Spring naar inhoud


Roken in de tuin

Beste Beatrijs,

Ik rook dagelijks een stuk of drie sigaretten buiten in de tuin. Een tijdje geleden hebben de buren geklaagd over mijn sigarettenrook en gezegd dat hun hele huis ervan stinkt. Zelf stoken ze wel een vuurkorf in de achtertuin en houden regelmatig een barbecue. Ik houd rekening met de buren en rook nu maar buiten op straat tijdens de wandeling met de hond, maar vuurkorf en barbecue blijven wel volop in gebruik bij de buren. Wat kan ik doen?

Roken in de tuin

Beste Roken in de tuin,

U had aan de buren moeten voorstellen om gelijk over te steken: u ziet af van roken in de tuin, zij zien af van het stoken van een vuurkorf en het gebruik van een barbecue. Dit voorstel kunt u alsnog doen. Als zij niet bereid zijn om hun open-vuurpleziertjes op te geven, is er geen enkele reden waarom u zou moeten ophouden met sigaretten roken in de tuin. Het stoken van een vuurkorf en een barbecue geeft sowieso een buitensporige rookoverlast in een omgeving van gemeenschappelijke achtertuinen, vooral als het stedelijke binnentuinen zijn. Daarbij valt de rook van een enkele sigaret in het niet.

Artikelen in Buren.

Gelabeld met , , .


Een nieuw leven beginnen?

Beste Beatrijs,

Voordat de coronacrisis zich voordeed, was ik (man, 45) al niet blij met mijn baan, maar ik hield het vol, omdat we bezig zijn met een huis kopen en de auto nodig hebben voor familiebezoek en andere uitjes. Nu werk ik al weken (veel minder hard) vanuit huis en doe vrijwilligerswerk in de instelling waar mijn partner werkt. Voor hem is er weinig veranderd. Ik geniet met volle teugen van de rust in de natuur, het werk in de instelling, de lege agenda, de sleur van het normale dagelijkse leven. Ik zie vreselijk op tegen de tijd dat ik weer naar mijn werk moet en alles weer van voren af aan begint. Ik heb ingezien wat wij aanrichten met ons luxe bestaan als burgers van Nederland. De herrie, de vervuiling, de onrust, de verplichtingen. Moet ik daar weer in mee gaan en me aanpassen? Wat vindt u?

Post-corona leven

Beste Post-corona leven,

Ik heb hier niet zo’n mening over. Het belangrijkste punt lijkt me geld oftewel de huishoudportemonnee van u en uw partner. Als uw inkomen grotendeels wegvalt, zullen bepaalde ambities (waaronder het kopen van een huis) de mist in gaan. Een teruggeschroefd bestedingsniveau zal nog wel meer consequenties hebben.
Is uw partner het daarmee eens? Vindt hij het wel best dat u een soberder bestaan wil leiden? Of zal hij het vervelend vinden dat hij voortaan degene is die het geld binnen brengt, terwijl u ontspannen geniet van de rust in de natuur en wat vrijwilligerswerk doet? Overleg met uw partner en bepaal samen met hem hoe een goede toekomst er voor u beiden uit zou kunnen zien. Misschien moet u een andere baan zoeken, die minder stress geeft. Misschien kunt u inderdaad met werken ophouden. Er is van alles mogelijk, maar u en uw partner moeten het wel eens zijn over een verstandige aanpak.

Artikelen in Corona, Liefde en relaties.


Controlerende vrouw

Beste Beatrijs,

Mijn vrouw geeft mij de hele dag instructies en tips: ‘Ga nu eerst even douchen. Heb je wel biologische appels gekocht? Ga eens naar de kapper. Eet boven je bord. Waarom doe je niet eerst dat en dat? Stuur die en die een kaartje. Bel X eens op.’ Nu zijn ze echt niet allemaal onzin, maar ik word gek van de hoeveelheid. Het rare is dat als ik sporadisch een tip geef, ik te horen krijg dat ik me er niet mee moet bemoeien. Ik weet niet wat haar drijft om zo gedetailleerd met mijn doen en laten bezig te zijn. Omgekeerd zal het mij een zorg zijn wanneer ze gaat douchen of in welke volgorde zij haar activiteiten doet of waar ze haar schoenen neerzet. Mijn ervaring is dat luisteren of niet luisteren weinig uitmaakt. Doe ik wat ze vraagt, dan verzint ze iets nieuws. Doe ik niet wat ze vraagt, dan volgt een paar keer herhaling, maar uiteindelijk geeft ze het op of is het niet meer relevant. Hoe kan ik haar afstoppen?

Laat me met rust!

Beste Laat me met rust,

Heel vervelend dat uw vrouw u de hele tijd dirigeert, alsof u een onmondige kleuter bent. Daar zou iedereen, inclusief kleuters, obstinaat van worden. U kunt wel tegen haar zeggen dat ze hiermee moet ophouden, maar de kans dat dit tot haar doordringt is klein, want dit gedrag lijkt bij haar een automatisme geworden, waarvan ze zich nauwelijks nog bewust is.

Daarom raad ik u aan het anders aan te pakken. Begin ermee om een dag lang de instructies van uw vrouw precies bij te houden. Maak van elke aanwijzing een aantekening met de tijd erbij. Houd dit de hele dag vol. Op het eind van de dag hebt u een lijstje met tientallen tips en correcties in de trant van: 8:15 uur – zet je ontbijtbord in de afwasmachine, 8:25 – je moet die-en-die bellen, 8:29 – vergeet je jas niet. Enzovoort. Als u er lol in hebt, kunt u het de dag daarna nog een keer doen. Vervolgens tikt u alles netjes uit, u maakt een printje en u overhandigt het rapport aan uw vrouw met de mededeling dat het water u aan de lippen staat. Vraag haar of zij een oplossing heeft voor uw probleem. Waarschijnlijk ziet ze dan wel in dat ze te ver gaat. Vraag haar om moeite te doen om haar overmatige en overbodige verbale sturingen in te dammen. Spreek eventueel een codewoord af (‘Kakatoe!’ of ‘Lasso!’ of wat u maar verzint) dat u tegen haar kunt zeggen om haar te waarschuwen dat het weer mis dreigt te gaan.

Bekijk vooral ook samen de film ‘De beentjes van Sint Hildegard’. Hierin speelt Herman Finkers een dierenarts die, ondanks zijn tamelijk gelukkige huwelijk met Johanna ter Steege, zo horendol wordt van het micromanagement van zijn vrouw, dat hij dementie fingeert en opname in een inrichting om eraan te ontsnappen. Wellicht zet de film uw vrouw aan het denken.

Artikelen in Liefde en relaties.

Gelabeld met , .


Plasongelukjes

Beste Beatrijs,

Ons dochtertje van drieënhalf jaar krijgt regelmatig de buurjongen te spelen van dezelfde leeftijd. Dit jongetje is nog niet helemaal zindelijk, maar komt wel altijd zonder luier bij ons. Dit maakt dat wij steeds op moeten letten of hij naar de wc moet en dat hij regelmatig te laat is en dan onze wc onder plast of erger: de bank of het vloerkleed. Ons enthousiasme om het jongetje hier te laten spelen neemt af, omdat wij geen zin hebben om steeds zijn ongelukjes op te ruimen. Wat te doen?

Geen luier

Beste Geen luier,

Laat de kinderen zoveel mogelijk buiten spelen. Begrijpelijk hebt u geen zin om steeds plasongelukjes op te ruimen. Vraag aan de ouders of ze hun kind een preventieve luier willen omdoen, wanneer hij in uw huis komt spelen. Als dat ingewikkeld is, omdat het kind zonder luier en op eigen initiatief bij u binnenwandelt, kunt u vragen of de ouders een paar luiers van hem aan u op voorraad willen geven, zodat u het kind er zelf een om kunt doen.

Artikelen in Buren, Kinderopvoeding.

Gelabeld met , .


Coronabaard

Beste Beatrijs,

Mijn coronabaard moet regelmatig worden bijgepunt. Daartoe heb ik een trimapparaatje aangeschaft. Mijn vrouw is niet gediend van de haartjes die kunnen achterblijven in de wastafel of op de badkamervloer en heeft me daarom naar de achtertuin verbannen, waar het restmateriaal kan verwaaien tussen de hortensia’s. Ik voel me ietwat opgelaten om mijn baard te trimmen binnen het blikveld van buren. Ik vermoed dat het zoemende apparaat de nodige aandacht trekt. Misschien vrezen de buren wel dat de haartjes overwaaien naar hun terrastegels. Is het geoorloofd om in je achtertuin je baard te trimmen of je nagels te knippen, of geeft dat aanstoot? Mijn vrouw vindt dat ik het dan maar ’s avonds of ’s nachts moet doen, als de buren binnen zitten.

Waar soigneer ik mijn baard?

Beste Waar soigneer ik mijn baard,

Op zichzelf mogen mensen in hun eigen achtertuin best hun nagels knippen of hun baard of hun pony bijpunten. Dit levert geen noemenswaardig afval op. Maar waarom zou u uw persoonlijke lichaamsverzorging voor het oog van de buren verrichten of stiekem ’s nachts in het donker? Alleen omdat uw vrouw de badkamer spic en span wil houden? Daarmee schrijft ze u wel heel erg dwingend háár wet voor. De badkamer is de aangewezen plek voor lichaamsverzorging, al was het maar omdat daar ook een spiegel voorhanden is. Ik raad u aan om de eis van uw vrouw naast u neer te leggen en terug te keren naar de badkamer. Als u klaar bent met uw baardtrimklusje, is het een kleine moeite om de wastafel schoon te maken. Zo nodig haalt u de stofzuiger erbij om de badkamervloer van ongerechtigheden te ontdoen. Ook voor uw vrouw is ‘De beentjes van Sint Hildegard’ trouwens een nuttige kijktip.

Artikelen in Buren, Corona.

Gelabeld met .


Radicaal opruimen

Beste Beatrijs,

Mijn moeder heeft af en toe opruimwoede. Zij ruimt dan bijvoorbeeld de schuur op (waarin de werkplaats van mijn vader) en gooit spullen van hem weg. Of ze ruimt de zolder op en brengt verscheidene van mijn spullen naar de kringloop. Dit doet zij zonder overleg. Mijn vader en ik werken fulltime buitenshuis, ook in deze coronatijd, en deze week kreeg ze het weer op haar heupen met als gevolg ’s avonds ruzie in huis. De argumentatie van mijn moeder is dat het ook haar spullen zijn en dat zij er last van heeft en het dan maar weggooit. Ze voert aan dat zij degene is die altijd alles opruimt en schoonmaakt en dat dit niet wordt gewaardeerd. Dit weggooien gebeurt elk jaar wel een keer, waarna iedereen in een pesthumeur is. Hoe kunnen wij als gezin op één lijn komen te zitten?

Schoon schip

Beste Schoon schip,

Het is heel simpel: uw moeder mag niet zonder overleg andermans spullen weggooien. In elk huishouden bevinden zich dingen die onder privébezit vallen (oud speelgoed, kinderboeken van lang geleden, een weefgetouw of een cirkelzaag waar maar één persoon mee werkt). Al die individuele bezittingen kunnen een last worden, als de eigenaar er nooit meer naar omkijkt en er niks mee doet, dus het valt te begrijpen dat uw moeder regelmatig overbodige troep wil wegwerken. Maar de methode is niet om alles wat haar niet bevalt als afval te behandelen. Als ze orde wil scheppen, dan moet ze de spullen die ze weg wil doen verzamelen en ’s avonds als de andere gezinsleden thuiskomen vragen wat ze willen bewaren en wat weg kan. Uw vader en uzelf moeten zich dan bij elk ding afvragen of u er werkelijk aan hecht of dat het best weg kan.

Ik raad u en uw vader aan om niet vast te houden aan dingen, waar u eigenlijk geen behoefte aan hebt. Veel spullen van vroeger hebben hooguit sentimentele waarde en geen praktisch nut meer. Als het ding geen nut meer heeft, maar u hebt er wel een warm gevoel bij, kunt u er altijd een foto van maken, waarna het item alsnog weg kan. Vraag aan uw moeder om altijd overleg te plegen, als ze dingen wil weggooien, omdat dit de enige methode is om ruzie te voorkomen. Uw moeder wil toch ook niet elke keer dezelfde nodeloze ruzie doormaken?

Artikelen in Liefde en relaties, Ouders en volwassen kinderen.

Gelabeld met .


Kan die radio uit?

Beste Beatrijs,

Het weer wordt aangenaam, tijd om met de krant of een boek lekker in de tuin te gaan zitten. Het is in onze achtertuinen drukker dan anders, nu mensen wordt afgeraden om er groepsgewijs op uit te trekken naar bos of strand. Best storend wanneer de buren bovenop het menselijke achtergrondgeluid (waar ik geen probleem mee heb) de radio aanzetten in hun tuin. Wat is er te doen tegen dergelijke geluidshinder? Hoe spreek ik mijn buren daar op tactvolle wijze op aan? Zonder de rest van de zomer met hen in onmin te verkeren?

Radio in tuin

Beste Radio in tuin,

Wel of geen corona, een radio of het afspelen van muziek in de tuin is altijd hinderlijk voor omwonenden. Spreek de buren op een vriendelijke manier aan en vermom uw ergernis als vraag om een gunst. Zeg tegen ze: ‘Neem me niet kwalijk, maar ik heb veel last van uw buitenradio. Ik kan de muziek slecht verdragen, ik word afgeleid door de nieuwsitems, het hindert me zo sterk dat ik niet in mijn eigen tuin kan zitten. Zou het mogelijk voor u zijn om binnen naar de radio te luisteren of, als u graag buiten zit, met oortjes in te luisteren? Daar zou u mij een groot plezier mee doen.’

Artikelen in Buren.

Gelabeld met .


Vriend staart vrouwen na

Beste Beatrijs,

Ik ben een vrouw van eind vijftig en heb ruim een half jaar een nieuwe relatie met een man van begin zestig. We hebben het heel leuk samen en ondernemen van alles (nu even wat minder, omdat alles dicht is). Mijn vriend is complimenteus tegenover mij en behandelt mij met liefde. Maar er is wel iets wat mij stoort. Als we over straat lopen en er komt een aantrekkelijke vrouw voorbij, kan mijn vriend haar helemaal nakijken. Vaak zijn het jonge vrouwen van in de twintig, wat ik gezien zijn leeftijd extra gênant vind. Als ik er niet bij ben, kan hij wat mij betreft doen wat hij niet laten kan, maar ik vind het niet respectvol om in mijn bijzijn zo opzichtig naar andere vrouwen te kijken. Ik voel me er ongemakkelijk onder en het irriteert me. Tot nu toe heb ik er niets over gezegd omdat ik bang ben de sfeer te verpesten en denk dat hij het misschien niet zal begrijpen. Ben ik overgevoelig of heb ik een punt?

Vrouwen nakijken

Beste Vrouwen nakijken,

Het is absoluut irritant als een man (van welke leeftijd dan ook) in het bijzijn van zijn partner zijn aandacht uitgebreid verplaatst naar passerend vrouwelijk schoon. Natuurlijk zijn vooral jonge vrouwen het doelwit van deze mannelijke reflex. De begrippen ‘jonge vrouw’ en ‘snoepgoed voor de ogen’ overlappen elkaar bijna geheel.

Het kan gevoelig liggen, maar ik raad u toch aan om uw ergernis eens ter sprake te brengen bij uw vriend. Let daarbij goed op uw toon. Doe het niet op een aanvallende/ kritische manier, maar leg rustig uit dat u zich ongemakkelijk voelt, als hij mooie vrouwen met zijn blik blijft volgen tot ze uit het zicht zijn. Kijken mag altijd. Iedereen kijkt. Uw pijnpunt ligt bij het langdurig kijken (staren, volgen, smachtend nakijken tot het object aan de horizon verdwijnt), waardoor u als metgezel zich buitengesloten of minderwaardig voelt. Wie weet is uw vriend zich nauwelijks bewust van zijn gedrag en zal hij, als u hem erop attendeert, moeite doen om zich er minder in het oog lopend aan over te geven.

Artikelen in Liefde en relaties.

Gelabeld met .


Moeder doet haar eigen zin

Beste Beatrijs,

Mijn moeder is een actieve, alleenstaande vrouw van bijna 80. Ze woont zelfstandig, onderhoudt veel sociale contacten en doet vrijwilligerswerk. Als gevolg van de coronamaatregelen zijn al haar vaste activiteiten weggevallen. Nu valt zij in de kwetsbare groep, ze heeft ook hartproblemen, maar dat weerhoudt haar er niet van om veelvuldig op pad te gaan. Voortdurend belt ze aan bij verschillende (even kwetsbare) mensen in de buurt om een praatje of een wandeling te maken. Of ze drinkt bij kennissen koffie in de tuin. Ook doet ze dagelijks boodschappen en loopt verschillende winkels af. Ze zegt dat ze zich netjes aan de anderhalve meter afstand houdt, maar ze lapt de thuisblijfregels vrolijk aan haar laars, hoewel veel mensen hebben aangeboden haar te helpen met boodschappen doen en uitleg over videobellen.

Ze komt ook regelmatig onverwacht bij ons langs, terwijl mijn man en mijn zoon een auto-immuunziekte hebben. Vriendelijk vragen of ze thuis wil blijven of boos worden heeft geen effect. Het gaat allemaal het ene oor in en het andere oor uit. Mijn broer heeft de strijd opgegeven en laat haar af en toe mee-eten. Maar ik wil haar gezondheid en die van anderen, zoals mijn gezin, beschermen. Wat kan ik doen om haar te beteugelen of ben ik al te kritisch op haar?

Moeder ontduikt regels

Beste Moeder ontduikt regels,

Over bezoek van uw moeder bij u thuis kunt u heel stellig zijn: dat is niet de bedoeling en u laat haar eenvoudig niet binnen. De reden ligt voor de hand: zowel uw man als uw zoon heeft een auto-immuunziekte, dus zij mogen geen enkel risico lopen. Zeg tegen uw moeder dat het u spijt, maar dat u haar niet kunt ontvangen en vraag haar dringend om het ook niet meer te proberen, omdat u haar elke keer zult heenzenden. Zeg haar dat u graag dagelijks telefonisch contact met haar onderhoudt, maar dat er van fysieke ontmoetingen voorlopig geen sprake kan zijn.

Wat de andere activiteiten van uw moeder betreft: laat het zitten. Uw moeder is in het normale leven een actieve vrouw met veel sociale contacten. Ze vindt het vreselijk om wekenlang met haar ziel onder haar arm in haar eentje thuis opgesloten te zitten. Afgezien van haar hartkwaal, waar ze kennelijk weinig last van heeft, voelt ze zich goed en het is ook voor mensen van 80-plus niet verboden om naar buiten te gaan, zolang er anderhalve meter afstand in acht wordt genomen. U hebt haar ongetwijfeld voorgehouden om de uitstapjes te beperken, maar u kunt haar haar bewegingsvrijheid niet ontnemen. Met iemand koffie drinken in een tuin op de geëigende afstand is niet verboden en lijkt ook niet verschrikkelijk gevaarlijk. Hoe dan ook, zelfs als het voor iemand van bijna 80 onverstandig is, kunt u het haar toch niet verbieden. Uw moeder woont zelfstandig en draagt zelf de verantwoordelijkheid over haar leven. Laat haar begaan.

Artikelen in Corona, Ouders en volwassen kinderen, Visite, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .