Beste Beatrijs,
Mijn dochter wordt binnenkort zeven jaar en geeft haar eerste eigen kinderpartijtje. Ze mag zes kinderen uitnodigen en heeft een lijstje gemaakt. Helaas valt de dochter van míjn beste vriendin (met wie ze al heel erg lang speelt, maar die op een andere school zit) buiten de boot, net als een paar andere vriendinnetjes. Dat heb ik mijn vriendin vandaag verteld, waarop die enorm boos en verdrietig reageerde. Ze is zelfs woedend weggegaan en wil niet meer met me praten. Ik had deze reactie totaal niet verwacht en ben verbijsterd. Ben ik werkelijk zo grof geweest? Overdrijft mijn vriendin niet? Ik ben zelf ook van slag hierdoor. Hoe los ik dit op?
Woede over een kinderpartijtje
Beste Woede over een kinderpartijtje,
Uw vriendin reageert buitensporig op iets wat geen belediging is. U als moeder wil het verjaardagspartijtje van uw dochter klein en overzichtelijk houden. Heel verstandig van u. Uw dochter is nog jong en voor die leeftijd is het heel gebruikelijk om niet meer kinderen uit te nodigen dan de leeftijd van de jarige zelf.
Kinderen in de basisschoolleeftijd nodigen bijna altijd alleen kinderen uit hun klas uit. Die kennen elkaar allemaal en dat werkt soepeler dan wanneer er ook nog een of twee onbekende kinderen rondlopen. Het hangt een beetje van de persoonlijkheid van een kind af, maar er is een gerede kans dat de dochter van uw vriendin helemaal niet staat te springen om naar een partijtje te gaan, waar ze niemand kent behalve de jarige. En op die leeftijd is het voor een jarig kind ook niet makkelijk om als het ware de gastvrouw te moeten spelen en op te letten dat haar vriendinnetje van buiten wordt opgenomen in de groep klasgenootjes. Het kán natuurlijk, maar het stelt eisen aan de sociale vaardigheden. Het lijkt me overigens sterk dat de dochter van uw vriendin het erg vindt dat ze niet uitgenodigd is. Het is de moeder die dit namens haar kind hoog opneemt.
Praat nog eens met uw vriendin en probeer uit te leggen dat dit geen kwestie is van haar dochter met de nek aankijken, maar dat verjaardagspartijtjes van kleine kinderen doorgaans een beperkte opzet hebben. Verzeker uw vriendin dat uw dochter altijd graag met die van haar speelt en dat er van verkilling geen sprake is. En dan maar hopen dat uw vriendin bijtrekt.
Weet het vriendinnetje dat ze niet uitgenodigd is? Ik hoop dat haar moeder zo verstandig is om er met geen woord over te reppen. In uw plaats zou ik een uitje verzinnen met uw dochter en het andere meisje met na afloop wat lekkers te eten en drinken.
Oei, Beatrijs, dit is echt een situatie die nog jarenlang nasleep kan geven. In de moderne basisschool/schoolpleinwereld wordt dit heel hoog opgenomen. Natuurlijk heb je helemaal gelijk dat het lastig is is voor een buitenstaander op een partijtje, maar moeder en kind zien dit niet zo, die voelen alleen de afwijzing.
Advies? De vriendin duidelijk maken dat hoewel haar dochter niet op het ‘echte’ partijtje is, de meisjes samen nog een superleuke activiteit gaan doen. En dat hoeft niets duurs te zijn en zeker geen tweede partijtje, maar doe bij de volgende speelafspraak iets speciaals: een uitgebreidere knutsel dan anders, een sessie ‘maak je eigen ijscoupe’ of zo iets. Dan is recht gedaan aan de speciale relatie en houdt deze moeder het feestje klein.
Misschien een idee: geef op een ander tijdstip met de dochter van uw vriendin en uw dochter een apart soort feestje. Even met ze naar het zwembad of een slaap/pyjama feestje.
En ook aangeven dat er een feestje met de schoolkinderen gevierd wordt en een feestje voor de 2 dames. Zo is iedereen tevreden.
het zal aan mij liggen maar ik snap het niet. Ik ben ondertussen bijna 50 en in mijn jeugd nodigde je ook alleen kindjes uit van je eigen klas op je verjaardagspartijtje. Daar is niets mis mee.
Heel verstandig dat er alleen maar meisjes uit de eigen klas komen! Mijn dochter (toen 8 jaar, inmiddels 10 jaar) mocht ook een keer bij haar vriendinnetje op het meisjesfeestje komen. Mijn dochter zit op een andere school, dus ze kende verder niemand van de meisjes, omdat haar vriendin op een streekschool zit. Onze dochter is een sociaal meisje, maar ze voelde zich op dat moment toch eenzaam. De jarige jet had zes kinderen om haar aandacht aan te geven, wat heel logisch is, en de meisjes kenden elkaar onderling, en mijn dochter viel buiten de boot.
Mijn dochter zei later tegen mij: ‘Dat wil ik nooit meer’. Verjaardagen bezoeken de meiden nu op elkaars verjaardag, de meisjesfeestjes zijn voor klasgenoten. Voor iedereen fijner!