↑
Spring naar inhoud

Nasleep van een scheiding

Beste Beatrijs,

Ik (man) heb geen contact meer met mijn zoon, omdat hij nooit mijn scheiding van bijna dertig jaar geleden heeft geaccepteerd. Wel heb ik app-contact met schoondochter en kleinkinderen en zij hebben een berichtje gestuurd dat ze graag een keer langs willen komen. Ik wil hen graag ontmoeten, maar zit er niet op te wachten dat mijn zoon meekomt. Alhoewel het niet aannemelijk is dat hij komt, wil ik niet overvallen worden en iemand in mijn huis toelaten die mijn levenskeuzes niet respecteert. Hoe verstuur ik een nette uitnodiging, waarbij ik hem uitsluit?

Zoon is onwelkom

Beste Zoon is onwelkom,

Een echtscheiding is geen misdaad.

Heel bijzonder dat uw schoondochter de moed heeft opgebracht om contact te leggen met u en heeft voorgesteld om langs te komen met haar kinderen (uw kleinkinderen). Dit heeft ze gedaan ondanks de jarenlange stilte tussen u en uw zoon (haar man). Voor haar initiatief, dat u kunt beschouwen als een verzoeningspoging, verdient uw schoondochter een groot compliment. Ook omdat zij op die manier het contact tussen u en uw kleinkinderen mogelijk maakt. Uw zoon zal hier niet enthousiast over zijn. Maar ongetwijfeld heeft uw schoondochter haar man voorgehouden dat het tijd wordt om zich over zijn wrok heen te zetten. Een echtscheiding is geen misdaad. Soms lopen huwelijken op de klippen. Dat kan heel ellendig zijn voor de kinderen, maar is ook weer geen reden voor een zoon om de relatie met zijn vader voor de rest van het leven op te zeggen. Uw schoondochter heeft vast tegen haar man gezegd: ‘Houd op met stommetje spelen en sluit vrede met je vader!’

Als u alsnog weigert om uw zoon te zien, komt het nog steeds niet in orde. Als u in de toekomst uw kleinkinderen af en toe wil zien, is het belangrijk dat u vrede sluit met uw zoon. Uw schoondochter heeft de moeite genomen om een eerste stap te zetten in de richting van verbeterde familieverhoudingen. U kunt uw dankbaarheid laten zien door u vergevingsgezind op te stellen tegenover uw zoon. Sluit hem in bij uw uitnodiging voor een ontmoeting.

Artikelen in Huwelijk en scheiding, Ouders en volwassen kinderen, Schoonfamilie.

Gelabeld met .

rev="post-11661" 4 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 4 september 2021 10:30

Onaangename buurman

Beste Beatrijs,

Wij wonen in een rijtjeshuis en hebben sinds een jaar twee katten. Onze kinderen zijn dol op ze, maar onze buurman ergert zich groen en geel. Eerst ergerde hij zich aan de piano. Daar hebben we nu een silent piano voor gekocht. Toen ergerde hij zich aan de barbecue in onze achtertuin. Mijn man heeft excuses gemaakt en beloofd nooit meer te barbecueën. Probleem met de katten is dat ze poepen en graven in zijn tuin. We hebben een buitenkattenbak gekocht, laten ze inmiddels alleen ’s middags naar buiten en jagen ze weg als we zien dat ze in zijn tuin gaan. Ook hebben we een piepsysteem aan hem geven in de hoop dat dit zal helpen. We verdenken hem er overigens van dat hij de drollen van de katten bij ons in de tuin gooit, want ze liggen af en toe op het looppad verspreid. Het is moeilijk om een normaal gesprek te voeren met de buurman. Het is enkel mopperen en klagen. We gaan nu proberen touwen te spannen boven de schutting. Maar katten laten zich niet altijd sturen. Hij vindt dat we de katten buiten aan een touw moeten vastbinden. Inmiddels praat hij bijna niet meer met ons of negeert ons, wat wij als erg vervelend ervaren. Wat kunnen we nog meer doen om toch goede buren te blijven?

Kattenoverlast

Beste Kattenoverlast,

U hebt al heel veel dingen gedaan om de buurman tegemoet te komen: een stille piano, niet meer barbecueën, touwen op de schutting, piepsysteem, en nog blijft hij klagen. Op een gegeven moment komt er natuurlijk een eind aan uw inschikkelijkheid. U hebt twee katten en die gaat u niet 24/7 binnen houden. Daar zal de buurman zich bij moeten neerleggen. Als hij u in zijn boosheid blijft negeren, is daar verder niets aan te doen. Blijf zelf in ieder geval doorgaan met vriendelijk groeten. Geef hem af en toe een compliment in de trant van ‘Wat staat uw buddleja er prachtig bij, buurman!’ Hopelijk trekt hij in de loop der tijd bij, maar als dit niet gebeurt, laat het dan los, want u hebt uw best gedaan.

Artikelen in Buren.

Gelabeld met .

rev="post-11657" 21 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 4 september 2021 10:15

Als er geen laadpaal in de buurt is

Beste Beatrijs,

Sinds enige tijd ben ik in het bezit van een elektrische auto. Deze nieuwe vorm van transport brengt ook nieuwe gebruiken met zich mee. Als ik op bezoek ga bij vrienden of familie die verder uit mijn buurt wonen, heeft de auto behoefte aan wat extra energie om weer terug thuis te komen. Door het gebrek aan openbare laadplaatsen gebruik ik dan graag het stopcontact ter plaatse om even bij te laden voor de terugweg. Alhoewel mijn vrienden het zelf aanbieden en het geen probleem vinden, voelt het toch alsof ik te veel profiteer. Het opladen van een auto kost geld en het voelt niet fijn om hen een deel van mijn reis te laten betalen. Is het wenselijk om gastgevers te compenseren voor het opladen van mijn auto en hoe zou ik dit op een goede manier kunnen doen?

Auto opladen

Beste Auto opladen,

Het is zeker gewenst om de mensen bij u langs bent geweest te compenseren voor het opladen van uw auto. Presenteer het niet als een vraag: ‘Zal ik je betalen voor het stroomgebruik?’ want dan zeggen ze dat dat niet nodig is, maar geef een feitelijke mededeling: ‘Ik betaal je even X euro voor het opladen, hier alsjeblieft.’ Het is handig om ongeveer te weten hoeveel het kost om uw auto op te laden, al naar gelang het peil van de accu, en dit bedrag paraat te hebben. Of u zegt: ‘Stuur me even een tikkie voor X euro, dan maak ik het over.’ Het is goed om te betalen, want als u een benzineauto had, zou u ook niet op kosten van uw vrienden uw auto voltanken.

Artikelen in Reizen, Visite.

Gelabeld met .

rev="post-11653" 4 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 4 september 2021 10:00

Mijn ouders hebben kritiek

Beste Beatrijs,

Mijn ouders wonen in Frankrijk in het paradijs: zwembad, bergen een enorm huis. Ik ga in de zomer graag met mijn kinderen van vijf en acht een dag of tien naar ze toe. Ze spelen leuk met de kinderen en ik kan er in theorie drie uur per dag even niets doen. Mijn man blijft liever thuis en dat vind ik prima. Ik vind mijn ouders wel kritisch. Mijn zus is met hen gebrouilleerd, omdat mijn vader slecht overweg kan met haar oudste kind. Ze vinden dat mijn kinderen niet netjes met bestek eten, te druk zijn, ongehoorzaam zijn en te veel om eten vragen. Ze vinden mij niet streng genoeg. Ze spreken ook vaak slecht over mijn zus en haar kinderen. Ze zeggen dat ik later ook stilte om me heen zal willen, als ik 73 ben.

Ik probeer grapjes te maken, complimentjes te maken en te relativeren. Ik kook, vermaan mijn kinderen om achterin de tuin te spelen en ruim steeds alles netjes op. De avondmaaltijd gebruiken we los van elkaar. Toch vind ik het moeilijk, omdat ik steeds die kritische blikken zie. Ik ga daardoor als het ware een beetje op slot. Hebt u een advies om het gemakkelijker te maken? De kinderen hebben niks door en vinden het heerlijk.

Op eieren

Beste Op eieren,

Waarom doet u zichzelf dit aan?

Ja zeker heb ik een advies: houd op met deze vakanties die geen echte vakanties zijn! Het is niet leuk om tien dagen lang bij uw ouders te zitten, terwijl zij kritiek hebben op uw opvoeding, kritiek op hoe de kinderen zich gedragen en daarbij kwaadspreken over uw zus en haar gezin. Dat is niet relaxed, het is niet gezellig, waarom doet u zichzelf dit aan? Uw man wil al niet mee – dat zal niet voor niets zijn. Uw ouders hebben een groot huis en een zwembad en er zijn bergen in de buurt. Maar u kunt best een vakantiehuisje in Frankrijk met een zwembad in de tuin huren, waar uw kinderen het ook naar hun zin hebben, en misschien wil uw man dan zelfs ook nog mee. Of u gaat naar een camping met een zwembad, waar uw kinderen met andere kinderen kunnen spelen en zo zichzelf kunnen vermaken.

Eigenlijk lijkt alles beter dan tien dagen zenuwen of u niet iets verkeerds doet in het huis van uw ouders. Natuurlijk houdt u van hen en zij van u, maar dat betekent niet dat het een goed idee is om anderhalve week in elkaars gezelschap door te brengen. Plan de volgende keer een zelfgekozen vakantie en ga op de heen- of terugweg een of twee dagen bij uw ouders langs, zodat zij de kinderen ook weer even hebben gezien. Dat lijkt voor alle betrokkenen, inclusief uw kinderen (die heus wel wat merken van de spanningen, ook al denkt u van niet) verreweg het beste.

Artikelen in Grootouders en kleinkinderen, Ouders en volwassen kinderen, Reizen.

Gelabeld met , , .

rev="post-11643" 5 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 28 augustus 2021 10:30

Ongepaste vraag

Beste Beatrijs,

Een paar maanden geleden heeft mijn vrouw de diagnose dementie gekregen en dat is nu ook in de dagelijkse omgang goed te merken. In gesprekken met kennissen gebeurt het nogal eens dat zij aan mij vragen hoe het met haar gaat juist op een moment dat mijn vrouw even weg is, bijvoorbeeld naar het toilet. Ik vind zo’n vraag op dat moment heel naar, want ik wil niet over mijn vrouw en haar ziekte praten als ze er niet bij is. Ik vind dat haar ziekte het beste met haarzelf besproken kan worden of in elk geval in haar aanwezigheid, zolang dat nog kan. Hoe kan ik een volgende keer dergelijke vragen vriendelijk ombuigen naar een gesprek met mijn vrouw zelf?

Achter haar rug

Beste Achter haar rug,

Het is natuurlijk een buitengewoon onaangename manier van doen, als mensen, zodra uw vrouw even de kamer uit is, achter haar rug om bij u informeren hoe het met haar is gesteld. Begrijpelijk stelt u daar geen prijs op. U kunt dit soort even opdringerige als slinkse vragen pareren door vriendelijk (of koeltjes – dat mag ook) te antwoorden: ‘Ze komt zo weer terug, hoor, vraag het aan haarzelf’.’ Zo nodig kunt u toelichten: ‘Ik vind het niet fijn om over het hoofd van mijn vrouw heen te spreken, alsof ze een onmondige is.’

Artikelen in Visite, Ziekte.

Gelabeld met , .

rev="post-11639" 6 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 28 augustus 2021 10:15

Twee coronakampen

Beste Beatrijs,

Mijn vrouw en ik hebben drie volwassen kinderen en zeven kleinkinderen. Wij zijn betrokken bij elkaar en doen leuke dingen samen. Altijd een harmonieuze familie geweest tot op heden. Corona gooit roet in het eten. Iedereen in onze familie is volledig gevaccineerd, maar onze jongste dochter en haar man weigeren om zich te laten inenten. Haar kinderen blijven ook ongevaccineerd. Mijn vrouw is ernstig verzwakt door een onderliggende longaandoening. Wij willen alleen volledig gevaccineerden in onze omgeving toelaten om het besmettingsgevaar voor haar zo klein mogelijk te houden. Met als gevolg dat de jongste dochter plus gezin op afstand moet blijven. Dit kan uiteraard tot verwijdering leiden. Komt nog bij, dat wij teleurgesteld zijn dat onze dochter niet al het mogelijke doet om haar moeder te beschermen. Hoe gaan wij hier verstandig mee om?

Dreigende familiescheuring

Beste Dreigende familiescheuring,

Heel vervelend dat uw dochter en haar man tegen vaccineren zijn. Verschil in opvattingen over de raadzaamheid van coronavaccinaties drijft wel vaker een wig tussen vrienden en ook families kunnen hierdoor in twee kampen terecht komen. Ik vermoed dat er niemand in Nederland is die niet op een of andere manier hiermee te maken heeft. Uw vrouw heeft een onderliggende kwaal, waardoor het oplopen van corona buitengewoon riskant is. Dat betekent dat ze de kans op besmetting moet minimaliseren, wat tot gevolg heeft dat uw dochter en haar gezin beter niet in haar nabijheid kunnen verkeren.

Druk uitoefenen op uw dochter om haar van gedachten te doen veranderen heeft geen zin. Dat hebt u ongetwijfeld al ruim en breed gedaan. Het is uw dochters goed recht om zich niet te laten vaccineren. Het is goed recht van uw vrouw om niet in de fysieke nabijheid van ongevaccineerden te willen verkeren. Een tussenoplossing zou kunnen zijn dat uw dochter en haar gezinsleden een test laten doen voorafgaand aan een ontmoeting, eventueel een zelftest. Als uw dochter met deze procedure kan leven, kunt u elkaar toch af en toe zien onder bescherming van een negatieve testuitslag.

Artikelen in Corona, Ouders en volwassen kinderen.

Gelabeld met .

rev="post-11635" 5 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 28 augustus 2021 10:00

Pietluttige ergernis

Beste Beatrijs,

De gezamenlijke maaltijd met mijn vrouw en twee dochters vind ik altijd een prettig moment van de dag. Mijn vrouw heeft echter de gewoonte om op haar linker onderarm te steunen die ze om haar bord heen legt, terwijl ze met een lepel of vork in haar rechter hand in snel tempo haar eten naar binnen schuift. Ik vind het niet om aan te zien. Voor mij doorbreekt dit het onthaastende karakter dat de avondmaaltijd voor mij heeft en ik vind het geen goed voorbeeld voor onze dochters. Mijn vrouw vindt dat ik zeur en maakt af en toe een opmerking tegen de kinderen: ‘Papa wil dat ik eet alsof ik de koningin ben.’ Ik kies nu steeds een plek aan tafel vanwaar ik er niet naar hoef te kijken, maar het blijft een ergernis. Ben ik pietluttig bezig?

Onaangenaam schouwspel

Beste Onaangenaam schouwspel,

Het gevoel dat u bevangt als u naar uw etende vrouw kijkt valt te omschrijven als walging of weerzin. Dat zijn geen pietluttige, maar heftige, naar de strot grijpende gevoelens. Het is nog overkomelijk als een walgelijke aanblik (poepluiers, een ondergekotste vloer) onopzettelijk tot stand is gekomen, maar uw vrouw is te lamlendig om een minimaal decorum in acht te nemen. Willens en wetens op een onappetijtelijke manier je eten naar binnen schuiven kun je doen als je in je eentje bent, maar niet in gezelschap. Ook niet als dat gezelschap alleen maar bestaat uit echtgenoot en kinderen. Ook intimi hebben het recht om met enige egards te worden tegemoet getreden.

Gangbare tafelmanieren houden in dat je bij warm eten aan tafel met mes en vork eet, je arm niet beschermend om je bord heen slaat, alsof er aanvallen afgeslagen moeten worden, en dat je het eten niet gebogen over je bord met grote ladingen tegelijk naar binnen slobbert. Deze conventie is niet van een hogere orde. Elementaire tafelmanieren zijn niet bedoeld voor sjieke maaltijden in koninklijk gezelschap, maar gewoon voor iedereen die met anderen aan tafel zit te eten. Ook omdat het belangrijk is kinderen het goede voorbeeld te geven (anders leren die het niet en worden ze later scheef aangekeken), zou het raadzaam zijn als uw vrouw zou proberen zich wat meer aan de conventie gelegen te laten liggen. Bespreek het nogmaals met haar en wijs haar erop dat uw dagelijks terugkerende gevoelens van weerzin op den duur uw liefde kunnen ondermijnen. Er zijn mensen om minder gescheiden.

Artikelen in Eten en drinken, Liefde en relaties.

Gelabeld met .

rev="post-11621" 3 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 21 augustus 2021 10:30

Geen contact willen

Beste Beatrijs,

Ik heb een tuin op een volkstuincomplex waar ik erg van geniet. Laatst stond op het mededelingenbord aangekondigd dat er een nieuwe eigenaar komt voor een van de tuinen. Deze persoon ken ik, want veertig jaar geleden was zij mijn collega en een uitgesproken hard en onsympathiek mens die mij als doelwit voor haar pesterijen had gekozen. Mijn vertrek naar een andere baan kwam mede door haar gedrag. Die overstap was overigens een goede zet. Op de volkstuin kom je elkaar tegen en heb je bepaalde diensten samen. Nu vraag ik me af hoe ik haar moet bejegenen, mocht zij mij aanspreken. Ik ben beslist niet van plan nog iets met haar te maken te hebben, laat staan dat ik aardig tegen haar wil doen. Kan ik zeggen: ‘Ik weet wie je bent, maar ik wil geen contact’? Of kan ik beter niets zeggen en weglopen of moet ik mij niet laten kennen zoals mijn man adviseert? Ik let nu al op of ik haar niet zie.

Een pestkop van vroeger

Beste Een pestkop van vroeger,

Houd afstand van deze vrouw, ga niet met haar in gesprek over wat dan ook, maar groet haar wel. Het is onvermijdelijk dat u haar af en toe tegenkomt op het volkstuincomplex, maar u hoeft geen betrekkingen aan te knopen en ook niet in te gaan op eventuele openingen van haar. Krampachtig negeren of wegduiken achter een struik is een verkeerde weg, want dat leidt elke keer weer tot stress en ongemak. Beperk het contact tot groeten of een hoofdknikje. Als de vrouw een gesprek begint, zegt u dat u het druk hebt en weer aan het werk gaat in uw tuin. U hoeft zich niet samen met haar te laten inroosteren voor tuindiensten. Als dat gebeurt, kunt u vast wel met iemand ruilen voor een andere dag.

Artikelen in Aanspreken en begroeten, Scholen en verenigingen.

Gelabeld met , , .

rev="post-11617" 3 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 21 augustus 2021 10:15

Spaakongelukken

Beste Beatrijs,

Sinds mijn zoontje zijn voet tussen de spaken van de fiets heeft gehad en zijn voet zes weken in het gips moest, let ik extra op kindervoetjes achterop de fiets. Niet alleen bij mijn eigen kinderen, maar ook bij die van anderen. Een enkele keer, wanneer ik denk dat het echt gevaarlijk is (geen bescherming, klein beweeglijk kind), maak ik daar wel eens een opmerking over tegen de ouder in kwestie. Altijd vriendelijk, nooit berispend, soms met wat uitleg erbij. Het valt me op dat mij dit eigenlijk nooit in dank wordt afgenomen. Ik krijg een verwijtende blik en een enkele keer zelfs de opmerking dat ik me nergens mee moet bemoeien. Ik heb dit nooit als ik een opmerking maak dat een rugtas open staat of een mobiele telefoon bijna uit een broekzak valt. Moet ik stoppen met me te bemoeien met (in mijn ogen) gevaarlijke situaties, of gewoon het verwijt van me af laten glijden?

Cassandra spreekt

Beste Cassandra spreekt,

Ga gewoon door met mensen attenderen op mogelijke ongelukken. Juist het spaakongeluk, waarbij kleine kinderen achterop de fiets met hun voetjes beklemd raken, is iets wat regelmatig voorkomt, veel ellende geeft en makkelijk vermeden kan worden. U waarschuwt andere mensen op een vriendelijke manier – daar kan niets mis mee zijn. U kunt nog erbij vertellen dat het uw eigen kind ook weleens is overkomen. Dat maakt uw waarschuwing nog sterker. Mensen vinden het niet altijd leuk om op gevaren te worden gewezen. Het valt bijvoorbeeld af te raden om rokers op straat aan te spreken met ‘Wist u dat roken heel slecht voor de gezondheid is?’ Een aldus toegesproken roker zal dan afwerend en chagrijnig reageren. Maar spaakongelukken zijn minder bekend, dus een waarschuwing kan echt nuttig zijn. Reageert iemand toch beledigd – niets van aantrekken! Zet het goede werk voort.

Artikelen in Aanspreken en begroeten, Het publieke domein.

Gelabeld met .

rev="post-11613" 1 reactie

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 21 augustus 2021 10:00