Spring naar inhoud


Ongeïnteresseerde collega’s

Beste Beatrijs,

Na mijn afstuderen werk ik sinds enkele maanden in een nieuwe baan. Ik ben de jongste van mijn vier naaste collega’s. Ik vraag me af wat de regels zijn voor interesse tonen in elkaars privéleven. Een collega praat heel veel over zichzelf. Ze ligt in scheiding en wij horen alle details. Zij praat verder ook veel en heeft overal een mening over. Ik heb een ernstig ziek familielid en mijn collega’s weten dit. Niemand vraagt mij hoe het met hem gaat. Ik vraag me af waarom haar problemen met iedereen gedeeld moeten worden, terwijl er naar mijn probleem niet wordt geïnformeerd. Mijn collega’s vragen ook vrijwel nooit naar mijn weekend of iets dergelijks, terwijl ik wel altijd naar hun verhalen luister. Ligt dit aan mij of zijn mijn collega’s niet zo sociaal?

Geen belangstelling

Beste Geen belangstelling,

Collega’s horen op een prettige, vriendelijke manier met elkaar om te gaan, maar niet hun hele persoonlijke leven mee te nemen naar het werk. Collega’s zijn geen goede vrienden/ vriendinnen, althans niet per definitie. Uw ene collega die zo veel praat, legt met haar persoonlijke ontboezemingen duidelijk te veel beslag op de rest. Dit is vervelend, want het houdt mensen van hun werk. En in de lunchpauze willen mensen ook wel eens iets anders dan almaar praten over de sores van iemands scheiding. Maar blijkbaar ziet de gevestigde routine op uw kantoor er zo uit, dus daar moet u als nieuwkomer zich maar bij neerleggen.

U zit daar nog maar kort. In de loop der tijd zult u deze en andere collega’s beter leren kennen en misschien ontstaat er dan iets van vriendschap met een enkeling. Maar misschien ook niet. Het is helemaal niet vanzelfsprekend of noodzakelijk om op het werk elkaars beste maatjes te zijn. Wees blij dat men u niet vraagt naar de ziekte van uw familielid, want wat hebben uw collega’s daarmee te maken goedbeschouwd? Ook uw weekend is uw eigen zaak. Bewaar de gesprekken over uw persoonlijke leven voor uw eigen vrienden en familie. Uw claimende collega en de weekendverhalen van de anderen kunt u beleefd aanhoren, voor zover u daar tijd voor hebt. Anders zegt u: ‘Sorry, ik heb het druk, ik moet aan het werk!’

Artikelen in Collega's.

Gelabeld met .


1 reactie

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Bas schrijft

    De vragensteller (m/v) zegt dat ze andermans verhalen aanhoort, terwijl men niet naar haar verhalen vraagt. Onduidelijk blijft of men andere collega’s wel dergelijke vragen stelt. Als ik het goed lees krijgt ze al deze verhalen ongevraagd te horen. Blijkbaar is het daar niet de gewoonte om dergelijke vragen te stellen dan wel af te wachten. Dat hoeft niets te maken te hebben met gebrek aan belangstelling, het zijn simpelweg andere omgangsvormen. Als ze haar verhaal kwijt wil zal ze dit dus gewoon ook ongevraagd aan de collega’s moeten vertellen en niet afwachten tot het haar gevraagd wordt.



Sommige HTML is toegestaan