Beste Beatrijs,
Voor controle ga ik naar de tandarts. In de wachtkamer klinkt onaangename, luide stampmuziek, die niet echt rustgevend lijkt voor nerveuze patiënten. Dezelfde muziek klinkt ook in de behandelkamer en na de begroeting vraagt de tandarts of er nog klachten zijn. Ik zeg: ‘Nou, alleen de muziek misschien.’ ‘Ja, die staat wel wat hard,’ zegt de tandarts en verdwijnt om hem zachter te zetten. Teruggekeerd vult hij aan: ‘Maar ik zet niets anders op, want hier werk ik prettig bij en u bent hier maar vijf minuten.’ Ik zag af van verdere discussie, maar ik vind nog steeds dat zulke stampmuziek niet hoort in een wachtkamer van een tandarts en dat zijn antwoord op mijn voorzichtige kritiek evenmin gepast is. Wat vindt u?
Herrie bij de tandarts
Beste Herrie bij de tandarts,
In Amerikaanse gevangenissen in Irak werden krijgsgevangenen bij wijze van foltermethode blootgesteld aan harde muziek. Dat geeft te denken over überhaupt de aanwezigheid van muziek in de openbare ruimte. Er bestaat geen enkele muziek die naar ieders smaak is, dus er wordt altijd wel iemand ontriefd. Cafés en restaurants worden vrijwillig betreden en een loungemuziekje bij de kapper is ook nog wel draaglijk. Maar openbare ruimtes, waar mensen niet voor hun plezier zitten, zoals wacht- en behandelkamers van (tand)artsen, moeten niet worden opgetuigd met de functie van discotheek. Voor patiënten die een hekel hebben aan wat er toevallig opstaat betekent het nodeloze overlast. Werkers in de zorg zouden de beleefdheid moeten opbrengen om hun werk in stilte te doen en geen patiënten te terroriseren met hun narcistische behoefte aan muziek. Ik raad u aan een andere tandarts te zoeken
Toch denk ik als als tandartsassistente toch enigzins anders over deze kwestie.
Hoe passend is het om prive gesprekken tussen patient en tandarts te kunnen beluisteren of hoe geruststellend is het geluid van de “gillende” tandartsboor??
Zeker ben ik van mening dat het achtergrond muziek moet zijn en blijven.
Maar ik kan zeggen wat de mix van wat golden oldies en wat eigentijdse muziek voor mij prettig werkt.
Wie weet dat een gezellig onspannend gesprekje met de andere zenuwachtige wachtende u wat afleidt van de muziek.
De gillende tandartsboor is soms onontkomelijk. Des te meer reden om een nerveuze patiënt niet extra en onnodig te tergen met stampmuziek. Een tandartspraktijk is nu eenmaal geen garage met auto’s die gevoelloos, blind en doof hun reparaties ondergaan. Tandarts en tandartspersoneel dienen zich ook te blijven realiseren dat de mensen in de stoel voor hun boterham zorgen. Dat betekent dat men professioneel blijft en de patiënt hoffelijk behandelt. Deze komen toch al niet voor de pret. Beatrijs heeft gelijk.
Wat betreft gesprekjes met andere wachtenden: niet iedereen heeft daar behoefte aan en het is de taak van het personeel om een rustige kalmerende sfeer te scheppen, ook in de wachtkamer. Of mag men daar straks bloederige plaatjes van versgetrokken kiezen aan de muur verwachten omdat de tandarts dat nu eenmaal leuk vindt?
Uit uitgebreid onderzoek blijkt dat zachte achtergrond muziek stress verlagend werkt evenals een rustige, beleefde houding naar elkaar (net als in deze reacties overigens). Stampmuziek is iets heel anders en heb ik nog nooit gehoord bij een tandarts. Ikzelf vraag altijd even voorafgaand aan de behandeling of iemand de achtergrondmuziek storend vindt. Iedereen (en ik werk al 30 jaar als mondhygienist en ik bedoel ook echt iedereen) geeft aan dat het prettig is en oké. Ik denk dat het scheelt als het even gecheckt wordt en iemand niet ongevraagd muziek te horen krijgt. Gewoon rekening houden met elkaar, want sommigen houden ook inderdaad wat meer van stilte.