Gasten delen lakens uit

Beste Beatrijs,

Wij hebben een vakantiehuis in Zuid-Frankrijk waar we regelmatig verblijven, al dan niet met gasten. We lenen het huis ook wel eens uit aan vrienden. Vorig jaar hebben we met veel plezier een collega van mijn man en diens vrouw voor een week ontvangen. Later is dit stel er ook nog een paar keer zonder ons geweest. Bij ons verblijf van deze zomer, waar zij ook weer kwamen, voelde ik me te gast in eigen huis, omdat zij ongevraagd een aantal initiatieven hadden genomen. Zij hadden het brandhout verwijderd uit de keuken, omdat daar volgens hen houtworm in zat. Er was een gloeilamp door een andere vervangen, omdat de eerste naar hun mening te fel was. Ze hadden een broodplank weggegooid, omdat deze te vies was. Ze hadden een tafeltje en een schemerlamp neergezet om ‘hun’ logeerkamer aan te kleden en allerlei zogenaamd handige keukenspullen neergelegd, waar ik helemaal niet op zit te wachten. Ook kondigden ze aan om de volgende keer hun teveel aan hortensia’s van huis mee te nemen en bij ons op het terrein te planten.

Ik heb hieraan een heel onplezierig gevoel overgehouden. Ik voel me overheerst in eigen huis. Naar mijn idee gaan ze te ver. Mijn man vindt hun acties geen probleem en zegt dat ik overdrijf. Hij wil geen moeilijkheden met zijn zakenpartner. Ik overweeg nu om buiten mijn man om deze gasten in een e-mail duidelijk te maken dat ik een en ander erg vervelend vind. Of zeur ik over details?

Ze nemen de tent over!

Beste Ze nemen de tent over,

Uw gasten overschrijden een grens: het is uw huis en niet van hen, waaruit volgt dat zij met hun tengels van de inrichting moeten afblijven. U moet hen op de een of andere manier terugfluiten. Maar hoe? Een e-mail sturen is geen goed idee, want op schrift gestelde kritiek komt altijd hard aan. Uw logeervrienden zullen zich op de vingers getikt voelen. Koelte en verwijdering liggen op de loer. Een gesprek van mens tot mens is een veel betere methode, omdat u door de toon van uw woorden en ander non-verbaal gedrag de scherpe kantjes van hun dreigend gezichtsverlies kunt verzachten.

Bel de vrouw op of beter nog: maak een afspraak met haar voor koffie. Zorg ervoor dat u haar alleen te pakken krijgt, dus zonder haar man, want een-op-een praat makkelijker dan een-tegen-twee. Bovendien vermoed ik dat de vrouw achter deze huisverbeteringen zit en niet haar man, omdat het meestal de vrouwen zijn die nestjes willen bouwen en zich op interieurverfraaiing storten. Praat eerst over koetjes en kalfjes en zeg vervolgens dat het u is opgevallen dat er allerlei dingen veranderd waren in uw huis. Zeg dat u haar goede bedoelingen waardeert en dat het aardig van haar is om de inrichting te willen verbeteren, maar dat u als eigenaar de uiteindelijke beslissingen liever zelf neemt. Vraag haar vriendelijk om geen spullen weg te gooien en eerst met u te overleggen, voordat zij iets nieuws neerzet. Geef een voorbeeld van iets waarmee u kunt leven (misschien die spulletjes voor in de logeerkamer?) en een voorbeeld van iets wat u niet aanstaat. Misschien hebt u een vreselijke hekel aan hortensia’s? Dan kunt u dat naar voren brengen.

Kern van uw boodschap moet zijn dat bewuste vrouw eerst met u moet overleggen over wat voor verandering dan ook. Als u dit vriendelijk en een beetje verontschuldigend naar voren brengt, en tegelijk aanvoert dat u best open staat voor suggesties (ook al bent u in het geheel niet van plan om die over te nemen), zal zij uw punt wel inzien. Als het scenario correct wordt afgewerkt, zal zij zich excuseren, zegt u: ‘zand erover’, zal zij in het vervolg haar bemoeizucht bedwingen en blijft de verhouding prettig.