Spring naar inhoud


Medische zorgen uiten

Beste Beatrijs,

Laatst stelde een stagiair van een ander bedrijf zich aan mij voor. Een leuke jongen die, zo viel mij op, een enorm slechte houding had. Hij zat met beide schouders naar voren – op zijn kappersrug had ik een vaasje kunnen zetten. Dit gaf me een steek door de ziel: hij zou er zoveel beter bij kunnen zitten. Als hij deze houding afleert, kan dat hem toekomstige rugproblemen besparen. Ik had hem graag willen adviseren een fysiotherapeut op te zoeken, maar durfde dat toch niet. In welke situatie/ relatie is kritiek gebaseerd op medische zorgen ooit geoorloofd?

Medische adviezen

Beste Medische adviezen,

Uw schroom is terecht. Feedback geven aan iemand over afwijkingen in zijn of haar uiterlijk is eigenlijk nooit een goed idee, behalve als het om intimi (naaste familie of goede vrienden) gaat. In ieder geval niet bij een ontmoeting / kennismaking tussen onbekenden. U weet gewoon niet wat er aan de hand is in het voorbeeld dat u beschrijft. De jongen had een slechte houding. Misschien heeft hij een bot- of spieraandoening. Misschien loopt hij allang bij een fysiotherapeut. Misschien heeft hij eerder een ongeluk gehad of is er sprake van een progressieve ziekte. Hoe dan ook, als het zo in het oog lopend is als u beschrijft, kunt u er zeker van zijn dat hij heel goed weet dat er iets mis is met zijn schouders, zijn rug of zijn nek. Het is dan niet de taak van een nieuwe zakelijke kennis om dit nog eens onder zijn aandacht te brengen.

Artikelen in Zakelijke relaties.

Gelabeld met , .


3 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. PeterJKH schrijft

    Helemaal eens met Beatrijs. Zelf had ik al vrij jong een enorm slecht gebit, veroorzaakt door bepaalde medicatie. Regelmatig kreeg ik daar te pas en te onpas opmerkingen over van volkomen vreemden. Aanvankelijk probeerde ik de oorzaak dan uit te leggen, maar dat leverde meestal alleen maar ongelovige gezichten op, zo van: jaja, smoesjes, je verzorgt je gebit gewoon niet. Terwijl ik dat juist wél deed in een poging het verval tegen te gaan. Het maakte mij enorm onzeker, lachen in het openbaar durfde ik niet meer, ik ging binnensmonds praten, zodat mijn mond tijdens het spreken maar zo min mogelijk open ging, enz. Dus beste briefschrijver, laat deze jonge man alstublieft in zijn waarde, en houd ook uw opmerkingen en blikken in toom. Zie gewoon de leuke, aardige jongen die hij is en focus daarop.

  2. Emma schrijft

    De basisregel: je mag iemand wijzen op dingen die hij of zij direct kan oplossen. Dus wel: spinazie tussen de tanden, rok in panty gepropt, stuk wc-papier onder schoen, maar niet: jurk tekent lelijk af (als iemand al buitenshuis is), tanden zijn geel, houding is slecht. Je brengt mensen alleen maar in verlegenheid.

  3. Sandra schrijft

    Ik ben het niet helemaal eens met de reacties. Een houding is aan te passen (zolang er niks aan ten grondslag ligt). Ik heb zelf helaas niemand die dit bij mij doet (zelfs nadat ik heb aangegeven dat mensen dit best mogen zeggen) en zie zo nu en dan op foto’s hoe krom ik zit. Ik vind dit echt heel lelijk maar ben me er vaak gewoon niet bewust van. Dus ik persoonlijk zou het heel fijn vinden als iemand er iets over zou zeggen.



Sommige HTML is toegestaan