Spring naar inhoud


Meisjes thuisbrengen

Beste Beatrijs,

Sinds kort zit ik (jongeman van 20) bij een herendispuut van een studentenvereniging, waar veel waarde wordt gehecht aan hoffelijkheid, zoals het thuisbrengen van meisjes na het uitgaan. Soms moeten we daarvoor kilometers omfietsen in het holst van de nacht. Sommige meisjes hebben er moeite mee dat wij zo’n eind meefietsen en roepen daarom telkens dat ze het wel alleen af kunnen. In hoeverre moeten wij meisjes naar huis brengen, ook wanneer ze zelf vinden dat dat niet nodig is?

Ongewenste cavalier

Beste Ongewenste cavalier,

Het is heel attent dat jullie bereid zijn de meisjes ’s nachts naar huis te brengen. Maar als ze niet willen, hoeft u niet door te zetten, zeker niet als ze toch al met een groepje naar huis fietsen. In geval van een meisje alleen kunt u iets meer aandringen. Dan zegt u: ‘Het is geen moeite, ik fiets graag even met je mee door het donker. Dat is veiliger.’

Besef wel dat een aanbod tot thuisbrengen zelden van dubbelzinnigheid gespeend is. Veel jongemannen fietsen met een meisje mee naar haar huis in de hoop naar binnen te worden genood voor volgend vermaak of althans op een innige afscheidszoen. Veel meisjes interpreteren het meefietsaanbod dan ook als een indirect voorstel om de gezelligheid te continueren op de sofa. Hun animo daarvoor weegt mee in hun beslissing om het meefietsaanbod te accepteren of te verwerpen. Deze ingewikkelde materie laat zich niet verbaal uitonderhandelen. U kunt moeilijk tegen een meisje zeggen: ‘Ik fiets even met je mee, maar dat doe ik uit pure ridderlijkheid en niet omdat ik iets met je wil of zo,’ want daarmee zou u impliceren dat u haar niet aantrekkelijk genoeg vindt voor avances. Op haar beurt kan een meisje moeilijk tegen u zeggen: ‘Oké, fiets maar mee, maar meer dan dat zit er voor jou niet in,’ want daarmee zou ze u intenties toeschrijven die u misschien helemaal niet hebt.

Gebruik voor uw begeleidingsaanbod en de bijbehorende argumenten een luchtige graag-of-niet toon en doe vervolgens indachtig het devies Your wish is my command datgene waar de voorkeur van het meisje naar uitgaat.

Artikelen in Traditionele etiquette, Vrienden en kennissen.

Gelabeld met , , .


9 reacties

Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.

  1. Heidiii schrijft

    Ik herinner mij uit mijn jeugd dat het dikwijls gevaarlijker was om je te laten ’thuisbrengen’ , dan om kilometers alleen over donkere, boerenlandweggetjes te fietsen…

  2. Alice schrijft

    Wat kan Beatrijs zo’n kwestie toch haarfijn ontleden! Compliment.

  3. SB schrijft

    Ik ken i.i.g. 1 meisje dat nog geleefd had als ze thuisgebracht was, en ben blij dat deze hoffelijkheid onder jongeren nog bestaat!

  4. Floor Mizee schrijft

    Hoe dan ook, als een jongen een meisje naar huis brengt, moet het uit hoffelijkheid zijn. Een eventuele poging tot versieren moet van tevoren al worden geuit, niet om drie uur ’s nachts te midden van de weilanden.

  5. floor schrijft

    Wat een ouderwetse mentaliteit van de studentenvereniging?
    Ik ben zelf student en kan goed voor mn eigen hachje opkomen hoor! Ik ben geen roodkopje de bang is voor boze wolven onderweg..pff haha
    echt totaal niet feministische ideeen houden jullie erop na. bah

  6. Ania schrijft

    Ik kan mij deze hoffelijkheids regel ook nog herinneren van mijn eigen studentenvereniging (begin jaren negentig). Toen werd deze regel er bij de ontgroening goed ingestampt, met daarbij de toevoeging dat dit dus niet betekende dat je recht had op iets, als jongen. Hierdoor voelde je je als meisje ook veilig om dit te accepteren.

  7. Suzanne schrijft

    @Floor… ik hoop van harte dat je nooit uit de droom geholpen wordt…
    Dat je niet bang bent betekent niet dat je niet overvallen, verkracht of vermoord kunt worden… Dit heeft niets met feminisme te maken, ik zie mijn zoon ook liever met een groepje vrienden fietsen dan alleen.

  8. Iris schrijft

    Dit geldt volgens mij niet alleen voor het thuisbrengen van meisjes, maar ook meefietsen van mannen bij elkaar, zeker wanneer ze iets te diep in het glaasje gekeken hebben…
    Onlangs is er nog een student in Wageningen overleden aan de gevolgen van een alcoholpsychose; als hij niet alleen was geweest was dit nooit gebeurd.
    Zeker meisjes kunnen ’s nachts kwetsbaarder zijn, thuisbrengen dus, behalve als het om de hoek is!

  9. Marianne schrijft

    Op mijn studentenvereniging ging het nog verder: een meisje mocht een jongen aanwijzen om haar thuis te brengen en hij mocht niet weigeren, of eventueel een ander daartoe bereid vinden als hij zelf langer wilde blijven. De regels werden bij de introductiedagen erin gestampt: als het meisje bereid was tot eventueel meer, kon zij hem behalve hoffelijk bedanken voor het thuisbrengen, bij haar thuis uitnodigen voor een drankje. Dit betekende geen seks, als wel een ‘ik vind je leuker dan een gewone thuisbrenger’. De jongen kon desgewenst hoffelijk weigeren en haar een goedenacht wensen.
    Overigens gold een vergelijkbare regel voor thuisbrengen na een gala: de heer in kwestie werd een drankje bij de dame thuis aangeboden. Wanneer hij er een koekje of zelfs slagroomgebak bij geserveerd kreeg, kon hij dat als een avance opvatten.

    Misschien hopeloos ouderwets, maar de regels maakten dat op een leuke manier al die onzekerheden omtrent thuisbrengen werden vermeden. We hebben er in ieder geval veel plezier om gehad! :-)



Sommige HTML is toegestaan