Buurman is beledigd

Beste Beatrijs,

Onze buurman van 36 jaar wipte omstreeks koffietijd bij ons binnen. Mijn man en ik zijn 70 jaar. Na ongeveer een uur werd er aangebeld door een vriendin met een bloemstukje voor mijn zieke man. Ik stelde de buurman en onze vriendin aan elkaar voor en na het uitwisselen van enige beleefdheden vertrok hij. Diezelfde middag echter belde hij mij op en deed zijn beklag over de gang van zaken. Hij voelde zich min of meer weggestuurd, terwijl hij er eerder was. Hij had op z’n minst een telefoontje met verontschuldigingen van mij verwacht. Hoewel de toon vriendelijk tussen ons bleef, drong hij nogal op excuses aan. Nu, dat was geen moment bij me opgekomen, zei ik eerlijk. Vindt u dat een telefoontje achteraf wel gewenst was geweest? De verplichting daartoe maakt mij nerveus: ik loop dan op eieren en de aardige, vriendelijke, informele toon is verdwenen. Deze jongeman geniet veel faciliteiten van ons, en zijn argument dat ik zijn leeftijd niet serieus neem, verwerp ik. Wat zijn in zo’n geval de spelregels?

Voor het blok gezet

Beste Voor het blok,

Het door u beschreven voorval bevat geen enkel element dat ook maar in de verte lijkt op een conflict. Mensen komen bij elkaar op bezoek en vertrekken dan weer, daar komt het op neer. Uw buurmans vraag om excuses is absurd, omdat u niets misdaan hebt. Hij is vrijwillig gekomen en vrijwillig weggegaan. U schrijft dat hij veel faciliteiten van u geniet. Recht van overpad? Leent hij uw grasmaaimachine? Tapt hij uw kabel af? Staat hij op uw parkeerplaats? Een prettige relatie met de buren is belangrijk, maar laat u niet uitbuiten of op uw kop zitten. Excuses zijn niet aan de orde, en als dat tot verkoeling leidt, dan moet dat maar.