Spring naar inhoud


Bestellen ongeacht prijs

Beste Beatrijs,

Wij willen iemand mee uit eten nemen om hem ergens voor te bedanken. Natuurlijk zeggen we van te voren dat wij betalen. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat onze gast kiest wat hij echt wil en dus niet uit beleefdheid een minder duur gerecht neemt? Moeten wij eerst bestellen of onze gast voorrang geven?

Geld speelt geen rol

Beste Geld speelt geen rol,

Een mondelinge aansporing ‘Kies vooral waar je zin in hebt!’ is normaal gesproken voldoende om een gast zich vrij te laten voelen. Keuzevrijheid van gerechten ongeacht de prijs is de rigueur, als iemand door een ander is uitgenodigd in een restaurant, dus dit hoeft niet extra benadrukt te worden. Natuurlijk mogen ze de ossenhaas met truffelsaus bestellen, als dat gerecht hen aanspreekt. Waar mensen wel eens over twijfelen is of ze wel of geen voorgerecht zullen bestellen. Gasten vinden het vervelend om een voorgerecht te nemen, als degene die hen heeft uitgenodigd dat niet doet. Dus vraag even van tevoren of de gast zin heeft in een voorafje. Zo ja, bestel er dan zelf ook een. Voor toetjes geldt die saamhorigheid minder. Die kunnen prima individueel worden besteld. De volgorde van bestellingen opnemen door de ober doet er niet toe.

Artikelen in Horeca, Traditionele etiquette.

Gelabeld met .


Hij/zij of de naam?

Beste Beatrijs,

Mijn vader heeft ons kinderen geleerd dat het niet netjes is iemand aan te duiden met ‘hij/zij’, wanneer diegene erbij was. Dan zei hij altijd: ‘Hij/zij is erbij, gebruik de naam!’ Sinds kort werk ik in het onderwijs, waar veel overleg plaatsvindt. Nu merk ik dat het mij enorm stoort, wanneer mensen dingen zeggen als: ‘Dat kan zij misschien op zich nemen’ (soms met een wijzend handgebaar erbij), terwijl zij, in dit geval ik, ook aan de vergadertafel zit. Het voelt dan alsof ik niet gezien en gerespecteerd word. Wat zegt de etiquette hierover? Kan ik collega’s hierop aanspreken of ben ik overgevoelig? En hoe doe ik dat, op het moment zelf of achteraf één op één?

Ik heb een naam, hoor!

Beste Ik heb een naam, hoor,

Uw vader heeft gelijk: het is niet beleefd om iemand met hij/zij aan te duiden waar de persoon zelf bij zit. De voornaam dan wel meneer / mevrouw Achternaam verdient echt de voorkeur. Het kan geen kwaad om uw collega’s hier bij de volgende vergadering plenair op aan te spreken en te verzoeken of zij u bij uw naam willen aanduiden. Dat is duidelijker dan de overtreders een voor een afwerken. Dezelfde standaard geldt ongetwijfeld voor andere aanwezigen. Niemand vindt het leuk om te worden besproken als een soort generieke entiteit. U bent niet zomaar een ‘zij’, u hebt een naam en een identiteit. Die kunnen uw collega’s gebruiken in uw bijzijn.

Artikelen in Aanspreken en begroeten, Collega's, Taalgebruik.


Eeuwige zoenstaking

Beste Beatrijs,

Ik wil nooit meer drie zoenen! Sinds de recente versoepelingen was het meteen weer raak. Ik kreeg koffievisite, heel leuk. Was ook alweer een poosje geleden. Maar bij binnenkomst kreeg ik van iedereen drie zoenen, ‘omdat het weer kon en mocht’ en ‘we zijn toch allemaal gevaccineerd!’ Ik was daar totaal niet op bedacht en had daar ook helemaal geen zin in. Getver, ik wil ze niet meer! Ik ben sowieso al niet zo lijfelijk, maar het is heel moeilijk om het niet te doen zonder steeds weer flauwe excuses te verzinnen zoals ‘Ik zoen niet, want ik ben verkouden’ of ‘Ik heb een koortslip’. Corona was natuurlijk een rottijd, maar dat zoenverbod was één van de goede dingen die er uit voortkwamen. Ik weet dat er bepaalde manieren zijn om dat gezoen af te houden, maar dan voel ik me toch vaak schuldig, omdat de ander zich lijkt te verbazen en zich afvraagt of hij/zij misschien stinkt. Hoe voorkom ik die drie zoenen? Voor eens en altijd? Ik kan toch moeilijk rond appen dat ik ook ná de Coronatijd niet meer zoen. Weet u een oplossing?

Nooit meer drie zoenen

Beste Nooit meer drie zoenen,

Rond appen is precies wat u wel moet doen! Schrijf een appje (eventueel ook een smsje of een e-mail erbij voor de mensen zonder smartphone) naar uw hele familie- vrienden- en kennissenkring, waarin u aankondigt dat u geen drie zoenen meer wenst te ontvangen en ook niet zult uitdelen. Nu niet en in de toekomst ook niet. Gewoon helemaal nooit meer. U gaat in permanente zoenstaking. Schrijf er ook bij wat u wél gaat doen: hallo zeggen, een buiginkje, een zwaai, iets met de hand op het hart, een high five, een boks, nu ja, u kunt vast wel een andere optie bedenken. Met een rondzend-appje en –mailtje is iedereen in één klap op de hoogte. Dat scheelt u per ontmoeting ongemakkelijke momenten en vervelend uitlegwerk. Herhaal de boodschap indien nodig.

Artikelen in Aanspreken en begroeten, Corona, Traditionele etiquette, Visite.

Gelabeld met , .


Een goede buurman is geen zoon

Beste Beatrijs,

Sinds een paar jaar woon ik (man, 25) aan een rustig laantje in een middelgrote stad. Ik ben veruit de jongste in de straat, al mijn buren zijn op leeftijd en veelal weduwe. Met iedereen heb ik goed contact. We drinken koffie of een borrel, praten bij en ik help soms met boodschappen doen, spullen sjouwen, kleine zaken. Voor dat helpen wilden ze altijd geld geven, maar dit heb ik gauw in de kiem gesmoord. Elkaar helpen vind ik vanzelfsprekend en ondanks het leeftijdsverschil beschouw ik de burenrelatie als gelijkwaardig.

Vanwege corona was ik vaker thuis en is het contact geïntensiveerd. Nu dient zich een ander probleem aan: enkele dames willen mij een jaarlijkse belastingvrije schenking doen en mij daarnaast opnemen in hun testament. Een geldschenking heb ik niet nodig en wil ik ook niet. Alsof de vriendschap afgekocht wordt. Ook qua testament ben ik huiverig. De kinderen – die weinig langskomen – kunnen te zijner tijd moeilijk gaan doen. Ik vrees dat sommige dames mij als een soort zoon zijn gaan zien. Moet ik deze weelde aanvaarden, het contact beperken of nog duidelijker zijn dat wat ik doe oprecht is en geen (financiële) compensatie behoeft?

Ik wil niet in de erfenis!

Beste Ik wil niet in de erfenis,

Het beste lijkt me om nog duidelijker te zijn tegen uw buurvrouwen. Wanneer ze beginnen over geld geven of u opnemen in hun nalatenschap, zegt u dat daar geen sprake van kan zijn. Het enige wat u voor hen doet is een goede buurman zijn en zoiets hoeft niet financieel gecompenseerd te worden, niet in de vorm van een directe betaling (u bent geen klusjesman) en ook niet in uitgestelde vorm als legaat en onderdeel van de erfenis. Daar zijn uw hand- en spandiensten niet belangrijk genoeg voor. Zeg erbij dat u ook geen enkel plan hebt om als zaakwaarnemer van hun kinderen op te treden. Als een buurvrouw ziek wordt, instort en verregaande (thuis)hulp nodig heeft of zij heeft hulp nodig bij het regelen van het dagelijks leven of verhuizing naar een verpleeghuis, zult u niet degene zijn die de intensieve mantelzorg ingaat. Dit is een taak voor de kinderen en u wil en kan dat soort mantelzorg niet verstrekken, want u bent hun zoon niet. Dus ze hoeven u ook niet in hun testament op te nemen. Als buurman doet u gewoon de kleine, overzichtelijke klusjes, zoals af en toe boodschappen of een praatje maken. Wat u nu al doet en verder niets! Als u dit vriendelijk en duidelijk uitlegt, zullen ze het wel begrijpen,

Artikelen in Buren, Ouders en volwassen kinderen.

Gelabeld met , , .


Ik wil niet loeren

Beste Beatrijs,

Nu de coronamaatregelen zijn afgebouwd heb ik (man) opnieuw het niet geheel onverdeelde genoegen om mijn vrouw te mogen vergezellen op haar nimmer aflatende zoektocht naar perfect zittende kledingstukken. Als er sprake is van een winkel met een afgeschermd gedeelte met pashokjes, wil zij dat gedeelte liever niet verlaten om haar kleding te showen en vraagt mij dan om in die ruimte plaats te nemen, waar vaak een stoel staat. Ik kan me voorstellen dat andere vrouwen, die met een wellicht net iets te strakke rok of een niet flatterende broek uit een pashokje komen, niet zitten te wachten op vreemde mannenogen en voel me ongemakkelijk bij deze situatie. Wat zegt de etiquette hierover?

Liever niet op de eerste rang

Beste Liever niet op de eerste rang,

Nee, als man kunt u beter niet de pashokjesruimte van vrouwen betreden. Dat vinden veel vrouwen niet fijn. U kunt dan beter in het pashokje zelf plaatsnemen (maar dat is veel te krap bemeten) of ergens buiten de pasruimte in de voor iedereen toegankelijke openbare winkelruimte. Dan moet uw vrouw maar even een eindje verder lopen om te showen wat ze heeft aangetrokken. De beste oplossing is natuurlijk dat uw vrouw voortaan een vriendin meeneemt om te shoppen. Dan hoeft u zich niet de hele middag te vervelen, en zo’n tijdpassering is sowieso geschikter en leuker voor vrouwen onderling.

Artikelen in Winkels.

Gelabeld met .


Een akelige hond als huisdier

Beste Beatrijs,

Wij hebben als gezin (vrouw, man en dochter van acht) inmiddels een aantal jaren een hondje. Dit beest is eenkennig en vooral gericht op mijn vouw en haar mateloze, toegeeflijke responsiviteit. Het hondje loopt mijn vrouw de hele dag achterna. Krabt met de pootjes tegen deuren en begint te janken, als ze even niet bij mijn vrouw kan zijn. Als er bezoek is, gromt het hondje regelmatig, vooral wanneer mijn vrouw in de buurt is, of maakt een bijtende beweging in de richting van kuiten van de bezoekers. Soms zijn dit dan vriendinnen van onze dochter. We houden hier rekening mee door het beestje in de achterkamer even apart te houden.

Toen we de hond aanschaften, hebben we duidelijke regels afgesproken. De hond slaapt in de schuur, mag niet op bank of stoelen zitten, niet schooien, alleen eten op voedingstijden. Wanneer ik er niet bij ben, geeft mijn vrouw het hondje hapjes: koek, brood of een stukje kaas. Volgens mijn dochter slaapt de hond regelmatig naast mijn vrouw op de bank, wanneer ik op mijn werk ben. Mijn vrouw heeft het hondje op haar schoot tijdens het autorijden. Zij is gek op de hond, terwijl ik steeds minder plezier in het beest heb. Mijn vrouw en ik hebben hier regelmatig over gepraat, maar ik ben bang dat zij niet kan (wil) veranderen, en het is mij ook nog niet gelukt om mij niet te storen aan de hond. De eerder afgesproken regels hebben geleid tot stiekem gedrag van mijn vrouw. Wat mag je van elkaar vragen en verwachten als het gaat om zorg voor en opvoeding van een huisdier?

Storend huisdier

Beste Storend huisdier,

Dit is een onhoudbare situatie. Met een hond die bijtbewegingen maakt tegen bezoekers (vooral kinderen!) kunt u als gezin niet leven. Een gezin (in ieder geval u en uw vrouw) moet ijzeren consequentheid betrachten bij het opvoeden van een hond. Honden vereisen nog meer consequentheid dan kinderen. Dat is dus heel erg misgegaan met uw hond. Mogelijk onherstelbaar. De hond zal samen met uw vrouw op een stevige hondenopvoedcursus moeten en wel zo snel mogelijk, voordat er gewonden vallen in uw gezin of onder bezoekers. Iedereen behalve uw vrouw loopt risico hierop.

Uw vrouw is buitengewoon onverantwoordelijk en onverstandig bezig geweest. Als zij weigert om met de hond op cursus te gaan of van zichzelf verwacht dat zij toch toegeeflijk zal blijven voor de hond, raad ik u aan een ultimatum te stellen: ofwel u en uw kind vertrekken uit huis en huwelijk, ofwel de hond gaat naar het asiel.

Artikelen in Liefde en relaties.

Gelabeld met .


Een Spaanse trouwerij

Beste Beatrijs,

Via mijn huwelijk ben ik verbonden met Spanje. Meer dan 25 jaar gaan mijn vrouw en ik meerdere malen per jaar naar het zuiden om haar broers en zussen en hun kroost te ontmoeten. Moderne tijden zijn ook in Spanje ingetreden, trouwen vindt minder plaats dan vroeger, maar gebeurt nog wel. Dit voorjaar trouwt een neef. Uiteraard gaan we graag naar de trouwerij. Op de uitnodiging is aangegeven dat het bruidspaar graag als cadeau geld wil ontvangen. Navraag leert dat een bedrag van € 200 per persoon normaal wordt gevonden. Als we komen, zijn we met zes volwassenen (wij plus drie kinderen en een partner van het oudste kind), wat € 1200 als cadeau voor het bruidspaar zou betekenen. Tel daar de kosten van het verblijf, de kleding en de reis bij op, dan wordt het wel een prijzige aangelegenheid. Zou ik het standaard cadeaubedrag kunnen verlagen of ben ik dan zo’n zuinige Hollander?

Begrotelijk huwelijksfeest

Beste Begrotelijk huwelijksfeest,

U mag helemaal zelf beslissen hoeveel geld u als cadeau wil geven voor het huwelijk van een neef. Een neef is sowieso niet een heel dichtbij familielid (misschien hebt u wel twaalf Spaanse neven en nichten), dus 1200 euro lijkt me echt veel te royaal, zeker omdat u ook nog moet reizen en hotels betalen. Geef gewoon minder geld! Geef wat u redelijk vindt. Als ze het te weinig vinden, dan hebben ze pech gehad. U kunt trouwens ook best besluiten om er helemaal niet heen te gaan. Dan blijft u lekker thuis en ziet u uw neef wel weer een andere keer.

Artikelen in Bruiloft, Cadeaus, Reizen.

Gelabeld met , .


Een vergeten cadeau-lunchbon

Beste Beatrijs,

Bij het opruimen van mijn bureaula kwam ik drie enveloppen tegen, die ik het afgelopen jaar van vrienden en familie heb gekregen. Het waren verjaardagscadeaus in de vorm van een uitnodiging voor een lunch die er nooit van is gekomen. Wat moet ik er nu mee? Zelf opbellen en zeggen: ‘Ik heb nog een lunch van je te goed, zullen we een afspraak maken?’ voelt niet helemaal goed.

Lunch-tegoedbon verzilveren

Lunch-tegoedbon verzilveren,

Dat is precies wat u wel moet doen! U belt de gulle gever op, u zegt: ‘Hoe gaat het? Zullen we nog eens wat afspreken, nu alle restaurants weer open zijn?’ Dan zegt hij/zij: ‘Ja, dat lijkt me leuk!’ en dan zegt u: ‘Ik heb hier nog een lunchuitnodiging liggen die je me gaf voor mijn verjaardag. Zullen we die stukslaan?’ En natuurlijk wordt er dan een afspraak gemaakt. Het is geen kwaadwillendheid van de gevers – ze zijn domweg vergeten dat ze u zo’n lunchbon hebben gegeven.

Artikelen in Cadeaus.


De minpunten van babyshowers

Beste Beatrijs,

Een goede vriendin is zwanger. Vriendinnen van haar die ik niet goed ken hebben mij gevraagd om mee te doen aan een babyshower voor haar. We zitten nu een groepsapp. De zwangere vriendin is wars van de truttigheid die rond babyshowers hangt en daarom was het plan om haar te verrassen met gewoon een gezellig samenzijn met lekkere hapjes, drankjes en wat cadeautjes, maar verder niets bijzonders. Leuk!

Toen kondigde iemand in de app aan een luiertaart te gaan maken, waarin kleine cadeautjes gestopt moeten worden, waarvan de zwangere moet raden van wie ze afkomstig zijn. Dit idee sprak me niet bijzonder aan, maar ik heb er niets van gezegd. Vervolgens werden we gesommeerd allemaal een babyfoto mee te nemen, voor een wie-is-wie raadspel. Ook hier heb ik niets over gezegd. Tenslotte werd ons medegedeeld dat er 14 rompertjes ‘gepimpt’ zouden worden met stiften. Deze kosten (80 euro) kwamen bovenop de kosten voor een massage en een kinderstoel (prima cadeaus, waarover eerst overlegd is). Kliederen met stiften op rompertjes vind ik een volstrekt onzinnige bezigheid, waarvan het resultaat alleen maar kan tegenvallen. Ik heb hier toen bezwaar tegen gemaakt in de groeps-app, omdat er geen overleg is geweest en ik denk dat onze zwangere vriendin er helemaal niet blij mee zal zijn. Ben ik nu een spelbreker? Maar het is toch ook niet netjes om deelnemers voor een voldongen feit te zetten?

Ontsporende babyshower

Beste Ontsporende babyshower,

Persoonlijk zie ik helemaal niks in het fenomeen babyshower, een uit Groot-Brittannië en Amerika overgewaaide traditie die hier overbodig is, omdat in Nederland de (veel leukere) traditie van het kraambezoek bestaat. Mijn belangrijkste bezwaar tegen de babyshower is dat de festiviteiten (geld, tijd, cadeaus en inspanningen van de deelnemers) worden verdubbeld. Hetzelfde geldt voor het vrijgezellenfeest: ook een verdubbeling van festiviteiten ten opzichte van een gewoon trouwfeest. Zo bijzonder is het niet dat iemand gaat trouwen of een kind krijgt. Waarom zou er twee keer feest gevierd moeten worden voor betrekkelijk standaard levensmijlpalen? Dit is alleen maar imponeergedrag, waarbij vrienden/ vriendinnen van iemand die trouwt of zwanger is de morele verplichting voelen om van alles uit de kast te trekken, omdat ze bang zijn anders tekort te schieten.

U had beter om te beginnen vriendelijk kunnen bedanken voor de eer om mee te doen aan de babyshower. U kent die andere vrouwen niet eens goed, dus ze zullen u niet missen en u zult hen andersom ook niet missen. Met uw zwangere vriendin kunt u altijd gewoon een-op-een contact houden. Na uw toezegging ontrolde zich geheel voorspelbaar een deprimerend scenario met tacky activiteiten die deelnemers op kosten jagen, en waarvan het de vraag is of de zwangere vriendin er überhaupt blij mee zal zijn. Mogelijk geneert zij zich rot.
Met uw bericht in de groepsapp is niks mis, al vrees ik dat uw poging om een en ander af te remmen te laat komt. Als zo’n trein eenmaal vaart heeft gemaakt, valt-ie niet meer te stoppen.

U kunt zich alsnog terugtrekken uit die hele babyshower, maar ik kan me ook voorstellen dat u dat een te dramatisch gebaar vindt. Neem uzelf in ieder geval voor om de volgende keer meteen nee te zeggen, als u hiervoor wordt gevraagd. En zeker zo belangrijk: maak uw eigen vriendinnen duidelijk dat u absoluut geen babyshower wil, als u zelf zwanger zou worden, omdat dit soort lolligheid niet bij u past.

Artikelen in Cadeaus, Traditionele etiquette, Vrienden en kennissen, Zwangerschap en baby's.