Beste Beatrijs,
Je hoort steeds vaker dat uitwonende studenten met hun ouders mee op vakantie gaan. Gratis uiteraard en alleen als pa en ma een verre reis maken. Twee weken op de camping in Frankrijk vinden ze te min. Wij hebben twee uitwonende studerende kinderen van 19 en 21 jaar en één thuiswonend kind van 15. We betalen fors mee aan de studies van onze kinderen en hebben eigenlijk geen zin meer om ze mee te nemen op dure reizen. We zijn dol op onze kinderen en hebben jarenlang leuke gezinsvakanties gehad, maar ik vind het welletjes. Ook voel ik er niets voor ze zelfstandig op vakantie te laten gaan en dit voor ze te betalen, zoals sommige ouders doen. Onze studerende kinderen zouden ook wel met ons mee willen. Schieten wij tekort?
Studenten op sleeptouw
Beste Studenten op sleeptouw,
Ouders nemen hun volwassen kinderen vaker mee op vakantie dan dertig, veertig jaar geleden. Dit komt doordat ouders veel gelijkwaardiger met kinderen omgaan dan vroeger. Thuiswonende tieners hebben een ongekende vrijheid op het gebied van uitgaan en seks. Die motivatie om het huis uit te gaan is weggevallen. Voor studenten geldt: of ze nu thuis wonen of op kamers, ze hebben alle vrijheid om te doen en laten wat ze willen. Er zit voor jongeren dan ook geen nadeel meer aan om met hun ouders op vakantie te gaan. Integendeel alleen maar voordelen, want alles wordt voor hen betaald.
Vaak vinden ouders het gezellig als hun uitwonende kinderen toch nog meedoen aan gezinsvakanties. Dan voelen ze zich minder een oud echtpaar met een leeg nest. Ook een jonger kind dat nog wel thuis woont vindt de vakantie leuker als een oudere broer of zus meegaat, dan alleen met z’n ouders. Ouders vinden het vaak eerlijker om een echt bijzondere reis, naar Indonesië of zo, voor al hun kinderen te betalen en niet alleen voor het kind dat toevallig nog thuis woont. Van een bekende met wie ik eens van gedachten wisselde over dit fenomeen hoorde ik dat hij en zijn vrouw er een traditie van hadden gemaakt om een keer per jaar met hun drie studerende kinderen een mooie, verre, dure reis te maken. Dit deden ze niet alleen omdat het leuk was, maar ook om nog nieuwe ervaringen aan het gezinsleven toe te voegen. Als je geen gemeenschappelijke dingen meer meemaakt (door langere tijd met elkaar op te trekken) en alleen nog maar bij elkaar op bezoek gaat, dan wordt het gezinsleven, waar altijd wel iets gebeurde, afgesloten en verzegeld. Zo van: dat was onze tijd samen en er komt niets meer bij.
Daar valt best iets voor te zeggen, maar je moet er wel het geld voor hebben. Uw visie komt neer op ‘het is mooi geweest met die gezinsvakanties, aan alles komt een eind’ en die is ook heel verdedigbaar. Het kan geen kwaad als twintigers zelf wat initiatieven ontplooien in plaats van de afhankelijkheid van hun ouders voort te zetten en zich als consument op te stellen. Ouders betalen al (een deel van) de studiekosten; ze hebben geen morele verplichting om ook nog de verzetjes en de reisjes van hun studerende kinderen te financieren. Wie zelfstandig woont is ook verantwoordelijk voor zijn eigen vakanties.
Ik ga als student inderdaad zo af en toe mee met mijn moeder en zusjes. Deze zomer naar duitsland en praag kamperen. Dit is op initiatief van mijn moeder die graag een extra chauffeur heeft. Ik draai dan wel volledig mee in het gezinsleven. Zo af en toe een vracht boodschappen halen en alle excursies, wandelingen etc mee doen. Ook als je liever op de camping blijft. Mijn moeder heeft er geen problemen mee als ik uit ga, maar eigenlijk gebeurt dit dan toch niet. Ook zorg ik er voor dat ik zo af en toe iets leuks zoals uit-eten of het museum betaal.
Op deze manier blijft het voor ons beide betaalbaar, voel ik me geen freeloader en hebben we quality time voor elkaar. Het zijn echter de ouders die bepalen. Zij moeten de kinderen uitnodigen al dan niet mee te gaan en kinderen horen hier niet naar te hengelen. Als er een grote reis zou worden georganiseerd, zou ik mijn moeder aanbieden zelf het vliegticket te betalen. Hiermee neem je je eigen verantwoordelijkheid, maar heeft zij nog steeds het leeuwendeel van de reis betaald.