Beste Beatrijs,
Onze kinderen zijn academisch opgeleid en hebben als tweeverdieners genoeg te besteden. Wat mijn vrouw en ik hun hebben geprobeerd bij te brengen, namelijk oog voor de minderbedeelden is ogenschijnlijk weg. Onze kleinkinderen, beginnende tieners, kunnen bij verjaardagen geen verlanglijstje opstellen, want ze hebben alles al, inclusief een eigen computer waarop ze uren bezig zijn. Uit nood geven we hun meestal een boekenbon of geld. Kunnen we dit geld niet beter aan echte behoeftigen geven?
De kleinkinderen hebben alles
Beste De kleinkinderen,
Veel mensen zijn inderdaad ruim van al het denkbare voorzien. Of hieruit ook volgt dat zij minder oog hebben voor behoeftigen, weet ik niet. Ik denk eigenlijk van niet. Nederlanders scoren best hoog op het punt geld geven aan goede doelen. Waarschijnlijk doen uw kinderen dat ook. Als u daar niets van afweet betekent dat nog niet dat ze niets geven. Het is in ieder geval niet beleefd om rond te bazuinen dat en hoeveel men geeft aan liefdadigheid.
U moet deze twee dingen (cadeautjes voor kleinkinderen en liefdadigheid) dan ook niet door elkaar halen. Die twee hebben niets met elkaar te maken. Cadeautjes voor kleinkinderen horen erbij voor u als grootouders. Dat uw tienerkleinkinderen geen lijstje kunnen opstellen met dingetjes voor het bedrag dat u normaal daar voor uittrekt is niet zo vreemd. Kleren kopen ze liever zelf. Boeken lezen ze niet en muziek halen ze van internet. Met bossen bloemen of kamerplanten doe je hun geen plezier, alcohol en rookwaar mogen ze niet, wat blijft er over? In ieder geval geen briefpapier, want brieven schrijven doen ze ook niet. Computerspelletjes kunnen ze niet vragen, want die kosten allemaal meer dan 50 euro. Het is echt moeilijk, hoor. Maar dat is niets nieuws. Al in de jaren zestig was het heel gebruikelijk voor grootouders om een geldbedrag te geven voor de verjaardag van een tienerkleinkind, omdat die aan het sparen was voor een pick-up of een brommer. Uw oplossing (een of andere bon of gewoon geld) is heel normaal en veel grootouders doen dat. En de kleinkinderen zijn er zeker blij mee. Als ze goed opgevoed zijn, schrijven ze een bedank-e-mailtje…
Ga dus gewoon door met wat u altijd al deed en houd de post ‘filantropie’ gescheiden van de post ‘cadeautjes voor kleinkinderen’.
N.a.v. uw bericht in “Trouw” van 7 januari jl. heb ik nog een idee als verjaardagscadeau voor de kleinkinderen: neem één kleinkind dat jarig is geweest, per keer een dagje of middagje mee uit, een kort reisje met de trein bijvoorbeeld. Veel kinderen reizen met hun ouders per auto. Extra aandacht van oma lijkt me reuze leuk, een oma kan voor haar kleinkind toch zoveel betekenen. Doe iets leuks, ook met een tiener, wat hij of zij leuk vindt. Vaak werken beide ouders en hebben ze het druk. Voor oma is het ook een dagje uit om bijvoorbeeld ergens een ijsje met het kind te eten of iets anders, waar tijd voor persoonlijk gesprek is. Het hoeft niet duur te zijn, wees een beetje creatief. Ik heb een familielid van ver in de zeventig jaar die dit al een tijdje doet en zij en haar kleinkind genieten er samen van.