Beste Beatrijs,
Deze week bezocht ik een gratis lunchconcert en ik weet niet of het aan dat ‘gratis’ lag of dat ik het gewoon slecht trof met de concertganger naast mij. Hij zag er heel normaal uit, maar was zeer onrustig, veranderde steeds van houding en neuriede zelfs af en toe mee met de muziek, hetgeen een hoogst eigenaardig klankbeeld opleverde. Het meest werd ik afgeleid door het feit dat hij zijn onderbeen dwars op zijn dijbeen legde en ik van zeer dichtbij kennismaakte met zijn schoenzool. De houding waarbij de bovenbenen wijd gespreid zijn kom ik ook vaak op tv tegen, onder andere bij de nieuwslezeressen van het Jeugdjournaal. Het lijkt op oefenen voor de lotuszit en ik vind het geen gezicht. Hoe denkt u hierover?
Geen zolen, geen kruisen
Beste Geen zolen,
Met uw buurman tijdens het lunchconcert had u gewoon pech. Dat het gratis was, heeft er weinig mee te maken, al zullen onaangepaste personen eerder gratis evenementen bezoeken dan dokken voor duur concert (gekken hebben gewoonlijk minder geld). Meeneuriën en wiebelen hoort niet bij het gepaste gedrag van concertpubliek, behalve als het om popoptredens gaat.
Met uw kritiek op zithoudingen en getoonde schoenzolen heeft u zeker een punt. Die ergernis heb ik vaker gehoord. Wijdbeens zitten (m/v) in het Jeugdjournaal doen ze waarschijnlijk om een ongedwongen sfeer te creëren, maar het is waar dat het afleidt van de info. Schoenzolen horen ook niet thuis op de tv. De desk om je achter te verschansen is beter (denk aan de nieuwslezer met z’n voeten in een teiltje water), al is een desk voor het Jeugdjournaal waarschijnlijk te formeel. De presentatoren kunnen dan beter staan.
In het dagelijkse leven (sociale ontmoetingen in de woonkamer) hebben de wijdbeense zit (m/v) en de schoenzool ook zo hun bezwaren: er zijn mensen die zich eraan storen. Vrouwen met korte rokken in een crapaud of op de sofa kunnen geen kant op. Bij gewone conversaties zijn mensen alleen geïnteresseerd in het bovenlichaam. Dus kan het onderlichaam net zo goed weggewerkt worden, bijvoorbeeld onder tafel. Iedereen wint aan bewegingsvrijheid en kan onbekommerd variëren in zithoudingen – zelfs de kleermakerszit komt dan in aanmerking. Niemand die ziet wat zich onder tafel afspeelt, vooropgesteld dat het tafelblad niet van glas is, want dan heb je er nog niets aan. Wil men toch het hele lichaam, dan kan men beter gaan staan of hangen – zoals op recepties en feestjes.
Beatrijs Ritsema verspilt haar grijze hersencellen en kostbaar krantenpapier door een briefschrijver in Trouw van 30 jan. te laten klagen over de informele wijdbeenszit van de jeugdjournaallezers. Erger nog: ook zij vindt dat het afleidt van de info. Krijgen sommige mensen, inclusief Beatrijs, soms onmiddellijk vunzige gedachten als ze iemand wijdbeens zien zitten? Nooit last van gehad. Waar ik wel last van heb is de foto van Beatrijs en dan met name haar kapsel. Dat is zo verschrikkelijk tuttig dat ik haar adviezen op het gebied van normpjes en waardjes niet meer serieus kan nemen. Misschien wil zij daar even iets aan doen?
In uw antwoord aan “Geen zolen” heeft u het over “onaangepaste” personen die even later “gekken” genoemd worden.
Letterlijk: Gekken hebben gewoonlijk minder geld. U wordt geacht vragen te beantwoorden m.b.t. omgang net anderen. Uw taalgebruik in dit antwoord vind ik onzorgvuldig en kwetsend. Wie worden er hier bedoeld? In mijn werk heb ik te maken met mensen met een psychiatrische achtergrond. Zij worden “ten onrechte” gekken genoemd door personen die niet op de hoogte zijn van hun ziektebeelden. Ik heb begrepen dat u psychologe bent, ik hoop dat u in het vervolg meer respect toont voor de “zwakke” medemens.