Spring naar inhoud


Vastlopen in een scriptie

Beste Beatrijs,

Onze dromerige dochter (24) had voor de vakantie haar bachelor moeten afronden, maar dat is haar wederom niet gelukt, terwijl ze al twee jaar achterloopt. Ze is van goede wil, maar treuzelt eindeloos en verliest zich dan in details, waardoor het schrijven van de scriptie niet lukt. Nu wil ze komend studiejaar weer een nieuwe poging doen met een nieuw onderwerp. Wij als ouders zien dat met angst en beven aan, want we verwachten dat het haar dan weer niet lukt. En intussen loopt haar studieschuld alleen maar verder op. Op dit moment bedraagt die schuld al 40.000 euro. Aan de andere kant zal een deel van deze schuld omgezet worden in een gift als ze alsnog volgend jaar haar bachelor haalt. Wat denkt u dat ze het beste kan doen? Stoppen en werk zoeken (zonder bachelor-diploma) en de hoge schuld helemaal terug betalen? Of toch nog een ultieme poging wagen, weer van voren af aan beginnen, eventueel met hulp van zo’n scriptiebureau? Ook al is de kans groot dat het weer op niets uitloopt?

Scriptieproblemen

Beste Scriptieproblemen,

Het lijkt van het grootste belang dat uw dochter toch haar bachelor haalt. Anders zijn de afgelopen vijf jaar echt voor niks geweest. Stoppen is geen optie, maar weer helemaal opnieuw beginnen met een ander onderwerp lijkt me heilloos. Dat diploma moet gehaald worden met zo min mogelijk extra inspanning. De scriptie hoeft niet interessant te zijn, het enige wat ertoe doet is dat uw dochter het project afmaakt.

Er worstelen wel meer studenten met hun scriptie.

Een scriptiebureau te hulp roepen is een goed idee. Er zijn er verschillende om uit te kiezen, want er worstelen wel meer studenten met hun scriptie. Uw dochter heeft het laatste jaar (laatste twee jaar?) een scriptieonderwerp en een begeleidende docent gehad, dat kan niet anders. Ze zal zich hebben ingelezen en materiaal verzameld. Het enige probleem is om het resultaat van deze inspanningen coherent op papier te krijgen volgens de richtlijnen. De universiteit is er ook bij gebaat om diploma’s af te geven, want drop-outs zijn een financiële kostenpost, maar docenten hebben geen tijd voor intensieve begeleiding.

Zo’n scriptiebureau levert (tegen geld – die investering zult u moeten doen) één-op-één begeleiding en structurering. Ze zitten er van week tot week (soms van dag tot dag) bovenop en er is voor de student geen vluchtweg om eronder uit te komen. Misschien heeft uw dochter een half jaar nodig om de scriptie tot een eind te brengen. Een cum laude zal het niet worden. Maar een zesjes-scriptie is genoeg om dit hoofdstuk af te sluiten. Doe dus in haar (en uw) belang een beroep op particuliere, professionele begeleiding.

Artikelen in Scholen en verenigingen.

Gelabeld met .


4 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Jaap schrijft

    Misschien kunt u haar zelf helpen? Twee van mijn dochters worstelden ook met hun scriptie. Ik heb ze allebei aan een ruim voldoende eindcijfer kunnen helpen (na de hindernis van ‘wat denk je wel, pa?’ succesvol te hebben geslecht). Daarbij ging het niet eens om het schijfwerk, maar om de intenties bij het onderwerp goed en logisch te verwoorden.
    Ik zou zeggen: Probeer het.

  2. Christine schrijft

    Twee jaar achterlopen in je bachelor? Kan dat überhaupt? Het verbaast mij dat de scriptiebegeleider daar niet alerter op is geweest — ze moeten toch dit soort vastzittende studenten gewend zijn en daar enige sturing aan kunnen geven? Helaas worden voor scriptiebegeleiding vaak onervaren promovendi ingezet, er wordt een minimaal aantal uren voor uitgetrokken, etc. Ik merk dat dit geen behulpzame reactie is. Dus: prima advies van Beatrijs, alsjeblieft geen nieuw onderwerp, maar onder strakke leiding van een scriptiebureau zo snel mogelijk het bestaande materiaal tot een zes smeden. Welke tien andere briljante dingen het had kunnen worden weet toch niemand, en daar gaat het nu ook niet om.

  3. M. Otten schrijft

    vergeet ook niet met je dochter te spreken over de faciliteiten die de universiteit biedt. Iedere studie heeft studieadviseurs, die erop gericht zijn om de belangen van de student te behartigen. Vaak zijn er ook trainingen (time management, schrijven, studiestress beheersen). En vergeet niet de student psycholoog! Als je dochter al 2 jaar over een ba these doet, dan is het denk ik wel nodig om het een en ander uit te praten, want zij zal zelf ook gefrustreerd zijn/ bang dat het nooit meer lukt/ etc.

    Beatrijs noemt dat het beter is om door te gaan met het reeds gekozen onderwerp. Ga een open gesprek aan met uw dochter om te kijken of dat nog wel mogelijk is. Het kan zijn dat de begeleider heeft besloten dat het een heilloos traject is – wellicht wil de huidige begeleider niet meer verder. Als dat zo is, dan zal uw dochter daar wellicht niet over willen praten – maar het kan de moeite waard zijn om (met de studieadviseur) een andere begeleider te zoeken die verder wil met hetzelfde onderwerp, of zelfs met een duidelijk verbeterplan weer bij de vorige begeleider aan te kloppen.

  4. Patrick schrijft

    Van de overwerkte docenten hoef je geen hulp te verwachten. Dochter moet er 100% zelf achteraan.

    Overweeg dat dochter misschien een aandachtsstoornis heeft, of een burnout. Zeker met zo’n enorme schuld kan ze zich verlamd voelen.

    > Het lijkt van het grootste belang dat uw dochter toch haar bachelor haalt. Anders zijn de afgelopen vijf jaar echt voor niks geweest.

    Zo moet je het niet zien. Die afgelopen vijf jaar krijg je niet meer terug. Of dochter de bachelor nou haalt of niet.



Sommige HTML is toegestaan