↑
Spring naar inhoud

Passieve vriendin

Beste Beatrijs,

Ik heb al meer dan twintig jaar een vriendin. Zij is niet erg goed in het onderhouden van contacten en dat geeft ze ruiterlijk toe. De laatste jaren is haar aandacht voor mij gereduceerd tot bijna nul. Ze vergeet mijn verjaardag en andere, voor mij belangrijke, momenten. Belt en appt eigenlijk nooit uit zichzelf. Andersom besteed ik wél aandacht aan haar: ik wens haar en haar familieleden een fijne verjaardag, ik onthoud wanneer ze op vakantie gaat en wanneer ze terugkomt en ik informeer regelmatig naar belangrijke gebeurtenissen. Ze reageert wel altijd op mijn app-berichtjes. Ik heb nu ruim drie maanden niks van mij laten horen en dan blijft het dus stil. Maar toch, áls we bij elkaar zijn is het altijd gezellig en voel ik een verbintenis doordat we elkaar al zo lang kennen. Ik kan oprecht zeggen dat ik veel om haar geef. De vriendschap laten doodbloeden is geen optie na zoveel jaren. Waar doe ik goed aan?

Laksheid regeert

Beste Laksheid regeert,

Accepteer de rolverdeling. Sommige mensen zijn nu eenmaal sloom en passief in het onderhouden van sociale contacten zonder dat dat betekent dat ze geen prijs (meer) stellen op de vriendschap. U schrijft dat áls u elkaar ziet, het gezellig is en de vriendschap nog steeds levend is. Neem daar genoegen mee en neem op de koop toe dat het initiatief altijd van u uit zal moeten gaan. Dat is weliswaar een scheve balans, anderzijds geeft dit u wel alle macht binnen de relatie. Het is geheel aan u om te bepalen hoe vaak u contact met elkaar hebt. Allerlei dingen, waar u zich misschien verplicht toe voelt omdat die normaal zijn binnen vriendschappen (zoals denken aan verjaardagen, attent zijn bij belangrijke gebeurtenissen, informeren hoe de vakantie was) kunt u laten zitten, als u er geen puf voor hebt. Of u kunt er wel iets aan doen natuurlijk, maar u hoeft die interesse niet meer te demonstreren, als het u even niet uitkomt. De macht ligt bij u in deze vriendschap en dat heeft ook zeker voordelen.

Artikelen in Traditionele etiquette, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met , .

rev="post-12745" 2 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 10 september 2022 10:00

Lastige een-op-een-contacten

Beste Beatrijs,

Als man (28) heb ik nooit echt een vriendengroep gehad. Wel heb ik door de jaren heen een-op-een vriendschappen opgebouwd. Het voordeel van een vriendengroep is dat je verzekerd bent van uitstapjes en gezamenlijke activiteiten. Het voordeel van een-op-een contacten is dat je de ander beter leer kennen. Vaak kiezen een vriend en ik een activiteit uit (zoals voetbal, tennis, bowlen of golfen) en gaan we naderhand iets eten. Tijdens het sporten of de activiteit vermaak ik mij opperbest, maar met samen aan een eettafeltje heb ik meer moeite. Het is niet dat ik niet geïnteresseerd ben in wat de ander zegt en ik wil ook best mijn verhalen delen, maar aan zo’n eettafeltje voelt het contact geforceerder dan als je met iets bezig bent. Waar ligt dat aan en hebt u tips om daarmee om te gaan? Ik heb al overwogen om het samen eten te schrappen, maar ik vind het een beetje katterig om dit na afloop in m’n eentje te doen.

Moeite met samen eten

Beste Moeite met samen eten,

Mannen hebben vaak meer moeite met een-op-een etentjes met een andere man – tenzij er iets zakelijks moet worden beklonken – dan vrouwen met een andere vrouw. Ik laat de man-vrouw-etentjes buiten beschouwing, omdat die vaak in een romantische context plaatsvinden en daar gaat uw vraag niet over. Het zijn graduele man-vrouw-verschillen natuurlijk die niet voor iedereen opgaan, maar in het algemeen hebben veel mannen een voorkeur voor groepsgewijze sociale contacten (met andere mannen of gemengd), terwijl veel vrouwen graag met vriendinnen een-op-een praatcontacten hebben. Daarnaast hebben mannen ook een voorkeur voor samen dingen doen (iets sportiefs meestal) boven alleen maar praten.

Uw voorkeur komt behoorlijk overeen met het gebruikelijke patroon onder mannen. Dat maakt het ook lastig om een oplossing voor uw probleem te geven. Ik zou zeggen: schrap het eten en vervang het door een (fris)drankje of een biertje. Als u samen met een vriend getennist, gesquashed of een andere activiteit hebt gedaan, kunt u na afloop een of twee drankjes nemen, een tijdje praten en vervolgens weer naar huis. U hoeft daar niet nog een hele maaltijd aan vast te knopen – dat maakt zo’n afspraak meteen heel lang.

Als u gaat voetballen, is er sprake van een team. Dat zijn meerdere mensen en dat maakt het sociale gedeelte na afloop ook vrijblijvender en minder intensief. Als u lid wordt van een sportclub, leert u, zeker bij een teamsport, vanzelf mensen kennen die u na verloop van tijd als een soort vriendengroep kunt zien. Een-op-een contact dat bestaat uit activiteiten zonder maaltijd kan trouwens prima. Als er toch gegeten moet worden, houd het dan simpel. Een maaltijd in een eetcafé of een pizza duurt hooguit een uurtje.

Artikelen in Eten en drinken, Horeca, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met .

rev="post-12721" 2 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 3 september 2022 10:30

Te veel afwas

Beste Beatrijs,

Ik heb al vijf jaar een relatie met mijn vriendin en mijn schoonfamilie telt met aanhang tien mensen. Mijn schoonouders hebben nooit een vaatwasser aangeschaft en dat geeft bij familiebijeenkomsten een berg afwas, die traditiegetrouw door de kinderen wordt weggewerkt. Sommige kinderen ontlopen deze afwas steeds meer. De een gaat snel naar de wc of zet de tv aan, anderen gaat altijd bijtijds weg. Ik erger mij aan dit wegduikgedrag en heb steeds minder motivatie om hun zooi op te ruimen. Daarnaast vind ik het tijd dat mijn schoonouders een vaatwasser aanschaffen ook vanwege hun leeftijd. Wat kan ik doen?

Genoeg van de afwas

Beste Genoeg van de afwas,

Bespreek het eens met uw schoonouders. Misschien vinden zij een afwasmachine ook wel een goed idee. Als u al weet dat zij er geen willen kopen, kan het een optie zijn om te wachten tot er een jubileum van hen aankomt, bijvoorbeeld 40 jaar huwelijk of een 75ste verjaardag en dan met alle kinderen zo’n apparaat cadeau te geven. Dat zullen de ouders moeilijk kunnen weigeren, en als-ie er eenmaal staat, wordt-ie toch gebruikt. Als u in afwachting hiervan vindt dat u genoeg inspanningen hebt gedaan met afwassen, terwijl de andere kinderen zich onttrekken, staat het u trouwens vrij om ook ervandoor te gaan. Niemand kan u dwingen om steeds maar te sloven in de keuken van uw schoonouders. Als iemand protesteert tegen uw vertrek, zegt u: ‘Ik heb het al vaak genoeg gedaan, de beurt is aan iemand anders.’

Artikelen in Ouders en volwassen kinderen, Schoonfamilie.

Gelabeld met , , .

rev="post-12717" 8 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 3 september 2022 10:15

Wat te doen met opdringerige mannen

Beste Beatrijs,

Onlangs zag ik mijn buurvrouw komen aanlopen. Een paar minuten daarvoor was er iets vervelends gebeurd: op het fietspad naast haar reed een man op een scooter, die op een opdringerige manier probeerde een gesprek met haar aan te knopen. Zij reageerde zeer kortaf en na een paar afwijzingen trok de man op en reed weg. Vervolgens liep ze langs mij naar haar voordeur en groetten we elkaar vriendelijk.

Ik voel altijd schaamte bij het zien van dit soort voorvallen, want door mijn gendergenoten kunnen vrouwen niet ongehinderd over straat. Maar ik vraag me ook af: zou ik iets kunnen doen als ik zo’n situatie zie? Kan ik de man aanspreken op zijn gedrag of moet ik juist de vrouw laten weten dat ze er niet alleen voor staat? Of is dat neerbuigend en maakt dat het alleen maar groter en ongemakkelijker?

Bemoeien of negeren?

Beste Bemoeien of negeren,

In dit geval was het incident al voorbij, voordat u iets had kunnen doen, maar in het algemeen kunt u zich zeker met zoiets bemoeien! Als u ziet dat een vrouw op straat door een opdringerige man wordt lastig gevallen, kunt u de man aanspreken en iets zeggen als: ‘Ze wil dit niet, laat haar met rust!’ Het is beter om de overtreder aan te spreken dan de vrouw te laten weten dat ze er niet alleen voor staat. Als u actie neemt om de man op een corrigerende manier aan te spreken, laat u zien dat de lastig gevallen vrouw er niet alleen voor staat. Dat zegt veel meer dan alleen haar te steunen. Nadat u getuige was geweest van wat de buurvrouw overkwam en de man ervan door was gegaan, had u achteraf nog wel iets bemoedigends tegen haar kunnen zeggen, bijvoorbeeld: ‘Nou, gelukkig hield die man op met je lastig vallen. Wat een irritant type!’

Artikelen in Aanspreken en begroeten, Buren, Het publieke domein.

Gelabeld met , .

rev="post-12713" 8 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 3 september 2022 10:00

Een traditie van prulcadeautjes

Beste Beatrijs,

Wij gaan binnenkort verhuizen naar een andere stad en hebben de kinderopvang voor onze peuter van anderhalf jaar opgezegd. Van de leidsters kregen wij een leuk plakboek als afscheid. We hebben als dank een bloemetje en een kaartje gegeven. Nu is de gewoonte van andere ouders om bij vertrek van hun kind een cadeautje te geven aan alle andere kinderen van de groep. Meestal is dit een plastic prulletje dat meteen kapot gaat of wordt weggegooid. Ik vind dit verspillend. De kinderen hebben meer dan genoeg speelgoed en ik wil met oog op het milieu geen wegwerpspul kopen. Bovendien zijn de kinderen elkaar binnen een week vergeten – de ouders hechten vermoedelijk meer aan de traditie dan de kinderen. Maar mijn vriendin voelt zich gedwongen om toch cadeautjes te kopen, omdat de andere ouders dit verwachten. Hoe komen we hier uit?

Een traditie doorbreken

Beste Een traditie doorbreken,

Wegwerpspeeltjes cadeau geven aan andere kinderen bij wijze van afscheid is inderdaad een buitengewoon verspillende en overbodige gewoonte die geen enkel doel dient. Eigenlijk zou de leiding van de kinderopvang hier een eind aan moeten maken door in een rondschrijven naar ouders erop aan te dringen om ermee op te houden. Dit zou ook in het reglement moeten staan: géén cadeautjes voor de hele groep kinderen bij verjaardagen of afscheid!

U gaat verhuizen, dus in uw geval is het heel makkelijk: u koopt geen twintig prulcadeautjes en als u toevallig ouders tegenkomt op de dag van uw vertrek, zegt u dat u geen cadeautjes hebt gekocht, omdat u het onzin vindt. Ze zullen vast niet protesteren en ze zullen u ook niet erop uit sturen om alsnog plastic rotzooi aan te schaffen. Het zal u nog verbazen hoe weinig problemen mensen hebben met het afschaffen van bepaalde tradities, als iemand de moed heeft opgebracht om er daadwerkelijk mee te stoppen. Ineens blijkt dan dat mensen er altijd al vanaf wilden! Zeg tegen uw vriendin dat ze niet bang hoeft te zijn dat ouders het haar kwalijk zullen nemen. Waarschijnlijk zullen ze juist blij zijn dat ze niet met extra onnodige spullen worden opgescheept en bovendien zullen u en uw vriendin geen van die ouders ooit nog zien na uw verhuizing.

Artikelen in Cadeaus.

Gelabeld met .

rev="post-12679" 9 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 27 augustus 2022 10:30

Als je niet wil samenwonen

Beste Beatrijs,

Ik ben een gescheiden vader en heb met mijn ex-vrouw co-ouderschap voor mijn dertienjarige zoon. Hij woont de ene week bij zijn moeder en de andere week bij mij. Een paar maanden geleden heb ik een leuke vrouw leren kennen, een gescheiden moeder met twee kinderen van tien en twaalf, die bij haar wonen en hun vader eens per twee weken een weekend zien. Mijn vriendin wil graag dat ik bij haar intrek, desnoods alleen in de week dat mijn zoon bij zijn moeder is, maar ik zie niets in het samensmelten van onze gezinnen, ook niet voor de helft van de tijd. Mijn zoon zit daar niet op te wachten en zelf wil ik niet samenwonen, zolang mijn kind nog thuis woont. Ik zou zelfs het liefst willen wachten, totdat haar kinderen ook de deur uit zijn, omdat die erg brutaal zijn en nauwelijks worden gecorrigeerd door hun moeder. Ik zie mezelf in de eerste plaats als haar vriend en heb geen behoefte om andermans kinderen op te voeden, terwijl ik geen kant op kan. Is een compromis mogelijk?

Afstand inbouwen

Beste Afstand inbouwen,

Nee, ik denk niet dat er met deze tegengestelde wensen een compromis mogelijk is. U wil niet samenwonen met uw nieuwe vriendin en nog veel minder met haar kinderen, omdat u alle prioriteit aan uw zoon wil geven. Dat lijkt een heel verstandige opstelling. Meer gescheiden ouders zouden het zo moeten aanpakken! Gescheiden huishoudens aanhouden tot de kinderen het huis uit zijn is de beste manier om de verhouding met de kinderen en de nieuwe relatie goed te houden. Leg nog maar eens aan uw vriendin uit dat u dol bent op haar, maar de komende jaren niet wil samenwonen en ook niets voelt voor een extra opvoedingstaak in een samengesteld gezin met drie kinderen. Hopelijk krijgt ze begrip voor uw situatie en uw voorkeur. Samenwonen kan altijd later nog. Daar is op dit ogenblik geen haast bij.

Artikelen in Kinderopvoeding, Liefde en relaties.

Gelabeld met .

rev="post-12675" 5 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 27 augustus 2022 10:15

Vals gezang

Beste Beatrijs,

In het flatgebouw waar ik woon heb ik goede banden met mijn benedenbuurvrouw. Ze zet heerlijke koffie en als tegenprestatie let ik wel eens op haar hond, zodat het dier niet zo lang alleen thuis hoeft te zijn. Maar zij heeft de gewoonte om onder de douche te zingen alsof ze een prachtige operastem heeft, terwijl ze, met alle respect, écht niet kan zingen. Ik loop al lang met het idee rond om dit een keer aan de orde te stellen, maar hoe doe ik dat tactisch zonder onze goede betrekkingen voorgoed te verpesten?

De buurvrouw zingt

Beste De buurvrouw zingt,

Zie ervan af! Uw buurvrouw zal toch niet langer dan tien minuten meer dan één keer per dag onder de douche staan? Dat moet overkomelijk zijn, hoe vals haar gezang ook klinkt. U kunt voor die korte tijd altijd iets anders beluisteren via een van uw eigen geluidsdragers, desnoods met een koptelefoon op of oortjes in. De overlast van een buurvrouw die onder de douche zingt stelt niets voor, vergeleken met die van urenlang heavy metal muziek of van drummende of klussende buren. Verheug u over de goede relatie met uw benedenbuurvrouw en ga niet muggenziften over haar tekortschietende zangkunst.

Artikelen in Buren.

Gelabeld met .

rev="post-12671" 3 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 27 augustus 2022 10:00

Mijn partner schrokt zijn eten op

Beste Beatrijs,

Ik heb sinds anderhalf jaar een partner, een echte schat overigens. We zijn allebei veertigers. Hij heeft alleen niet de beste tafelmanieren. Hij schrokt, maakt veel geluid tijdens het eten en inhaleert zijn voedsel. Hij zuigt het naar binnen als een stofzuiger. Ik heb hem meerdere malen aangesproken op zijn manier van eten en dan lijkt het even goed te gaan, maar hij vervalt al snel in zijn oude patroon. Als ik er nogmaals iets van zeg, reageert hij of defensief of helemaal niet. Ik vermoed dat hij het echt wil veranderen maar dat zijn oude gewoonten er iedere keer insluipen. Heeft u voor mij handvatten hoe ik dit gesprek kan voeren zonder hem voor zijn hoofd te stoten?

Hoe verbeter ik mijn partner?

Beste Hoe verbeter ik mijn partner,

Dit is een groot probleem, waar geen simpele oplossing voor is. Ik begrijp dat u samenwoont met uw nieuwe partner. Dat is jammer, want dit soort verschillen tussen partners in tafelmanieren (maar vaak ook in normen voor taalgebruik, standaarden voor uiterlijk, hygiënische gewoonten) zijn buitengewoon ingrijpend en kunnen eigenlijk alleen verdragen worden, wanneer partners zo nodig wat meer afstand kunnen houden, zoals in een latrelatie. Het lastige van tafelmanieren is dat ze zijn ingesleten en op latere leeftijd nauwelijks nog te veranderen zijn. Dit kan alleen wanneer de persoon zelf hier keihard voor gemotiveerd is. Uw partner moet gedreven zijn om betere tafelmanieren bij zichzelf te automatiseren, anders gebeurt het gewoon niet. Nu al reageert hij defensief of helemaal niet, als u kritiek geeft.

Veel slechte tafelmanieren worden verergerd, doordat mensen te snel eten.

Voer nog eens een open gesprek met hem, waarin u uitlegt wat de nadelen van slechte tafelmanieren zijn: ze roepen walging op in gezelschap, mensen die het zien of horen worden er misselijk van. Zelf hebt u daar ook last van! Gevolg is dat degene met slechte tafelmanieren wordt gemeden en uit de weg gegaan. Mensen nodigen zo iemand liever niet uit voor een etentje. Niet thuis en niet in een restaurant. Dit belemmert sociale ambities en eventuele carrière. Op mensen met slechte tafelmanieren wordt vaak neergekeken: dat is iemand die niet weet hoe je netjes hoort te eten, hij zal in de rest van het leven ook wel niet weten hoe het hoort, hij is kortom iemand die ‘er niet bij hoort’. Ten onrechte natuurlijk, want ook iemand met slechte tafelmanieren kan een fantastisch persoon zijn, maar het is moeilijk vechten tegen de collectieve veroordeling.

Leg uw vriend dit uit en vraag of hij wat extra moeite wil doen om u ter wille te zijn. Een van de eenvoudigste adviezen voor hem: langzamer eten. Veel slechte tafelmanieren worden verergerd, doordat mensen te snel eten. Als ze zich alleen al voornemen om heel rustig te eten (met mes en vork), kan dat een stuk schelen. Gebruik desnoods een kookwekker.

Artikelen in Eten en drinken, Liefde en relaties.

Gelabeld met , .

rev="post-12649" 10 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 20 augustus 2022 10:30

Vriendschapsdilemma

Beste Beatrijs,

Een bekende van mij heeft een redelijk hoge functie in een zorginstelling. Een van haar werknemers die ook een vriendin van haar was had zich ziek gemeld. Tijdens haar ziekte kwam mijn bekende deze collega op straat tegen, waarop ontslag volgde. Persoonlijk zou ik de vriendschap zwaarder laten wegen dan het plichtsverzuim. Wat vindt u?

Een harde opstelling

Beste Een harde opstelling,

De leidinggevende kwam een medewerker tegen op straat die had gezegd ziek te zijn. Ontslag op staande voet lijkt me erg snel van stapel gelopen. Misschien was de zieke werknemer wel op weg naar arts of ziekenhuis voor een afspraak. Misschien waren er andere dringende redenen waarom zij zich op straat bevond. Eerst navraag doen om erachter te komen wat er aan de hand is, en daarna, afhankelijk van de ernst van de regelovertreding, pas maatregelen treffen.

Wat uw stelling ‘vriendschap is belangrijker dan plichtsverzuim’ betreft: het hangt ervan af of het plichtsverzuim zich op het persoonlijke vlak afspeelt (bijvoorbeeld zonder afzeggen een afspraak niet nakomen) of in het publieke domein, zoals in de situatie die u beschrijft. Wie zich het tweede geval toegeeflijk opstelt zet de deur wagenwijd openzet voor corruptie, nepotisme en vriendjespolitiek. Andere werknemers van dat bedrijf zullen geen waardering koesteren voor de leidinggevende, als zij voor haar persoonlijke vriend(inn)en soepeler maatstaven aanlegt dan voor andere collega’s. Gelijke behandeling in het publieke domein (niet discrimineren!) ligt ten grondslag aan de rechtstaat.

Artikelen in Collega's, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met , .

rev="post-12641" 9 reacties

Door Beatrijs Ritsema – zaterdag 20 augustus 2022 10:15