Beste Beatrijs,
Mijn man (63) en ik (59) geven regelmatig etentjes. Daar genieten we van, maar onze gasten kennelijk nog meer, want eenmaal in huis zijn ze er niet meer uit te slaan. We beginnen meestal om zes uur met een borrel en tegen zevenen gaan we aan tafel. Na drie gangen en koffie vinden wij het wel weer mooi geweest. Maar men blijft plakken tot soms na twaalven. Eén keer heb ik van te voren gezegd dat we na half elf moe zijn, maar toen was er een stel dat om klokslag half elf opstond en zei: ‘Kom, we moeten gaan, we zijn hier niet meer gewenst.’ Hoe slecht voel je dan als gastvrouw die haar best gedaan heeft lekker te koken, een mooie tafel te dekken en onderhoudend te zijn? Weet u een betere manier om gasten de deur uit te krijgen?
Ze blijven maar zitten
Beste Ze blijven maar zitten,
Als u een eindtijd in uw hoofd hebt waar u onder geen beding van af wilt wijken, kunt u die maar beter van tevoren aankondigen. Dan weet iedereen waar die aan toe is. Zeg bij het maken van de afspraak meteen dat u het niet later wil maken dan half elf, omdat u uw nachtrust nodig hebt. Dat is een eenvoudige mededeling van logistieke aard, waar gasten niets over te klagen kunnen hebben, omdat degene die uitnodigt de spelregels mag bepalen.
Als gasten niet op eigen initiatief om half elf aanstalten maken om te vertrekken, omdat ze de afspraak zijn vergeten, zegt u rustig: ‘Sorry, mensen, ik ben moe, ik houd dat nachtbraken niet meer vol.’ Mochten ze op dat moment niet als door een wesp gestoken opspringen, schakelt u over op de show, don’t tell methode: u staat op, zegt dat u gaat slapen en onder het prevelen van ‘Het was reuze gezellig, moeten we snel nog eens doen’ drukt u de gasten hun jassen in handen en u zet de voordeur open.
0 reacties
Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.