↑
Spring naar inhoud

Ze willen een Kerstman

Beste Beatrijs,

Van huis uit ben ik gewend om Sinterklaas met cadeautjes te vieren, terwijl Kerstmis in de eerste plaats in het teken van de geboorte van Jezus stond. In mijn schoonfamilie geven ze elkaar sinds jaar en dag cadeaus met Kerst, waarbij duidelijk is wie wat heeft gekocht. Hier doe ik zonder probleem aan mee: het gaat vooral om een gezellig samenzijn. Nu willen mijn zwager en schoonzus dit jaar Kerst vieren volgens het concept van de Kerstman. Dat lijkt hen leuk voor hun jonge kinderen. De onze hebben drie weken daarvoor al cadeaus gekregen van Sinterklaas. Wij worden geacht te doen alsof die cadeaus opnieuw van een mythische figuur komen. Hier heb ik grote moeite mee. Ik wil tegenover mijn kinderen niet doen alsof er een Kerstman bestaat. Die hele Kerstman staat me tegen. Hoe ga ik hiermee om zonder dat ik de kerstsfeer om zeep help?

Een afschrikwekkend kerstconcept

Beste Een afschrikwekkend kerstconcept,

Twee cadeaus uitdelende figuren is te veel. Het is een beetje belachelijk om een Kerstman op te voeren, als Sinterklaas net is langs geweest. Er nog van afgezien dat twee keer een berg cadeaus voor kinderen decadente uitsloverij is. Doe er gewoon niet aan mee! U kunt uitleggen dat uw kinderen met Sinterklaas al hun cadeaus hebben gekregen en dat u er niet voor voelt om drie weken later op herhaling te gaan. Vraag of uw zwager en schoonzuster de Kerstman-maskerade in hun eigen huiselijke sfeer willen opvoeren en niet in het grotere familieverband. Breek een lans voor een kerstviering zonder cadeaus (niet voor de kinderen en ook niet voor de volwassenen). Cadeaus voegen niets toe aan Kerstmis – ze trekken het feest alleen in de consumptieve, materiële sfeer, terwijl daar helemaal geen noodzaak voor is. Het is zonder cadeaus ook al een mooi familiefeest. Iedereen heeft genoeg spullen en het is voor de planeet ook beter om het wat rustiger aan te doen.

Kerstmis is zonder cadeaus ook al een mooi familiefeest.

Bespreek het met uw man. Hij moet het natuurlijk wel met u eens zijn. Stel voor om de kerstviering bij uw schoonfamilie dit jaar over te slaan, als ze inderdaad een Kerstman willen introduceren. Als ze hier van afzien, kunt u doorgaan met de onderhandelingen en proberen de gewone cadeaus ook van tafel te krijgen of althans tot een financieel minimum te beperken.

Artikelen in Cadeaus, Feestdagen.

Gelabeld met .

rev="post-11917" 2 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 18 december 2021 10:30

Praten over baby’s

Beste Beatrijs,

Als frisse vader vind ik het leuk om het over mijn dochter te hebben. Het valt me op dat sommige mensen daarop reageren door over hun huisdier te praten. Hoewel ik goed begrijp dat niet iedereen gezegend is met het krijgen van een kind, en dat een huisdier in hun beleving het dichtst bij komt, vind ik het toch ongepast. Het verloop van een zwangerschap, een heftige bevalling en vervolgens de slapeloze nachten zijn niet vergelijkbaar met het kopen en houden van een hond of kat. Ik vind dat een belediging voor mijn vrouw en dochter. Eigenlijk wil ik daar iets van zeggen. Wat is dan gepast?

Jonge vader

Beste Jonge vader,

Begrijpelijk bent u vol van uw pasgeboren dochter en uw verse vaderschap. Toch is het beter om rekening te houden met degene die u voor u hebt. Natuurlijk – als u net vader bent geworden, krijgt u van iedereen felicitaties en praat u ruim over uw kindje met uw familie en vrienden. Ook later kunt u dat nog steeds doen. Maar om uzelf te beschermen raad ik u af om het onderwerp ‘pasgeboren baby’ lukraak met iedereen aan te snijden. Als u een heel verhaal houdt over de strubbelingen van het verse vaderschap, moet dat maar net in goede aarde vallen bij uw gespreksgenoot. Iemand zonder kinderen zal zich niet altijd aangesproken voelen door uw uitweidingen en begint dan om toch iets bij te dragen aan het gesprek misschien over een huisdier. Dat is niet erg passend (u vindt het zelfs een belediging voor uw vrouw en kind), maar die gespreksgenoot heeft niets beters om een beetje bij u aan te sluiten.

De meeste mensen zonder persoonlijke ervaring met baby’s vinden andermans verhalen over bevallingen, luieruitslag en doorwaakte nachten totaal oninteressant. Kijk dus een beetje uit met wie u uw recente vaderschap bespreekt. U kent vast mensen in uw omgeving, die wel affiniteit met het onderwerp hebben. Voer met hen uw shop talk.

Artikelen in Zwangerschap en baby's.

Gelabeld met .

rev="post-11913" 13 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 18 december 2021 10:15

Briefjes ophangen

Beste Beatrijs,

Wij hebben een moderne wc met een bril en deksel die vanzelf sluiten. Een zogenaamde soft close wc-bril. Door een ingebouwd systeem valt de wc-bril na het doorspoelen langzaam naar beneden en hoor je geen harde knal. Ideaal! Veel bezoekers zijn hier niet mee bekend en duwen de bril/deksel zelf naar beneden (met kracht), waardoor het mechanisme kapot gaat. We hebben inmiddels de bril met deksel al een keer vervangen. Ik heb daarna een briefje opgehangen boven de wc met de opmerking dat het een ‘zelfsluitende wc-bril/deksel’ is en ‘a.u.b. niet duwen’.

Mijn man zegt dat ik dat niet kan maken en heeft het briefje verwijderd. Hij meent dat onze bezoekers zich dan dom voelen. Maar ik heb geen zin om mensen voortdurend te waarschuwen dat ze ervan af moeten blijven en ik heb ook geen zin in schade, als iemand het mechanisme weer kapot maakt. Heeft mijn man gelijk dat je geen briefjes moet ophangen?

Schriftelijke aanwijzingen

Beste Schriftelijke aanwijzingen,

Uw man heeft ongelijk. Hang vooral een briefje met gebruiksaanwijzing op! Natuurlijk kunt u dat doen. Dat vinden bezoekers helemaal niet erg. En als ze het wel vervelend vinden, hebben ze pech. Het is vervelender voor u om voortdurend uw wc-bril te moeten vervangen, omdat bezoekers het ding forceren. Formuleer uw boodschap kort en beleefd. Wat u schreef leek me prima. Ik zou er alleen een hele zin van maken – dat klinkt net iets minder blafferig. Dus: ‘Deze wc-bril plus deksel sluit zichzelf automatisch. Duw de combinatie alsjeblieft niet eigenhandig naar beneden, want dan gaat het mechanisme kapot.’

Artikelen in Taalgebruik, Visite.

Gelabeld met .

rev="post-11909" 8 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 18 december 2021 10:00

Chagrijnige patiënt

Beste Beatrijs,

Bij mijn echtgenoot, het type hoog opgeleid en in enige mate narcistisch, is tien jaar geleden een levensbedreigende aandoening geconstateerd. Ontwikkelingen in de medische wetenschap hebben ervoor gezorgd dat hij er nog is. Helaas is hij in zijn jeugd niet opgevoed met praten over je gevoelens. Door de ingrijpende bijwerkingen van de kuren en de overige medicijnen voelt hij zich voortdurend moe en naar. Dit reageert hij af op mij, zijn meest naaste. Ik ben wel tegen een stootje bestand, maar de frequentie waarmee hij me onaangenaam bejegent maakt dat ik er erg onder lijd. Praten met anderen doet hij niet en wil hij niet. Als derden iets van dit gedrag meekrijgen, reageren ze met: ‘Respectloos, misschien moet je wat minder voor hem doen!’ Wat vindt u?

Lastige patiënt in huis

Beste Lastige patiënt in huis,

Het kan heel moeilijk zijn om te leven met een patiënt, zeker wanneer die kribbig of chagrijnig is. Ik weet niet of ‘praten over zijn gevoelens’ een aangewezen remedie is. Het is natuurlijk wel duidelijk waar zijn gevoelens van onvrede vandaan komen: uw man is ernstig ziek en dat deprimeert hem. Even duidelijk is dat u enige vorm van respijt nodig hebt. Uw man wentelt al zijn ongenoegen op u af en dat vormt voor u een extra psychische belasting. Om te beginnen raad ik u aan om heel duidelijk en structureel tijd voor uzelf te claimen (bijvoorbeeld twee middagen/ avonden per week) om de deur uit te gaan en met iemand uit uw sociale kring iets leuks te doen. Zonder uw man er bij dus.

Voer een gesprek met uw man, waarin het niet gaat over zijn gevoelens, maar over die van u.

Los daarvan kan het ook helpen om eens een rustig gesprek met uw man te voeren op een moment dat hij relatief goedgehumeurd is, waarin het niet gaat over zijn gevoelens, maar over die van u. U kunt hem uitleggen dat u lijdt onder zijn houding (geef voorbeelden), dat u met liefde al het nodige voor hem doet, maar dat u geen zin hebt om van hem steeds de wind van voren te krijgen.

Oriënteer u ook op vrijwilligers in uw stad of regio die bereid zijn om regelmatig (bijvoorbeeld wekelijks) langs te gaan bij zieke mensen voor een praatje en een kop thee of een wandeling. Of vraag een vriend van uw man of hij daartoe bereid is. Of zoek iemand die het voor geld wil doen. Uw man zal het er vast niet mee eens zijn, maar als u iemand hebt gevonden, stuur die persoon dan toch maar op hem af en maak u zelf voor een overzichtelijke tijd uit de voeten. Als uw man zich verzet en zegt dat hij dit niet wil, zeg dan dat u het niet voor hem, maar voor uzelf hebt geregeld. Misschien krijgt uw man bij nader inzien toch aardigheid in contact met anderen, al is het maar ter afleiding. Doe dus niet alles alleen, maar organiseer hulptroepen.

Artikelen in Liefde en huwelijk, Ziekte.

Gelabeld met .

rev="post-11901" 2 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 11 december 2021 10:30

Moet ik sorry zeggen?

Beste Beatrijs,

Als ik met iets bezig ben in huis heeft mijn vriend de irritante neiging om achter mijn rug langs even snel iets te pakken of weg te zetten. In elk geval doet hij iets waar ik niet op bedacht ben. Soms gaat dat dan mis. Zo ook vandaag: ik haalde de wasmachine leeg, zette al doende een stap naar achter en stond vervolgens op zijn teen, omdat hij ongemerkt even snel wat spullen aan het pakken was. Mijn vriend vond vervolgens dat ik sorry moest zeggen. Een ‘sociale sorry’ noemde hij dat. Ik vind dat onzin. Ik heb helemaal niet in de gaten dat hij er staat en schrik er zelf van. Moet ik sorry zeggen als zoiets gebeurt, ook al kan ik er niks aan doen?

Geen schuld, toch sorry?

Beste Geen schuld, toch sorry,

Bij dit soort onbedoelde botsingen is de Britse methode de beste reactie: beide betrokkenen zeggen sorry. Bijvoorbeeld als iemand de deur van een op het oog vrije wc probeert open te rukken, terwijl er iemand op zit. Dit sorry is geen persoonlijke schuldbekentenis, maar een gevocaliseerde erkenning dat ‘er even iets is misgegaan in het sociale verkeer – doet er niet toe waardoor precies.’ Leer uzelf en uw vriend aan dat het in deze situaties (iemand bevindt zich op een plaats waar de ander niemand verwacht) het beste werkt als er aan twee kanten tegelijk sorry wordt gezegd.

Artikelen in Traditionele etiquette.

Gelabeld met .

rev="post-11897" 9 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 11 december 2021 10:15

Coronafraude

Beste Beatrijs,

Een goede vriendin van mij weigert zich te laten vaccineren en heeft daarvoor een veelheid van redenen. Wel heeft zij de QR-code van een gevaccineerde vriendin geprint om toch in cafés en restaurants terecht te kunnen. Ik heb grote moeite met dit gedrag, omdat zij in mijn beleving niet de consequenties wilt aanvaarden van haar keuzes. Ze is hier niet echt op aanspreekbaar. Tegelijk vind ik het ook lastig om haar als vriendin te laten vallen. Hoe kan ik hiermee het beste omgaan?

Een vals vaccinatiebewijs

Beste Een vals vaccinatiebewijs,

Sommige mensen gaan door roeien en ruiten om vast te houden aan hun eigen overtuiging en tegelijk te doen alsof ze zich houden aan de maatregelen van de overheid. Wat uw vriendin doet (een QR-code van iemand anders uitprinten en zich op die manier toegang verschaffen tot de horeca) is regelrechte fraude. Als ze hierop betrapt wordt, krijgt ze een fikse boete. In Duitsland komt er zelfs gevangenisstraf te staan op vervalste QR-codes.

U kunt hier natuurlijk uw mening over geven tegen uw vriendin. U kunt zeggen dat u dit gedrag niet oké vindt en dat u ook niet bereid bent om haar spelletje mee te spelen en met haar naar cafés, restaurants of theaters te gaan. U hoeft haar niet als vriendin te laten vallen. U kunt met haar afspreken, zoals u dat met andere ongevaccineerden zou doen: buiten voor een wandeling of thuis op gepaste afstand met een afhaalmaaltijd. Als u beducht bent voor besmetting, kunt u vragen of ze een zelftest wil doen van tevoren, al moet u er rekening mee houden dat ze dat niet nodig vindt, dan wel dat ze hier ook over zal liegen.

Artikelen in Corona, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .

rev="post-11893" 11 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 11 december 2021 10:00

Welk verdriet is belangrijker?

Beste Beatrijs,

Vorige maand heb ik met negen weken een miskraam gehad. Dit viel mij zowel lichamelijk als emotioneel erg zwaar. Wie het ook zwaar viel was mijn schoonmoeder. Ze heeft een grote wens om oma te worden en dit zou haar eerste kleinkind zijn. Toen ik de miskraam had gekregen, heeft ze dit ook meteen verteld aan haar twee zussen (zonder mijn toestemming) en binnen no-time wist de hele familie het. Ik vind dit erg vervelend, want ik vind dat ik zelf mag bepalen met wie ik dit toch wel zeer persoonlijke nieuws wel en niet bespreek. Mijn vriend is het hier niet mee eens en vindt dat zijn moeder ook haar verdriet mag delen, maar ik vind dat haar verdriet ondergeschikt is aan mijn verdriet. Wat vindt u van haar gedrag en wat raadt u me aan om te doen?

Naweeën van een miskraam

Beste Naweeën van een miskraam,

Heel naar voor u dat u een miskraam hebt gehad. Dat is een ingrijpende gebeurtenis. Uw schoonmoeder was ook heel bedroefd hierover. U vraagt of zij hier met haar zussen over had mogen spreken of dat u de enige was die uw verdriet had mogen delen met anderen. Als uw schoonmoeder in een eerder stadium haar vreugde over uw zwangerschap heeft uitgesproken tegen haar zussen, ligt het voor de hand dat zij ook haar verdriet over uw miskraam heeft gedeeld. Anders blijven die zussen denken dat u zwanger bent. Als u, toen u of uw vriend uw zwangerschap aankondigde, tegen uw schoonmoeder heeft gezegd dat ze hier met niemand over mocht spreken, had u kunnen bedenken dat ze zich hier niet aan zou houden. Uw schoonmoeder was heel blij met het bericht dat ze oma zou worden – natuurlijk ging ze daar met andere mensen over praten, in ieder geval met haar zussen.

Ik raad u en uw vriend aan om de volgende keer dat u zwanger bent pas ruchtbaarheid aan dit nieuws pas te geven, wanneer u de grens van drie maanden hebt bereikt. Dit klinkt heel ouderwets, want tegenwoordig wordt een zwangerschap al verkondigd, wanneer een vrouw na een week over tijd een positieve uitslag krijgt op een zelftest, maar die regel was er niet voor niets. Het is extra belastend voor iemand die een miskraam heeft gehad om daar met allerlei mensen die toch niet heel erg dichtbij staan (zoals bijvoorbeeld uw schoonmoeder) over te moeten praten en huilen. Beperk het nieuws in een vroeg stadium tot een of twee echte intimi. De rest kan best een tijdje wachten.

Artikelen in Schoonfamilie, Zwangerschap en baby's.

rev="post-11889" 10 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 4 december 2021 10:30

Bloemen voor een uitvaart

Beste Beatrijs,

Mijn vriendin en ik – beide zestigers – hebben onenigheid over het sturen van bloemen bij een uitvaart. Ik kom uit een gereformeerde familie, waar het sturen van bloemen bij een begrafenis niet gebruikelijk was. Vaak stond op de rouwkaart al dat bloemen niet op prijs gesteld werden. Mijn vriendin komt uit een hoofdzakelijk niet-gelovige familie. Als er iemand uit de familie- of vriendenkring van mijn vriendin overlijdt, heb ik er geen moeite mee dat ze (mede uit mijn naam) bloemen stuurt. Toen onlangs een vriendin van mij overleed, vroeg ze of we geen bloemen moesten sturen. ‘Dat doe ik toch nooit,’ reageerde ik, ‘mijn aanwezigheid bij de crematie volstaat.’ ‘Ja, maar het hoort wel,’ zei mijn vriendin. Vandaar mijn vraag: hoor je bloemen te sturen bij een uitvaart?

Wel of geen bloemen

Beste Wel of geen bloemen,

Nee, er bestaat geen verplichting om bloemen te sturen voor een begrafenis of crematie, hoewel er altijd mensen zijn die het wel doen. Intimi van de overledene sturen vaak bloemen en soms wordt er een boeket of een krans gestuurd namens de (oud)collega’s van het werk of namens een vereniging of club. Ook zijn er begrafenisbezoekers die een bosje bloemen meebrengen en zelf bij de kist leggen. De bloemen zijn bedoeld om betrokkenheid te tonen aan de nabestaanden en ook om de afscheidsplechtigheid in kerk of crematoriumzaal enig cachet te geven. Anders is het zo’n kale bedoening. Het sturen van bloemen is altijd een vrijwillig gebaar. Als het uw gewoonte niet is, hoeft u het zeker niet te doen, en als er op de rouwaankondiging ‘Geen bloemen’ staat, zijn bloemen al helemaal ongepast, maar afgezien daarvan is het een prima traditie.

Artikelen in Dood en begrafenis, Traditionele etiquette.

Gelabeld met .

rev="post-11885" Geen reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 4 december 2021 10:15

Geen cadeaubon willen geven

Beste Beatrijs,

Binnenkort ben ik jarig. Een vriend vroeg naar mijn verlanglijstje. Dat vind ik altijd een lastige vraag. Omdat ik graag bordspellen speel, bedacht ik dat een cadeaubon van de lokale spellenwinkel een leuke suggestie was. De vriend zei toen dat hij mij geen cadeaubon wilde geven, omdat ik wellicht in de toekomst het gekochte spel weer verkoop via Marktplaats. Bovendien vindt hij een bon niet persoonlijk, omdat die geen tastbare herinnering geeft. Wat moet ik nu doen? Een nieuw cadeau bedenken of mag ik vasthouden aan mijn cadeauwens van een waardebon?

Afgekeurde wens

Beste Afgekeurde wens,

Nee, u hoeft geen nieuw cadeau te bedenken dat uw verjaardagsgast aan u kan geven. Het is in de eerste plaats de taak van de gever om een leuk cadeautje te bedenken en niet de taak van de ontvanger. Als de ontvanger desgevraagd toch een voorkeur aangeeft (in uw geval: een cadeaubon van de lokale spellenwinkel), dan past het een gever niet om daar kritiek op te hebben. Hij kan de bon kopen of niet, maar als hij uw suggestie niet wil volgen, hoeft u hem niet uit de brand te helpen door iets anders te verzinnen. Dat mag hij helemaal zelf doen.

Een ontvanger mag trouwens altijd met een cadeau doen wat hij of zij wil: tot in lengte van dagen met plezier gebruiken, achterin de kast leggen, aan iemand anders doorgeven of verpatsen op Marktplaats. Daarover heeft een gever niets te zeggen. Zeg tegen uw vriend: ‘Ik vind een bordspelbon leuk om te krijgen, maar als jij het niks vindt, vind ik het ook prima om géén cadeau te krijgen. Zo belangrijk zijn die cadeaus niet.’

Artikelen in Cadeaus, Verjaardag.

Gelabeld met .

rev="post-11881" 4 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 4 december 2021 10:00