Beste Beatrijs,
Ik ben naar een flat verhuisd en vanaf het begin klaagt mijn onderbuurvrouw over lawaaioverlast. Ik woon er echter pas twee maanden, ben daarvan nog twee weken op vakantie geweest en zit de helft van de tijd bij mijn vriendin. Ze klaagt over overlast in de weekenden, terwijl ik er nog maar twee weekenden ben geweest. Ik heb al diverse maatregelen genomen: ik doe mijn klemmende deuren niet meer dicht, ik heb een kleed gekocht voor onder de bureaustoel en trek, zodra ik binnenkom mijn schoenen uit. Maar nu blijkt ze er ook last van te hebben als ik praat, en daar kan ik toch echt niets aan veranderen. Ik wil wel kunnen leven in mijn huis. Ik doe mijn best om geen lawaai te maken, maar ik zou toch graag mensen kunnen ontvangen en niet de hele tijd bang willen zijn voor klachten als ik praat, loop of in mijn bed ga liggen. Wat moet ik doen?
Bang voor de buurvrouw
Beste Bang,
Probeer op goede voet met de buurvrouw te komen. U woont er nog maar net, dus het kan nog. Het ziet ernaar uit dat zij een afschuwelijke zeur is, die niets kan verdragen, maar het is nog te vroeg om haar definitief in die categorie te plaatsen. Nodig haar snel uit voor een kopje koffie en gooi er een uurtje of anderhalf tegenaan. Wees vriendelijk, vertel over uzelf, toon belangstelling voor haar, praat over de flat en slijm. Vooral veel slijmen. Hang aan haar lippen en put u uit in aardigheid. Zeg dat ze een beroep op u kan doen, als ze hulp nodig heeft. Vertel wat u al gedaan hebt tegen lawaai-overlast en vraag meevoelend of ze in het algemeen last van de buren heeft.
Pak haar in met stroop en suiker. Mensen die een prettige onderlinge verstandhouding hebben kunnen meer van elkaar verdragen. Wanneer ze u eenmaal kent als ‘die vriendelijke jongen van hierboven,’ is ze misschien wat minder snel geneigd om te komen klagen over onzin. Let wel: ‘misschien’, want voor hetzelfde geld blijft ze een paranoide querulant. Maar probeer eerst de slijm-methode. Wie weet hebt u succes, en dat zou heel prettig zijn, want klagende buren kunnen het leven tot een hel maken.
Ik vind dat u wel erg stellig ervan uitgaat dat de buurvrouw een zeur is, zonder de omstandigheden van de betreffende woningen te kennen. Misschien is toch echt iets mis met de geluidsisolatie. Ik heb nergens zo veel extreem gehorige woningen mee gemaakt als in Nederland en verbaas me steeds weer erover dat men deze inbreuk op de privacy zo makkelijk accepteert. Ik weet ook van gevallen waar het een bewoner door lawaai-terreur gelukt is om de (stille) buren eruit te pesten. Het is wel een goed voorstel om aardig tegen die buurvrouw te “doen” (nog leuker is om echt aardig tegen haar te ZIJN) maar misschien moet men ook iets aan de huizen doen!
Misschien heeft u iets aan deze toevoegingen van een al redelijk ingeburgerde “nieuwe” Nederlander (sinds bijna 30 jaar).