Spring naar inhoud


Buitenechtelijk verliefd

Beste Beatrijs,

Ik (weduwnaar, 82) ben goed bevriend met een vrouw (76). Haar echtgenoot is dementerend en woont sinds een jaar in een verpleeghuis. Ik vind haar ondertussen zo aardig dat ik verliefd ben geworden. Ik denk dat mijn vriendin ook wel extra gevoelens voor mij heeft. Ik zit hier vreselijk mee in mijn maag, omdat zo’n relatie eigenlijk onjuist en niet netjes is. Wat een drama vind ik dit. We zouden onze vriendschap misschien moeten beëindigen, maar ik krijg dat niet voor elkaar. Zij zou dat ook vreselijk vinden. Wat nu?

Stiekem verliefd

Beste Stiekem verliefd,

Verklaar uw gevoelens tegenover uw vriendin. Vertel haar dat u verliefd bent geworden en vraag haar wat haar gevoelens zijn. Zij is getrouwd, maar haar man heeft dementie en woont in een zorginstelling. Wat voor privéleven zijn vrouw erop nahoudt zal hem ontgaan en hij zal er in ieder geval geen last van hebben. Iemand met een aan dementie lijdende partner in een instelling heeft doorgaans de functie van aanspreekpunt en heeft een morele verplichting om de partner niet in de steek te laten, dat wil zeggen hem of haar te blijven bezoeken en ervoor te zorgen dat zijn of haar leven zo aangenaam mogelijk blijft. Maar emotionele en fysieke trouw, zoals echtgenoten elkaar beloofd hebben, is niet meer relevant in deze situatie. Er zijn wel meer mensen in een soortgelijke situatie (partner in een gesloten zorginstelling) die een betekenisvolle relatie onderhouden met iemand anders, al was het maar om de eenzaamheid tegen te gaan. Niemand wordt geschaad met zo’n buitenechtelijke relatie. U hoeft de vriendschap met uw vriendin niet te beëindigen, integendeel, u kunt de relatie prima intensiever maken, mits uw vriendin daar ook voor voelt natuurlijk.

Artikelen in Liefde en relaties, Vreemdgaan, Ziekte.

Gelabeld met , .


4 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Bernard schrijft

    Wat een fijn mens is de weduwnaar. Hij hoeft zich inderdaad niet schuldig te voelen. Alleen maar fijn als deze twee mensen elkaar vinden in dit stadium van hun leven. Het is gewoon een gecompliceerde situatie voor de vriendin, maar als zij ook gevoelens heeft staat dat haar liefdevolle aandacht en verzorging van haar echtgenoot absoluut niet in de weg. Ik hoop dat meneer er niet meer mee in zijn maag zit en dat beiden kunnen genieten van elkaars gezelschap. Ze doen hier niemand kwaad mee!

  2. Annabel schrijft

    Wat niet weet, wat niet deert? Bah. Wat een mentaliteit. Zijn dat goede manieren, Beatrijs?
    @Stiekem verliefd: Ik denk dat u uw vriendin in een lastig parket brengt door uw verliefdheid op te biechten. Het kan best zijn dat zij ook veel voor u voelt, maar dit niet eerlijk vindt tegenover haar man – dement of niet. Om nog maar te zwijgen over eventuele (klein)kinderen en familie. In ziekte en gezondheid, in voor- en tegenspoed, tot de dood u scheidt, zo is zij waarschijnlijk getrouwd en het is niet aan u haar die eed te laten breken.
    U zegt zelf al dat u het onjuist en niet netjes vindt, begin er dan ook niet aan. Grote kans dat u ook de vriendschap bederft als u ervoor uit komt dat u méér wilt.
    Geniet van de tijd die u samen als goede vriend en vriendin kunt doorbrengen, wees blij dat u in elk geval zo’n mooie vriendschap heeft, en wacht geduldig uw tijd af.
    U bent al in een bevoorrechte positie, er zijn genoeg ouderen die eenzaam zijn.

  3. Tineke schrijft

    Zelf werk ik in een zorgcentrum en het komt vaker voor dat iemand een nieuwe liefdesrelatie begint. En meestal gunnen gmfamilieleden dit hun ouder. De echtgenoot is weliswaar niet fysiek gestorven naar toch echt niet meer de persoon net wie je getrouwd bent. Wat nog vaker voorkomt is dat de persoon mm er dementie een nieuwe relatie begint op de afdeling met een lotgenoot. Het belangrijkste is openheid en goede aandacht voor de bewoner, dat de mantelzorger daarnaast gelukkig is met iemand anders geeft vaak de energie om de bezoekjes vol te houden.

  4. Floria schrijft

    Ook ik ben van mening dat deze weduwnaar zich niet schuldig zou hoeven te voelen als hij informeerde bij zijn goede vriendin of zij open zou staan voor een relatie naast haar huwelijk. Ik zou het pas erg vinden als zij voor een nieuwe relatie haar echtgenoot zou verwaarlozen. Als zij ervoor openstaat, kan hij vragen of hij kans bij haar maakt. Mocht het van een relatie komen, dan moeten eventuele kinderen en kleinkinderen natuurlijk de tijd krijgen om eraan te wennen.



Sommige HTML is toegestaan