Beste Beatrijs,

Wij hebben een zoontje van een half jaar oud. Als we ’s avonds ergens heen moeten, kunnen we een beroep doen op twee tienermeisjes die wij uiteraard betalen. Natuurlijk kunnen de tienermeisjes niet altijd komen oppassen. Soms zijn ze op vakantie of hebben ze andere verplichtingen. Tijdens de kraamvisite boden diverse buren spontaan aan om af en toe op onze zoon te passen. We vinden het heel fijn dat we in geval van nood hun diensten achter de hand hebben. Tot nu toe hebben twee buren (in de opa en oma-leeftijd) allebei een keertje op hem gepast. Ze zeiden dat ze het erg leuk vonden om te doen en boden bij het afscheid opnieuw spontaan aan om het vaker te doen. Ons zoontje is geen handenbindertje, huilt nauwelijks en speelt zelf.

Beide keren hebben we deze buren geen vergoeding gegeven. Zelf zouden we voor zo’n vriendendienst absoluut geen geld willen ontvangen, zeker niet als het hooguit een keer per maand gebeurt. Voor je buren sta je klaar, is ons idee. Toch maken we ons een beetje zorgen. Als we hen zelf vragen of ze een vergoeding willen, zeggen ze natuurlijk ‘nee’. Iets terugdoen kan niet, want ze vragen ons nooit iets. Maar maken we nu niet te makkelijk van hun diensten gebruik? Is een fles wijn of een doosje zelfgebakken koekjes misschien een idee? Of is dat overdreven voor hooguit twee uurtjes per maand oppassen in hun eigen huis? Moeten we ze een keer iets van koek of wijn geven nadat ze bijvoorbeeld drie keer op hem hebben gepast? Of moeten we gewoon stoppen met piekeren en deze burenhulp dankbaar aanvaarden?

Is dankbaarheid genoeg?

Beste Is dankbaarheid,

Gemiddeld één keer per maand is best veel, als het om buren-oppashulp gaat. Uw zoontje is nu een half jaar oud. Veel werk kan het oppassen niet voorstellen, want hij is nog niet mobiel en slaapt waarschijnlijk nog veel. Zelf spelen? Zes maanden oud? Als u een avondje weg bent? Ligt ie dan niet gewoon te slapen? Over een half jaar is hij wel mobiel en moet er veel meer achter hem worden aangerend. Het huis van de buren is misschien minder geschikt voor ondernemende peuters, en tegen die tijd wordt het kind eenkenniger en vindt ie het niet leuk om in vreemde huizen te worden gedropt. Dan is het veel prettiger als de oppas aan huis komt.

Hoe dan ook, gemiddeld een keer per maand is teveel om als eenzijdige burendienst te gelden. Ik raad u aan om inderdaad een keer een flesje wijn of koekjes of een bosje bloemen of zoiets te geven als dank. En verder moet u misschien aan de tienermeisjes vragen of zij nog iemand anders kennen die zou willen oppassen, als zijzelf niet kunnen. Dan hebt u er drie om op te bellen, wat de kans verhoogt dat er iemand kan komen, als u weg moet.

Houd het aanbod van de buren achter de hand voor echte noodgevallen. Het is inderdaad ontzettend aardig van hen dat ze op die manier willen inspringen, maar zorg ervoor dat u alleen bij uitzondering van hun diensten gebruik hoeft te maken. Ook burenhulp is uiteindelijk een kwestie van uitwisseling. De een doet iets voor de ander, en de ander komt in zekere zin in het krijt te staan. Het werkt beter als het in evenwicht is, dus als u ook eens wat terug kunt doen.