Spring naar inhoud


Brief aan de familie Tokkie

Beste Familie Tokkie,

U bent een fenomeen. In luttele maanden heeft de naam Tokkie spreekwoordelijke dimensies aangenomen (tot verdriet overigens van niet-geparenteerde naamgenoten). En dat zonder dat u hier ook maar één prestatie aan vooraf hebt laten gaan! Sommige mensen – ik denk nu aan Zsa Zsa Gabor, de prins van Lignac, Elizabeth Taylor – zijn al zo lang beroemd dat iedereen vergeten is waaróm eigenlijk. Zij hebben een stadium bereikt waarin ze niets meer hoeven te doen, omdat de naam compleet samenvalt met de faam. Beroemd zijn is dan geen gevolg meer maar een levensmissie.

U hebt dit stadium bereikt door simpelweg ‘uzelf te zijn’, door u te gedragen zoals u zich altijd gedraagt. Het is geen nastrevenswaardige manier van leven, die door u wordt geëtaleerd. U vertegenwoordigt niet het gemiddelde Nederlandse gezin, waar de ouders met meer of minder tegenzin de kost verdienen, ervoor proberen te zorgen dat hun kinderen redelijk terecht komen en de balans van plicht en plezier in de gaten houden. Verschrikkelijk saai, zo’n levenswijze. De uwe staat hier lijnrecht tegenover. U hebt geen werk, u eet teveel, u doet zo te zien geen moeite voor een prettig voorkomen, uw gezinsleden gaan niet bepaald zachtzinnig met elkaar om, en ten slotte bent u uw huis uitgezet omdat de buren niet meer tegen het lawaai, de overlast (stank) en het getier konden.

Dit laatste punt is het enige wat u echt kwalijk valt te nemen. U bent een gezin van woonterroristen en dat is heel erg. Vroeger wisten autoriteiten ook niet wat ze hiermee aanmoesten, en werden gezinnen als het uwe weggestopt in ‘asociale wijken’, waar ze elkaar het leven zuur konden maken. Niet dat dat de problemen oploste, maar er beroemd mee worden, zoals u (buiten uw schuld) is overkomen, is ook geen oplossing. De ademloze fascinatie die u ten deel valt zegt meer over deze tijd dan over u. Uw antiburgerlijke stijl wekt een mengsel van afkeer en bewondering op – zoals de bourgeoisie zich vroeger liet imponeren door de bohémiens met hun lak aan het keurslijf van de gevestigde orde. Nu iedereen zichzelf als een authentieke vrije vogel beschouwt, rest slechts de heroïek van de verloedering om je door te laten imponeren. Er zit trouwens ook een christelijk componentje in de fascinatie. U bent ook beroemd omdat u zielig bent. Met minachting voor alle hulpverleners die eerder bij u over de vloer kwamen en faalden, wierp nep-therapeut Emile Ratelband zich op als een verwaten Hercules, die uw Augiasstal wel even zou saneren. Hij kocht een huis voor u en probeerde u een nieuw leven te laten beginnen. Voorspelbaar genoeg faalde hij, net als de andere do-gooders.

Dat maakt u allemaal niet uit. Als gezin slaat u intussen een slaatje uit uw faam door uzelf te verhuren als kermisattractie op bruiloften en partijen. Uw dagelijks leven is voor abonnees te volgen op internet. Heel verstandig van u en geheel in de geest van tijd: als je het even niet weet, commercialiseren! Aan klinkende munt heeft een mens meer dan aan holle faam.

U zult weinig tijd hebben om te lezen. Toch geef ik u graag een boek cadeau voor een verloren half uurtje: De avonturen van Kuifje, ‘De zaak Zonnebloem’. Het is zoals alle Kuifje-boeken grappig, mooi getekend, spannend en met het hart op de juiste plaats. De wereld van Hergé biedt iedereen, jong, oud, rijk, arm, geschoold, ongeschoold iets herkenbaars. In een subplotje van dit album heeft kapitein Haddock (kasteeleigenaar) te kampen met verzekeringsagent Serafijn Lampion die met zijn complete familie het kasteel intrekt. Indringers! Huisvredebreuk! Overlast! Chaos! Lees het boek. Ik ben benieuwd waar uw solidariteit ligt.

Beatrijs Ritsema

Artikelen in NRC-column.


0 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.



Sommige HTML is toegestaan