Beste Beatrijs,

Laatst kreeg ik (vrouw van middelbare leeftijd) bezoek van een ouder echtpaar (tachtigers) dat een kopje thee kwam drinken. Op dat moment was een voor hen onbekende vriendin van mijn dochter (tiener) ook bij ons. Er waren nog meer mensen in huis (zoon plus vrienden), zodat ik geen oog heb gehad voor wie nu wie kende en zich al dan niet voorstelde. Achteraf beklaagde het oudere echtpaar zich over het feit dat de vriendin van mijn dochter zich niet aan hen was komen voorstellen. Omdat zij ouder waren, vonden zij dat een jongere naar hen toe had moeten komen. Ik vind daarentegen dat iemand die ergens binnenkomt zich zelf dient voor te stellen aan iedereen die hij ter plekke aantreft en niet kent. Hoe hoort het in deze tijd?

Wie stelt wie voor?

Beste Wie stelt wie,

U en het oudere echtpaar hebben beiden ongelijk. Vroeger was de regel voor de huiselijke kring met een klein en overzichtelijk gezelschap dat de heer of vrouw des huizes zorg droeg voor de introducties. Iedereen aan iedereen, waarbij eerst de jongere en lagere in status voorgesteld werd aan de hogere en dan andersom. Eerst de man aan de vrouw en dan andersom. In het geval ‘oma op bezoek’ ging het bijvoorbeeld zo: ‘Moeder, dit is Katelijne, een vriendin van Suzy’, ‘Katelijne, mag ik je voorstellen aan Suzy’s grootmoeder.’ Waarna beiden elkaar een hand gaven. De een zegt: ‘Dag mevrouw’, de ander zegt: ‘Dag Katelijne’. (Suzy is de dochter in dit voorbeeld.) Of: ‘Margreet, dit is Johan Vermeulen, een collega van mij’, ‘Johan, mag ik je voorstellen: mijn echtgenote.’ Waarna beiden elkaar een hand geven (geen ‘Aangenaam’ zeggen!)

Tegenwoordig ligt dit protocol minder strikt, omdat er zich binnen een gezin vaak verschillende leefsferen parallel aan elkaar afspelen, en omdat de statusvolgorde minder belangrijk is. Waar uw vrienden de tachtigers in ieder geval geen gelijk in hebben is dat de vriendin van uw dochter een fout heeft gemaaakt. Die vriendin was ook maar te gast in andermans huis, zij stelt zich dus afwachtend op. Uzelf of anders uw dochter had haar even moeten voorstellen aan de nieuwe gasten, waarna zij hun eigen tienerdingen konden gaan doen.

Daaruit volgt dat het ook zeker niet op de weg van bezoekers ligt (van welke leeftijd dan ook, of ze nu als eerste of als laatste binnenkomen) om het hele huis af te struinen op zoek naar mensen die zij niet kennen en aan wie zij zich kunnen voorstellen. In een huisgezin moeten gasten op hun gemak worden gesteld en het wederzijds introduceren van bezoekers hoort bij de verantwoordelijkheid van degenen die gasten ontvangen. Hoewel het niet nodig is om een groep tienervriendjes die bij een kind op de kamer zitten naar buiten te roepen om hen hun opwachting te laten maken bij vrienden van de ouders. Dat is weer een beetje overdreven. Maar als mensen zich in dezelfde huiskamer ophouden of samen aan tafel zitten moeten er altijd introducties plaatsvinden. Door een van degenen die daar woont.