Spring naar inhoud


Om stilte vragen voor eten

Beste Beatrijs,

Ik ben niet religieus, tenminste niet op een kerkelijke of dogmatische manier. Bij religieuze rituelen voel ik me wat ongemakkelijk. Ik heb vrienden die wel religieus zijn en gewend zijn voor het eten te bidden. Dat geeft nooit wrijving. Als gastheer geef ik hun graag die ruimte, en als gast schik ik me in de gewoonten van het ontvangende huis.

In een formele setting ligt dat anders. Waar ik intimi graag een plezier doe, vind ik het vervelend als ik terwille van vage kennissen of onbekenden gedwongen word aan religieuze rituelen deel te nemen waar ik niet achter sta en die mij niets zeggen. Zeker als ik een betalende gast ben. Zo heb ik de afgelopen jaren een paar keer meegemaakt dat tijdens een etentje in een restaurant van een vereniging of bij het diner na een congres iemand uit het gezelschap alle gesprekken stil legde om mensen de gelegenheid te geven voor het eten te bidden. Ik begrijp de goede bedoeling, maar ik vind dat religieuze rituelen hier geen plaats hebben en dat degenen die voor het eten willen bidden dat in dit geval maar tijdens de gesprekken van anderen moeten doen. Aan zo’n hele zwijgende tafel in een vol restaurant krijg ik het gevoel alsof ik deel uitmaak van een of andere sekte in plaats van lid ben van een religieus neutrale sportvereniging of groep vakgenoten. Vindt u dat ik mijn visie aan de stiltegebieders kan overbrengen en hun kan vragen om iedereen voortaan zijn of haar eigen keuzes te laten maken?

Geen stilte alstublieft

Beste Geen stilte,

Wat u in een klein gezelschap geen moeite kost (een ogenblik stilte betrachten voor het eten) bezwaart u in een groter gezelschap. Wat is eigenlijk precies het verschil? In geen van beide situaties voelt u zich betrokken bij wat voor rituelen uw disgenoten dan ook in stilte uitvoeren. Waarom legt u zich wel neer bij het bidden van uw religieuze vrienden en niet bij het bidden van (enkele) religieuze vakgenoten of medesporters? Uw ongemakkelijke gevoel zal toch in beide situaties even sterk zijn.

Volgens mij is deze hobbel de moeite van het struikelen niet waard. Wat kan het u schelen? U hoeft niet eens mee te doen met de devotie. Het enige wat aan u wordt gevraagd is om ter wille van enkele disgenoten even uw mond te houden. Verder staat het u vrij om aan Engeland te denken of om boodschappenlijstjes op te stellen. Al met al lijkt het me veel meer moeite om dit in wezen onschuldige ritueel in een vergadering aan de orde te gaan stellen, discussies voor en tegen te moeten voeren, partijvorming, stemmen, meerderheidsbesluiten enzovoort, dan het ritueel gewoon maar even over u heen te laten komen. Een te futiele kwestie om er een halszaak van te maken. Tenzij geen enkele aanwezige van de bidmogelijkheid gebruik maakt. Maar daarvoor moet u eerst enquêteren en inventariseren. Ook weer een heel gedoe.

Artikelen in Eten en drinken, Etiquette, Traditionele etiquette.

Gelabeld met , .


2 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Ceres schrijft

    Wat is er mis mee om voor het eten even stil te staan bij datgene wat je aan voedsel gaat ontvangen. Het moment van stilte kan ook gebruikt worden om even te reflecteren dat voedsel niet altijd vanzelfsprekend is maar jij op dat moment wel in de gelukkige omstandigheid bent. Tevens is het prettig om allemaal tegelijk te beginnen met eten, voorkomt een hoop gegraai.

  2. Inspirace schrijft

    Laat mensen die willen bidden dat gewoon even apart van de rest doen. Niet voor iedereen was dogmatische georganiseerde monotheïstische religie een pretje. Tot aan het traumatische aan toe.



Sommige HTML is toegestaan