Spring naar inhoud


Een akelige hond als huisdier

Beste Beatrijs,

Wij hebben als gezin (vrouw, man en dochter van acht) inmiddels een aantal jaren een hondje. Dit beest is eenkennig en vooral gericht op mijn vouw en haar mateloze, toegeeflijke responsiviteit. Het hondje loopt mijn vrouw de hele dag achterna. Krabt met de pootjes tegen deuren en begint te janken, als ze even niet bij mijn vrouw kan zijn. Als er bezoek is, gromt het hondje regelmatig, vooral wanneer mijn vrouw in de buurt is, of maakt een bijtende beweging in de richting van kuiten van de bezoekers. Soms zijn dit dan vriendinnen van onze dochter. We houden hier rekening mee door het beestje in de achterkamer even apart te houden.

Toen we de hond aanschaften, hebben we duidelijke regels afgesproken. De hond slaapt in de schuur, mag niet op bank of stoelen zitten, niet schooien, alleen eten op voedingstijden. Wanneer ik er niet bij ben, geeft mijn vrouw het hondje hapjes: koek, brood of een stukje kaas. Volgens mijn dochter slaapt de hond regelmatig naast mijn vrouw op de bank, wanneer ik op mijn werk ben. Mijn vrouw heeft het hondje op haar schoot tijdens het autorijden. Zij is gek op de hond, terwijl ik steeds minder plezier in het beest heb. Mijn vrouw en ik hebben hier regelmatig over gepraat, maar ik ben bang dat zij niet kan (wil) veranderen, en het is mij ook nog niet gelukt om mij niet te storen aan de hond. De eerder afgesproken regels hebben geleid tot stiekem gedrag van mijn vrouw. Wat mag je van elkaar vragen en verwachten als het gaat om zorg voor en opvoeding van een huisdier?

Storend huisdier

Beste Storend huisdier,

Dit is een onhoudbare situatie. Met een hond die bijtbewegingen maakt tegen bezoekers (vooral kinderen!) kunt u als gezin niet leven. Een gezin (in ieder geval u en uw vrouw) moet ijzeren consequentheid betrachten bij het opvoeden van een hond. Honden vereisen nog meer consequentheid dan kinderen. Dat is dus heel erg misgegaan met uw hond. Mogelijk onherstelbaar. De hond zal samen met uw vrouw op een stevige hondenopvoedcursus moeten en wel zo snel mogelijk, voordat er gewonden vallen in uw gezin of onder bezoekers. Iedereen behalve uw vrouw loopt risico hierop.

Uw vrouw is buitengewoon onverantwoordelijk en onverstandig bezig geweest. Als zij weigert om met de hond op cursus te gaan of van zichzelf verwacht dat zij toch toegeeflijk zal blijven voor de hond, raad ik u aan een ultimatum te stellen: ofwel u en uw kind vertrekken uit huis en huwelijk, ofwel de hond gaat naar het asiel.

Artikelen in Liefde en relaties.

Gelabeld met .


14 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Joke van Laviern schrijft

    Deze rubriek heet Moderne Manieren, maar hier geeft Beatrijs blijk van zeer oude hondenmanieren. Gedateerde kennis die me doet denken aan wat in de jaren 60 en 70 gangbaar was.Alhoewel er nog steeds zelfbenoemde gedragstherapeuten ( het is helaas een beroep waar geen diploma’s voor nodig zijn) zijn die niet met hun tijd zijn mee gegaan, weten we nu al heel lang dat honden conflictvermijdend zijn, rangorde door de bedenker ervan is herroepen en dat honden vanuit emoties handelen. Inslapen, asiel of een streng opvoedkamp is totaal niet aan de orde.Daar zijn geen uitzonderingen op. Kortom slecht advies en triest voor de hond.

  2. Zora schrijft

    Het is moeilijk om te oordelen op basis van een verhaal. Ik zou naast naar een hondencursus gaan, wat een zeer verstandig advies is van Beatrijs, ook een hondengedragstherapeut inschakelen.
    Agressie bij een hond is een serieus risico, zeker met kinderen.
    De hond is duidelijk niet goed gesocialiseerd.

    Mogelijk lijden de rigide opvattingen van de brievenschrijver tot compensatie uit schuldgevoel bij de vrouw. Zij is onverantwoord bezig (koekjes en dergelijke zijn ook slecht voor de gezondheid), maar hij ook.
    Naast leren luisteren en leren gehoorzamen, moet een hond zich ook veilig voelen in een gezin. De brievenschrijver heeft vanaf het begin zo te lezen een antipathie tegen de hond, dat voelt het beestje natuurlijk ook. Waarom moet een hond trouwens in de schuur slapen en niet in de woonkamer, in een eigen mand? (Op de bank of op stoelen is inderdaad niet verstandig)
    Dus niet alleen de vrouw moet met de hond naar cursus, maar het hele gezin. Ze hebben samen een hond.

    Ga nog eens in gesprek met uw vrouw, maar dan minder uit ergernis en meer in het belang van de hond en van het hele gezin.

  3. Bernard schrijft

    Dit advies van Beatrijs is veel te kort door de bocht. Briefschrijver vraagt wat mag je van elkaar vragen en verwachten als het gaat om zorg en opvoeding van een huisdier. Allereerst horen we maar een kant van het verhaal en verder blijkt nergens uit dat briefschrijver en zijn vrouw verder geen goede relatie hebben. De vrouw is dol op het hondje en hij slaapt op de bank naast haar en zit op haar schoot in de auto. Volstrekt normaal zal elke hondenliefhebber vinden. Niet meer tussendoor voeren en eventueel een opvoedingscursus waardoor het hondje wat socialer wordt en minder gromt kan allemaal. De conclusie van Beatrijs dat mevrouw buitengewoon onverantwoordelijk en onverstandig is gaat veel te ver. Om haar uiteindelijk een ultimatum te stellen dat briefschrijver het huis uitgaat met kind of de hond naar het asiel gaat kan echt niet. Meneer lijkt me op zijn zachts gezegd geen hondenliefhebber maar dat betekent nog niet dat hij de ergernis over de hond zo hoog wil laten oplopen dat de relatie in gevaar komt. Dit blijkt niet uit zijn brief. De suggestie van een ultimatum door Beatrijs vind ik dan ook onverantwoordelijk. Een huwelijk met kind op het spel zetten hiervoor kan echt niet. Beatrijs, en ik hebben geen weet van de achtergrond van deze relatie. Als deze verder goed loopt kunnen ergernissen gewoon in goed overleg opgelost worden zonder wat voor ultimatum ook. Ik zou deze suggestie achterwege hebben gelaten. Als het een gevaarlijke pitbull was geweest die huisgenoten of bezoek gebeten had, dan had ik er anders over gedacht.

  4. Sim schrijft

    Ik vind deze respons buitengewoon onredelijk. Als mijn man met een dergelijke reactie op de proppen zou komen dan zou ik zeggen, “ga jij maar, ik blijf hier met kind en hond”. Ook vind ik het vreemd hoe deze vader zijn eigen kind inzet in dit dispuut met zijn vrouw.
    Tot slot vind ik het absurd dat de hond in de schuur moet slapen anno 2022 en dat de vrouw in dit verhaal niet met de hond en het huis mag doen wat zij wil als haar man niet thuis is. Het is 2022 niet 1952.

  5. Truusje schrijft

    Treurig verhaal. Beatrijs heeft gelijk, hier moet opgetreden worden. Maar naar een asiel? Die hond is door mensen verknald, en mensen dienen óók jegens een huisdier hun verantwoordelijkheid te nemen. Deze hond moet in het uiterste geval naar een nieuw adres, alwaar hij/zij met liefde en geduld moet worden gesocialiseerd. Een asiel is voor een dier dat zo vertroeteld is een pragmatische, maar wrede oplossing.

  6. Wil schrijft

    Helaas heeft de vrouw alles verkeerd gedaan en blijft ze verkeerd doen wat ze maar verkeerd kan doen. De agressie van de hond zal met 100% zekerheid er op uit draaien dat er iemand gebeten wordt. Het valt te bezien of een heropvoedingscursus van hond en vrouw nog enig baat zal hebben. Misschien kan Storend Huisdier zijn vrouw er wel op wijzen dat een hondje op haar schoot tijdens het autorijden gevaarlijk is voor haar, voor de hond en voor het overige verkeer. Ze kan ook bekeurd worden als een agent denkt dat het beest op haar schoot gevaar kan opleveren voor de verkeersveiligheid. Bij een ongeluk zijn de overlevingskansen van de hond op haar schoot zeer klein.

  7. Henri Bik schrijft

    Wellicht moet u ook wat vaker knuffelen met uw vrouw, zodat ze beseft dat knuffelen met u nog lekkerder is dan met een hondje.
    Verder zou ik een enorm theater maken van elk grommetje naar wie dan ook en meteen in de schuur ermee voor minstens 12 uur.
    In de auto zou ik de hond al helemaal niet meer menemen, veels te gevaarlijk en nergens voor nodig.!
    En.. als er iemand vertrekt is het de hond met aanhang en niet uzelf.!

  8. Lilith schrijft

    Als het geen waakhond is, is het niet verstandig om de hond in de schuur te laten slapen. Een hond is een roedeldier en is bezitterig geworden naar de vrouw, als er iemand haar lijkt “af te pakken.” Zij is kennelijk ook een van de weinigen die actief naar de hond toe trekt, hij voelt best dat hij van die man geen liefde hoeft te verwachten.

    Ik zou water bij de wijn doen en een mat kopen/maken waar de hond op mag, op de bank.
    Hij is kennelijk klein (in de auto op schoot) dus het zal wel goedkomen op die bank. Als de mat er niet is, mag de hond ook niet op de bank springen. Het moet “zijn” mat worden.

    Als de hond binnen in een bench slaapt en daardoor deel van het gezin uitmaakt, zal hij misschien ook wat minder wanhopig proberen om de vrouw te achtervolgen zodra hij weer binnen in het huis mag lopen. Hij hoort dan gewoon bij het gezin, dat geeft duidelijkheid en kalmte

  9. Truusje schrijft

    In mijn reactie is ”wreed” wel erg sterk aangezet, ”dieronvriendelijk” is beter.

  10. Mos schrijft

    Pff klinkt eerder als een onaangename man. Het “beest” is ook onderdeel van het gezin. De regels die opgesteld waren klinken ook niet echt hond vriendelijk.
    Misschien eerst huwelijkstherapie en daarna een hondencursus doen. Maar uiteindelijk misschien beter voor het hondje om naar een geschikter (fijner) gezin te gaan.

  11. Truus schrijft

    Beste Beatrijs, we hebben ook een hond en ik kan navoelen, wat de vrouw meemaakt, maar de oplossing lijkt me dat het hele gezin op cursus moeten. Dus ook man en kind bij wijze van spreken. Je kunt ook adviseurs naar huis laten komen. Natuurlijk moet het duidelijk worden, dat het een ernstige situatie is. Hartelijke groet

  12. Emma schrijft

    Ik lees hierboven dat “elke hondenliefhebber het volstrekt normaal vindt om de hond in de auto op schoot te hebben.” Willens en wetens het risico lopen dat het beestje door de voorruit wordt gelanceerd bij een aanrijding vind ik niet echt liefhebbend. Dat terzijde: dit hele gezin plus man heeft geen benul van hoe om te gaan met een hond. Samen hulp inschakelen dus. Tot er slachtoffers vallen en men het beestje misschien moet laten inslapen omdat het een kind heeft gebeten.

  13. Leontine schrijft

    Een hond die bijtbewegingen maakt is angstig. Hij is totaal gericht op zijn vrouwtje, en zodra er bezoek komt kan hij het niet meer overzien, en bijt hij uit angst. Dit is niet bedoeld als agressief gedrag. Een hond die bijt en vasthoudt is agressief, een hond die bijt uit angst zal ook direct weer loslaten. Tot zover de theorie. Een hond die aan de ene kant teveel vertroeteld wordt, en aan de andere kant zoveel mogelijk gemeden kan nooit uit zichzelf een beter gedrag gaan vertonen. Heel het gezin moet op dezelfde manier met de hond omgaan. En inderdaad geen koekjes, niet op schoot in de auto, een hond is geen kind maar een dier, en moet ook als zodanig behandeld worden. Ik vraag me af of het met die hond en dat gezin nog goed komt. Als therapie en of training niet helpen is de beste weg inderdaad een gouden mandje in een ander gezin, dat de hond wel kan socialiseren.

  14. Truusje schrijft

    Reactie op Truus: wij zijn hier in ons woonland Frankrijk per toeval met onze jonge labrador bij een trainer terecht gekomen die gespecialiseerd is in drugs- en politiehonden, mishandelde en slecht gesocialiseerde honden. Onze pup was 5 maanden dus toen wij bij de kennismaking een potige geheel in leer gestoken man op ons af zagen komen schrok ik wel enigszins. Echter, hij keek even naar ons hondje en ik zag onmiddellijk: dit gaat goed komen. Waar hij echter mee begon was mij opvoeden omdat ik het allemaal niet zo serieus nam. We zijn daardoor heel veel aan de weet gekomen over het gedrag en het brein van een hond. Dat het niet iets is dat je er even bij doet. Het was geen goedkope training, maar het is het dubbel en dwars waard geweest want we hebben er een gehoorzaam en vrolijk huisdier door gekregen.



Sommige HTML is toegestaan