Te veel bezoek

Beste Beatrijs,

Vier jaar geleden verruilden wij (gezin, twee jonge kinderen) de grote stad voor Zeeland. Een gelukkige keuze. Een groot huis met zeer ruime tuin tegen de duinen, vlak bij de zee. We hebben nog veel vrienden in de Randstad en die weten de weg naar ons goed te vinden. Vanwege de afstand (ook onze vrienden hebben jonge kinderen) wordt er vaak bij ons gelogeerd, vooral in de lente en de zomer. Ook plannen vrienden en kennissen vakanties en weekenden in huisjes in de omgeving of op campings in de buurt. Afgelopen zomer hadden we daardoor bijvoorbeeld in één week acht keer aanloop of een afspraak. Dit terwijl onze eigen vakantie nog niet eens begonnen was. We schenken dan koffie, thee of een borrel en soms blijven mensen hangen tot de volgende ronde (lunch, borrel, eten). Soms komen we moe uit ons werk en kunnen meteen aan de slag met het onderhouden van de gasten. Vaak eten we dan weer te laat, gaan de kinderen te laat naar bed en komt er niets van het huishouden terecht.

Vrienden die in de buurt vakantie vieren kun je natuurlijk niet tegenhouden, los van het feit dat het ook vaak leuke mensen zijn. Maar voor hen is het allemaal incidenteel contact, terwijl wij in korte tijd soms erg veel van die incidentele contacten te verstouwen krijgen. Hoe vinden wij de juiste balans tussen lust en last?

Zwoegende cateraars

Beste Zwoegend,

Nederland is niet alleen voller, maar ook kleiner dan het was. Dertig jaar geleden zagen vrienden of familieleden die in verschillende uithoeken van het land woonden elkaar alleen sporadisch. Tegenwoordig springen mensen zonder enige bedenking in auto of trein voor een feestje of etentje waar drie uur reistijd aan vast zit en gaan ze voortdurend met vakantie ook in eigen land. U denkt misschien geëmigreerd te zijn naar het verre Zeeland, maar in werkelijkheid bent u nog even onder handbereik voor uw vrienden als vroeger. U moet zich dus ook niet anders opstellen dan vroeger. In uw vroegere woonplaats ontving u vast niet aan de lopende band vrienden met al het gecater vandien. Dat moet u nu dus ook niet doen. Stel voor uzelf een maximum vast (bijvoorbeeld een keer per week in het weekend, of als u zelf vakantie hebt iets vaker) en houd daar aan vast. Wie het eerst komt, het eerst maalt, en iedereen die zich daarbovenop aanmeldt, gaat u vriendelijk doch beslist afhouden: ‘Sorry, het komt nu niet zo goed uit, we hebben het heel druk met ons werk, met alles, laten we later in het jaar nog eens afspreken.’