Spring naar inhoud


Stinkend buurjongetje

Beste Beatrijs,

Ik heb drie kinderen en woon in een volksbuurt. Een klasgenoot van mijn zoontje (zes jaar) woont ook in de straat en belt regelmatig aan om binnen te mogen spelen. Het is echt een straatjochie: een grappig, blond koppie met een altijd zwarte snoet en stralende, ondeugende ogen. Meestal loods ik hem eerst naar de keuken waar hij goedmoedig zijn handjes en gezicht laat boenen en daarna gaat hij samen met mijn zoontje lekker met lego, treintjes en autootjes spelen. Met goedkeuring van zijn moeder stuur ik hem zonder pardon het huis uit, als hij ondanks mijn waarschuwing toch straatmanieren bezigt (die heeft hij in overvloed) en het moet gezegd: hij gedraagt zich werkelijk voorbeeldig. Maar de laatste tijd gaat mij iets steeds meer dwars zitten: hij stinkt. En niet zomaar een beetje: als hij weg is, blijft de lucht nog uren hangen. Ik zie er steeds meer tegenop zie om hem binnen te laten. Mijn moeder die een dag in de week oppast zegt: ‘Dan loods je hem toch voortaan via de douche naar binnen?’ Mijn vrienden raden me af om zijn moeder aan te spreken. Wat kan ik doen?

Buurjongetje stinkt

Beste Buurjongetje,

Lichaamsgeur is een afschuwelijke sociale handicap en een groot taboe. Bijna iedereen deinst ervoor terug om het onderwerp aan te snijden. Maar als niemand wat zegt, zal dit jongetje op den duur gemeden en gepest worden op school en ook op straat trouwens. Tegen de tijd dat hij erachter komt wat er met hem aan de hand is, heeft hij zoveel deuken opgelopen en is hij zo wantrouwend geworden ten opzichte van de medemens dat het wel eens verkeerd met hem zou kunnen aflopen. Kinderen die gemeden en gepest worden, trekken zich in zichzelf terug of worden agressief. Wie weet kunt u dit voorkomen, dus toon moed en laat hem niet in de steek! Ga naar die moeder toe en bespreek uw zorgen. Vermijd het woord ‘stinken’, spreek over ‘doordringende lichaamsgeur’ en over ‘ongewassen kleren’. Want waarschijnlijk zijn er twee dingen aan de hand. Niet alleen gaat uw buurjongetje te weinig in bad, maar hij draagt te lang dezelfde ongewassen kleren. Zeg dat u bang bent dat hij gepest gaat worden, omdat hij zo’n rare, muffe, ongewassen geur verspreidt. En dat u dat zo erg zou vinden, omdat u hem zo’n leuk kind vindt (veel complimenten zijn hier op z’n plaats). De boodschap moet gevat zijn in een toon van betrokkenheid, sympathie en waarschuwing. Als u het voorzichtig, vriendelijk, maar wel serieus brengt (plus alle adviezen hoe dit eenvoudig in rechte banen valt te leiden door betere hygiëne), denk ik niet dat zijn moeder boos wordt. Zij wil het beste voor haar kind, u wilt dat ook. Zij zal gaan nadenken over wat u gezegd hebt.

Als ze toch verontwaardigd roept waar u zich mee bemoeit, dan hebt u het in ieder geval geprobeerd. Wanneer het kind later alsnog bij u aanbelt, volg dan de raad van uw moeder: zet hem voor het spelen onder de douche en trek hem daarna schone kleren van uw zoontje aan.

Artikelen in Buren, Kinderopvoeding.

Gelabeld met .


1 reactie

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Annelies R. schrijft

    Ik was geschokt door uw antwoord op de ‘stinkende buurjongen’-brief. Allereerst de suggestie dat wie stinkt, zich wel niet zal wassen. Dat hoeft namelijk niet zo te zijn. Ook kinderen die zich dagelijks wassen, maar synthetische kleding dragen en zich flink inspannen, kunnen een behoorlijke zweetgeur verspreiden (een extra tip dus aan de moeder: het kind alleen wol of katoen laten dragen).

    Nog erger vind ik het advies om het kind dan maar zelf onder de douche te zetten: hiermee ga je ver over de grens van het kind en de ouders heen! Ook een kind van 6 kan zich bewust zijn van de vernedering (handen en gezicht wassen ziet hij het zoontje waarschijnlijk ook nog wel doen). Hoe gaat die moeder dat uitleggen: ‘Alle vriendjes van Joris gaan eerst onder de douche’? En dan het omkleden: uit ervaring (verjaardagsfeestjes waarbij limonade e.d. omging) weet ik dat sommige jonge kinderen niet graag kleren van anderen dragen (mogelijk omdat ze dan het gevoel hebben een andere identiteit te krijgen).

    En niet in de laatste plaats, als jij het kind van een ander uitkleedt in jouw huis zonder dat die ouder het goed vindt, plaats je jezelf in een wel heel kwetsbare situatie. Niet doen dus!
    Wat wel kan is met je kind afspreken dat hij met dit vriendje alleen buiten mag spelen of, wanneer je het jongetje toch binnen laat spelen, na vertrek veel wierook branden of een spuitbus (Oust oid) hanteren. Voor het overige veel lof voor uw vaak tactische oplossingen bij botsingen in het intermenselijk verkeer.



Sommige HTML is toegestaan