Spring naar inhoud


Slechte werkster

Beste Beatrijs,

Al zo’n 15 jaar heb ik een hulp in de huishouding. Ze is trouw, nooit ziek en wel aardig. Maar het werk dat zij levert is 0,0. Alles gaat met de Franse slag, ze aait met de spons over de ramen, sleept de dweil even over de vloer, enzovoort, terwijl ik haar juist heb voor een grondige beurt. Wij hebben haar daar natuurlijk meerdere malen op gewezen, maar er verandert niets. Wij hadden haar veel eerder moeten opzeggen, maar omdat zij bijstandsmoeder met jonge kinderen was en het geld hard nodig had, deden wij dat niet. En nu is ze al zo lang bij ons en omdat ze wel aardig is, doen we het ook niet.

Nu heeft zich iemand anders aangeboden als hulp die het geld goed kan gebruiken. Ik verwacht dat zij het zeker beter zal doen. Omdat ik inmiddels een dagje ouder ben geworden en minder in huis kan doen, wil ik daar graag op ingaan. Hoe kan ik mijn hulp op een tactische manier de wacht aanzeggen?

Mijn hulp maakt niet schoon

Beste Mijn hulp,

De werkster die niet schoonmaakt is een veelvoorkomend verschijnsel. Vooral oudere mensen hebben er last van. Het lastige is dat er een band is ontstaan in de loop der jaren. Het wordt dan moeilijk om nog kritiek te hebben op de kwaliteit van het werk, laat staan om iemand metterdaad te ontslaan. De meeste mensen durven dat niet en bovendien weten ze niet hoe ze aan iemand anders moeten komen. En wat je dan krijgt, moet je ook maar weer afwachten. Mensen leven liever met de narigheid die ze kennen, dan dat ze iets nieuws proberen wat ook weer kan tegenvallen.

In uw geval ligt het iets gunstiger, want u hebt een alternatief. Er heeft zich iemand aangediend, in wie u wel vertrouwen hebt. Een ideaal moment om toe te slaan. De guillotinemethode werkt het beste. Even diep ademhalen en doorbijten. U gaat uw oude hulp ontslaan. U doet dit op een rustige en besliste manier na afloop van de laatste keer dat zij bij u is. (Zij weet niet dat dit haar laatste keer is, maar u wel.) U zegt: ‘Het spijt me vreselijk voor je/u, maar ik ga onze werkrelatie beëindigen. Het is niets persoonlijks, maar ik ben niet tevreden over het schoonmaakwerk. Ik heb jarenlang zelf erbij schoongemaakt, maar dat red ik nu niet meer. Ik heb iemand nodig die beter werk levert. Ik begrijp dat dit een slag is, en om die enigszins te verlichten geef ik een aantal weken loon mee.’ En dan geeft u haar drie of vier keer haar wekelijkse verdiensten, afhankelijk van wat u redelijk vindt en kunt missen.

Ga niet met haar discussie. Laat u niet verleiden tot voorbeelden en uitweidingen, als zij vraagt waar u specifiek ontevreden over bent. Zeg dan: ‘Dat is niet meer belangrijk, want mijn besluit staat vast.’ Op zo’n manier hoeft het slecht-nieuws-gesprek niet langer dan twee minuten te duren. Ze moet haar sleutel inleveren, u wenst haar het beste toe, zij verlaat het pand, en u bent vrij.

Artikelen in Zakelijke relaties.


3 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Anne v. G. schrijft

    Emancipatie niet voltooid!
    Werkster sinds 15 jaar, aardig en nooit ziek, maar niet vakbekwaam. Geen functioneringsgesprekken, geen bijscholing, maar met een maand salaris op staande voet ontslagen. Dat kan toch nergens?
    Waarom leggen goedopgeleide mensen geen verband tussen hun eigen baan en vakken als schoonmaken en verzorgen. Zorgelijk. Deze briefschrijfster zou volgens mij eerst haar eigen werk serieus moeten nemen en dat overdragen op de trouwe hulp. Een functioneringsgesprek aankondigen en dat goed voorbereiden. Schriftelijk werkplan met feiten, tijden, materialen… Bijscholen over vetoplossers, kalkoplossers, bacterieoplossers. Na een paar maanden evalueren en als een ontslag moet volgen, het gangbare traject aanhouden.

  2. Beatrijs Ritsema schrijft

    Het ging hier over een ‘zwart werkende’ schoonmaakhulp. In de schimmige wereld van de zwartwerkers gelden andere conventies.

  3. Frans schrijft

    In Amsterdam bijvoorbeeld mag nu een kwart van de bijverdienste met een maximum van 200 euro behouden worden. Zie: https://www.amsterdam.nl/veelgevraagd/?caseid=%7B260AAC3A-908C-44F5-8FE5-4596943E00CE%7D . Als het werkelijk ‘zwart’ is treft de werkgever ook blaam. Ik zie niet in waarom niet fatsoenlijk (zoals beschreven door Anne v. G.) met een bijstandsmoeder (als de werkster dat inderdaad is) omgegaan zou moeten worden.



Sommige HTML is toegestaan