Beste Beatrijs,
Graag zou ik eens wat vaker samen zijn met mijn man. We zijn allebei begin vijftig en het is voor ons beiden een tweede huwelijk. Mijn man wil dat ook, maar dan wel met zijn kinderen erbij, met wie ik trouwens een goede band heb. Eens in de vijf of zes weken doen mijn man en ik iets met ons tweeën, maar ik vind dat te weinig. Hier hebben we al een paar keer woorden over gehad. Mijn man zegt: ‘We zijn toch elke avond samen?’ Maar dan zitten we moe van het werken te internetten op onze telefoontjes, en als ik de mijne wegleg om een gesprek te beginnen, pingt die van hem telkens door, waardoor hij geen aandacht voor mij heeft. Verder gaat hij soms nog even weg ’s avonds op visite bij kennissen of kinderen.
Samen op dezelfde tijd gaan slapen gaan is er ook niet bij, ik ga vroeg naar bed vanwege vroeg opstaan en lange dagen werken. Met praten dring ik niet tot hem door. Het enige wat ik wil is gewoon een beetje meer tijd voor ons samen.
Geen aandacht
Beste Geen aandacht,
Probeer een vaste afspraak met uw man te maken, bijvoorbeeld eens per twee weken op vrijdag of zaterdag samen gaan eten in een simpel restaurant of samen naar de film en na afloop iets drinken. Als u een vaste afspraak hebt met uw man, waarvoor de regel geldt dat die niet zomaar kan worden afgezegd en dat er geen mobieltjes aan te pas komen, hebt u in ieder geval één avond dat u elkaar gedurende een of twee uur exclusieve aandacht geeft. Voor de meeste stellen die al langer samen zijn is dat wel genoeg. Als uw man geen vaste afspraak met u wil, omdat hij liever met zijn kinderen erbij afspreekt, betekent dat eigenlijk dat hij niet (meer) zo geïnteresseerd is in de relatie met u. Vraagt u zich dan af of u zelf uw relatie wel wil doorzetten. Misschien heeft uw relatie intussen zijn beste tijd gehad, als uw man niet tot zich door laat dringen wat u zegt en zo weinig oog heeft voor wat u dwars zit en uw wensen.
Het probleem is dat jullie beiden meer met de telefoon bezig zijn dan met elkaar. Gewoon de afspraak dat de telefoon voor het eten wordt weggelegd en niet meer aangeraakt. Dus ook niet door de briefschrijver. Je hoeft niet altijd uit te gaan om het samen gezellig te hebben. Maar laat die telefoon gewoon een keer weg. Kook wat lekker, eet samen, kijk daarna samen een leuke film op TV, of praat wat, of speel een kaartspel, maar belangrijkste is: die telefoon weg. Samen niet op dezelfde tijd naar bed heb ik ook met mijn man, ik ben meer een ochtendmens, hij een avondmens. Maar als we samen een leuke film hebben gekeken, heb ik er totaal geen probleem mee dat hij nog even opblijft terwijl ik onder het dekbed duik met een boek. Maar het belangrijkste is: bestrijd die telefoonverslaving, en dat geldt ook voor briefschrijver zelf.
En avond per twee weken zou ik te weinig vinden; Naar mijn smaalk is onverdeelde aandacht voor elkaar tijdens het diner van circa één uur zonder mobieltje en één hele avond per week samn zonder mobieltje het absolute minimum.