↑
Spring naar inhoud

Domme vragen

Beste Beatrijs,

Wegens psychiatrische aandoeningen ben ik tien jaar geleden volledig afgekeurd voor werk. Sindsdien ben ik onbetaald blijven werken naar draagkracht. Er waren perioden dat ik maximaal enkele uren per week werkte, maar ook tijden dat ik wel twee of drie dagdelen haalde. Wanneer ik iets over een (soms nieuwe) werkkring vertel, vragen mensen me vaak: ‘Is dat betaald of weer vrijwilligerswerk?’ Juist ook mensen die onderhand wel kunnen weten hoe de vork in de steel zit, blijven dit soort vragen stellen. Ik wil ze niet afsnauwen: ‘Wat maakt (jou) dat nou uit?’ en ik wil ook niet liegen. Iedere keer weer voel ik de geringschatting in hun vraag doorklinken, alsof ik niet echt meetel. Wat is volgens u een goede manier om te reageren?

Naar de bekende weg vragen

Beste Naar de bekende weg vragen,

Het is inderdaad heel vervelend, als mensen steeds weer dezelfde domme vraag stellen. Het zou onderhand toch wel bekend moeten zijn in uw kennissenkring dat u afgekeurd bent voor de arbeidsmarkt. Reageer een beetje vermoeid met een wedervraag, bijvoorbeeld: ‘Wat denk je zelf?’ of ‘Je mag drie keer raden, doe eens een gok!’ en laat een stilte vallen. Dan antwoorden ze waarschijnlijk: ‘Eh… vrijwilligerswerk?’ Uw antwoord: ‘Goed geraden, knap van je!’

Artikelen in Taalgebruik, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .

rev="post-9571" 1 reactie

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 28 juli 2018 09:01

Een uitnodiging met een prijs

Beste Beatrijs,

Onze dochter van zestien heeft een hartsvriendin van wie de ouders gescheiden zijn. Deze vriendin gaat een dag of tien met haar vader op vakantie naar Frankrijk en wil heel graag dat mijn dochter meegaat. Mijn dochter zou dat heel leuk vinden en de vader vindt het goed. Nu stelt de vader voor dat wij een aanzienlijk bedrag betalen als vergoeding voor reis- en verblijfkosten. Natuurlijk zouden wij onze dochter geld meegeven, zodat zij ter plekke kan trakteren op een uitstapje, de toegang tot een attractie, een etentje of verzin maar iets leuks. Ik weet niet hoe ik hierop moet reageren, temeer omdat de vader in het geheel niet armlastig is. Onze dochter wordt uitgenodigd, maar wij als ouders moeten vervolgens grotendeels voor de kosten opdraaien. Wat vindt u hiervan?

Een dure uitnodiging

Beste Een dure uitnodiging,

Ouders die een vriendje of vriendinnetje van hun kind meevragen voor een uitstapje of een vakantie vragen daar normaal gesproken geen geld voor, omdat de gast wordt uitgenodigd voor het plezier van hun eigen kind. Vakantie is voor een kind of tiener vaak leuker met een leeftijdgenoot erbij dan alleen met hun vader of moeder. Het gezelschap van een uitgenodigd kind dient indirect ook het belang van de vader, omdat hij zich minder zorgen hoeft te maken of zijn dochter zich wel amuseert. De correcte manier van afhandelen zou er zo uitgezien hebben: U belt de vader op en zegt: ‘Wat leuk dat Jacintha met jullie mee mag op vakantie, ze verheugt zich enorm! Wij zullen natuurlijk haar kosten betalen. Heb je een richtbedrag voor ons?’ De conventie voor de vader luidt dan om uw aanbod minzaam af te wimpelen en te zeggen dat daar natuurlijk geen sprake van kan zijn, want uw dochter is zijn gast. Vervolgens treedt uw traktatieplan in werking.

Maar goed, zo ging het niet, de man vraagt geld en u kunt moeilijk tegenstribbelen of marchanderen. Als u uw dochter deze vakantie gunt en u kunt het betalen, dan moet u maar betalen. Geld voor een substantiële traktatie hoeft u niet meer mee te geven. Om uw financiële chagrijn te dempen kunt u het tripje mentaal herformuleren tot een variant op twee vriendinnen die graag samen een weekje op surfkamp willen.

Artikelen in Traditionele etiquette, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .

rev="post-9569" 1 reactie

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 28 juli 2018 09:00

Schoonmaakrooster werkt niet

Beste Beatrijs,

Sinds een jaar woon ik in een studentenhuis met vijftien anderen. We hebben een schoonmaakrooster om de gezamenlijke ruimtes schoon te houden. In het begin ging dit heel goed, maar de laatste tijd niet. Sommige mensen die aan de beurt zijn doen in hun week helemaal niets, anderen die zich ergeren aan de troep nemen die taken dan over. Hetzelfde duo staat nu al drie weken op het rooster staat zonder dat er iets gebeurt.

Verder is er een huisgenote die sinds korte tijd een vriend heeft, een sympathieke jongen, maar deze jongen rookt voortdurend wiet in de keuken met de bijbehorende stank. Ze zitten ook nooit op haar kamer, maar houden romantische avonden met kaarsen in de keuken met de deur dicht, zodat niemand nog de gezamenlijke keuken in kan. Hun troep ruimen ze ook niet op. Mijn huisgenote is best snel op haar tenen getrapt en ik durf er niet goed iets van te zeggen. Hebt u enig idee hoe dit opgelost kan worden?

Het is hier een bende

Beste Het is hier een bende,

Schoonmaakproblemen zijn een eeuwig terugkerend euvel in studentenhuizen. Er zijn altijd mensen die zich aan hun corvee onttrekken en daarmee wrevel wekken bij de anderen. Een definitieve oplossing hiervoor bestaat niet. Wat u kunt doen is een huisvergadering beleggen en het probleem met z’n allen bespreken. Dan kan de mensen die het laten afweten duidelijk gemaakt worden dat ze asociaal bezig zijn. Meestal beloven ze dan hun leven te beteren en gaat het een tijdje goed. Totdat het weer mis gaat. Een meer structurele oplossing is om af te spreken om allemaal geld te betalen, zodat er een wekelijkse schoonmaker kan worden ingehuurd. Al zal een professionele schoonmaker het probleem van mensen die hun afwas laten staan niet ondervangen.

Wiet roken in de keuken kan ook op de huisvergadering aan de orde komen. Als dat om een of andere reden te precair ligt om plenair besproken te worden, kunt u dit punt eerst met een paar andere huisgenoten bespreken. Die zullen er ook wel niet blij mee zijn. Word het erover eens, vervolgens kan er een afvaardiging van het huis (liefst twee mensen) met de huisgenote plus vriend gaan praten en vriendelijk verzoeken of het afgelopen kan zijn. De keuken is een centrale voorziening en kan niet voor privégebruik geclaimd worden. Kaarslichtdinertjes kunnen op de eigen kamer plaatsvinden. En de vriend moet zijn wiet ook maar op de kamer van zijn vriendin of uit het raam hangend roken wegens stankoverlast in de keuken. Ga dus niet in uw eentje die ene huisgenote tot de orde roepen, maar doe dit met z’n tweeën en spreek namens de rest van het huis.

Artikelen in Traditionele etiquette, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met , .

rev="post-9565" 3 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 21 juli 2018 09:02

Goedkoop uit zijn

Beste Beatrijs,

Wat mij regelmatig in gezelschap overkomt: vertel ik over een mooie voorstelling die ik heb gezien in het theater, dan brengt iemand naar voren dat hij nooit naar de schouwburg gaat, omdat dat zo duur is. Heb ik een mooie jurk gekocht bij een winkel met prettige bediening, dan zegt iemand dat zo’n jurk bij een andere winkel of op het internet goedkoper is. Praten mensen over hun vakantie of een verbouwing, begint iemand anders meteen over de kosten daarvan, waarna anderen er maar wat graag op door gaan en met elkaar wedijveren over hoe en waar je het goedkoopst uit kunt zijn. Ik vind het oninteressant om het steeds over geld te hebben. Hoe kan ik voorkomen dat een prettige conversatie afglijdt naar gebakkelei over geld?

Het eeuwige prijskaartje

Beste Het eeuwige prijskaartje,

Mijn eerste suggestie zou zijn om andere vrienden te zoeken. Dit lijken me heel vervelende types. Maar goed, dat zal wel niet realistisch zijn. Dan kunt u er misschien een spelletje van maken. Zeg tegen het gezelschap: ‘Mensen, ik vind dat er te vaak over geld wordt gepraat en dat bevalt me niet. Laten we voor de verandering eens proberen om dat onderwerp te vermijden. Voor de tijd dat we hier bij elkaar zitten zijn er vier verboden woorden: duur, goedkoop, geld en euro. Wie toch een van die vier woorden in de mond neemt, moet vijf euro in de pot doen. De opbrengst gaat naar het goede doel.’

Artikelen in Vrienden en kennissen.

Gelabeld met , .

rev="post-9563" 2 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 21 juli 2018 09:01

Zwangerschap afkatten

Beste Beatrijs,

Mijn vriendin en ik zijn erg gelukkig met onze twee kinderen van tweeënhalf en een jaar en ook met haar derde zwangerschap. Wat ons alleen opvalt is dat sommige mensen behoorlijk negatief reageren op de zwangerschap. Ze zeggen bijvoorbeeld: ‘Alweer?!’, ‘Was het wel gepland?’ of zelfs ‘Hierna wel een knoopje erin, hè?’ Meestal gaat dit om oudere familieleden. We vinden het moeilijk om terug te slaan met een harde opmerking à la ‘Als je niks gezelligs kunt zeggen, zeg dan maar liever niks’, maar hoe kunnen we de zaak dan afkappen zonder meteen ruzie te krijgen of onbeleefd te worden?

Zure reacties

Beste Zure reacties,

Ik zal maar net doen alsof ik dit niet gehoord heb.

Natuurlijk is het ongepast om impliciet veroordelend commentaar te geven op iemands mededeling over gezinsuitbreiding. Een hartelijke felicitatie is het enig juiste antwoord. U vraagt hoe u kunt reageren om dit gesprek af te kappen, maar eigenlijk ís het gesprek al afgelopen. U hoeft nergens op in te gaan, geen nadere tekst en uitleg te geven, geen vragen over gezinsplanning te beantwoorden en geen inzicht te verstrekken in uw toekomstplannen. Koeltjes zwijgen oftewel een pregnante stilte laten vallen of op een niet-verplichtende manier mm-mm zeggen en quasi peinzend in de verte staren is een prima reactie. Afzien van een verbale respons kan ongemakkelijk aanvoelen, maar dan toch vooral voor degene die zich negatief meende te moeten uitlaten, niet voor u. Als gespreksgenoten doorgaan met u aan uw kop te zeuren, kunt u de uitwisseling de nek omdraaien door ‘Ik zal maar net doen alsof ik dit niet gehoord heb’ te zeggen. Of nog directer: ‘Zullen we het ergens anders over hebben?’

Artikelen in Zwangerschap en baby's.

Gelabeld met .

rev="post-9561" 8 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 21 juli 2018 09:00

Onveilig logeren

Beste Beatrijs,

Mijn dochter van acht speelt graag met het buurmeisje van dezelfde leeftijd. Mijn dochter logeert graag bij vriendinnetjes die ook regelmatig hier logeren. De vader van het buurmeisje is alcoholist en is een regelmatige harddrugsgebruiker. Daarom willen we niet dat onze dochter daar slaapt, hoewel de buurvrouw erg aardig is. Wanneer we de vraag krijgen of er gelogeerd kan worden, houden we de boot af door te zeggen dat het niet uitkomt of dat ons kind te moe is. Deze smoesjes beginnen zowel bij de buren als onze dochter op te vallen. Er kan altijd overal gelogeerd worden, behalve bij de buren. Hoe zorg ik ervoor dat mijn dochter begrijpt dat logeren bij de buren er niet in zit zonder dat we kwaad spreken over de ouders van het buurmeisje? En hoe leg ik dit de buren uit?

Logeren bij de buren

Beste Logeren bij de buren,

Praat met de buurvrouw. U noemt haar een aardige vrouw, u staat kennelijk op redelijk goede voet met haar. Bespreek uw tegenzin om uw dochter bij haar dochter te laten logeren in het licht van het alcoholisme en drugsgebruik van de heer des huizes. Misschien is het zonneklaar dat er bij de buurman sprake is van verslavingsproblematiek op verschillende fronten – dan zal de buurvrouw begrip hebben voor uw logeerbezwaar. Maar misschien klopt het beeld van drankzucht en hard drugs niet en in dat geval kan de buurvrouw maar beter op de hoogte zijn hoe haar gezin te boek staat. Het is in ieder geval goed om dit punt met haar aan de orde te stellen.

Ongeacht de uitkomst van dit gesprek valt er veel voor te zeggen om het logeren van en bij het buurmeisje te minimaliseren. Er is geen reden voor. De meisjes kunnen naar believen met elkaar spelen, desnoods tot vlak voor bedtijd, en daarna in hun eigen huis slapen. Er zit geen meerwaarde aan het logeren. Integendeel: de kinderen liggen de halve nacht te keten en zijn de dag daarna niet te genieten. Wanneer u het logeren van en bij het buurmeisje afschaft, hoeft u ook niet meer aan uw dochter uit te leggen waarom ze niet bij de buren mag slapen. Dan gebeurt het gewoon helemaal niet meer.

Artikelen in Buren, Kinderopvoeding.

Gelabeld met , .

rev="post-9558" 6 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 14 juli 2018 09:02

Een onbekende op mijn bruiloft

Beste Beatrijs,

Volgende maand ga ik trouwen. Mijn vader is vier jaar geleden overleden, dus het wordt een dag met een lach en een traan. De zus van mijn vader, mijn lievelingstante, is twee jaar geleden overleden. Mijn oom wil zijn nieuwe vriendin meenemen naar de bruiloft. Ik heb haar nooit eerder ontmoet en ik wil niet op mijn huwelijksdag met haar kennismaken. Hoe kan ik ervoor zorgen dat ze niet meekomt? Zij is al de tweede vriendin van mijn oom sinds de dood van mijn tante. Dit ligt erg gevoelig voor iedereen.

Onwelkome introducee

Beste Onwelkome introducee,

Haal uw schouders op en laat haar welkom zijn. Op een bruiloft met diverse familieleden van twee kanten en met vrienden van het bruidspaar zal de recente geliefde van uw oom niet in de weg lopen en niet opvallen. Het lijkt op voorhand onwaarschijnlijk dat ze overlast zal geven. Het kost veel meer moeite om haar uit te sluiten dan haar stilzwijgend toe te laten. Als een goede vriendin van u een nieuwe geliefde (die u nog nooit gezien hebt) wil meenemen, zegt u toch ook geen nee?

Artikelen in Bruiloft.

Gelabeld met .

rev="post-9556" 2 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 14 juli 2018 09:01

Een passend oma-en-opa-cadeau

Beste Beatrijs,

We hebben vier kleinkinderen in de leeftijd tussen acht en een jaar. Bij verjaardagen geven we ze een passend oma-en-opa-cadeau: speelgoed, een leuk kledingstuk, een gadget of iets dergelijks. Als ze wat ouder zijn mogen ze als cadeau een dagje uit naar een bestemming naar eigen keuze, dierentuin of pretpark, desgewenst gecombineerd met een logeerpartij. Binnenkort wordt het vierde kleinkind twee jaar. Er is een overvloed aan speelgoed en kleding in huis. We dachten dus aan iets heel anders: een spaarpotje met een spaarrekening waarin het bedragje wat we gewend zijn te besteden. Moeten we nu voor de andere, oudere kleinkinderen ook een rekening openen? Ik heb het gevoel dat we, als er geld in het geding is, een mijnenveld betreden. Het laatste wat we willen is onenigheid tussen de kinderen. Hoe speel ik op safe?

Schenken of sparen?

Beste Schenken of sparen,

Ik denk niet dat het een goed idee is om bij wijze van verjaardagscadeau voor een kleinkind een bedrag op een spaarrekening te storten. Dat is een abstracte, administratieve handeling die geen betekenis heeft voor jonge kinderen. Voor een kinderverjaardag is een concreet cadeautje dat uitgepakt kan worden veel leuker.

U kunt natuurlijk altijd een spaarrekening openen voor de kleinkinderen als u die behoefte hebt, maar het is raadzaam om dit onafhankelijk van verjaardagen te doen. Het een heeft niets met het ander te maken. U hoeft niet eens tegen de (klein)kinderen te zeggen dát u een spaarrekening voor ieder hebt. Dat is voor als ze volwassen zijn en dan krijgen ze allemaal hetzelfde bedrag, dus daar hoeft geen ruzie over te komen. Intussen kunt u gewoon een cadeau blijven geven, als ze jarig zijn. Het hoeft geen enorm cadeau te zijn. Voor een jong kind van onder de tien is het niet zo moeilijk om iets leuks te vinden en vaak hebben ze ook duidelijke wensen. Het doet er niet toe dat hun huis al vol ligt met spullen. De ouders moeten af en toe orde scheppen en dingen weggooien. Vanaf een jaar of tien wordt cadeaus geven moeilijker, omdat kinderen niet meer in speelgoed zijn geïnteresseerd of ingewikkeld te achterhalen computerparafernalia verlangen. Dan kunt u heel goed geld geven, bijvoorbeeld 20 euro, waar ze zelf iets van kunnen kopen of wat ze zelf kunnen sparen. Een dagje pretpark/ dierentuin kunt u ook beter loskoppelen van verjaardagen. Dat kan net zo goed met meer kleinkinderen tegelijk, net als het logeren trouwens dat ook buiten verjaardagen om kan plaatsvinden.

Artikelen in Cadeaus, Grootouders en kleinkinderen.

Gelabeld met .

rev="post-9554" 2 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 14 juli 2018 09:00

Gebruikt als praatpaal

Beste Beatrijs,

Ik ben een vrouw van begin veertig. Sommige van mijn vriendinnen ken ik al sinds mijn studententijd, andere zijn er de laatste jaren door de kinderen bij gekomen. Voor een aantal van hen geldt dat ik steeds vaker teleurgesteld ben over de wijze waarop onze gesprekken verlopen. Ik denk dat ik me maar door drie of vier van hen echt gezien en gekend voel. Bij de anderen is het net alsof ze als een wekker aflopen: ze delen wel met mij wat hen bezighoudt, maar andersom wordt er geen vraag gesteld. Ik moet dan expliciet ruimte vragen voor mijn verhaal en dat vind ik lastig. Wat ook meespeelt is dat ik me op het eind van zo’n gesprek totaal leeggezogen voel vanwege het meepraten en invoelen. Laat ik het te veel over me heen komen of ben ik te veeleisend?

Te weinig aandacht

Beste Te weinig aandacht,

U hebt ‘maar’ drie of vier vriendinnen door wie u zich echt gezien en gekend voelt. Dat zijn er behoorlijk veel! De meeste mensen hebben helemaal niet drie of vier intieme vrienden/vriendinnen. Die komen hooguit tot een of twee echte intimi. Uw probleem is niet dat u geen vertrouwelijke vriendschappen hebt, maar dat er te veel mensen zijn die u gebruiken als praatpaal. De oplossing is eenvoudig: dimmen met die mensen.

Wees niet zo kwistig met uw tijd. Er is geen noodzaak om voortdurend afspraken te maken met vriendinnen, die uw aanwezigheid gebruiken om over zichzelf leeg te lopen zonder veel aandacht voor uw bekommernissen. Als u deze vriendinnen een, twee keer per jaar ziet, is dat voldoende. Nog handiger: als een aantal van die vriendinnen elkaar onderling kennen, probeer dan in plaats van een-op-een afspraken een groepsafspraak te maken. Dan ziet u hen allemaal tegelijk en dat scheelt heel veel tijd. U hebt het druk, u hebt een gezin met kinderen, er zullen ook afspraken met gemeenschappelijke vrienden van u en uw man zijn. Koester uw intieme vriendschappen en neem bij degenen die roofbouw op u plegen gas terug zonder deze mensen met zoveel woorden aan de dijk te zetten. Ook zonder de inzet van elkaars ziel en zaligheid is nog steeds een prettige verstandhouding mogelijk. Keer u af van de diepte en omhels de oppervlakkigheid.

Artikelen in Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .

rev="post-9552" Geen reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 7 juli 2018 09:02