Spring naar inhoud


Kosten rouwadvertentie

Beste Beatrijs,

In onze familie is een bejaarde tante overleden Ze heeft zes broers en zussen, van wie een broer eerder al is overleden. Eén zus is dement en weduwe. Namens de broers en zussen is er voor de overledene in een landelijk dagblad een overlijdensadvertentie geplaatst. De oudste zus die dit regelde heeft een rekening gestuurd naar de overgebleven broers en zussen, maar ook – zonder dat dit van tevoren besproken was – naar de kinderen van de overleden broer en de kinderen van de demente zus. Of ze namens hun overleden respectievelijk demente ouder een deel van de advertentiekosten willen overmaken. Die kinderen vrezen dat bij elk volgend overlijden van een oom of tante een dergelijk verzoek komt. Is het redelijk dat neven en nichten meebetalen deze en volgende keren? Kunnen ze aangeven dat ze in de toekomst niet meer namens hun ouders in de kosten willen delen? Of kunnen ze betaling weigeren, omdat een en ander niet van tevoren is besproken?

Meebetalen aan rouwadvertentie

Beste Meebetalen aan rouwadvertentie,

Als er een overlijdensadvertentie namens een groep wordt opgesteld, moeten alle in de advertentie genoemden van tevoren worden gepolst en om instemming gevraagd of ze willen meebetalen aan de rekening. Het is ongepast om zonder overleg een advertentie te plaatsen en daarna een rekening te sturen naar mensen die erin figureren.

Het is overigens niet erg gebruikelijk om een overlijdensadvertentie te plaatsen voor tantes en ooms. Overlijdensadvertenties worden meestal geplaatst door familie in de verticale lijn: partners, kinderen, kleinkinderen. Wanneer een overledene geen partner en geen kinderen heeft, plaatst de horizontale familie (broers en zusters) vaak wel een advertentie, al dan niet met hun kinderen erbij. Bij forse aantallen wordt hun nageslacht samengevat onder de noemer ‘neven en nichten’. Voor zo’n advertentie betalen de broers en zusters de kosten en niet hun kinderen, ook niet wanneer hun ouders eerder zijn overleden. In geval van dementie is er een financieel bewindvoerder die kan betalen. Uitzonderingen daargelaten hebben neven en nichten doorgaans weinig behoefte om overlijdensadvertenties voor tantes en ooms te plaatsen, omdat dat snel kan oplopen en al te begrotelijk wordt.

In het geval dat u beschrijft zijn er dus een paar dingen mis gegaan. Formeel gesproken hoeven de kinderen die zijn aangesproken als plaatsvervanger voor hun ouders niet mee te betalen aan de advertentiekosten, want hun is niets gevraagd. Misschien zullen ze met hun hand over hun hart strijken en alsnog betalen uit aardigheid, maar ik raad hun wel aan om te zeggen dat ze dat in de toekomst niet meer zullen doen. Ze willen van tevoren worden geraadpleegd voor een advertentie en beslissen of ze wel of niet meedoen, en niet onverwacht een rekening gepresenteerd krijgen.

Artikelen in Broers en zussen, Dood en begrafenis.

Gelabeld met .


Koud in huis

Beste Beatrijs,

Mijn man en ik lopen steeds tegen het volgende op. Hij heeft het heel snel warm, ik heb het heel vaak koud. De thermostaat in huis staat standaard op 17 graden, een ideale temperatuur voor mijn man, maar ik vind het kil. Ons huis is vrij van hypotheek, mag ik dan een beetje meer geld uitgeven aan warmte? Gelukkig komt de zomer er aan, maar hoe komen we hier uit?

Koukleum

Beste Koukleum,

17 graden is een prima temperatuur om actief bezig te zijn: stofzuigen, dweilen of andere fysieke activiteiten, maar wie achter de computer zit, tv kijkt of een boek leest, krijgt het dan al snel koud, zelfs bij het dragen van een dikke trui. Een te lage kamertemperatuur kan vooral ’s avonds heel deprimerend zijn. Je hebt ook weer geen zin om je voortdurend in een deken of een slaapzak te hullen. Bij onenigheid over de gewenste kamertemperatuur is het meestal zo dat degene die behoefte heeft aan warmte het wint van degene die behoefte heeft aan koelte. Met andere woorden: de thermostaat gaat omhoog. Dit omdat het veel makkelijker is om langdurig in een iets te warme ruimte te verkeren (die persoon kan zich licht kleden) dan urenlang te moeten koukleumen. Daar wordt een mens chagrijnig en depressief van. Zet de thermostaat hoger en maak er desnoods ruzie over met uw man. U hebt het recht om u comfortabel te voelen in uw eigen huis.

Artikelen in Liefde en relaties.

Gelabeld met .


Al te hartelijk

Beste Beatrijs,

Als zestigplusser zit ik (vrouw) op een wekelijkse bridgeclub met voornamelijk leeftijdgenoten. Nu wil het geval dat een vrouw die een klein jaar lid is en met wie ik geen contact heb buiten de club, mij telkens innig omhelst als begroeting. Ik zit dan aan tafel met anderen en zij loopt langs en gaat om mijn nek hangen. Een flink aantal leden ken ik al meer dan vijftien jaar, maar niemand doet dit. Ik voel me opgelaten, want het is nu iedere week raak. Wat moet ik doen? We zijn allebei getrouwd, maar ik ga haast denken dat zij verliefd op me is, want ik ervaar dit als zeer ongewoon.

Ongewenst geknuffeld

Beste Ongewenst geknuffeld,

Het beste lijkt me om de koe bij de horens te vatten en duidelijk te zijn. Schiet deze vrouw even aan op een ander moment dan bij het begroeten en zeg op verontschuldigende toon tegen haar: ‘Je bent altijd erg enthousiast om mensen te omhelzen, maar ik zou je willen vragen om mij niet meer te knuffelen of aan te raken, want ik heb moeite met fysiek contact, sorry, ik ben geen touchy-feely persoon.’ In dit zinnetje schrijf ik expres ‘mensen’, ook al doet ze het alleen bij u, want op die manier doet u het voorkomen alsof zij het niet specifiek op u gemunt heeft, maar alsof het haar gebruikelijke manier van doen met iedereen is. Door te zwijgen over uw verliefdheidsvermoeden en haar geknuffel als uiting van algemene welwillendheid te duiden behoedt u haar voor gezichtsverlies. Ook is het goed om de schuld van uw ongemak bij uzelf te leggen en niet aan haar te wijten.

Artikelen in Aanspreken en begroeten, Scholen en verenigingen.

Gelabeld met .


Als mannen vrouwelijk schoon prijzen

Beste Beatrijs,

Na mijn scheiding ben ik gaan internetdaten via een serieuze site. Gezien mijn leeftijd, 55, werd mij aangeraden te mikken op ongeveer twaalf jaar oudere mannen, omdat mannen van mijn eigen leeftijd jongere vrouwen zouden willen. Ik kreeg omgang met een man van dertien jaar ouder, die mij een keer zonder aanleiding vertelde dat hij zijn werkster er goed vond uitzien. Ook van een voormalige collega van hem benadrukte hij haar schoonheid. Hij gaf mij ook complimenten, maar ik vond het toch vervelend. Om meerdere redenen maakte ik het uit en begon te daten met man 2. Op zeker moment kwam mijn ongenoegen ter sprake over het nodeloos uitweiden over de aantrekkelijkheid van andere vrouwen en tot mijn verbazing zei deze man dat hij dat zelf ook deed. Gezien mijn gevoeligheid wilde hij wel proberen om het niet meer te doen, maar dat zou wel moeilijk zijn, omdat hij nu eenmaal enthousiast werd van mooie vrouwen. Is het iets van deze tijd dat mannen vrijuit tegen hun date commentaar geven op het uiterlijk van vrouwen? Als ik mijn ex potenter zou vinden dan mijn huidige partner (waarschijnlijk ligt dat punt bij mannen wat gevoeliger dan uiterlijk), zou ik dat niet tegen hem zeggen. Wat vindt u?

Geen onschuldig compliment

Beste Geen onschuldig compliment,

Om te beginnen dit: als vrouw van 55 hoeft u niet te mikken op mannen die minstens twaalf jaar ouder zijn! Er zijn genoeg mannen tussen de vijftig en zestig die helemaal niet met alle geweld een vrouw van tien of vijftien jaar jonger willen, maar gewoon iemand zoeken van dezelfde leeftijdscategorie. Er is geen enkele reden dat u zich op voorhand zou moeten richten op mannen van tegen de zeventig. De persoon of instantie die u dat heeft aangeraden spreidt een naargeestig soort seksisme ten toon, waar u niet mee gediend bent.

Dan uw vraag. Nee, het is niet speciaal iets van deze tijd dat mannen zich in het bijzijn van een vrouw prijzend (of juist laatdunkend) uitlaten over andere vrouwen. Het verschijnsel dat mannen zich dit soort obligate observaties permitteren hoort eerder bij vroeger tijden, toen vrouwen als zodanig in mannelijke ogen een ondergeschikte rol speelden. Met dezelfde vanzelfsprekendheid waarmee mannen over honden of auto’s konden zeggen: ‘Dit is een mooie hond (auto), dit is een lelijk exemplaar’, matigden ze zichzelf de positie aan om elke vrouw die toevallig hun blikveld kruiste openlijk aan een kritisch oordeel te onderwerpen, ongeacht de toehoorder.

Giftige mannelijkheid kan beter beperkt blijven tot mannen onder elkaar in de kleedkamer.

In deze tijd geldt het dwangmatig en publiekelijk beoordelen van vrouwen op uiterlijk als een voorbeeld van giftige mannelijkheid. Uitlatingen in die sfeer kunnen beter beperkt blijven tot mannen onder elkaar in de kleedkamer. Wanneer u zo iemand treft als date, raad ik u aan onmiddellijk de betrekkingen stop te zetten, want het is onaangenaam om voortdurend te moeten aanhoren hoe fantastisch een andere vrouw eruit ziet en daarmee impliciet ingewreven te krijgen dat u zelf spijtig genoeg tekortschiet. Geloof hem niet als hij zegt dat hij zijn leven zal beteren, want iemand van tegen de zeventig is te oud om zijn gewoontes te veranderen.

Artikelen in Liefde en relaties.

Gelabeld met .


Ik wil geen restitutie!

Beste Beatrijs,

Het gebeurt wel eens dat vrienden of collega’s een klein bedrag (een paar euro) dat ik eerder voor hen betaald heb aan mij willen teruggeven. Na een paar keer beleefd weigeren krijg ik het geld alsnog toegestopt. Ik neem het liever niet aan, omdat ik het de moeite niet vind. Dit gehannes met geld is ongemakkelijk en bovendien heb ik het gevoel dat ik me hebberig opstel en beleefdheidsgrenzen overschrijd. Hoe hoort het eigenlijk? Zijn er regels voor hoe veel weigerpogingen iemand moet ondernemen?

Weigeren of aannemen?

Beste Weigeren of aannemen,

De regel is om geld dat u hebt voorgeschoten zeker te accepteren, als men u terug wil betalen. U hebt gelijk dat onder vrienden minimale bedragen doorgaans niet worden verrekend, maar als iemand per se wil betalen, is er geen reden om restitutie te weigeren. Sommige mensen vinden het vervelend om bij iemand in de schuld te staan, ook al gaat het om een futiel bedrag. Door te weigeren om het geld aan te nemen dat mensen willen teruggeven lijkt het bovendien alsof u hen een fooi wil geven, waardoor u zich boven hen plaatst. U kunt ervan verzekerd zijn dat u geen hebberige, onbeleefde indruk maakt, als u toestaat dat mensen hun schuld bij u wegwerken. Zij hechten eraan dat een in hun ogen scheve balans weer wordt recht getrokken.

Artikelen in Collega's, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met , .


Een feestdag in de vastentijd

Beste Beatrijs,

Momenteel zitten we midden in de 40-dagen vastentijd. Voor mij betekent dat geen suiker en geen alcohol. Dit weekend zijn wij te gast op een bruiloft. Toen wijzelf trouwden hebben we ons best gedaan voor uitgelezen eten en drinken. We worden er nog steeds blij van als we van vrienden of familie te horen krijgen hoe bijzonder die taart toch was of dat men zo genoten heeft van de speciaal biertjes. In dit kader vraag ik me af of het niet erg onbeleefd is om te vasten op iemands bruiloft.

Vasten op een huwelijk

Beste Vasten op een huwelijk,

Het is een goede gewoonte op feestelijke bijeenkomsten om niet elkaars eet- en drinkgedrag in de gaten te houden, laat staan daar commentaar op te geven of vragen over te stellen. Zeker niet in deze tijd, waarin vele mensen zich om zeer uiteenlopende redenen onthouden van uiteenlopende spijzen en dranken. Genodigden zitten daar niet om elkaar de maat te nemen, maar om het gezellig te hebben. Kans is groot dat mensen het te druk hebben met elkaar om erbij stil te staan dat u geen alcohol drinkt of de taart aan u voorbij laat gaan. Doe gewoon waar u zich goed bij voelt. Na afloop kunt u altijd een algemeen soort compliment geven wat een prachtig verzorgde bruiloft het was met heerlijk eten en drinken.

Artikelen in Bruiloft, Eten en drinken.

Gelabeld met , .


Met vrienden in zaken

Beste Beatrijs,

Een half jaar geleden besloten twee vriendinnen en ik (man) om als driemanschap een project op poten te zetten, dat – als het succes zou hebben – ons alle drie veel werk, inkomen en profilering zou opleveren. Ik heb onbetaald al veel werk verzet en zit zo langzamerhand aan de grens van wat ik kan doen zonder de input van mijn collega’s. En die komt maar niet. Daar hebben ze goede redenen voor. De ene verwacht haar eerste kindje, de ander verleent mantelzorg aan haar bejaarde vader, en ze hebben ook andere werkverplichtingen.

Er moet iets moet gebeuren om verder te kunnen. Ik heb een paar voorzichtige mailtjes gestuurd om de vaart er weer in te krijgen, maar ik wil hen ook niet te veel opjutten, omdat ik geen ergernis wil wekken. Onze vriendschap is belangrijk, maar het slagen van dit project is ook belangrijk voor mij. Mijn financiële perspectief en hoe mijn leven eruit zal zien is afhankelijk van of het doorgaat of niet. Hoe zorg ik ervoor dat mijn collega’s wat meer in beweging komen zonder hen te hard te pushen?

Op dood spoor

Beste Op dood spoor,

In het algemeen is het geen goed idee om met vrienden in zaken te gaan. Zeker niet met meer dan één. Met één compagnon gaat het nog wel, als beide personen geheel en al op dezelfde lijn zitten, even gemotiveerd zijn en even hard werken. Maar drie is snel te veel. Er is er altijd een die niet hard genoeg werkt, minder gemotiveerd is en zich ontwikkelt tot blok aan het been. U hebt twee compagnons met andere prioriteiten. U zit dus in het schip. Dit project is belangrijk voor u. Als het mislukt, zit u aan de grond, maar uw vrienden doen er niet zo veel aan, want ze hebben andere prangende zaken aan hun hoofd.

Het is heel moeilijk om vrienden ter verantwoording te roepen. Met gewone zakenpartners (die niet speciaal vrienden zijn) is dat veel makkelijker. Ik zie het somber in voor u. Uw compagnons laten u in de steek en u hebt geen hefboom om ze aan het werk te zetten. Wat u kunt doen is op heel korte termijn een vergadering bijeenroepen en uw probleem voorleggen. Dat is niet pushen, maar alarm slaan. Ze zullen u ongetwijfeld met veel begrip aanhoren en beterschap beloven, maar het is de vraag of dat ervan komt. Zeker van de collega die binnenkort haar eerste kind krijgt hebt u weinig te verwachten. Die kunt u beter afschrijven voor het komende jaar. Leg hen een termijn voor: als binnen een maand niet X, Y en Z zijn afgehandeld, kan het project beter worden afgeblazen, waarna u in vrede uit elkaar kunt gaan. Zelf moet u dan iets anders verzinnen: een andere compagnon zoeken (liefst één persoon) die wel gecommitteerd is. Of desnoods een baan zoeken om een inkomen te verkrijgen. Het gedroomde project kan dan later nog eens op poten worden gezet.

Artikelen in Collega's, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met , .


Mag een vader het damestoilet betreden?

Beste Beatrijs,

Ik ben als jonge vader elke vrijdag met groot plezier thuis om samen met mijn dochter (bijna twee jaar) een leuke dag te hebben. Het treinritje naar de stad is voor haar een groot feest. We zijn dan wel een paar uur van huis, waardoor zich op enig moment de noodzaak aandient om haar luier te wisselen. We gaan altijd wel ergens even zitten en iets drinken. Waar ik tegenaan loop is dat verschoningsmogelijkheden in de horeca zich bevinden op de vrouwentoiletten en nooit op de herentoiletten. Wat zegt de etiquette hierover? Kan ik mijn dochtertje verschonen op het damestoilet?

Kind verschonen

Beste Kind verschonen,

Ja, hoor, u mag absoluut de vrouwentoiletruimte betreden om daar uw dochtertje te verschonen. Geen enkel probleem. Toiletten in openbare ruimtes worden sowieso steeds vaker voor beide seksen toegankelijk (de zogeheten genderneutrale wc), dus u kunt daar rustig met uw dochtertje naar toe. Ook als ze groter wordt, geen luiers meer heeft en naar de wc moet, kunt u als vader haar prima naar de dames-wc begeleiden.

Artikelen in Horeca, Kinderopvoeding.

Gelabeld met .


Mag een klant de ober helpen?

Beste Beatrijs,

Met mijn vriend heb ik vaak een discussie als we in een restaurant iets hebben gegeten of een kop koffie hebben gedronken. Hij ruimt dan voor ons vertrek de tafel af, stapelt het serviesgoed en neemt het mee om het af te leveren bij het personeel of in de keuken. Ik vind dat raar gedrag en heb hem dat ook gezegd. Hij bedoelt het als uiting van respect en wijst mij op de vriendelijke reacties van het personeel op zijn gedienstigheid. Volgens mij wordt het bedienend personeel eerder in verlegenheid gebracht, maar daar is hij het niet mee eens. Een fooi geeft hij overigens niet, wat ik nu juist wel als een uiting van waardering beschouw. Zal ik hier nog eens op terugkomen of laat ik hem begaan?

Gedienstige klant

Beste Gedienstige klant,

Het is een slecht idee voor een klant in een restaurant om serviesgoed op te stapelen en weg te brengen. Tafeltjes afruimen hoort bij het werk van het personeel. De klant moet zich daar niet mee bemoeien. Restaurants hebben daar hun eigen systeem voor, klanten stapelen verkeerd, ze laten dingen uit hun handen vallen, het is moeilijk voor een ober om midden in een restaurant stapels borden over te nemen, klanten mogen niet de keuken betreden. Leg dit nog maar een keer uit aan uw vriend. Als hij u niet gelooft, laat hem dan aan een willekeurige serveerster of ober vragen of zij het op prijs stellen dat klanten zich opwerpen als oberhulpje. Dan krijgt hij ongetwijfeld te horen dat zij dat niet fijn vinden en het liever zelf doen. Klanten die tevreden zijn over de geboden dienstverlening nemen niet het werk van het personeel over, maar laten een gepaste fooi achter.

Artikelen in Horeca.

Gelabeld met .