↑
Spring naar inhoud

Een smak geld voor een kleinkind

Beste Beatrijs,

Ons oudste kleinkind wordt binnenkort achttien jaar. Wij hebben geld voor hem gespaard en willen dat op zijn verjaardag aan hem geven. Zijn ouders zijn bang dat hij onverantwoorde dingen gaat doen als hij ineens de beschikking krijgt over een flink geldbedrag. Wat is een goede oplossing?

Geld bij je achttiende

Beste Geld bij je achttiende,

Het hangt er een beetje van af om hoeveel geld het gaat. Een bedrag van 20.000 euro (ik noem maar wat) kunt u beter niet in een keer uitkeren. Het is verstandiger om dat gespreid aan te wenden voor studiekosten, dan wel te reserveren voor later voor de aanschaf van een auto of de aanbetaling op een huis. Een bedrag van 2.000 euro kan wel ineens. Het is bij geldschenkingen van grootouders aan jonge kleinkinderen (achttien jaar is nog erg jong natuurlijk) handig om er een duidelijke bestemming aan te hangen. Bijvoorbeeld: dit is bedoeld voor rijlessen om je rijbewijs te halen. Of voor een mooie, lange vakantie. Of voor een tussenjaar. Maar goed, uiteindelijk mag een ontvanger altijd zelf beslissen wat hij/zij wil doen met een gekregen geldbedrag.

Artikelen in Cadeaus, Grootouders en kleinkinderen.

Gelabeld met .

rev="post-10053" 2 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 14 september 2019 09:01

Geen afspraak kunnen maken

Beste Beatrijs,

Recentelijk maakte ik een paar keer mee dat ik een goede vriend(in) voorstelde een afspraak te maken en ik per e-mail of app een hele waslijst kreeg voorgeschoteld die hij/zij moest afwerken voor hij/zij aan mij zou toekomen: werk hier, feestje daar, weekendje weg zus, familiebezoek zo. Het komt op mij niet erg aanmoedigend over. Alsof de vriendschap helemaal onderaan de prioriteitenlijst staat. Of is het een vertoon van gewichtigheid? Tot nu toe heb ik er niets van gezegd, maar misschien moet dat wel. Dan is mijn vraag: hoe?

Te veel excuses

Beste Te veel excuses,

Dat is inderdaad een rare manier van reageren, zo’n opsomming van drukke bezigheden om geen afspraak te hoeven maken. Het lijkt een beetje op ‘De hond heeft mijn huiswerk opgegeten en bovendien stond de brug open en was mijn fiets lek.’ The lady doth protest too much. Normaal is een reactie in de trant van ‘Ik zit in een heel drukke periode, maar het lijkt me leuk om je weer te zien. Zullen we iets afspreken voor over drie weken?’ Als iemand weer een barrière aan uitvluchten opwerpt op een voorstel uwerzijds, raad ik u aan om het te nemen voor wat het is: persoon heeft geen tijd en geen zin. Dan kunt u iets terug mailen als ‘Oké, ik hoor het wel, wanneer het beter uitkomt.’ Dit soort fricties uitpraten geeft meer problemen dan het oplost. Laat het initiatief voor contact tijdelijk bij de ander, dan ziet u vanzelf wel of er nog iets van komt.

Artikelen in Vrienden en kennissen.

Gelabeld met , .

rev="post-10051" 2 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 14 september 2019 09:00

Vastlopen in een scriptie

Beste Beatrijs,

Onze dromerige dochter (24) had voor de vakantie haar bachelor moeten afronden, maar dat is haar wederom niet gelukt, terwijl ze al twee jaar achterloopt. Ze is van goede wil, maar treuzelt eindeloos en verliest zich dan in details, waardoor het schrijven van de scriptie niet lukt. Nu wil ze komend studiejaar weer een nieuwe poging doen met een nieuw onderwerp. Wij als ouders zien dat met angst en beven aan, want we verwachten dat het haar dan weer niet lukt. En intussen loopt haar studieschuld alleen maar verder op. Op dit moment bedraagt die schuld al 40.000 euro. Aan de andere kant zal een deel van deze schuld omgezet worden in een gift als ze alsnog volgend jaar haar bachelor haalt. Wat denkt u dat ze het beste kan doen? Stoppen en werk zoeken (zonder bachelor-diploma) en de hoge schuld helemaal terug betalen? Of toch nog een ultieme poging wagen, weer van voren af aan beginnen, eventueel met hulp van zo’n scriptiebureau? Ook al is de kans groot dat het weer op niets uitloopt?

Scriptieproblemen

Beste Scriptieproblemen,

Het lijkt van het grootste belang dat uw dochter toch haar bachelor haalt. Anders zijn de afgelopen vijf jaar echt voor niks geweest. Stoppen is geen optie, maar weer helemaal opnieuw beginnen met een ander onderwerp lijkt me heilloos. Dat diploma moet gehaald worden met zo min mogelijk extra inspanning. De scriptie hoeft niet interessant te zijn, het enige wat ertoe doet is dat uw dochter het project afmaakt.

Er worstelen wel meer studenten met hun scriptie.

Een scriptiebureau te hulp roepen is een goed idee. Er zijn er verschillende om uit te kiezen, want er worstelen wel meer studenten met hun scriptie. Uw dochter heeft het laatste jaar (laatste twee jaar?) een scriptieonderwerp en een begeleidende docent gehad, dat kan niet anders. Ze zal zich hebben ingelezen en materiaal verzameld. Het enige probleem is om het resultaat van deze inspanningen coherent op papier te krijgen volgens de richtlijnen. De universiteit is er ook bij gebaat om diploma’s af te geven, want drop-outs zijn een financiële kostenpost, maar docenten hebben geen tijd voor intensieve begeleiding.

Zo’n scriptiebureau levert (tegen geld – die investering zult u moeten doen) één-op-één begeleiding en structurering. Ze zitten er van week tot week (soms van dag tot dag) bovenop en er is voor de student geen vluchtweg om eronder uit te komen. Misschien heeft uw dochter een half jaar nodig om de scriptie tot een eind te brengen. Een cum laude zal het niet worden. Maar een zesjes-scriptie is genoeg om dit hoofdstuk af te sluiten. Doe dus in haar (en uw) belang een beroep op particuliere, professionele begeleiding.

Artikelen in Scholen en verenigingen.

Gelabeld met .

rev="post-10046" 4 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 7 september 2019 09:02

Andere benaming voor ex

Beste Beatrijs,

Mijn ex-vrouw en ik zijn begin dit jaar gescheiden na meer dan tien jaar samen te zijn geweest. Die scheiding, waar we beiden achterstaan, is in goede harmonie verlopen. Hoewel onze relatie is beëindigd, gaan we nog graag met elkaar en elkaars familie om. Omdat woorden werkelijkheden creëren, zijn we op zoek naar een woord dat onze band goed weergeeft. Ex-partner, ex-schoonkind, ex-schoonouder: deze termen impliceren allemaal relaties uit het verleden, terwijl we juist onze huidige band willen aanduiden. Het woord ‘ex’ vind ik onvolledig en nodeloos negatief. Weet u een goede benaming?

In plaats van ex

Beste In plaats van ex,

Als uw ex-partner en u elkaar liever geen ‘ex’ noemen, kunt u elkaar als ‘goede vriend(in)’ aanduiden of introduceren. Hetzelfde met ex-schoonfamilieleden: u noemt gewoon iedereen ‘een goede vriend’ dan wel ‘een goede vriendin’. De mensen die u goed kennen weten toch wel hoe het zit. Bovendien zult u onder bekenden gewoon haar voornaam gebruiken, als u over haar spreekt. Voor degenen die niet tot uw dichtbije sociale cirkel behoren en met wie u over uw ex te spreken komt, is het niet relevant om te weten dat u met deze goede vriendin in het verleden een relatie had. Wilt u deze bijzondere vriendschap toch nader toelichten, kunt u haar aanduiden als ‘mijn dierbare ex’.

Artikelen in Exen, Taalgebruik.

rev="post-10044" 3 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 7 september 2019 09:01

Inspringen als getuige

Beste Beatrijs,

Een jeugdvriendin van mij gaat binnenkort trouwen. Zij had hier twee getuigen voor gevraagd, maar heeft een van de twee de wacht aangezegd, omdat deze te weinig aandacht voor haar heeft. Getuige heeft het druk met haar gezin van vijf kinderen waarvan er twee ziekelijk zijn. Jeugdvriendin had van getuige verwacht dat die er meer kon zijn voor haar. Nu heeft zij mij opgebeld om te vragen of ik in plaats van die ander getuige wil zijn en of ik meteen een kopie van mijn paspoort kan opsturen, want de tijd dringt. Het voelt niet goed, maar ik wil vriendin ook niet in de steek laten. Wat te doen?

Tweede keus

Beste Tweede keus,

De aanstaande bruid had verwacht dat haar beoogde getuige ‘er meer voor haar zou zijn.’ Onduidelijk is wat zij hier precies mee bedoelt. Het enige wat van een huwelijksgetuige wordt verwacht is om op het geëigende moment op het stadhuis een handtekening te plaatsen. Verder komt er niets bij kijken. Het is niet de taak van een getuige om van tevoren emotionele ondersteuning aan bruid of bruidegom te bieden of zich met allerlei organisatorische dingen voor de huwelijksdag bezig te houden. Dat laatste is de taak van een ceremoniemeester. Objectief gezien was er geen reden voor uw vriendin om de eerder als zodanig gevraagde getuige te ontslaan. Maar goed, dat is gebeurd en vervolgens heeft ze u gevraagd als getuige. U voelt zich tweede keus, maar, zoals gezegd, het is een tamelijk onbelangrijke functie. U hoeft alleen maar de trouwakte te ondertekenen, dus daar kunt u best ja tegen zeggen. Misschien moet u voor alle zekerheid aan uw vriendin vragen wat zij nog meer van u verwacht behalve het plaatsen van een handtekening. Anders bestaat de kans dat uw vriendin ook nog op úw gebrek aan inzet afknapt.

Artikelen in Bruiloft.

rev="post-10042" 1 reactie

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 7 september 2019 09:00

Hoe veroordeel ik vliegpassagiers?

Beste Beatrijs,

Straks als de zomervakantie ten einde is, komen de collega’s, buren en vrienden weer terug met hun vakantieverhalen. Een vliegvakantie naar de Filipijnen, naar Curaçao, naar Botswana of (gelukkig) een kampeervakantie in Nederland of gewoon thuisgebleven. Voor deze laatste categorie kan ik beslist belangstelling opbrengen, voor de nietsontziende vliegtuignemers kan ik dat niet en wil ik het ook niet meer veinzen. Deze mensen helpen de wereld naar de knoppen. Nu is dat niet iets wat je zegt. En er zijn natuurlijk ook mensen die hun gedrag afkopen door bomen te planten. Maar dan nog: het is een achterlijke cultuur die hoe dan ook in stand wordt gehouden en waar zij aan bijdragen. Waarom niet gewoon een mooi boek lezen en je in je hoofd verplaatsen? Waarom niet met de pootjes in een riviertje in de Ardennen poedelen? Hoe stel je vriendelijk dat je niet geïnteresseerd bent in verhalen over vliegvakanties zonder jezelf in sociaal opzicht buiten spel te zetten?

Vliegvakantieverhalen afkappen

Beste Vliegvakantieverhalen afkappen,

Weet u, vakantieverhalen zijn eigenlijk altijd tamelijk vervelend om aan te horen, of mensen nu in China zijn geweest of aan de IJssel hebben gekampeerd. Ik raad u af om onderscheid te maken tussen verhalen van mensen die in buurt zijn gebleven en mensen die ver weg zijn geweest. Laat alles maar een beetje over u heen komen en probeer het gesprek een andere draai te geven. Sinds verre vakanties niets bijzonders meer zijn, nemen de ellenlange verhalen over die vakanties trouwens ook af. Er valt steeds minder opzienbarends te vertellen over een safarireis door Zuid-Afrika of backpacken in Thailand.

U hebt de behoefte om een morele veroordeling uit te spreken: ik hoef u natuurlijk niet te vertellen dat mensen het niet op prijs stellen om gekapitteld te worden over hoe zij hun vakantie inrichten. U bent tevreden met een mooi boek in de Ardennen – anderen willen wat meer van de wereld zien. Ergens anders dan in je eigen land willen rondkijken is geen misdaad. Eeuwen lang gold het verbreden van je horizon als een nastrevenswaardige bezigheid waar de mens wijzer van werd. Nu toenemende welvaart steeds meer mensen in staat stelt om ook eens iets van de wereld te zien, is reizen ineens iets verwerpelijks. Ook degenen die vlees en kaas eten, auto rijden, wegwerpplastic en elektronica gebruiken en te veel kleding aanschaffen dragen klimaatschuld. Er is geen beginnen aan om iedereen een reprimande te geven – het is niet nodig om degenen die op vliegvakantie gaan extra in het beklaagdenbankje te plaatsen. Iedereen kan zich op zijn eigen manier om het klimaat bekommeren.

Artikelen in Reizen.

Gelabeld met , .

rev="post-10040" 13 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 31 augustus 2019 09:02

Roken op een terras

Beste Beatrijs,

Ik drink regelmatig koffie op een terras bij mij in de buurt. Een van de frequente gasten rookt voortdurend zware shag die stankoverlast geeft en mijn luchtwegen prikkelt. Hij wasemt een enorme rookgeur uit. Kan ik hem vragen om niet te roken? Het personeel wil hem er niet op aanspreken.

Last van zware shag

Beste Last van zware shag,

Op een terras in de buitenlucht, waar de uitbater asbakken op tafeltjes heeft gezet, kunt u aanwezigen niet vragen om niet te roken. Dat die asbakken er staan is voor rokers precies de reden om er te gaan zitten. Heb geduld: het algehele terrassenrookverbod zal niet lang meer op zich laten wachten. Wat u in de tussentijd kunt doen is nagaan hoe de windrichting staat (kijk hoe de vlaggen wapperen of steek een bevochtigde vinger in de lucht) en vragen of de shagroker aan het aflandige deel van het terras wil gaan zitten, zodat zijn rook niet het terras op waait, maar juist ervan af. Als u zelf aan het aanlandige eind van het terras gaat zitten, zal de overlast minimaal zijn.

Artikelen in Horeca, Verslavingen.

Gelabeld met .

rev="post-10038" 3 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 31 augustus 2019 09:01

Hoe kunnen we in het Nu zijn?

Beste Beatrijs,

Onze kinderen kunnen zich uitstekend zelf redden. Werken hard en veel. De kleinkinderen doen het ook goed. Mijn vrouw en ik (tachtigers) zijn ons op onze laatste fase aan het voorbereiden, zodat wij hopen in vrede te kunnen sterven. Wij zijn beiden nog goed ter been, zeer geïnteresseerd in een spiritueel leven en proberen veel in het NU te zijn. Het loslaten van de kinderen is geen probleem. We hebben geen stress, geen geldzorgen en wonen landelijk. We sporten om te bewegen. Af en toe wat mantelzorg. Geen redenen om te klagen, maar toch knaagt er wat. Wij kennen het gezegde ‘Wij hebben de kinderen leren spreken, zij hebben ons leren zwijgen.’ Maakt het gevoel van niet meer nuttig zijn voor je kinderen deel uit van een proces naar een voltooid leven?

Laatste fase

Beste Laatste fase,

Ik betwijfel of ‘in het NU zijn’ een zinvolle manier van leven is. Maar dat komt misschien doordat ik persoonlijk weinig op heb met mindfulness en met spiritueel leven. Volgens mij is het niet nodig om je geestelijk voor te bereiden op de laatste fase van het leven. Die fase komt vanzelf wel, of u er nu op voorbereid zijn of niet, en dan is het vroeg genoeg om u ermee te verstaan.

In mijn visie is het voor iedereen in welke levensfase dan ook belangrijk om ertoe te doen. Zolang kinderen nog jong zijn en steun nodig hebben vervullen zij die functie voor ouders. Wanneer kinderen eenmaal op eigen benen staan, is loslaten het devies. Maar dat betekent niet dat uw leven voltooiing nadert. Het is dan raadzaam om een ander doel te vinden om zin te geven aan het leven, zodat u het gevoel hebt dat u ertoe doet. Dat kan worden gevonden in filantropisch bezig zijn, iets aardigs doen voor andere mensen, voor een huisdier zorgen, groente en fruit kweken, muziek of iets anders moois maken, iets gezelligs doen met het nageslacht, nu ja, er zijn allerlei dingen te bedenken die iemand het gevoel geven dat hij/zij ertoe doet. Mijn advies zou zijn: ga iets nuttigs doen in plaats van na te denken over hoe u het beste een voltooid leven kunt bereiken.

Artikelen in Ouders en volwassen kinderen.

Gelabeld met .

rev="post-10036" 2 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 31 augustus 2019 09:00

Een kwade dronk

Beste Beatrijs,

Ik ben getrouwd met een man die heel goed en lief is. Na 32 jaar samenzijn zijn we nog steeds beste maatjes, maar hij wordt een ander persoon, zodra hij teveel alcohol drinkt op feestjes of verjaardagen. Als we dan naar huis gaan begint hij uit het niets op me af te geven en te schelden en te schreeuwen. Als ik zeg dat hij niet zoveel moet drinken, wordt hij nog bozer. Het gevolg hiervan is dat ik bij elke uitnodiging die we krijgen al begin te trillen op mijn benen van angst, dus ik trek me almaar meer terug in mijn huis en durf bijna nergens meer heen met hem. Mijn sociale leven stelt niets meer voor, al dat vind ik niet zo erg. In mijn huis voel ik me veilig en rustig. Niemand van de familie weet hoe hij doet als niemand het ziet, dus mij wordt verweten dat ik niet meer meega naar verjaardagen of samenkomsten en als ik wel mee ga, klap ik helemaal dicht. Hoe kan ik dit het beste aanpakken? We hebben al zo vaak hierover gepraat samen, dan zegt hij sorry en gaat het een tijdje goed, totdat het weer misgaat.

Als de nood aan de man is

Beste Als de nood aan de man is,

Er is maar een uitweg: geef uw man een ultimatum.

Ik heb een harde boodschap voor u: u bent niet met een goede, lieve man getrouwd, maar met een alcoholist. En dan niet een alcoholist die vredig wegzakt in zijn roes en verder geen overlast geeft, maar een alcoholist met een kwade dronk, die schreeuwt, u uitscheldt en voor wie u zo bang bent dat u nergens meer heen durft met hem erbij. Uw sociale leven is naar de knoppen. U durft er met niemand van uw familie of met vriendinnen over te praten. Dit is een vreselijke situatie die u niet op z’n beloop mag laten. U moet iets doen. U hebt er al vaker met uw man over gesproken. Dan belooft hij beterschap, maar alles blijft hetzelfde. Er zijn hardere maatregelen nodig, want hier gaat u aan kapot.

Er is maar een uitweg: geef uw man een ultimatum. Zeg tegen hem dat hij een alcoholprobleem heeft, waarvoor hij zich moet laten behandelen in de verslavingszorg. Uw man moet rigoureus van de alcohol af, want u kunt het niet bij hem uithouden op deze manier. U wil geen man, voor wie u bang bent. Zeg tegen hem dat hij vandaag nog moet bellen voor een afspraak, er zijn genoeg hulpverleningsinstanties die zich met alcoholisten bezighouden, het is niet moeilijk om een afkickkliniek te vinden. Als hij dit weigert en zegt dat hij het zelf wel kan oplossen, dan gaat u bij hem weg. Spel dit heel duidelijk voor hem uit: als hij niet vandaag hulp zoekt voor zijn alcoholprobleem, gaat u het huis uit (u hebt vast wel een familielid of een vriendin bij wie u tijdelijk onderdak kunt vinden) en neemt u een advocaat in de arm om de echtscheiding in gang te zetten.

Of uw man nu voor het een of voor het ander kiest, in beide gevallen zal er veel tijd mee gemoeid zijn. Zelf hebt u ook hulp en steun nodig om met de problemen om te gaan. Daarom raad ik u aan om contact op te nemen met Al Anon, een hulpverleningsinstantie voor partners, familieleden en vrienden van alcoholisten.  U kunt lid worden van een lotgenotengroep, waar men ervaringen en tips uitwisselt en waar u begrip voor uw situatie kunt vinden.

Artikelen in Liefde en relaties, Verslavingen.

Gelabeld met .

rev="post-10031" 6 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 24 augustus 2019 09:02