Spring naar inhoud


Huwelijksjubileum vieren met getuigen

Beste Beatrijs,

We zijn komende september tien jaar getrouwd en willen graag met de getuigen van ons huwelijk uit eten gaan om onder andere over de voorbije tien jaar en de toekomst te praten. We kwamen op dat idee, toen we tijdens een bruiloft van een bevriend stel uit de mond van de ambtenaar van de burgerlijke stand hoorden dat de taak van de getuige uit meer bestaat dan het zetten van een handtekening en dat het bijvoorbeeld aardig is om eens in de zoveel tijd bij elkaar te komen. Mijn vrouw en ik hebben nu een discussie over het al dan niet uitnodigen van de partners van de getuigen. Is het mogelijk of zelfs gepast om alleen de getuigen voor het etentje uit te nodigen of verplicht de etiquette ons om ook de partners te vragen?

Met of zonder aanhang?

Beste Met of zonder,

Het uitsluiten van iemands partner valt nooit zo lekker in een vriendenafspraak. Er kan een uitzondering worden gemaakt, bijvoorbeeld om iets confidentieels te bespreken waar u als het ware geen vreemde oren bij kunt gebruiken. Maar echt confidentieel blijft zo’n gesprek niet, want de thuisblijvers zullen na afloop toch willen weten waar ze precies ‘niet bij mochten zijn’ en bovendien neem ik aan dat u niet de specifieke pieken en dalen van uw tienjarig huwelijk gaat bespreken. U bent toch niet van plan om de getuigen op therapeutische wijze te consulteren? Het gaat hier om een gezellig etentje met vrienden, waarbij verleden en toekomst van uw huwelijk hopelijk niet het enige gespreksonderwerp zullen zijn. Alle reden kortom om de partners van uw getuigen wél uit te nodigen.

Artikelen in Huwelijksjubileum, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .


Bruiloft van geheelonthouders

Beste Beatrijs,

Mijn man en ik waren laatst op een trouwerij van geheelonthouders. Er was een koud buffet, zonder vlees- maar wel met visgerechten. Hierbij werd melk, sinaasappelsap, chocomel en water geschonken. Eén van de gasten maakte aanstalten om voor eigen rekening een glas witte wijn te bestellen. Wij hebben hem toen dringend geadviseerd om zich toch maar even door de paling met chocolademelk heen te worstelen, danwel een glaasje water te nemen. Deze persoon was het er niet mee eens en er ontstond een discussie over wat men zelf (op eigen kosten) wel of niet zou mogen nuttigen op een bruiloft. Het leek ons ongepast om, tegen de wil van het bruidspaar in, alcohol te gaan drinken.

Zelf drank bestellen?

Beste Zelf bestellen,

U hebt gelijk. Het is erg onbeschaafd om het verlangen naar drank door te drukken bij een gelegenheid die door de gastheer/vrouw uitdrukkelijk als niet-alcoholisch is gepresenteerd. Het gaat niet om de kosten, maar om het idee. Ieder mens moet in staat geacht worden om bij hoge uitzondering eens een etentje of feestje door te komen zonder dat daar alcohol bij te pas komt. Drankverslaafden moeten hun alcoholbehoefte maar even uitstellen tot zij met goed fatsoen afscheid kunnen nemen om zich in de beslotenheid van hun eigen huis (of in het dichtstbijzijnde café) vol te laten lopen.

Artikelen in Bruiloft, Eten en drinken.


Glazen klinken

Beste Beatrijs,

Mag je met gevulde glazen klinken, wanneer er een toast wordt uitgebracht? Of is het beter om alleen je glas te heffen en de anderen gezondheid toe te wensen? Volgens mijn man is het ongepast om glazen tegen elkaar te tikken.

Proost

Beste Proost,

In formele kringen geldt het inderdaad als ongepast om met glazen te klinken. Deftige heren en dames associëren klinkende glazen met drinkgelagen, waar de alcohol vrijelijk vloeit onder dienovereenkomstig gebral. Maar in een wat intiemer en vooral kleiner gezelschap van familie of vrienden kan klinken heel goed. Het gebaar drukt dan verbondenheid uit. Niets mis mee dus.

Artikelen in Eten en drinken.


Vriendin steunt niet

Beste Beatrijs,

Kortgeleden is de relatie met mijn vriend stukgelopen. Erg jammer, al zat het er al aan te komen. Gelukkig steunden mijn vriendinnen mij fantastisch. Maar van één vriendin viel de reactie me echt tegen. Zij eist altijd al veel aandacht. Zelf ben ik (studente van 22) niet iemand die zich graag op de voorgrond plaatst, maar op dat moment had ik behoefte aan medeleven. Toen ik mijn verhaal deed, merkte ik dat ze maar met een half oor luisterde, nauwelijks ergens op inging en al snel over zichzelf begon. Dit viel me rauw op het dak. Zelf heb ik geregeld urenlang besteed aan het luisteren naar haar problemen, ik heb haar pas nog met een verhuizing geholpen en nu ik eens steun van haar nodig heb, laat ze het afweten. Ik besefte dat zij eigenlijk nooit iets onbaatzuchtigs voor mij heeft gedaan. Zij doet alleen iets als ze er zelf wat aan heeft. Daarbij kwam ze ook nog met een verzoek, waarbij ik haar ‘moet’ helpen, maar daar heb ik nu helemaal geen zin meer in.

Hoe moet ik hierop reageren? Moet ik haar aanspreken op haar gebrek aan steun en oprechte belangstelling? Ik heb nog wel twee jaar met haar te maken in mijn studie. Hoe wend ik, zonder dat ik zaken op de spits drijf, verzoeken af waarbij zij mij voor haar karretje dreigt te spannen? Met ‘Nee, ik kan dan niet,’ laat deze vriendin zich niet afschepen.

Afgeknapt op studievriendin

Beste Afgeknapt,

Deze vriendin betoont zich geen vriendin in de ware zin des woords. U hebt altijd voor haar klaar gestaan, maar nu u een beroep op haar doet, geeft zij niet thuis. Aan zo iemand hebt u niets. In de vriendschap gaat het om nu eens geven dan weer ontvangen. Als iemand altijd alleen maar ontvangt en nooit iets geeft, dan is er geen sprake van echte vriendschap.

Bouw wat meer afstand in in uw verhouding. Het heeft geen zin om gesprekken te gaan voeren met haar over waarom haar reactie u tegenviel en hoe teleurgesteld u bent, want ze zal het ontkennen en gepikeerd raken. Mensen geven nooit ruimhartig van zichzelf toe dat ze bot en egocentrisch ingesteld zijn. Empathie laat zich slecht afdwingen. U hebt gelukkig andere vriendinnen met wie u wel een evenwichtige verhouding hebt en met wie u uw privé-sores kunt doornemen. Deze vriendin is daar niet geschikt voor, wat niet betekent dat u haar helemaal moet afschrijven. Wie weet kunt u nog best op een oppervlakkige manier gezellig met haar omgaan. Als ze bij u aanklopt met een verzoek om hulp waar u geen zin in hebt, dan houdt u kordaat de boot af: ‘Het spijt me, maar dat komt heel slecht uit, ik heb het vreselijk druk, sorry, daar heb ik geen tijd voor, ik heb allerlei andere dingen aan mijn hoofd, ik kan je nu niet helpen.’

Artikelen in Liefde en relaties, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .


Nichtje logeert ook bij vriendin

Beste Beatrijs,

Komend weekeind ga ik (jongen van 20) naar mijn vriendin, met wie ik anderhalf jaar samen ben. Zij doet een opleiding in Amsterdam en ik in Twente. Door het jaar heen zien we elkaar om de twee weken. We zijn een weekje samen op vakantie geweest begin juli en daarna hebben we elkaar nauwelijks meer gezien, onder andere doordat ze moest werken. Volgend weekend wordt voorlopig de laatste keer dat we elkaar zien, want daarna ben ik weer drie weken weg. Nu heeft mijn vriendin haar nichtje uitgenodigd om te blijven slapen na een evenement in Amsterdam, terwijl dit ook ‘ons’ laatste weekeind is. Ik vind het prima om met z’n drieën naar het evenement te gaan, maar dat het nichtje blijft logeren (op die ene kamer), terwijl ze in twintig minuten naar haar eigen huis kan fietsen vind ik wat teveel van het goede. Kan ik hier bezwaar tegen maken omdat ik wil genieten van ons laatste weekeind samen of ben ik dan een claimerige hork?

Drie is te veel

Beste Drie is,

Begrijpelijk zet een logerend nichtje voor u een domper op het toch al schaarse samenzijn met uw vriendin. Het ziet ernaar uit dat uw vriendin minder hecht aan nachtelijke privacy met haar relatie dan u dat doet. Mogelijk is uw vriendin een beetje op u uitgekeken en laat ze dit op deze indirecte manier blijken. Het valt ook niet mee om een lange-afstandsrelatie overeind te houden in de wildwaterstromen van de adolescentie. Daar komt maar al te vaak de klad in. Spreek uw teleurstelling uit over de op het oog overbodige logeerpartij en vraag uw vriendin naar haar beweegredenen. Dan hoort u het wel.

Artikelen in Familie, Liefde en relaties.

Gelabeld met , .


Alleen uitgaan

Beste Beatrijs,

Ik ben een meisje van 24 dat het leuk vindt om uit te gaan. Ik doe dit graag met mijn vriendinnen, maar soms ook alleen. Wat is de etiquette voor een vrouw die alleen op stap gaat? Mag je zo lang met een man praten als je wil of wek je dan verkeerde verwachtingen? Is het beter om een gesprek kort te houden en dan weer met een ander te praten? Mag je naar zijn telefoonnummer vragen? Volgens mij niet, ik doe dit ook nooit!

Alleen op stap

Beste Alleen op stap,

In je eentje het uitgaansleven tegemoet treden is geen gemakkelijke opgave. Onder de draconische wetten van de vleesmarkt gaat het er hard aan toe. Mannen storten zich op beschikbare prooien, te beginnen bij de mooiste. Minder aantrekkelijke vrouwen worden over het hoofd gezien en durven vanuit hun muurbloempjespositie zelf geen avances te maken. Pas tegen sluitingstijd komen zij in aanmerking om te worden aangesproken, wanneer de gewilde meisjes niet meer beschikbaar zijn. U zult er wel behoorlijk aantrekkelijk uitzien, anders begón u niet eens aan alleen uitgaan. Desondanks blijft het lastig om een ongewenst persoon af te schudden, want u beschikt niet over rugdekking om naartoe te vluchten. Een vrouw die in haar eentje opereert in het uitgaansleven moet voortdurend razendsnel beslissen: die wel, die niet, wegwezen jij, jij daar, kom hier! Uitgaan in een groepje is veel minder zenuwslopend, omdat onder bekenden de regels der beleefdheid gelden, iets waar het rauwe uitgaansleven niet om bekend staat. Een groepje kan uit vriendinnen bestaan, maar beter is een gemengd gezelschap (vrienden plus vriendinnen). Die kennen altijd weer anderen in de tent, en zo komt u vanzelf met onbekenden in contact, met wie u net zo lang mag praten als u wilt, zonder op uw qui-vive te hoeven zijn. Het uitwisselen van telefoonnummers wijst zich vanzelf onder vrienden van vrienden.

Artikelen in Het publieke domein, Liefde en relaties.

Gelabeld met .


Niet-studerend kind ook geld geven?

© Sjoerd van der Zee

Beste Beatrijs,

Mijn vrouw en ik hebben twee kinderen. Onze oudste besloot na zijn middelbare schoolopleiding een baan te zoeken. Hij had geen zin om te gaan studeren. Zijn werk doet hij met veel plezier, hij heeft nu een leuk inkomen en kan zich goed bedruipen. Onze jongste is wel gaan doorleren en studeert binnenkort af. Zij is uitwonend en ontvangt van de Wet Studiefinanciering alleen de basisbeurs. Als ouders hebben wij ervoor gekozen haar collegegeld te betalen en een bijdrage te leveren voor haar levensonderhoud. Wat je niet bijleent hoef je niet terug te betalen. Daarnaast had ze af en toe bijbaantjes om haar vakanties te bekostigen. Over ruim zeven jaar kom je zo tot een aardig bedrag. Wij zijn dan ook blij dat deze financiële last straks van ons afvalt, want het was wel steeds zuinig aan doen. Nu hebben wij van vrienden gehoord dat onze oudste óók recht zou hebben op het bedrag dat uiteindelijk aan de jongste is ‘geschonken’. Wij hebben daar een ongemakkelijk gevoel bij en denken dat ons misschien iets wordt aangepraat. Onze zoon heeft nooit iets in die richting gezegd. Doen wij hem tekort?

Twee keer dokken?

Beste Twee keer dokken,

Uw vrienden hebben gelijk. Kinderen hebben recht op globaal dezelfde financiële ondersteuning. Het hoeft natuurlijk niet tot op de euro nauwkeurig. Als het ene kind op paardrijden zit (een tamelijk dure hobby) en een broertje op judo (goedkoper), dan hoeft het verschil niet te worden bijgepast. Maar voor een opleiding in het hoger onderwijs ligt het anders. Dat is een flinke investering die, als alles goed gaat, later vruchten afwerpt in de vorm van een goedbetaalde baan. U was niet verplicht om die investering te doen. Uw dochter had ook een maximale studielening kunnen afsluiten. U hebt haar dus dat geld cadeau gedaan. Uw zoon wilde niet studeren. Maar hij heeft dezelfde rechten op cadeautjes als uw dochter.

Ik raad u aan om een globale optelling te maken van het geld dat u in uw dochter hebt geïnvesteerd in de loop van haar studie. Maak vervolgens afspraken met uw zoon om dit verschil recht te trekken. Dat kan door middel van jaarlijkse schenkingen gedurende een bepaalde periode of een vordering op de erfenis tezijnertijd.

Artikelen in Ouders en volwassen kinderen.

Gelabeld met , , .


Herinneringskaartje sturen

© Sjoerd van der Zee

Beste Beatrijs,

Een paar weken geleden is mijn vader overleden. De familie is nu bezig met het opstellen van een herinneringskaartje, waarop een foto wordt afgedrukt, om bij wijze van bedankje toe te sturen aan degenen die de begrafenis bezochten. Ik heb hier wat moeite mee, omdat sommige mensen die op de lijst staan mijn vader nooit hebben gekend, maar goede vrienden of collega’s van de kinderen zijn. Mijn idee was daarom een mooi kaartje te laten maken ter herinnering aan vader en een foto van hem apart in te sluiten voor degenen die vader gekend hebben. Bestaan hier etiquetteregels voor?

Met of zonder foto

Beste Met of zonder,

De belangrijkste verplichting is om bedankbriefjes te schrijven naar de mensen die condoléancebrieven hebben geschreven. En die bedankbriefjes moeten persoonlijk zijn, althans een persoonlijke noot bevatten (omdat de brief immers ook persoonlijk was). Ook is het goed om degenen die iets extra’s hebben gedaan (bloemen gestuurd, condoléancebezoek afgelegd, op enig moment steun verleend) schriftelijk te bedanken. Voor louter en alleen begrafenisbezoek hoeft niet speciaal te worden bedankt. Het mag natuurlijk wel, maar de etiquette wordt niet met voeten getreden als het niet gebeurt.

Tegenwoordig zie je vaak dat iedereen die een handtekening heeft gezet in het condoléanceregister een bedankkaartje plus foto krijgt. Het is mijns inziens een tamelijk overbodig gebruik, maar goed, omdat het toch allemaal gekopieerd of gedrukt wordt met standaardboodschap erin, kost het weinig moeite. Dan loop je dus wel tegen het probleem aan dat begrafenisgangers die de overledene nooit gekend hebben, ineens een foto krijgen toegestuurd. Ze weten natuurlijk niet wat ze daarmee aanmoeten en gooien hem maar bij het oud papier. Je kunt tenslotte niet alles bewaren. Dat is geen prettig gedachte voor de nabestaanden. Uw idee om een simpel bedankkaartje zonder foto te sturen naar gasten die de overledene niet hebben gekend is dan beter. Eigenlijk hoeft zelfs dat niet eens. Het gaat hier om de categorie ‘intieme vrienden of naaste collega’s van nabestaanden van de overledene’. Deze nabestaanden kunnen hun vrienden of collega’s toch mondeling bedanken voor hun aanwezigheid, als ze hen weer zien? Dat hoeft niet op een formele manier in druk.

Artikelen in Dood en begrafenis, Familie, Ouders en volwassen kinderen, Post.

Gelabeld met .


Mede-muzikanten knuffelen

Beste Beatrijs,

Sinds kort speel ik als enthousiast amateurpianiste samen met twee andere instrumentalistes. De een speelt viool, de ander dwarsfluit. Leuk! Helaas zijn deze twee dames behalve van de muziek ook erg onder bekoring van elkaar: tussen het spelen door zoenen en knuffelen ze als bezetenen. Ik weet dan niet waar ik moet kijken! Weet u de juiste richting?

Onthand door getortel

Beste Onthand,

Dit is geen kwestie van ‘welke richting op kijken’, maar van irritant gedrag. U vormt met twee andere dames een muziektrio. Tussen het musiceren door hoort iedereen zich op dezelfde manier tot elkaar te verhouden. Het is altijd onbeleefd om in gezelschap te vrijen, te tortelen of op wat voor manier dan ook ostentatief amoureus aan de slag te gaan, waardoor omstanders worden buitengesloten. Verkeerde plaats, verkeerde tijd. Het beste lijkt me dan ook om rechtstreeks aan uw medemuzikantes te vragen of ze zich willen inhouden, omdat u er zenuwachtig van wordt, wat de kwaliteit van de muziek niet ten goede komt en wat uw animo voor het trio dempt.

Artikelen in Scholen en verenigingen, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met , .