Spring naar inhoud


Beledigd door een oud boek

Beste Beatrijs,

Onlangs had ik een paar vrienden uitgenodigd voor het eten. Eindelijk kon het weer eens – op anderhalve meter in de tuin. Een vriendin had een boek bij zich waarvan niet duidelijk was waarom dat juist voor mij interessant zou zijn. Zelf neem ik altijd een fles wijn mee, als ik bij mensen ga eten. Het boek was ingepakt, er werd gedaan of het zojuist speciaal voor mij was aangeschaft, terwijl het al jaren geleden was gedrukt, de bladzijden vergeeld. Nu lukte het me wel om dat met een beleefd bedankje in ontvangst te nemen. Maar het neemt wel mijn lust weg om een volgende keer weer met een fles frisse wijn aan te komen bij haar. Wat te doen? Mijn eigen principes handhaven of ook mijn eigen kasten eens naspeuren op objecten die weg kunnen? Of helemaal niets meer meenemen?

Ingepakte afdankertjes

Beste Ingepakte afdankertjes,

Attenties die gasten bij een etentje meebrengen voor de gastheer/-vrouw zijn niet belangrijk genoeg om aanstoot aan te nemen. Gebruikelijk is om een bloemetje, een fles wijn of iets in de delicatessensfeer te geven, iets simpels in ieder geval dat geen blijvende ruimte inneemt. Cadeaus zijn geëigend bij speciale gelegenheden, zoals een verjaardag, een jubileum of een feest. Bij zomaar een oud boek zonder relevantie voor de gastgever of andere tweedehands spullen uit eigen zolder of kelder kun je vraagtekens zetten, als de gever er niet duidelijk bij vermeldt waarom nu net dit boek of waarom een oude fluitketel wordt gegeven. Neem zoiets met een uitgestreken gezicht in ontvangst zonder er aandacht aan te besteden. Als u weer aan de beurt bent, houdt u zich dan aan de gebruikelijke attenties. Spendeer er hooguit ietsje minder geld aan, als u per se revanche wil: geef een fles wijn van zes in plaats van acht euro (maar niet van vier euro – dat gaat te ver). Ga zeker niet op uw beurt eigen afgedankte spullen recyclen als cadeau. Het is kinderachtig om uw vrienden met gelijke munt terug te betalen. Nogmaals: zo belangrijk zijn die gastattenties niet.

Artikelen in Cadeaus, Traditionele etiquette, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .


5 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Suzanne schrijft

    Waarom niet gewoon gevraagd waarom de vriendin dacht dat het boek interessant zou zijn… wie weet zat er een mooie gedachte achter.

  2. Marie schrijft

    Het kan best zijn dat dit boek uit een tweedehandswinkel of bij De Slegte vandaan komt. Misschien vond de gever het zelf een mooi boek, of dacht ze iets originelers te geven dan het standaard cadeautje. Of misschien was het ook wel iets uit eigen kast omdat ze helemaal vergeten waren een bloemetje te halen.
    Hoe dan ook is zo’n cadeautje met een etentje een formaliteit, zoals Beatrijs aangeeft niet iets om moeilijk over te doen.

  3. Henna schrijft

    Het meest voor de hand liggende lees ik niet: vragen waarom uw vriendin juist dit aan u geeft.
    Zo ontstaat er een gesprek en weet u meer. Pas dan uw conclusies trekken.

  4. Harry schrijft

    Ik heb een boekenkast vol met boeken. Soms kom ik een boek tegen en koop het al met de gedachte ‘Leuk voor deze of die persoon’. Soms ben opeens verlegen om een cadeau en loop ik mijn boekenkast in en pak een boek dat vlekkeloos bij de gelegenheid en de persoon past. Ik pas goed op mijn boeken dus dat de boeken niet nieuw uit de winkel komt is zelden zichtbaar, maar wel leuk. Zelf vind ik het altijd leuk om boeken te krijgen, en dan vind ik het geen probleem wanneer het duidelijk is dat ze niet nieuw zijn. Ze mogen niet kapot zijn, scheuren, aantekeningen en dat soort zaken hebben. Het gaat om het boek, dus de inhoud, het geschrevene, dat is wat er gegeven wordt, in alle andere gevallen wordt het decoratie, en dat is wat de briefschrijfster wenst te krijgen. Decoratie!

  5. Stella schrijft

    Lang geleden zag ik bij De Slegte een boek dat mijn zus zou aanspreken. Toen ik het overhandigde, zei ik vooraf dat het tweedehands was, dus ze kon het zonder meer weigeren. Ze bekeek het en vond het leuk, lag in haar interessegebied. Van De Slegte was geen enkel probleem.
    Toen iemand mij vroeg waarmee ze me als tegendienst een plezier kon doen, noemde ik een boek dat ze voor me zou kunnen zoeken op marktplaats of zo. Voor haar een kleinigheid en voor mij een boek dat al lang niet meer in de winkel bestelbaar was.
    Het ging dus wel om twee ontvangers die wat met boeken hadden. Het is nog nooit in me opgekomen om de drukdatum te controleren op nieuw genoeg zijn om acceptabel te kunnen zijn.



Sommige HTML is toegestaan