Beste Beatrijs,
Mijn vrouw wil een kind. Ze denkt er elke dag aan. Ik wil ook een kind, dat is het punt niet. Maar de vraag is of het verstandig is op dit moment, althans op korte termijn. We zijn sinds een half jaar getrouwd, zij is 22 en ik ben 25, we wonen in een gezellig (te klein) huurflatje met een hond en een poes. Mijn vrouw is over een half jaar klaar met haar opleiding en wil dan een dag of twee in de week gaan werken. Ik begin in augustus met een betaalde opleiding van tweeënhalf jaar. Daarna werk ik fulltime, goed betaald.
Volgens mij kunnen we in deze flat beter geen kinderen krijgen. We hebben maar één slaapkamer en het plan is om over een jaar een koophuis te zoeken. We kunnen beter een jaartje wachten, maar dat wil mijn vrouw niet. Haar kinderwens is op dit moment zo vurig dat die haar alleen maar in de weg zit. Hoe kan ik me hiermee verstaan?
Onder druk gezet
Beste Onder druk,
Een kinderwens is mooi, maar kan ook verkeerd getimed zijn. Uw vrouw zou toch op z’n minst haar opleiding kunnen afmaken. Waar gaat het hier over? Uw vrouw is 22 jaar, ze is nog maar net zelf de kinderschoenen ontgroeid. Als ze niet het gezonde verstand heeft om eerst netjes haar opleiding af te maken, dan is ze ook nog niet volwassen genoeg om een kind te krijgen. Doe een klemmend beroep op haar redelijkheid en zeg dat ze zichzelf en u wat tijd moet gunnen om zodanige omstandigheden te creëren (opleiding af, voldoende gezinsinkomen) dat een kindje daar goed in past. Het is een slecht idee om als een dolle zwanger te worden, want het komt nu gewoon niet goed uit. Over een jaar staat waarschijnlijk alles op de rails. Een verantwoordelijke volwassene kan een verlangen uitstellen, alleen een verwend kind eist huilend en schreeuwend z’n ijsje hier en nu onmiddellijk.
Deze reactische is typisch voor een man. Wat maakt het uit of je studeert? Ze zou makkelijk voor het kind kunnen zorgen en bovendien je word ook niet meteen zwanger. Ik zou zeggen, als het goed voelt, gewoon doen!
Wat een akelig antwoord. Doe vooral mee met de indoctrines dat je pas een kind zou moeten willen krijgen als je alles in/op orde hebt. Is het niet veel belangrijker dat je heel graag een kind met alle liefde van de wereld wil begeleiden met opgroeien? Natuurlijk schept een kind enorme verantwoording, maar dan toch vooral emotioneel. Wees gelukkig met je kind. Alleen als je redelijkerwijs kan voorzien dat je niet goed voor je kind zou kunnen zorgen is er reden om geen gehoor te geven aan dit verlangen. Geschetste omstandigheden van dit stel geven geen enkel probleem om goed voor het kind te zorgen, integendeel. In mijn ogen lopen er veel te veel kinderen rond omdat men mee wil doen nadat aan allerlei voorwaarden is voldaan en te weinig kinderen waar men zich gewoon red omdat men zoveel liefde heeft voor het kind.