↑
Spring naar inhoud

Overdadige Sinterklaas

Beste Beatrijs,

Elk jaar vier ik Sinterklaas met de familie van mijn vrouw: haar broer en zussen plus aanhang. Er zijn lootjes getrokken voor de surprises en gedichten en het zijn altijd gezellige bijeenkomsten. Voor de cadeaus wordt een maximum geldbedrag gehanteerd en kinderen krijgen van hun ouders wat extra cadeautjes. Daarnaast kopen mensen in toenemende mate buiten het lootje om voor iedereen een cadeautje, veelal vergezeld van een gedicht. Met een gezelschap van negen volwassenen en vier kinderen betekent dat zeker een heerlijk, maar vooral ook langdurig avondje. Het is jammer te zien dat na middernacht de pakjes met steeds minder enthousiasme in ontvangst worden genomen en dat gedichten enigszins futloos worden voorgedragen. Hoe kan deze uit enthousiasme geboren trend worden gekeerd zonder dat degene die deze kwestie aansnijdt als een ondankbare spelbreker wordt gezien?

Sinterklaas houdt geen maat

Beste Sinterklaas houdt geen maat,

Wat u beschrijft klinkt inderdaad nogal overdadig. Wanneer er meer dan 120 cadeautjes doorheen gejaagd moeten worden, begint de sinterklaasviering op lopende-bandwerk te lijken en gaat zelfs het briljantste gedicht ten onder in de massa. Ook schuilt er een element van tegen elkaar opbieden en vooral niet achter kunen blijven in de gewoonte dat iedereen iets voor iedereen koopt. Het lootjessysteem garandeert dat alle aanwezigen ten minste een cadeautje/ surprise plus gedicht krijgen. Voor volwassenen zou dat genoeg moeten zijn. Voor hen schuilt de Sinterklaasvreugde toch niet in het vergaren van materie? Kinderen kunnen meer krijgen, want tenslotte is het een kinderfeest. Als volwassenen slechts een keer aan bod komen via degene die hun lootje heeft getrokken, terwijl de kinderen meer cadeautjes kunnen uitpakken, zal de avond minder lang duren. Bespreek het met de andere Sinterklaasvierders, maar bedenk wel dat u met schoonfamilie hebt te maken. Wellicht is de manier waarop het nu gaat een jarenlange traditie waar ze niet van af willen stappen. Als uw vrouw uw gevoelen deelt, is zij de aangewezen persoon om een balletje op te gooien bij haar familie om een en ander in te dammen. Maar als zij het allemaal prachtig vindt, kunt u het wel vergeten.

Artikelen in Cadeaus, Feestdagen.

Gelabeld met .

rev="post-4469" Geen reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 28 november 2009 12:00

Onwelriekende dame

Beste Beatrijs,

Samen met twee andere vrouwen ben ik vrijwilliger in een buurthuis. Wij assisteren bij de wekelijkse avondmaaltijd voor ouderen, waar zo’n vijftien à twintig mensen komen eten. Sinds een paar weken komt er iemand die zo stinkt naar oud zweet, dat niemand naast haar wil zitten. Deze dame maakt meestal een lange wandeling op de dag van het eten en heeft kennelijk geen tijd om eerst thuis te gaan douchen. Maar wij vermoeden dat ze haar kleren ook niet voldoende wast, want ze heeft wel eens gezegd dat ze het huishouden niet belangrijk vindt. Het is verder best een leuke vrouw. Totnutoe zijn wij als vrijwilligers ervoor teruggedeinsd om deze kwestie met haar te bespreken. Hoe kun je op een tactvolle manier de boodschap overbrengen dat iemand stinkt en maatregelen moet nemen?

Disgenoot riekt

Beste Disgenoot riekt,

Iemand van de vrijwilligers moet een slecht-nieuws-gesprek met haar voeren. Laten we voor het gemak aannemen dat u zich bereid verklaart om dit lastige klusje te klaren. Voer het gesprek onder vier ogen bij een kopje thee of koffie en neem er rustig de tijd voor. Uw toon moet niet kritisch zijn, maar behulpzaam. Vraag eerst of de gezamenlijke maaltijden haar bevallen, neem wat koetjes en kalfjes door en kom dan ter zake. Zeg dat u haar attent wil maken op het feit dat haar kleren niet fris ruiken. Dat er daardoor een geur om haar heen hangt die andere mensen afstoot. Eerlijkheid is geboden, maar wel in het kader dat u haar wil waarschuwen voor iets waar zij zich waarschijnlijk niet bewust van is, en dat u haar wil behoeden voor sociaal ongemak.

Laat het verloop van het gesprek afhangen van hoe ze reageert op uw slechte nieuws. Als ze ondanks uw welwillende toon boos wordt en ontkent, is de conversatie snel voorbij. Uw missie is dan mislukt, maar u hebt in ieder geval uw best gedaan. Maar hopelijk schrikt ze en zal ze openstaan voor de implicaties van uw mededeling. Vervolgens kunt u een aantal mogelijke oorzaken aflopen. Ik denk trouwens niet dat het aan zweet na een wandeling ligt. Mensen die een fikse wandeling maken, gaan daar niet van zweten. Daarvoor moet je toch echt rennen en dat zal ze niet doen. Het ligt ongetwijfeld aan de kleding zelf, die te weinig wordt gewassen, vuil teruggaat in de kast of uit zuinigheidsoverwegingen gewassen wordt met te weinig wasmiddel. Of het ligt aan gebrekkige lichaamshygiëne, iets wat zich kan voordoen bij oudere mensen die geen puf meer hebben om dagelijks te douchen. Bespreek de mogelijke oorzaken op een zakelijke manier en bied eventueel aan met haar mee naar huis te gaan en orde op zaken te stellen (de inhoud van haar klerenkast door de wasmachine te halen, c.q. naar de stomerij te brengen). Het is pijnlijk om het hierover te moeten hebben, maar het is nog veel pijnlijker als deze dame voortdurend door iedereen wordt gemeden als de pest, houd haar dat maar voor.

Artikelen in Horeca.

Gelabeld met , .

rev="post-4467" Geen reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 21 november 2009 12:02

Collega’s betalen niet

Beste Beatrijs,

Laatst heb ik een gezamenlijk afscheidscadeau voor een collega georganiseerd en voorgeschoten. Via de mail heb ik iedereen gevraagd zijn bijdrage op mijn rekening te storten. De meeste collega’s reageerden binnen twee weken en na een aanmaning per mail kreeg ik nog een paar bijdrages. We zijn nu een maand verder en van drie collega’s heb ik nog steeds niets ontvangen. Het gaat niet om een groot bedrag, maar het ergert me wel dat ik erom moet bedelen. Dat ga ik dus ook maar niet doen. Kennelijk hebben zij het geld harder nodig dan ik. Toch zit het me niet lekker.

Niet over de brug

Beste Niet over de brug,

Daar moet u geen genoegen mee nemen! Dat uw collega’s hun schuld niet voldoen komt niet doordat zij gebrek aan geld hebben. Het zijn gewoon onattente types die geneigd zijn kleine bedragen te vergeten. Spreek hen er op aan. Niet per mail, maar van mens tot mens. Loop hun kamer binnen met de mededeling: ‘Hé, ik krijg nog x euro van je! Kun je nu even betalen?’ En dan pakken ze heus hun portemonnee wel, al dan niet met excuses voor hun nalatigheid.

Artikelen in Collega's.

Gelabeld met , .

rev="post-4465" 1 reactie

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 21 november 2009 12:01

Stommetje spelen

Beste Beatrijs,

Een half jaar geleden ontmoette ik (vrouw, veertig-plus) via een datingsite een man bij wie ik me meteen goed voelde. Hij vond mij ook leuk en nu hebben we een relatie. Alles gaat goed, behalve dat onze gesprekken vaak stilvallen. Over het weer zijn we snel uitgepraat en dingen als hobby’s en werk weten we natuurlijk al lang van elkaar. Ik probeer van tevoren wat dingen te bedenken waar we het over kunnen hebben, maar dat werkt toch niet goed. Onze afspraken komen erop neer dat we wat verlegen praten over oppervlakkige dingen en dan overgaan op seks. Ik vind dit niet genoeg voor een relatie en ik weet dat hij dat ook vindt. Ik wil heel graag een volwaardige relatie met hem maar ik weet niet hoe ik dit patroon kan doorbreken.

Geen gespreksstof

Beste Geen gespreksstof,

Blijkbaar bent u allebei nogal zwijgzaam aangelegd. Dat geeft niet, want praten is niet het enige waar een relatie op drijft. In plaats van moeizaam geschikte gespreksonderwerpen bij elkaar te sprokkelen, kunt u ook ophouden met praten en activiteiten ondernemen. Als u overdag met uw geliefde afspreekt, gaat u wandelen, fietsen, naar een museum of naar de markt om boodschappen te doen. Als u ’s avonds afspreekt, gaat u naar de bioscoop of het theater of naar een concert van muziek waar u allebei van houdt. Op den duur is het belangrijk dat u een gedeelde hobby vindt: klaverjassen, tuinieren, roeien, voetbalwedstrijden bezoeken, natuurbehoud, legpuzzels maken, vogeltjes kijken, samen ingewikkelde maaltijden koken, klusjes in huis. Het doet er niet toe wat, maar u moet een of andere activiteit vinden, al is maar urenlang door de stad wandelen, waar u niet bij hoeft te praten omdat het zo al leuk genoeg is. Als u meer dingen samen beleeft, wordt uw band hechter. Gesprekken komen dan vanzelf en zo niet, is het ook goed.

Artikelen in Liefde en relaties.

Gelabeld met , .

rev="post-4463" Geen reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 21 november 2009 12:00

Betalen voor zus

Beste Beatrijs,

Mijn zuster is weduwe met alleen aow, waar ze moeilijk van kan rondkomen. Ze belde me op dat het energiebedrijf had gedreigd haar gas en licht af te sluiten wegens een schuld van 600 euro. Of ik dat bedrag voor mijn rekening wilde nemen. Nu heeft mijn zuster ook twee kinderen van tegen de vijftig van wie de jongste goed bij kas zit en de oudste niet. Deze oudste dochter beschouwt zichzelf als kunstenares maar heeft nog nooit iets verkocht en zit al haar hele leven in de bijstand. Ik heb gezegd dat ik de helft wil betalen als haar kinderen de andere helft zouden betalen. Maar ik weet van tevoren dat dan alleen haar jongste kind voor die helft opdraait. De hele familie vindt het normaal om de oudste buiten schot te laten, want men heeft respect voor haar keus voor het kunstenaarschap. Ik zou dat oudste kind er echter wel op aan willen spreken, want geldgebrek is geen aangeboren ziekte of kwaal, maar zelf verkozen. Als ze een baan zoekt, kan ze haar moeder wel ondersteunen. In wezen spring ik in voor die dochter. Kan ik die dochter erop aanspreken dat ze een baan moet zoeken? Mijn vrouw vindt van niet. Algemene vraag: hebben kinderen moreel als eerste de taak hun ouders te ondersteunen of broers en zussen van de behoeftige? 

Mijn zusters hoeder?

Beste Mijn zusters hoeder,

Volgens de wet van de wederkerigheid (voor wat hoort wat) zal de morele plicht van kinderen om hun ouders te helpen groter zijn dan die van broers of zussen. Aan de andere kant speelt rijkdom sec ook een rol. Er valt best iets te zeggen voor de stelling dat de plicht van rijke broers of zusters groter is dan die van arme kinderen. Maar misschien moet u dit vraagstuk helemaal niet in termen van plicht beschouwen. Een herformulering kan een ander licht werpen op uw dilemma. Stel uzelf de vraag: ‘Welke situatie bezorgt mij meer tevredenheid? Is dat wanneer ik mijn zuster uit de nood heb geholpen? (Hoe tijdelijk ook, want wie niet kan rondkomen struikelt van de ene financiële ramp naar de volgende.) Of is dat wanneer ik een fijne reserve op mijn bankrekening heb staan, terwijl mijn zuster zonder gas en licht in de kou zit?’ Kies maar wat u het aantrekkelijkste vindt. Het is een kwestie van goedgeefsheid en u mag zelf bepalen hoe ver u hierin wil gaan.

Wat uw uitkeringstrekkende nichtje, de semi-kunstenares, betreft: inderdaad, zo zien wij onze medeburgers niet graag. Maar u bent niet bij machte daar iets aan te veranderen, dus het heeft geen zin om u daar over op te winden. U denkt toch niet echt dat u in staat bent een vrouw van tegen de vijftig die nog nooit van haar leven betaald werk heeft verricht, met enige welgekozen woorden de arbeidsmarkt op te krijgen? Zo iemand gaat op het arbeidsbureau door voor volstrekt onbemiddelbaar. Uw vrouw heeft gelijk: bemoei u niet met hoe uw nichtje haar leven inricht. Tel haar niet mee als kostenpost op uw financiële balans. Als u uw nichtje uit de calculaties hebt geschrapt, blijft er voor u maar één handelwijze over: doe wel en zie niet om.

Artikelen in Broers en zussen.

Gelabeld met .

rev="post-4461" Geen reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 14 november 2009 12:02

Alcohol schenken

Beste Beatrijs,

Binnenkort geven mijn vrouw en ik een etentje voor een groep oude vrienden die we een tijd niet hebben gesproken, omdat iedereen het zo druk heeft. Nu is het probleem dat een van de vrienden in de loop der jaren te maken heeft gekregen met een vrij ernstige alcoholverslaving. Via strenge zorg en medicatie, met veel ups en downs, is hij ervan afgekomen. Alcohol is voortaan verboden voor hem. Ook zijn partner gebruikt uit solidariteit geen alcohol. De andere vrienden en wijzelf drinken bij een aangename maaltijd graag een glaasje wijn. Mogen we bij dit etentje wijn schenken of moeten wij dat uit consideratie achterwege laten?

Loyaal alcoholloos

Beste Loyaal alcoholloos,

Natuurlijk mag u bij uw vriendenmaaltijd wijn schenken. Een van de aanwezigen heeft een alcoholprobleem en staat droog. Zijn vrouw ondersteunt hem door zelf ook niet te drinken. Dat is aardig van haar, maar dat betekent niet dat iedereen in de onmiddellijke nabijheid van uw vriend zich dezelfde beperkingen moet opleggen. Wijn is in deze cultuur een legaal en gangbaar consumptieartikel. Uw vriend die noodgedwongen geheelonthouder is geworden zal in zijn dagelijkse leven wel vaker meemaken dat er om hem heen wordt gedronken. Met dat feit moet hij leren leven, net zoals mensen die diëten volgen het moeten verdragen dat hun voedingsvoorschriften niet voor anderen gelden.

Artikelen in Eten en drinken, Verslavingen, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met , .

rev="post-4459" 6 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 14 november 2009 12:01

Vriendin claimt Sinterklaasavond

Beste Beatrijs,

Mijn beste vriendin stuurde een paar weken geleden een rondzendmailtje met het verzoek om zaterdag 5 december vrij te houden, omdat ze dan een feest geeft voor haar 50ste verjaardag die een paar dagen eerder valt. Het is dan Sinterklaasavond en dat vier ik met mijn man en drie kinderen. Ik heb haar gevraagd of ze niet naar een andere dag kon uitwijken, maar dat wilde ze niet, omdat in haar omgeving niemand aan Sinterklaas deed (volgens haar). Vorige week was ik zelf jarig en ik heb niets van haar gehoord. Normaal belt ze altijd. Ik vermoed dat ze boos is. Ik vind onze Sinterklaastraditie belangrijk, maar ik kan naar mijn gevoel ook niet wegblijven van haar 50ste verjaardag. Hoe kan ik dit oplossen?

Sara of Sinterklaas?

Beste Sara of Sinterklaas,

Iemand die haar verjaardag viert op Sinterklaasavond moet rekening houden met een teleurstellende opkomst van gasten. U hebt uw vriendin gewaarschuwd, maar ze houdt vast aan haar plan. Niets aan te doen. Zij kan niet verwachten dat u uw gezinstraditie opgeeft voor haar feestje. Het is hoe dan ook raar en buiten de orde om boos te zijn als iemand niet kan op een eenzijdig gefixeerde datum. Vrienden dicteren elkaars sociale agenda niet, maar zoeken gemeenschappelijke grond. Als uw vriendin niet de moeite neemt om u met uw verjaardag te feliciteren uit woede over uw toekomstige afwezigheid op haar eigen verjaardag, betoont zij zich een dwingeland. Reden te meer om zonder enig schuldgevoel Sinterklaas in de huiselijke kring te vieren.

Artikelen in Feestdagen, Verjaardag, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .

rev="post-4455" 3 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 14 november 2009 12:00

Ouders willen geen lesbo

Beste Beatrijs,

Zeven jaar geleden zijn mijn ex-man en ik gescheiden. Onze kinderen zijn volwassen. Zowel mijn ex als ik hebben een andere partner gevonden tot volle tevredenheid. Mijn ouders zijn niet gecharmeerd van mijn huidige partner (vrouw) en zij is dan ook niet welkom op verjaardagen en feestjes. Dat vind ik pijnlijk, maar het zijn mijn ouders en ik wil het contact behouden. Wie schetst mijn verbazing toen mijn ex en zijn vriendin een half jaar geleden hun opwachting maakten bij mijn moeders verjaardag en door haar werden onthaald als oude vrienden. Enige maanden later op vaders verjaardag van hetzelfde laken een pak. Mijn ouders mogen in hun huis ontvangen wie ze willen, maar toch voel ik me hierdoor gekwetst. Kan ik hiertegen protesteren of moet ik me erbij neerleggen?

Ouders kiezen voor ex

Beste Ouders kiezen voor ex,

Dit is een absurde situatie die u niet mag laten voortduren. Als uw ouders uw vriendin nog nooit hebben gezien, kunt u overwegen om een kennismaking te forceren door op een zondagmiddag samen onverwachts bij uw ouders aan te bellen voor een kopje thee. Ze moeten van zeer botte huize komen, willen ze ijskoud weigeren om u en uw vriendin binnen te laten als u in levende lijve voor de deur staat. Er is een gerede kans dat u zonder kleerscheuren een uurtje met hen over koetjes en kalfjes kunt converseren. Wanneer deze ontmoeting eenmaal heeft plaatsgevonden zonder dat iemand in katzwijm is gevallen, is er vervolgens geen reden meer voor uw ouders om niets met uw vriendin van doen te willen.

Als uw ouders uw vriendin in het verleden wél eens hebben gezien, zou het onverwachts-aanbellen-scenario kunnen leiden tot een onverkwikkelijke scène bij de voordeur. Die moet zeker worden vermeden en in dat geval is het beter om zonder uw vriendin een hartig woordje met uw ouders te spreken. U vraagt belet en u vertelt uw ouders onomwonden dat u hun ontkenning van uw partner niet langer kunt verdragen. Hele volksstammen onder wie diverse steunpilaren van de maatschappij houden er gelijkslachtige partners op na. Tal van lesprogramma’s worden op scholen gewijd aan de eer en deugd van de homoseksualiteit. Het homohuwelijk ligt wettelijk verankerd. Het wordt tijd dat uw ouders zich ook eens over hun angst en walging heenzetten. Gaat deze zee uw ouders te hoog en tonen zij zich niet bereid om elementaire beleefdheid in acht te nemen tegenover u en uw partner, dan gaat u simpelweg niet langer bij hen op bezoek. Dat moet uw boodschap zijn.

Dat uw ouders uw ex plus partner wél aan hun borst koesteren kunt u ook nog met hen bespreken als iets wat u dwarszit, maar eigenlijk is dat een bijkomstigheid. Het gaat om acceptatie van uw partner, en als dat eenmaal is geregeld, is het punt van de ex en zijn nieuwe vrouw niet zo belangrijk meer.

Artikelen in Liefde en relaties, Ouders en volwassen kinderen.

Gelabeld met .

rev="post-4451" 1 reactie

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 7 november 2009 12:02

Blij gemaakt met dode mus

Beste Beatrijs,

Een vriendin van mij heeft een opera-abonnement met haar man. Binnenkort is er een voorstelling waar ze niet heengaan, omdat er een feest is waar ze liever naar toe willen. Mijn vriendin vroeg of ik naar die opera wilde in hun plaats. Nadat ik een maatje had geregeld om mee te gaan, nam ik het aanbod aan, waarop mijn vriendin zei: ‘Oké, dan krijg ik tachtig euro van je.’ Ik heb beloofd dat ik het geld over zou maken, maar eigenlijk voel ik me bekocht. Is dit een correcte gang van zaken?

Voor het blok gezet

Beste Voor het blok gezet,

Natuurlijk moet u niet betalen voor een opera, waar u dienst doet als invalpubliek! Deze voorstelling was niet uw eigen keuze. Als uw vriendin geen gebruik kan maken van de kaartjes die ze heeft aangeschaft, kan ze twee dingen doen: ze weggeven aan iemand die er in haar plaats plezier aan kan beleven, of ze verkopen, bijvoorbeeld via Marktplaats. Maar ze mag ze niet aan u geven en, nadat u ‘ja’ gezegd hebt, er ineens geld voor vragen. Vrienden horen elkaar niet als melkkoetje te gebruiken.

U bent overigens in het geheel niet verplicht om met deze sluwe opzet mee te gaan. Geef de kaartjes terug aan uw vriendin en zeg dat dit avondje uit u bij nader inzien toch te duur is. U hoeft u niet schuldig te voelen dat u terugkrabbelt op uw eerdere betaalbelofte. Het is niet uw taak om uw vriendin financieel te compenseren voor een gemiste opera.

Artikelen in Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .

rev="post-4449" Geen reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 7 november 2009 12:01