging aan uw vriendin met haar man gelden als tegenbezoek voor hun eerdere barbecue.

Verder raad ik u aan om de vriendschap te beperken tot contact met uw beste vriendin. Dus zonder haar man en voor de symmetrie ook zonder uw man. U spreekt af en toe af om samen iets buiten de deur te doen. U kunt beter niet ongevraagd kritiek uitoefenen tegen uw vriendin over haar man. Dat is zinloos, want ze is met hem getrouwd en ze kan er toch niets aan verhelpen. Als ze zelf vraagt naar uw gevoel over haar man, kunt u zeggen dat hij en u elkaar niet goed liggen. Houd het algemeen en bespaar haar de details. Als ze een gezellig avondje met z’n vieren voorstelt, zegt u dat u het leuker vindt om haar alleen te spreken, omdat u niet zo dol bent op viertallen-avondjes. Het zal haar niet ontgaan dat u niet erg gecharmeerd bent van haar man, maar het uitspellen van uw antipathie is slecht voor uw vriendschap, dus vermijd dat.

Artikelen in Visite, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met , .


Partner al dan niet welkom

Beste Beatrijs,

Mijn neef (zoon van mijn zus) gaat trouwen. Nu staan op de envelop de namen van mijn man en mij en onze twee volwassen kinderen, van wie de oudste niet meer thuis woont. De jongste heeft al bijna drie jaar een relatie. Mijn neef heeft deze persoon één keer ontmoet. Moet ik nu concluderen dat de vriend van mijn thuiswonende dochter niet is uitgenodigd? Kan ik hierover contact opnemen met mijn neef? Twee jaar geleden ontving ik een digitale vooraankondiging van hun huwelijk. Door corona is dit al twee keer uitgesteld. Ik ging er eigenlijk vanuit dat alleen mijn man en ik uitgenodigd zouden worden. Wel heel leuk dat onze kinderen (nog nooit een bruiloft meegemaakt) óók uitgenodigd zijn. Alleen ben ik bang dat er tweespalt ontstaat, nu de vriend van mijn jongste niet uitgenodigd is.

Neef gaat trouwen

Beste Neef gaat trouwen,

Bel uw zus, de moeder van de bruidegom, op en vraag of de vriend van uw jongste ook mag komen. In het algemeen mogen genodigden hun partner meebrengen naar een bruiloft, maar het kan zijn dat het bruidspaar een maximum hanteert voor het aantal gasten vanwege corona of om financiële redenen. Vraag aan de moeder van uw neef hoe het zit, en als blijkt dat de vriend van uw dochter inderdaad niet is uitgenodigd, word daar dan niet boos over. Het is al bijzonder dat nichten en neven van het bruidspaar welkom zijn – op veel bruiloften komen die helemaal niet in aanmerking voor een uitnodiging. Als het om veel nichten en neven gaat, loopt het aantal bruiloftsgasten te sterk op, als al hun partners ook mee komen.

Artikelen in Bruiloft.

Gelabeld met .


Coronaposters in de feestzaal

Beste Beatrijs,

Volgende maand gaan mijn vriendin en ik trouwen. Tijdens onze voorbereidingen hebben we een keer een drankje genuttigd op onze toekomstige feestlocatie. Het viel ons toen op dat er veel posters hangen met teksten over alternatieve oplossingen voor de corona-epidemie, zoals bijvoorbeeld voldoende water drinken, vitamine D slikken en veel knuffelen. We vinden dat we andersdenkenden moeten respecteren, maar we zijn bang dat de naïeve kijk op corona die dit bedrijf actief uitdraagt negatief uitstraalt op ons als bruidspaar. We vinden het lastig om dit gevoelige onderwerp aan te snijden bij de uitbater, want het zou kort voor de bruiloft tot een conflict kunnen leiden. Kunnen we van de locatie vragen om hun mening over corona niet zichtbaar te laten zijn tijdens ons feest of moeten we dit maar laten zitten?

Bedenkelijke posters

Beste Bedenkelijke posters,

Dit is behoorlijk ongepast. Een feestlocatie is een feestlocatie en heeft niet als taak om ideologisch gekleurde (in dit geval zelfs overheidsbeleid ondermijnende) propaganda aan de muur te hangen. Ga praten met de eigenaar en vraag vriendelijk of de posters verwijderd kunnen worden voor uw feest, omdat u geen zin hebt in coronadiscussies op uw bruiloft. Als de eigenaar hier niet toe bereid is, raad ik u aan om de afspraak af te zeggen en op zoek te gaan naar een neutrale feestlocatie. U betaalt, dus de feestomgeving moet naar uw smaak zijn.

Artikelen in Bruiloft, Corona.

Gelabeld met .


Namen vergeten

Beste Beatrijs,

Je ontmoet iemand voor de eerste keer (denk je). Maar wat te zeggen als die persoon zich jou wel van een eerdere ontmoeting herinnert, terwijl jij vergeefs je geheugen afstruint? Zeker met het klimmen der jaren doet deze situatie zich met enige regelmaat voor. Is een leugentje om bestwil (‘Ik ben echt een verschrikkelijk vergeetbeest’) of vaag veinzen en tastenderwijs meepraten (‘Oh ja, dat was toen ontzettend gezellig’) aanvaardbaar als uitweg, of zijn er elegantere oplossingen?

Met wie heb ik de eer?

Beste Met wie heb ik de eer,

Deze situatie op feestjes en recepties zal veel mensen (niet alleen ouderen) bekend voorkomen. Wat u kunt doen in zo’n geval is zeggen: ‘Je gezicht komt me bekend voor, maar ik ben slecht in namen. Help me even, hoe heet je ook alweer?’ Meestal komt met het noemen van de naam de rest ook wel weer boven drijven. Als u iemand wel vaag herkent, maar niet meer weet wie het is (en dat niet wil laten blijken), kunt u ook een algemene vraag stellen als ‘Waar ben jij tegenwoordig mee bezig?’ In de loop van het antwoord kunt u betreffende persoon meestal wel plaatsen. Als de naam u nog steeds niet te binnen schiet, kunt u altijd zeggen: ‘Sorry, ik ben je naam kwijt. Wat is je naam ook alweer?’

Als iemand u wel herkent, maar u hem of haar niet, kunt u ook vragen: ‘Waar hebben wij elkaar eerder gezien?’ Als de persoon die context schetst, komt de naam vaak ook wel weer boven water. Vragen naar iemands naam met een verontschuldiging dat u ‘slecht in namen’ bent is een prima strategie, behalve als dit in de loop der jaren met dezelfde persoon voor de derde of vierde keer gebeurt. Dan vinden mensen het beledigend. Vreest u dat dit scenario opdoemt, kunt u een laatste truc in stelling brengen. U roept een andere aanwezige wiens naam u kent erbij en zegt tegen de vooralsnog naamloze gespreksgenoot: ‘Ik wil je even voorstellen aan mijn goede vriend Rob Stienstra. Rob, dit is (mompel, mompel).’ Intussen schudden de twee elkaar de hand en zal de onbekende argeloos zijn naam onthullen.

Artikelen in Aanspreken en begroeten.

Gelabeld met , .


Te veel van het goede

Beste Beatrijs,

Wanneer een collega zwanger is, wordt dit nieuws enthousiast ontvangen binnen mijn team op het werk. Bij het ingaan van het zwangerschapsverlof wordt er geld ingezameld voor een mooi cadeau (of meerdere kleine cadeautjes). De waarde ligt tussen de 60 en 100 euro. Wanneer de baby geboren is, wordt er opnieuw geld ingezameld voor een cadeau. Dat bedrag varieert van 50 tot 65 euro, schat ik, verdeeld over acht à tien mensen. Bij een collega die binnen een jaar zowel een huwelijk als een geboorte had liep dat uit op drie keer inzamelen voor cadeaus. Dit wordt geïnitieerd door een collega die vindt dat dat zo hoort en heel enthousiast is als iemand een kindje krijgt. Het is niet dat ik het niet kan betalen, maar ik vind het wel erg veel van het goede. Aan een langdurig zieke collega wordt deze aandacht niet besteed en dat zit me ook niet lekker. Ik kan best nee zeggen tegen iets waar ik niet achter sta, maar vraag me wel af wat gebruikelijk is.

Te veel cadeaus

Beste Te veel cadeaus,

Twee cadeaus (een bij het verlof, een bij de geboorte) is ongebruikelijk. Opgeteld lopen die giften op tot 100 à 150 euro. Dat is echt overdreven. Eén gezamenlijk cadeau namens de collega’s is voldoende en dan lijkt me een cadeau bij de geboorte (hetzij een mooi boeket bloemen, hetzij iets voor de baby) een beter gebaar dan een cadeau bij het ingaan van het zwangerschapsverlof. Tenslotte is de geboorte van een baby van zwaarwegende betekenis, iets wat je niet kunt zeggen van het ingaan van een zwangerschapsverlof. Dus ik raad u aan om te proberen een eind te maken aan de traditie van dubbele cadeaus rondom een geboorte. Het is simpelweg niet nodig om collega’s op dubbele kosten te jagen. Er zullen vast collega’s zijn die het met u eens zijn en geen zin hebben om zo vaak over de brug te komen.

Als een collega langdurig ziek is, is het zeker gepast om een bloemetje en een gemeenschappelijke kaart te sturen. Ook dit hoeft geen duur cadeau te zijn.

Artikelen in Cadeaus, Collega's, Zwangerschap en baby's.

Gelabeld met .


Wie mag de fijne stoel?

Beste Beatrijs,

Laatst was ik (vrouw van 82 jaar) weer eens bij mijn dochter en haar gezin op bezoek. Toen ik de zitkamer binnenkwam – mijn dochter was even in de keuken – overkwam het me weer. Mijn schoonzoon posteerde zich voor ‘zijn’ stoel en zei: ‘Jij mag op de bank’. Ik slikte even, heb niets gezegd en ben toen op een eetkamerstoel gaan zitten. Ik heb vrij veel last van mijn rug, dus een diepe bank is funest. ‘Zijn’ stoel daarentegen zit heerlijk voor mij en dat weet hij! U denkt misschien dat hij een hekel aan me heeft, maar dat is niet zo. Hij is verder allerhartelijkst. Wat vindt u van zijn gedrag en wat moet ik hiermee?

Gereserveerde stoel

Beste Gereserveerde stoel,

Uw schoonzoon gedraagt zich uitermate onhoffelijk. Uit zijn eigen stoel mag hij zijn kinderen wegjagen, maar gezien uw leeftijd zou hij zijn vaste zitplaats onmiddellijk aan u moeten afstaan, wanneer u op bezoek komt. Een kwestie van voorkomendheid. Het is algemeen bekend dat oudere mensen moeite hebben met lage zitplaatsen, omdat ze daar slecht uit kunnen opstaan. Als u de volgende keer bij uw dochter en schoonzoon langs gaat, vraag dan expliciet om de stoel, waar u zich comfortabel in voelt. Zeg tegen uw schoonzoon (liefst waar uw dochter bij is): ‘Zeg, ik weet dat het jouw stoel is, maar mag ik er alsjeblieft zitten, want de andere zitplaatsen zijn te laag voor mij.’ Hopelijk schiet uw dochter u te hulp, als uw schoonzoon zich weigerachtig betoont.

Artikelen in Schoonfamilie, Visite.

Gelabeld met .


Dominante zus

Beste Beatrijs,

Mijn zus (61) en ik (vrouw, 55) zien elkaar een paar keer per jaar en bellen wekelijks. Ik vind het lastig om haar te vertellen wat mij bezighoudt, omdat zij altijd haar mening klaar heeft over wat goed of juist slecht voor mij is, zoals lichaamsbeweging of gezond eten. Gisteren had ze het over een concert binnenkort, waar ze met me naartoe wil (afstand 16 kilometer) en zei: ‘Je moet dan wel op de fiets komen!’ Dat bepaal ik zelf wel, denk ik dan, maar ik zwijg. Ze geeft me vaak adviezen, als ik alleen maar iets wil vertellen. Dus houd ik de gesprekken oppervlakkig. Ze bedoelt het vast goed, maar het voelt niet prettig. Hoe kan ik dit bespreken en houd ik het contact leuk met haar, met meer diepgang?

Zus deelt lakens uit

Beste Zus deelt lakens uit,

Probeer uw assertiviteit op te vijzelen.

U hebt waarschijnlijk uw hele leven over u heen laten lopen door uw zus. In uw jeugd was zij natuurlijk de oudste met meer ervaring en u het kleintje dat deed wat ze zei. In de volwassenheid moet er een eind komen aan dat patroon, maar kennelijk is uw zus eraan gehecht en ziet zij u nog steeds als het jongere zusje dat wegwijzers nodig heeft. Of ze is van zichzelf een dominant type – dat kan ook. Hoe dit ook zij, het moet afgelopen zijn en u moet zich minder onderworpen opstellen. U hebt uw leven, uw zus heeft het hare, en u mag beiden in oprechtheid uw zegje doen.

Cruciaal is dat u uw eigen houding verandert van bangelijk naar overtuigd van uzelf. Prent uzelf in dat u recht heb om er te zijn mét uw onvolkomenheden. Dat betekent dat u zich níet al van tevoren schaamt dat wat u wil zeggen wel weer verkeerd zal zijn, maar dat u gewoon zegt wat in u opkomt: ‘Zestien kilometer fietsen? En ook weer terug? Hallo, ik ga lekker met de auto!’ Zo’n omschakeling van bangelijk naar stevig is trouwens nog vrij lastig. U hebt 55 jaar lang het kleine, afhankelijke zusje gespeeld (of u bent het geweest) en u bent niet een, twee, drie van die rol af. Zodra u probeert om u zelfverzekerder op te stellen, kan uw zus gaan steigeren. Misschien krijgt u zelfs wel ruzie, omdat ze vindt dat u ineens zo eigenwijs doet. Toch moet u het proberen, omdat, u hebt gelijk, uw zussen-relatie oppervlakkiger en vervelender is dan die zou kunnen zijn.

Wacht even af om het probleem met uw zus te bespreken. Werk eerst aan uw eigen houding en probeer uw assertiviteit op te vijzelen. Misschien hebt u relatief snel succes en reageert uw zus er goed op. Wanneer uw nieuwe zelfverzekerdheid tot botsingen leidt, is dat het moment om het ingesleten omgangspatroon aan de orde te stellen. Dan kunt u tegen haar zeggen: ‘Ik ben altijd bang door jou veroordeeld te worden, daarom zeg ik liever zo min mogelijk. Maar eigenlijk is dat geen goede situatie, wat vind jij?’

Artikelen in Broers en zussen.

Gelabeld met , .


Een andere kapper nemen

Beste Beatrijs,

Ik (man) ga al dertig jaar naar de plaatselijke kapper, een man met wie ik het goed kan vinden en over wiens knipvaardigheid ik erg tevreden ben. Laatst was hij op vakantie en moest ik uitwijken naar een andere kapper, die sinds kort in dezelfde plaats is gevestigd. Mijn probleem is dat ik over deze nieuwe kapper nog méér tevreden ben dan over mijn oude kapper. Eigenlijk zou ik wel willen overstappen. Maar om dat zomaar te doen zonder iets te zeggen vind ik ook zo wat. Het voelt een beetje als vreemdgaan.

Moet ik me afmelden?

Beste Moet ik me afmelden,

U kunt gewoon overstappen naar een andere kapper, hoor, als u tevredener bent over uw nieuwe. U hoeft de oude relatie niet officieel op te zeggen. Kappers weten best dat klanten geen trouw voor het leven hebben beloofd. You win some, you lose some – zo gaat het onder kappers en vele andere dienstverleners. Als u het echt heel moeilijk vindt om na dertig jaar uw kapper te verlaten, kunt u ook besluiten om de twee kappers om en om te bezoeken. De volgende keer de oude, na zes weken de nieuwe enzovoort. Met een beetje geluk heeft de oude niet eens in de gaten dat u tegenwoordig een lagere bezoekfrequentie hebt.

Artikelen in Zakelijke relaties.

Gelabeld met .


Als een collega niet welkom is

Beste Beatrijs,

Ik werk binnen een klein team van zes personen. De onderlinge verhoudingen zijn goed. Een collega heeft het plan opgevat bij hem thuis een etentje te organiseren. De uitnodigingen zijn mondeling verstrekt en zoals dat gaat op kantoor werd er bij de koffieautomaat over gesproken. Eén collega blijkt niet uitgenodigd. Het is weliswaar een initiatief dat in de privésfeer ligt, maar het buitensluiten van deze collega voelt voor mij niet goed. Ruimtegebrek bij het etentje kan geen argument zijn, aangezien ook eventuele partners welkom zijn, die allemaal vriendelijk hebben bedankt. Ik neig ernaar de uitnodiging te weigeren, ook om zakelijk en privé te scheiden. Wat vindt u?

Iemand buitensluiten

Beste Iemand buitensluiten,

Het lijkt me goed om de collega die het etentje geeft aan te spreken en te vragen waarom X als enige niet welkom is. Als hij zegt dat het aan persoonlijke antipathie of zoiets ligt, kunt u er bij hem op aandringen om de collega toch uit te nodigen, omdat het gewoon heel vervelend is voor die persoon om als enige van een betrekkelijk klein team niet welkom te zijn. Mocht de antipathie wederzijds zijn tussen die twee, kan X altijd zelf de uitnodiging afslaan. Maar in principe hoort voor zo’n initiatief niemand te worden gepasseerd. Als uw collega volhardt in zijn uitsluitingsgedrag, kunt u alsnog besluiten om zelf ook niet te gaan. Maar probeer eerst de zaak te redresseren.

Artikelen in Collega's.

Gelabeld met .