Beste Beatrijs,
Als bekenden naar mijn welzijn informeren, zeggen ze meestal: ‘Hoe gaat het met je?’ Hier heb ik geen probleem mee. Wat mij mateloos ergert is als ze vragen: ‘Hoe gaat het met Eva?’ (alsof het over iemand anders gaat). Ik heb dan de neiging om te zeggen: ‘Ik zal het haar even vragen.’ ‘Zeg Eva,’ (zeg ik dan tegen mezelf) ‘hoe gaat het met je?’ Dat doe ik dan toch maar niet en ik mompel iets als ‘Wel goed, hoor.’ Wat zou een goeie reactie zijn, heeft u een tip?
Hoe gaat het met Eva?
Beste Hoe gaat het met Eva,
Uw spontane, maar niet uitgesproken antwoord lijkt me een prima reactie! Om u heen kijken, alsof u op zoek bent naar Eva en zeggen: ‘Ik zal het haar wel even vragen.’ Mensen die over u in de derde persoon spreken, terwijl ze zich tot u richten, zijn gewoon heel irritant bezig, alsof ze zich met een onmondige onderhouden: ‘Wil Catootje nog een koekje?’ Deze mensen verdienen het om ontmoedigd te worden. Door hun woorden letterlijk te nemen en hun zogenaamde grap niet te begrijpen ontmoedigt u hen. Nota bene: in het Fries is iemand aanspreken in de derde persoon een beleefdheidsvorm. Dus als u met Friezen te maken hebt, is het een tamelijk normale manier om zich tot iemand te richten.